ΝΕΚΡΗ ΕΥΡΩΠΗ

Ο πατέρας μου άρχισε να ρωτάει δεξιά κι αριστερά. Δεν του πήρε και πολύ να μάθει τα κουτσομπολιά. Ένα απόγευμα με πήγε βόλτα με το αμάξι του. Μου έδειξε το εργοστάσιο στο οποίο δούλεψε για πρώτη φορά αφού έφτασε στη Μελβούρνη, με πήγε στην παραλία και, καθισμένοι δίπλα δίπλα στο φαρδύ, ταπετσαρισμένο με βινύλιο, κάθισμα της Πλύμουθ του, παρακολουθούσαμε τα κυματάκια να σκάνε στην απέραντη παραλία της Σαιντ Κίλντα. Θυμάμαι ότι είχε βάλει Σαββόπουλο στο κασετόφωνο κι ότι τα ρούχα του μύριζαν μαριχουάνα.
-Πόσο συχνά βλέπεις τον σινιόρ Μπρούνο Παρλοβένκο;
Θυμάμαι ότι του ζήτησα τσιγάρο.
-Σου αρέσει το σεξ μαζί του ή το κάνεις για λεφτά;
Δε θυμάμαι τι του απάντησα.
-Είσαι αδελφή;
-Ναι. Σ’ αυτό απάντησα σίγουρα ναι.
Θυμάμαι ότι τότε άναψε τσιγάρο, αγκάλιασε το τιμόνι και κοίταξε έξω τη θάλασσα.
-Να μην το κάνεις ποτέ για λεφτά, εντάξει; Μου το υπόσχεσαι;
Νομίζω ότι κατένευσα.
-Άμα σου βγει το όνομα ότι ψωνίζεσαι, χάθηκες. Κατάλαβες;
Νομίζω ότι κατένευσα ξανά.
-Σε ζηλεύω, Ισαάκ. Μακάρι να μου χάριζε κι εμένα ο Θεός την αγάπη για τον πούτσο αντί να με καταδίκαζε στην επιθυμία για μουνί. Σε ζηλεύω. Ελευθερία’ να μην έχεις να σκέφτεσαι οικογένεια. Μπορείς να κάνεις τα πάντα –να το θυμάσαι αυτό, μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις.
Και μ’ έκανε σκνίπα στο μεθύσι εκείνο το βράδυ.

Christos Tsiolkas: Νεκρή Ευρώπη (Printa, 2010)


Ο Χρήστος Τσιόλκας γεννήθηκε στη Μελβούρνη το 1965. Παιδί Ελλήνων μεταναστών της εργατικής τάξης, αριστερός και ομοφυλόφιλος, έχει χαρακτηριστεί «ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους μυθιστοριογράφους της Αυστραλίας». Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος από την εφημερίδα The Age για το Νεκρή Ευρώπη. Το φθινόπωρο του 2009, με το τελευταίο του βιβλίο Το χαστούκι (The Slap), κέρδισε το βραβείο του καλύτερου συγγραφέα των χωρών-μελών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.