Τη λέξη την είχα ακούσει ξανά. Αλλά ποτέ δεν εστίασα και δεν της έδωσα σημασία.Εκείνη την βραδιά ένας κοντινός γνωστός μου εκμυστηρεύτηκε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Εγώ του έδειξα όλη την αποδοχή που μπορούσε να θέλει.
Όμως δεν του είπα: “Κι εγώ”. Δεν ένοιωσα την ανάγκη. Δεν ένοιωσα ότι ήθελα.
Άρχισε σε κάποια στιγμή να μου λέει γι’ αυτό το Gaydar και να μου εξηγεί τι είναι. Ήξερα πάνω-κάτω αλλά η περιγραφή του έδινε μια διάσταση εξωπραγματική.
Όταν επέστρεψα σπίτι έψαξα στον καλύτερο φίλο του φοιτητή (wikipedia) και στον καλύτερο φίλο του ανθρώπου (google) σχετικά με αυτό το πράγμα.
Όσα βρήκα δεν με έπεισαν για τον εξωπραγματικό χαρακτήρα του.
Πείστηκα ότι οι ετερόφυλοι ονομάζουν dar την δυνατότητα να ταμπελώνουμε στηριζόμενοι σε προκαταλήψεις (ή προηγούμενες γνώσεις αν προτιμάτε).
Πείστηκα ότι οι ομοφυλόφιλοι απλά είναι πιο δεκτικοί σε ματιές και αντιδράσεις.
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Προχθές ήμουν με μια πολύ καλή παρέα σε ένα καφέ. Ένα μέλος της παρέας έφερε ένα φίλο.
Το ‘dar’ μου κτύπησε κόκκινο. Μετά όμως κατάλαβα ότι δεν έχω κανένα λόγο γι’ αυτό το κτύπημα. Σίγουρα απουσίαζαν όλες οι προκαταλήψεις που μας αφορούν (αλλά αυτές απουσιάζουν και από εμένα άρα…). Όμως, δεν έλαβα ούτε ματιά, ούτε μήνυμα… Τίποτα.
Και τώρα διερωτούμαι,
> έχω ανακαλύψει την χαμένη πτυχή του Gaydar
ή
> θέλω πολύ να είναι gay;
http://www.fovos.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου