Μυστικός Δείπνος
Βρέχει στο χαλασμένο δρόμο κι η φωνή σου
σκορπίζεται μες στο νερό και δε σε ακούω
μόνο σε βλέπω παθιασμένα να μοιράζεις
το σώμα σου ασταμάτητα σα να είσαι
συ ο πνιγμένος. Και δε σκέφτεσαι το βράδυ
το τελευταίο, τι θα μείνει πια να δώσεις
όταν σιμά σου μαζευτούμε καρτερώντας
το σύνθημα «σκορπίστε μέσα μου, ανάψτε
όλα τα φώτα, να προσεύxεσθε, προπάντων
να με προσμένετε άγρυπνοι»
Μα σπαταλώντας
το σώμα σου ασταμάτητα, τι μένει
το τελευταίο βράδυ να μοιράσεις
Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
(συλλ. Ο θάνατος του Μύρωνα)
Ο δύσκολος Θάνατος (Νεφέλη, 2007)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου