23.6.20

ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΥΡΩΝΑ - 1


Η δικτατορία της διαφορετικότητας
Μανώλης Κωττάκης (estia.gr, 18-6-2020)
Για όλα υπάρχουν όρια σε αυτή την ζωή!
Άλλο πράγμα η διαφορετική σεξουαλική προτίμηση κάθε ανθρώπου και άλλο πράγμα εντελώς η πολιτική εκμετάλλευση της προτίμησης αυτής και η αναγωγή της σε ιδεολογικό ρεύμα. Η συζήτηση στην πατρίδα μας άνοιξε εκ νέου μετά την αποκάλυψη του οικονομικού συμβούλου του Πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη ότι είναι gay και ότι γνώρισε ήδη τον σύζυγό του στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο διάλογος εντάθηκε μετά και την παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα ο οποίος υποστήριξε ότι η κοινωνία ωριμάζει υπέρ του γάμου των ομοφύλων. Η δική μας θέση; Δεν διαφωνούμε! Ειλικρινώς.
Η κοινωνία πράγματι ωριμάζει. Αυτοί που δεν ωριμάζουν όμως είναι όσοι κάνουν σημαία προοδευτικότητας την εκ μέρους της Πολιτείας πρόθεση να περιβάλλει με νομικό τύπο την συμβίωση δύο ανθρώπων του ιδίου φύλου. Σιγά την επανάσταση. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: Από τον καιρό που ο Γιάννης Μπέζος υποδύθηκε τον ομοφυλόφιλο στο διάσημο σήριαλ του Mega Channel και αποενοχοποίησε για πρώτη φορά τις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις πέρασαν τριάντα ολόκληρα χρόνια. Η ελληνική κοινωνία ήταν τότε πράγματι πολύ πιο συντηρητική από όσο σήμερα. Γι αυτό και ο ρόλος που υποδύθηκε ο Μπέζος ήταν ο ορισμός της ανατροπής. Της ρήξης με τα κοινωνικά στερεότυπα. Σήμερα όμως εν έτει 2020 το πρότυπο αυτό είναι σχεδόν καθεστώς. Σχεδόν κατεστημένο. Ησυντήρηση. Κυριαρχεί παντού. Σε σήριαλ, σε βιβλία, σε θεατρικές παραστάσεις, σε αφίσες, σε δημόσια αξιώματα, στις επιχειρήσεις. Χιλιάδες άνθρωποι έπαψαν να ντρέπονται γι αυτό που είναι. Και παρά την σκόνη που κατά καιρούς σηκώνεται με αφορμή δυσάρεστα επεισόδια όπως αυτό με τον Ζακ Κωστόπουλο η κοινωνία αξιολογεί τα άτομα με διαφορετική σεξουαλική προτίμηση, άνδρες και γυναίκες, χωρίς τις ισχυρές προκαταλήψεις του παρελθόντος. Τούτο συμβαίνει για έναν απλό λόγο: Δεν τους αισθάνεται πλέον διαφορετικούς. Ακόμη και αν με τους παλαιούς ορισμούς της, είναι. Το πρόβλημα που διακρίνω ωστόσο είναι ότι οι ίδιοι (δεν αναφέρομαι στον επίσημο φορέα τους) εμμένουν να εμφανίζονται ως διαφορετικοί μέσα από τις ποικιλώνυμες ηγεσίες τους. Σε σημείο μάλιστα που να μας πλασάρουν ως μείζονα μεταρρύθμιση την προσχώρησή τους σε ”μικροαστικές αντιλήψεις” όπως η περιβολή των σχέσεων συμβίωσης με τον τύπο του γάμου. Πιο συντηρητική αντίληψη από αυτήν υπάρχει για έναν ”προοδευτικό”; Δεν υπάρχει. Και όμως εμφανίζεται ως πρωτοπορία. Λυπάμαι. Δεν είναι. Αν κάποιοι επιθυμούν να παντρεύονται για να έχουν αστικά δικαιώματα ο ένας ή η μία πάνω στην περιουσία του άλλου ή της άλλης αυτό είναι μια θεμιτή επιδίωξη –μολονότι για την Εκκλησία μας είναι αυστηρώς δογματικό θέμα αρχής λόγω και της ακάνθου των τέκνων- αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η εξέλιξη είναι και αιτία για πανηγυρισμούς. Σιγά! Ρουτίνα είναι. Και όπου δεν είναι, θα γίνει. Ό,τι οι άλλοι και αυτοί. Αν κάποιος δεν είναι διαφορετικός και επιθυμεί να αντιμετωπίζεται από την κοινωνία ως μή- διαφορετικός, έναν δρόμο έχει: Να πάψει να τραβά την προσοχή. Εδώ όμως τι έχουμε; Το σχεδόν καθεστώς και το σχεδόν κατεστημένο όπως έχουν εξελιχθεί σήμερα οι άνθρωποι με διαφορετική προτίμηση να διακηρύσσει ότι o γάμος των ομοφύλων είναι μείζων αλλαγή που πρέπει να κερδίσει την προσοχή μας. Και μάλιστα να βλέπουμε να το διακηρύσσει πως; Είναι τόσο ”ώριμοι” κάποιοι από την αόρατο εμπροσθοφυλακή του κινήματος ώστε ενώ ανοίγουν σαμπάνιες για την δημόσια παραδοχή του συμβούλου του Πρωθυπουργού ότι έχει σύζυγο άνδρα, εκείνοι δεν κάνουν το ίδιο στην προσωπική τους ζωή. Απευθύνονται στο κοινό τους ως … στρέιτ για να διαφημίσουν τους gay. Υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από αυτό;
Να, λοιπόν, γιατί συμφωνώ με τον αγαπητό Πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα ότι η κοινωνία ωριμάζει σε αυτά τα θέματα . Με την προσθήκη όμως ότι δεν ωριμάζουν αρκετοί από τους ενδιαφερόμενους. Πλέον αυτών όμως θέλω να επισημάνω και το εξής: Άλλο η διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα και άλλο η πολιτική-ιδεολογική εκμετάλλευση αυτής. Καριέρα στο δημόσιο βίο κάνει κανείς με τα πνευματικά του χαρίσματα. Όχι με τα άλλα. Αυτό αφορά στρέιτ και γκέι. Όσο αποστρέφομαι έναν άνδρα ο οποίος ανέβηκε στη ιεραρχία χάρη στο ”φλέρτ”, όσο αποδοκιμάζω μια γυναίκα που εξασφάλισε προαγωγές χάρη στην φυσική της ομορφιά, άλλο τόσο δεν εκτιμώ έναν gay ο οποίος επιβιώνει στο εργασιακό του περιβάλλον αξιοποιώντας την αλληλεγγύη των ομοφύλων του και την ηθική ανωτερότητα της φύσης του. Από όσο είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι η κοινωνία δεν αντιδρά σήμερα επειδή κάποιος έχει διαφορετική σεξουαλική προτίμηση από τα ειωθότα. Το τι κάνει ο καθένας στην ζωή του και στο κρεβάτι του δικαίωμά του. Αντιδρά όμως με σφοδρότητα στην ιδεολογική επιβολή του ”μοντέλου”. Πολεμά την διαφορετικότητα όταν επιχειρείται να της επιβληθεί ως ανώτερο πρότυπο από την ίδια. Ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης δεν περιορίστηκε να μοιραστεί μαζί μας την διαφορετική σεξουαλική του προτίμηση που έτσι και αλλιώς είναι σχεδόν καθεστώς. Και η νέα πρέσβυς των ΗΠΑ έχει σύζυγο γυναίκα και ο τέως πρέσβυς της Μεγάλης Βρεταννίας είχε σύζυγο άνδρα, είναι πλέον κανόνας αυτά στα επίπεδά τους. Ο κ. Πατέλης συνόδευσε την εξομολόγηση του με την επίκληση αποτελεσμάτων ”έρευνας” η οποία υποστηρίζει ότι οι gay αυξάνουν την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων. Γι αυτό μάλιστα ως άλλος ακτιβιστής θα οργανώσει όπως ανακοίνωσε και συνέδριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στους χώρους εργασίας. Με άλλα λόγια ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού λανσάρει την διαφορετικότητά του ως πρότυπο ανωτερότητας. Αναλόγως της στάσης που κοιμάσαι τα βράδυα, μπρούμυτα η ανάσκελα είσαι ή δεν είσαι παραγωγικός, κάνεις ή δεν κάνεις για την δουλειά σου.
Πρόκειται για την χειρότερη εκδοχή ρατσισμού. Κανείς δεν είναι καλύτερος από κανέναν. Όλοι παιδιά του ίδιου Θεού είμαστε. Τέτοιου είδους διαχωρισμοί, τέτοιου είδους πρωτοπορίες, τέτοιου είδους ηγεμονίες δεν μας καταλείπουν καμμία αμφιβολία για το ποιοι συμπεριφέρονται ως σχεδόν καθεστώς και ποιοι όχι. Καταλήγω: Στην διαφορετικότητα ανοίγουμε την αγκαλιά μας. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Ποιοι είμαστε εμείς που θα απορρίψουμε έναν άνθρωπο επειδή δεν μας αρέσουν οι διαφορετικές σεξουαλικές του προτιμήσεις; Στην δικτατορία της διαφορετικότητας όμως αντιδρούμε και μάλιστα έντονα. Οι ορμές ενός εκάστου δεν συνιστούν πολιτικό ρεύμα.


Ο πολιτικός γάμος μεταξύ ομοφύλων
Κωνσταντίνος Μπογδάνος* (kathimerini.gr, 18/6/2020)
Οι συντηρητικοί φιλελεύθεροι δεν φοβόμαστε να επιχειρηματολογούμε από θέση αρχής – αντιθέτως, το επιδιώκουμε. Δεν αποστρέφουμε το βλέμμα μας από τον κόσμο και τον άνθρωπο όπως στην πραγματικότητα είναι για να καταφύγουμε σε βολικές αφαιρέσεις. Δεν διστάζουμε, όπως δεν δίστασε και ο Εντμουντ Μπερκ όταν στα τέλη του 18ου αιώνα υποστήριξε τους επαναστάτες Αμερικανούς έναντι της δικής του αποικιακής Βρετανίας, να καταγγείλουμε την αδικία, την καταπίεση και το παράλογο όπου τα εντοπίζουμε. Σε αντίθεση με τους δήθεν δικαιωματιστές του ρηχού νερού και της κακιάς ώρας, εμείς δεν μετράμε το δίκιο ανάλογα με το αν απέναντί μας έχουμε δικούς μας ή όχι. Είπαμε: μας αρέσουν οι αρχές – οι γενικές, αφηρημένες, καθολικής εφαρμογής αρχές της νομοκρατίας και της ισονομίας.
Και θέμα νομοκρατίας και ισονομίας είναι το ζήτημα του πολιτικού –και τονίζω εδώ το «πολιτικού»– γάμου μεταξύ ομοφύλων στη χώρα μας. Μιας ληξιαρχικής πράξης δηλαδή που αναγνωρίζει από πλευράς του κράτους τον δεσμό ζωής μεταξύ ενός ζευγαριού. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ένα ομόφυλο ζευγάρι να μην κάνει για παράδειγμα κοινή φορολογική δήλωση, να μην μπορεί να διεκδικήσει ισότιμα κοινές ημέρες άδειας διακοπών, να μην είναι και κατά νόμο ζεύγος εγγυτέρων συγγενών στα κληρονομικά και τις κρίσιμες αποφάσεις ζωής και θανάτου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η κατά νόμο αναγνώριση ενός δεσμού ζωής μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων να εξαρτάται σήμερα από το φύλο τους.
Ο κ. Πατέλης μίλησε στη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην «Κ» για τον σύζυγό του. Ορισμένοι ίσως βιάστηκαν να προκαταλάβουν αδιακρίτως τη στάση όσων δεν δηλώνουν καλά και ντε προοδευτικοί. Γιατί όμως να δυσανασχετήσουν, ή να σοκαριστούν, οι ετεροφυλόφιλοι συντηρητικοί φιλελεύθεροι; Και να το πω κι αλλιώς: Πόσοι άραγε στ’ αλήθεια σοκαρίστηκαν; Πόσοι στ’ αλήθεια φοβήθηκαν για την ακεραιότητα της δικής τους ετεροφυλόφιλης ταυτότητας;
Αντιθέτως, αυτό που θα έπρεπε να μας σοκάρει και να μας εξοργίζει είναι ότι μια καθαρή υπόθεση νομοκρατίας και ισονομίας –των θεμελίων δηλαδή της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας– την έχουμε παραδώσει βορά σε ακραίους και μισαλλόδοξους φανατικούς της αριστεράς (οι οποίοι βέβαια ως κυβέρνηση δεν τόλμησαν να αναγνωρίσουν τον πολιτικό γάμο μεταξύ ομοφύλων). Θα έπρεπε να μας σοκάρει και να μας εξοργίζει ότι χιλιάδες ομόφυλα ζευγάρια στην πατρίδα μας, άνθρωποι πολλοί από αυτούς φιλελεύθεροι και συντηρητικοί, νοικοκυραίοι και πατριώτες, αισθάνονται ότι τα αυτονόητα δικαιώματά τους σήμερα τολμά να τα προάγει –έστω και στα λόγια– ένα τσούρμο ακραίων.
Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν́ για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παράταξή μας ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της. Με τη νομική αναγνώριση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων, μπορούμε να διασφαλίσουμε στην πράξη την ισονομία. Και μπορούμε να ακυρώσουμε μια και καλή τους τζάμπα μάγκες του φωνακλάδικου δήθεν δικαιωματισμού της αριστεράς. Η κοινωνία μας είναι πια ώριμη για να κάνουμε αυτό το συμβολικό και ουσιαστικό βήμα νομοκρατίας. Ας το τολμήσουμε, καθώς μόνο εμείς το μπορούμε!
* Ο κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος είναι βουλευτής Α΄ Αθηνών της Ν.Δ.

22.6.20

21.6.20

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ


Σπάνια παράσταση όπου εικονίζεται ένας πατέρας να βάζει το παιδί του στην κούνια. 


16.6.20

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 16/6/2020




Λίγες ώρες μετά τη συνέντευξη του επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Αλέξη Πατέλη στην Καθημερινή, στην οποία αναφέρθηκε στη διαφορετικότητα της σεξουαλικής του επιλογής, ο Πρόεδρος της Βουλής προχωρά ένα βήμα ακόμα.
Απαντώντας σε ερώτηση αν θα μπορούσε να περάσει νομοθετικά ο πολιτικός γάμος μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, ο Κώστας Τασούλας σημειώνει ότι όσο ωριμάζουν τα πράγματα στην κοινωνία τόσο διευκολύνεται και η θεσμική εξέλιξη γύρω από το θέμα.
Ο κ. Τασούλας, ο οποίος ήταν ένας από τους 18 τολμηρούς βουλευτές της ΝΔ, που μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ψήφισαν στις 22 Δεκεμβρίου 2015 την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και τα ομόφυλα ζευγάρια δήλωσε σήμερα ότι το βήμα εκείνο ήταν απαραίτητο. «Θεσμοθετήθηκε με μία διακομματιτική συναίνεση και στη συνέχεια τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν βελτιωθεί αφάνταστα και καλό είναι να τ' αφήσουμε να εξελίσσονται και να βελτιώνονται αφάνταστα», τόνισε.
Αναφερόμενος στην συνέντευξη του Αλέξη Πατέλη ανέφερε ότι τα όσα είπε ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού απηχούν το γεγονός ότι τα θέματα της διαφορετικότητας στην χώρα μας έχουν γίνει πολύ πιο πολιτισμένα. «Ο κ. Πατέλης έχει το θάρρος της γνώμης του και αισθάνεται άνετα μέσα από αυτή την διαφορετικότητα όπως λέγεται, είναι μια παράξενη λέξη αλλά έτσι έχει καθιερωθεί να λέγεται, αισθάνεται άνετα και αυτό απηχεί το γεγονός ότι τα πράγματα στη χώρα μας γύρω από αυτό το γεγονός έχουν γίνει πολύ πιο πολιτισμένα από ότι ήταν άλλοτε. Έχουμε την νομική εξέλιξη του θέματος αλλά έχουμε και την κοινωνική και την πολιτιστική εξέλιξη που πολλές φορές είναι πιο σημαντική καθώς μπορεί να έχεις ένα νεωτερικό νομικό καθεστώς αλλά μια απαρχαιωμένη ή βάναυση κοινωνική αντίληψη γύρω από το θέμα. Εμείς έχουμε παράλληλη βελτίωση σε αυτό το θέμα», κατέληξε ο Πρόεδρος της Βουλής.

15.6.20

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 15/6/2020






"ΔΥΟ ΨΥΧΙΚΕΣ (ΓΑΪΔΑΡΕΣ) ΜΑΛΩΝΟΥΝΕ ΣΕ ΞΕΝΟ ΑΧΕΡΩΝΑ"









* Κατά μία εκδοχή που φαίνεται πως είναι και η επικρατέστερη, τη φράση αυτή την είπε ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν βρισκόταν στη Ζάκυνθο (πριν αρχίσει η επανάσταση).
Τότε άκουσε, πως ο Ναπολέων Βοναπάρτης -αυτοκράτορας της Γαλλίας- μάλωνε με τον τσάρο της Ρωσίας για το ποιος από τους δύο θα έπαιρνε την Πολωνία.
-Τι είναι αυτή η Πολωνία; ρώτησε ο Κολοκοτρώνης.
Του εξήγησαν τότε, πως είναι ένα κράτος, μία χώρα, που δεν ήταν ούτε γαλλική ούτε ρωσική και πως τσακωνόντουσαν οι δύο Μεγάλοι, ποιος θα την πάρει.
-Δυο ψυχικοί (γάιδαροι) μαλώνουνε σε ξένο αχερώνα, είπε. (provocateur.gr)


14.6.20

OCULTAS

Από τη Χιλή...

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 14/6/2020



Στη διαφορετικότητα που πρέπει να γίνει πιο ορατή στον ελληνικό δημόσιο βίο καθώς και στην ανοχή των άλλων, αναφέρεται μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού. Δίνοντας το προσωπικό του παράδειγμα, αποκαλύπτει στην «Καθημερινή της Κυριακής» και στον Νίκο Ευσταθίου ότι «ο Πρωθυπουργός έχει γνωρίσει τον σύζυγο μου όπως κι εγώ την δική του».
Κάτι που σε άλλες χώρες δεν χρειάζεται καν περισσότερες διευκρινίσεις, είναι μια κανονικότητα, αλλά στην Ελλάδα δεν έχουμε ακούσει σχεδόν ποτέ. Στην ουσία ο κ. Πατέλης γίνεται ο πρώτος αξιωματούχος ελληνικής κυβέρνησης που δηλώνει δημοσίως ομοφυλόφιλος.
Ο προϊστάμενος στο Οικονομικό Γραφείο του Πρωθυπουργού τα τελευταία 27 χρόνια εργαζόταν ως οικονομολόγος και αναλυτής στον χρηματοπιστωτικό τομέα στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και την Αθήνα. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στα οικονομικά από το πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ, όπου ολοκλήρωσε τη διατριβή του με επιβλέποντα καθηγητή τον πρώην διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, Μπεν Μπερνάκι. Διαθέτει, επίσης, μεταπτυχιακό στα οικονομικά από το ίδιο πανεπιστήμιο και πτυχίο στα οικονομικά και τα μαθηματικά από το Sussex University του Ηνωμένου Βασιλείου. Συμβουλεύει τον Πρωθυπουργό για θέματα οικονομικής πολιτικής και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος με την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα (protagon.gr)