31.3.16

ΣΟΥΗΔΙΑ. ΠΑΛΗΣ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ HIV


Το RFSL Göteborg (η Σουηδική Ομοσπονδία για τις Λεσβίες, του Ομοφυλόφιλους, Αμφισεξουλικούς και Διαφυλικούς του Gothenburg) είχε μια πανέξυπνη ιδέα για την προώθηση του ελέγχου του HIV για τους άντρες που τους αρέσει να κάνουν σεξ με άντρες. Έγδυσαν 8 αθλητές πάλης τους άλειψαν με γλυκίσματα και τους έβαλαν να μονομαχήσουν σε έναν αγώνα για τη ζωή. Εσείς ποια γεύση προτιμάτε αλήθεια; (nakedtruth.gr, 30/3/2016)

ΟΥΚΡΑΝΗ ΖΗΤΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Εξαλλη Ουκρανή ζητά την απομάκρυνση των ομοφυλόφιλων από την αστυνομία
ethnos.gr
Ένας άνδρας στην Ουκρανία προφανώς είχε βαρεθεί να μαλώνει με την γυναίκα του διαρκώς και όταν εμφανίστηκε στην πόρτα του σπιτιού τους ένας ομοφυλόφιλος αστυνομικός, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να αλλάξει…συνήθειες. Η έξαλλη σύζυγος υπέβαλε αίτηση για την απαγόρευση των ομοφυλόφιλων από το αστυνομικό Σώμα.
«Πέρασα δύο εβδομάδες στην κόλαση προσπαθώντας να πάρω πίσω τον άνδρα μου, και το μόνο που πήρα ήταν ένα πρόστιμο για τις απειλές εναντίον του εν λόγω γκέι αξιωματικού« αναφέρει στην αίτησή της.
«Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι όταν καλούν την αστυνομία, διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν τον άνδρα τους» προειδοποιεί η γυναίκα. «Οι γκέι αστυνομικοί στην πόλη μας πρέπει να απαγορευτούν» προσθέτει. «Είναι γνωστό στους γκέι κύκλους πως υπάρχουν δύο άνδρες και μία γυναίκα ομοφυλόφιλοι στην αστυνομία της πόλης Ivano-Frankovsk» αναφέρει επίσης στην αίτησή της.
Η ατυχής γυναίκα από την δυτική ουκρανική πόλη Ivano-Frankovsk κατέθεσε την αίτηση εναντίον των LGBT ατόμων που εργάζονται στην επιβολή του νόμου όταν ο άνδρας της την άφησε προφανώς για έναν γκέι αστυνομικό. Η γυναίκα είχε καλέσει την αστυνομία μετά από έναν έντονο καβγά που είχε με τον σύζυγό της και ο αξιωματικός που κατέφτασε για την αντιμετώπιση του περιστατικού ήταν ομοφυλόφιλος.
Η πρόσκληση για την απαγόρευση των γκέι από την αστυνομία δημοσιεύτηκε το Σάββατο και έχει συγκεντρώσει πέντε υπογραφές μέχρι σήμερα, οι οποίες δεν είναι και τόσο λίγες όσο ακούγονται, δεδομένου ότι χρειάζονται μόνο 245 υπογραφές μέχρι το τέλος του Ιουνίου για να αναθεωρηθεί από τις τοπικές αρχές.
Μόλις πρόσφατα, η Ρουσλάν Μαρτσίνκιβ, δήμαρχος της συγκεκριμένης πόλης, έκανε μια δημόσια δήλωση λέγοντας ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν πατριωτικά αισθήματα και κάλεσε την Ουκρανία να έχει κατά νου τις «παραδοσιακές αξίες» την ώρα που κατευθύνεται προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

25.3.16

ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟΣ ΛΙΓΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - 126


φωτογραφία: Mark Stout


Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΪΡΟΝ

Μπάιρον ο αμφίβολος φιλέλληνας
Ο καθηγητής του Κινγκς Κόλετζ, Ρόντρικ Μπίτον, με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του μιλάει στον Μάρκο Καισαρίνη (BΗΜΑgazino, 21/3/2016) για τις μεταμορφώσεις του κορυφαίου Ρομαντικού και τη συμβολή της Ελλάδας στη ζωή του ως εραστή, ποιητή, πολιτικού άνδρα
Εκατό χρόνια μετά τον θάνατό του ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, «λόρδος Βύρων» για τους Ελληνες της εποχής, έχει περάσει στη σφαίρα της μυθολογίας. Στην πανηγυρική τελετή που διοργανώνει στις 17 Απριλίου 1924 το Πανεπιστήμιο Αθηνών παρίστανται «ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως, ο υπουργός της Παιδείας και τα λοιπά μέλη της Κυβερνήσεως, ο πρέσβυς της Αγγλίας κ. Τσήταμ, (...) ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, (...) ο έξοχος λυρικός και δραματικός ποιητής Δριγβώτερ, (...) ο λόρδος Βύρνχαμ, ιδιοκτήτης του εγκρίτου Λονδινείου φύλλου "Ημερησίου Τηλεγράφου"», οι συγγενείς του «μις Μπάϋρων και μις Λάϋττων». Ο «μέγιστος και ευγενέστατος των φιλελλήνων», κατά τον καθηγητή Θεόφιλο Βορέα, παρομοιάζεται με μάρτυρες «ως ο Αγιος Δημήτριος και ο Αγιος Σεβαστιανός» από τον εξέχοντα οικονομολόγο Ανδρέα Ανδρεάδη, εξισώνεται με «άγγελον της Προνοίας, πιστοποιούντα την ύπαρξίν της, ένα βραδύναντα Γαβριήλ, ευαγγελιζόμενον εις την Ελλάδα την απολύτρωσιν, την τάξιν, την ελευθερίαν» από τον καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας Σίμο Μενάρδο και αποθεώνεται από τον ποιητή-θεσμό Κωστή Παλαμά: «Κι αν έζησες Διόνυσος, ξεψύχησες Μεσσίας». Αυτοθυσία, λύτρωση, υπεράνθρωπη διάσταση: το λεξιλόγιο του απολογισμού «Ο εορτασμός της εκατονταετηρίδος του θανάτου του Βύρωνος υπό του Αθήνησι Πανεπιστημίου» δείχνει την εμβέλεια που αποκτά στο μαρτυρολόγιο του έθνους ο Μπάιρον έπειτα από τον θάνατό του στο Μεσολόγγι στις 7/19 Απριλίου 1824. Αν όμως επιχειρήσει κανείς να αφαιρέσει τα διαδοχικά στρώματα συναισθημάτων και ιδεολογίας με τα οποία επενδύθηκε εκ των υστέρων το πρόσωπο ενός 36χρονου άγγλου αριστοκράτη, δεινού ποιητή, διαβόητου εραστή και διεθνώς αμφιλεγόμενου χαρακτήρα, τι ακριβώς απομένει; Στον πυρήνα του ερωτήματος βρίσκεται ένας αιτιολογικός σύνδεσμος: το «γιατί» ο κορυφαίος ίσως ρομαντικός της εποχής του εγκατέλειψε τη λογοτεχνία για την πράξη, τους στίχους για την επανάσταση. Την απάντηση αναζητεί επίμονα και μεθοδικά ο καθηγητής της έδρας Κοραή του Κινγκς Κόλετζ, Ρόντρικ Μπίτον, στο βιβλίο του «Ο πόλεμος του Μπάιρον. Ρομαντική εξέγερση, ελληνική Επανάσταση» (εκδ. Πατάκη) το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ο μύθος και ο πρώιμος βίος
«Ολοι μάλλον μεγάλωσαν με τον μύθο της βυρωνικής εκστρατείας που τελειώνει με την ηρωική αυτοθυσία του ποιητή προς χάριν των αγαπημένων του Ελλήνων στο Μεσολόγγι τον Απρίλη του 1824» λέει ο Μπίτον ανοίγοντας τη συζήτησή μας. «Πρόκειται για μύθο που αρχίζει να παίρνει διαστάσεις ήδη με τον επικήδειο λόγο του Σπυρίδωνα Τρικούπη στη μητρόπολη του Μεσολογγίου λίγες μόλις ημέρες μετά. Και ο μύθος, ως μύθος, πιθανόν να έπαιξε ρόλο στην τελική έκβαση της Επανάστασης - αν δεν υπήρχε το όνομα του πιο διάσημου Αγγλου της γενιάς του στον κατάλογο των ξένων πεσόντων, μπορεί οι Μεγάλες Δυνάμεις και η κοινή γνώμη στο εξωτερικό να μην ευνοούσουν όσο ευνόησαν τελικά τη δημιουργία του "πρότυπου βασιλείου" στην Ανατολή. Οχι άδικα οι Ελληνες ευγνωμονούν τον Μπάιρον. Αλλά ο μύθος δεν είναι Ιστορία. Η ιστορική και βιογραφική αλήθεια είναι πολύ πιο περίπλοκη και το τέλος μη προβλέψιμο μέχρι που να γίνει πραγματικότητα».
Η απόσταση από την αρχή έως το τέλος, από το ενδεχόμενο στην πραγματικότητα, αντανακλάται στον σύντομο, μα πολυκύμαντο βίο του Τζορτζ Γκόρντον. Ο 6ος βαρόνος Μπάιρον γεννήθηκε το 1788 στο Λονδίνο. Ο πατέρας του είχε προλάβει να παντρευτεί δύο φορές, και τις δύο με το βλέμμα στην περιουσία της νύφης, η οποία προοριζόταν να ξεπληρώσει τα τεράστια χρέη του προκειμένου αυτός να συσσωρεύσει νέα. Γνωστός ως «τρελός Τζακ», πέθανε το 1791, έχοντας χωρίσει από τη μητέρα του Μπάιρον, αφού πρώτα κατασπατάλησε τα χρήματά της. Ο γιος του μεγάλωσε με έναν γονέα, με χωλό πόδι, με βίαιες εκρήξεις θυμού και ροπή προς την υπερβολή. Εξελίχθηκε σε αδιάφορο μαθητή, ερωτύλο νέο και επίδοξο ποιητή. Σε ηλικία 19 ετών τα πρώτα του έργα χλευάστηκαν από την κριτική, κάνοντάς τον να απαντήσει με μια βιτριολική σάτιρα που, αν και ανώνυμη αρχικά, τον κατέστησε τελικά γνωστό. Τον δρόμο, ωστόσο, από την ανωνυμία στη διασημότητα τον διένυσε ουσιαστικά μέσω της καθιερωμένης για έναν νεαρό αριστοκράτη «Μεγάλης Περιοδείας», της λεγόμενης «Grand Tour», που μεταξύ 1809 και 1811 τον έφερε στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, στη Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη. Επιστρέφοντας στην Αγγλία συνέθεσε τα ποιήματα-διαβατήρια για την υστεροφημία του ως κορυφαίου Ρομαντικού: «Τσάιλντ Χάρολντ», 
«Γκιαούρ», «Η νύφη της Αβύδου», «Λάρα», «Ο Κουρσάρος». Ακολουθεί μια θυελλώδης δωδεκαετία: εμπρηστικοί ριζοσπαστικοί πολιτικοί λόγοι στη Βουλή των Λόρδων το 1812, σκανδαλιστικές μοιχείες και ερωτοτροπίες με κυρίες της αριστοκρατικής κοινωνίας, ο διόλου ευτυχισμένος γάμος του με την Αναμπέλα Μίλμπανκ το 1815, η φυγή του στην Ελβετία και στην Ιταλία κατόπιν, η στενή φιλία με τον μεγάλο ποιητή Πέρσι Μπις Σέλεϊ και τη σύζυγό του, Μαίρη Σέλεϊ, η εθελοντική, τέλος, στράτευση στον αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης και ο θάνατός του, το 1824.
Πρώτος και τελευταίος σταθμός
Δεν είναι τυχαίο ότι στην αφετηρία και στο τέρμα της ενήλικης ζωής του βρίσκεται ο ίδιος σταθμός. «Η πρώτη περιοδεία του Μπάιρον υπήρξε κάτι σαν αναβάπτιση» σχολιάζει ο Ρόντρικ Μπίτον. «Ξαναγεννιέται, μαζί με την ποιητική προσωπίδα του "Τσάιλντ Χάρολντ", τις μέρες που βιώνει το ελληνικό τοπίο και ταυτόχρονα γράφει το περίφημο ποίημα. Κι ας μην ξεχνούμε πως ήρθε στην Ελλάδα στην ηλικία των 21 χρονών - μεταπτυχιακός φοιτητής, ας πούμε, με σημερινά δεδομένα. Χρόνια αργότερα έλεγε ότι η εμπειρία της Ελλάδας τον έκανε ποιητή». Επιπλέον, του διανοίγει νέες ερωτικές ατραπούς. Στην Αγγλία κατακτά από νωρίς γυναίκες, στην Ανατολή αρχικά αποκρούει ως «ενοχλητικές» τις τολμηρές προτάσεις του Βελή πασά, γιου του Αλή και διοικητή της Πελοποννήσου, όμως στη συνέχεια αναζητεί την «πλήρη και καλλίστη συνουσία» και καυχιέται στις επιστολές του ότι την επιτυγχάνει «περισσότερες από διακόσιες φορές». «Τώρα γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα αγαπήθηκε (όπως πιστεύω, για πρώτη φορά, μπορεί και μοναδική) με άνδρα. Πιθανόν μυήθηκε στην έμπρακτη ομοφυλοφιλία στη Μονή Πεντέλης, έξω από την Αθήνα. Για τον φιλελεύθερο Μπάιρον η ελευθερία ντύθηκε με πολλαπλές μορφές: ποιητικές, πολιτικές, αλλά και ερωτικές. Και η όλη αποκάλυψη ταυτίζεται με τον ελληνικό χώρο όπου και την έζησε. Αν η Ελλάδα κάτι χρωστά στον Μπάιρον, ο Μπάιρον χρωστά ακόμη περισσότερα στην Ελλάδα».
Δεν είναι μόνο ο ομοφυλοφιλικός ή ετεροφυλοφιλικός ερωτισμός (εκτός από τον δεκαπεντάχρονο Γάλλο Νικολό Ζιρό υπάρχει η πλατωνική ερωτοτροπία με τη δωδεκάχρονη Τερέζα Μακρή και τις αδελφές της που αποτυπώθηκε στην «Κόρη των Αθηνών») το καταστάλαγμα της βυρωνικής εμπειρίας από τη «Μεγάλη Περιοδεία». Ο στοχασμός για το παρελθόν και το παρόν τόπων και ανθρώπων τον οδηγούν στην υιοθέτηση ενός θεμελιώδους σκεπτικισμού, μιας σχετικιστικής στάσης απέναντι σε ήθη, πεποιθήσεις, κοινωνίες. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν ο διακηρυγμένος από νωρίς φιλελευθερισμός και ο ριζοσπαστισμός του: μπορεί να μην τάσσεται ανοικτά υπέρ της κοινωνικής μεταρρύθμισης στην Αγγλία, ενδιαφέρεται όμως έντονα για τα κινήματα του εξωτερικού. Οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις να μετουσιώσει κάποτε την ποιητική του εξέγερση σε επαναστατικό αγώνα, τον μοναχικό και ασυγκράτητο βυρωνικό ήρωα σε δραστήριο μαχητή, τον κάνουν να επισκεφθεί την Ιταλία και την Ισπανία σε περιόδους αναταραχής. Προσωπική ζωή και πολιτικές ενασχολήσεις εμπλέκονται αξεδιάλυτα: αψευδής μάρτυρας τα σχόλιά του από την εποχή του κινήματος των Καρμπονάρων στη Νάπολη το 1820, όπου η έγνοια για την έκβασή του διασταυρώνεται με τις ανησυχίες για την αντίδραση ενός κερατωμένου συζύγου.
Το κάλεσμα της δράσης
Αυτός ο larger than life χαρακτήρας διαμορφώνει μια παράδοξη σχέση με την Ελλάδα, αποσπασματική και ρέουσα: ναι, η αρχαία Ελλάδα είναι «μεγάλη, πεπτωκυΐα, αθάνατη», ένας ιδανικός κόσμος, αμφιβάλλει όμως για την ηθική ποιότητα των αρχαίων: «Δεν ήταν καλύτεροι από τους σύγχρονους Ελληνες». Οσο για τους τελευταίους, «μιλούσε ήρεμα για την αναξιότητά τους»: ο χαρακτήρας τους είναι συζητήσιμος και «υποφέρουν από όλες τις ηθικές και σωματικές ασθένειες που μπορούν να προσβάλουν την ανθρωπότητα». Οι Τούρκοι «είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένοι, πολύ πιο ευγενείς». Οταν επομένως ο λόρδος προσεγγίζεται το 1823 από τη φιλελληνική «Ελληνική Επιτροπή του Λονδίνου» και νιώθει την παρόρμηση να βρεθεί στην Ελλάδα, «το κάλεσμα που είχε ακούσει ο Μπάιρον ήταν της φαντασίας του» γράφει στο βιβλίο του ο Μπίτον. Κι αυτό γιατί σπεύδει στην επαναστατημένη χώρα υπό το κράτος κυρίαρχων ρομαντικών ιδεών (το «έθνος» και ο «Αγώνας», πάντα με κεφαλαίο γράμμα), όντας όμως ένας ιδιότυπος φιλέλληνας. «Ιδιότυπος, μάλιστα!» φροντίζει να μας τονίσει ο Ρόντρικ Μπίτον: «Είναι ζήτημα αν ο Μπάιρον υπήρξε καν φιλέλληνας. Ακόμη και όταν παίρνει ενεργό μέρος στον Αγώνα, το 1823-24, σχολιάζει με απαίσιο τρόπο τους ίδιους τους Ελληνες τους οποίους ήρθε να βοηθήσει. Προσωπικές ή ερωτικές σχέσεις του με Ελληνες ή Ελληνίδες είναι ελάχιστες, αν δεν λείπουν εντελώς, με μοναδική εξαίρεση την έστω και τυπική συνεργασία με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο».
Εκ των υστέρων οι απόπειρες να εξηγήσει ακόμη και ο ίδιος την αποδημία από την τότε κατοικία του στη Γένοβα για το Μεσολόγγι «μοιάζουν σαν να προσπαθούσε να εξηγήσει ο ίδιος τον εαυτό του στον εαυτό του» γράφει στο βιβλίο ο Μπίτον. «Στις πιο γενικές γραμμές, η ιστορία είναι πασίγνωστη: ξέρουμε τι είπε στους φίλους του, τι έγραφε, τι έπραξε, πού πήγε και πότε. Αλλά το σκεπτικό του παραμένει σκοτεινό» μας εξηγεί. Αν τον κατευθύνει κάτι τελικά, αυτό είναι η άρνηση της ποιητικής του σταδιοδρομίας, αλλά και η συνέχιση της ποίησης με άλλα μέσα - η μετουσίωση της «ποίησης της πολιτικής» σε πράξη. «Πιστεύω ότι η απόφαση της Ελλάδας αποτελεί την ακραία και παραδειγματική πραγματοποίηση της Ρομαντικής ποιητικής - γιατί ο Ρομαντισμός αποτελεί και αυτός επανάσταση στην ευρωπαϊκή συνείδηση της εποχής, η οποία πραγματοποιείται στην Ελλάδα του 1821».
Η επαναστατημένη χώρα
Ο Μπάιρον σαλπάρει στις 16 Ιουλίου 1823. Τον συνοδεύει ένα ετερόκλητο πλήθος. Μαζί του μεταβαίνουν στην Επανάσταση οι φίλοι του Εντουαρντ Τρελόνυ και Πιέτρο Γκάμπα, ο νεαρός ιταλός γιατρός Φραντσέσκο Μπρούνο, ο φαναριώτης κόμης Κωνσταντίνος Σκυλίτσης, συγγενής του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, ο γραμματέας του Μπάιρον Λέγκα Ζαμπέλλι, οι υπηρέτες τους και δύο σκυλιά. Ο λόρδος αισθάνεται γερασμένος, κουρασμένος και διακατέχεται από προμηνύματα θανάτου. Σε άλλες στιγμές το μέλλον φαντάζει φωτεινό: τις ημέρες πριν από το ταξίδι σκαρφίζεται και σχεδιάζει για τον εαυτό του, τον Τρελόνυ και τον Γκάμπα τη διάσημη από τις βιογραφίες του πορφυρόχρυση στολή «μαζί με ταιριαστές περικεφαλαίες», σύνολο εμπνευσμένο από την πανοπλία του Εκτορα στην «Ιλιάδα».
Τι βρίσκει στην επαναστατημένη χώρα ο Μπάιρον; Δύο κυβερνήσεις και παρατάξεις στα πρόθυρα εμφυλίου. Από τη μία πλευρά πελοποννήσιοι πρόκριτοι και οπλαρχηγοί, από την άλλη νησιώτες, ρουμελιώτες και ετερόχθονες πολιτικοί. Μετουσιωμένη σε πρόσωπα, πρόκειται για τη σύγκρουση Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, η οποία έχει παραγάγει μία από τις χαρακτηριστικότερες ατάκες της Επανάστασης, από τον πρώτο στον δεύτερο, όπως τη μεταφέρει στα απομνημονεύματά του: «Σου λέγω, μην καθίσης Πρόεδρος, διότι έρχομαι και σε διώχνω με τα λεμόνια, με την βελάδα που ήλθες». Θα έλεγε κανείς ότι ιδιοσυγκρασιακά ο Μπάιρον θα πλησίαζε τον «βυρωνικό ήρωα» Κολοκοτρώνη - όμως επιλέγει να συνεργαστεί με τον Μαυροκορδάτο. Αφήνοντας στην άκρη τον ποιητικό ρομαντισμό, ο Μπάιρον στο Μεσολόγγι υιοθετεί πραγματιστικούς στόχους και αρχές: ισχυρή κεντρική κυβέρνηση με συγκεντρωτικές λειτουργίες, οικονομική πολιτική, αναπτυγμένη και συνεκτική εξωτερική πολιτική. «Οχι μόνο επιθυμούσε να προκόψει η Ελλάδα, αλλά να γίνει ένα πρότυπο καινούργιου είδους διακυβέρνησης που θα μιμηθούν αργότερα όλα τα ελεύθερα κράτη της Ευρώπης» επισημαίνει ο Μπίτον. Είναι πια ένας πολιτικός ηγέτης σε δοκιμαστική πορεία.
Από ποιητής, statesman
Ο όψιμος πραγματισμός δεν αναστέλλει την αντιφατική φύση του Μπάιρον. Στα γράμματα του ίδιου και τις αναμνήσεις των φίλων του από το Μεσολόγγι αποτυπώνονται απανωτές μεταβολές διάθεσης, φαρμακερές κρίσεις για πρόσωπα και πράγματα, προβολές της φαντασίας στην πραγματικότητα. Δημόσια και ιδιωτικά αποκαλεί τους Ελληνες «διαολεμένα ψεύτες» και «βαρβάρους». «Πιστεύω ότι δεν δίνουν δεκάρα για μένα προσωπικά, μολονότι θα ήταν πανευτυχείς αν τσέπωναν τα λεφτά μου» παρατηρεί σε άλλη περίσταση. Την ίδια στιγμή, βέβαια, συμμαχεί με τον Μαυροκορδάτο και τον ανάγει σε «ένα είδος Γουώσινγκτον ή Κοσιούσκο» - αλλά η εξίσωση με τον πρωτεργάτη της Αμερικανικής Επανάστασης και τον πολωνό εθνικό ήρωα δεν θα επιβιώσει έως το τέλος της γνωριμίας τους. Οσο αναμένονται από το Λονδίνο τα χρήματα του δανείου που συνομολογείται και με τη δική του επιρροή επιχειρεί να συμβάλει στην αποφυγή της εμφύλιας σύγκρουσης, όμως από το μυαλό του περνά και η ιδέα της διά της βίας επιβολής της ομόνοιας: «Πρέπει να καταπλεύσουμε στον Μοριά με τους δυτικούς Ελληνες... και να δοκιμάσουμε την επίδραση κάποιας σωματικής συμβουλής - αν επιμείνουν να απορρίπτουν την ηθική πειθώ». Αλλοτε φαντάζεται τον εαυτό του δυνητικό στρατηλάτη: «Αν η πώληση του Ρότσντεϊλ ολοκληρωθεί, μπορώ να συντηρήσω έναν στρατό εδώ, και μάλιστα ενδεχομένως να τον διοικήσω... Γιατί, άνθρωπε, αν είχαμε μόλις 100.000 στερλίνες στο χέρι, θα βρισκόμασταν τώρα στα μισά του δρόμου για την πόλη του Κωνσταντίνου». Εδώ ταιριάζει και το οπερετικό επεισόδιο με τον Μπάιρον παραλίγο αρχιστράτηγο σε μια ματαιωμένη εκστρατεία κατά της Ναυπάκτου όπου τα όπλα θα είχαν ρόλο μόνο φαινομενικά, μια και παζαρευόταν η συμβολική αντίσταση της αλβανικής φρουράς με τίμημα «πεντακόσια πουγκιά».
Ωστόσο, όσο το βιβλίο του Ρόντρικ Μπίτον προχωρά προς το τέλος του, διαπιστώνει κανείς ότι τα πάθη του Μπάιρον περιορίζονται σταδιακά σε ένα: την πολιτική. Ακόμη και το ερωτικό στοιχείο, έκδηλο διαρκώς στα προηγούμενα στάδια της ζωής του, τώρα περιορίζεται σε αναπόδεικτες νύξεις για την έλξη προς τον νεαρό υπηρέτη του, Λουκά Χαλανδριτσάνο. Πόσο μεταβάλλει τελικά αυτή η ανάστατη, μεταβατική κοινωνία την προσωπικότητα του Μπάιρον; «Μου αρέσει η ιδέα της επαναστατημένης Ελλάδας ως χώρου μεταβλητών ταυτοτήτων. Ενα χωνευτήρι, αν θέλετε, απ' όπου βγαίνουνε τα πιο απρόσμενα μέταλλα - γιατί με τις επιμέρους εξαιρέσεις της Αμερικανικής και της Γαλλικής Επανάστασης δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο, και κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να καταλήξει. Νομίζω ότι όχι μόνο οι φιλέλληνες, αλλά και πολλοί ντόπιοι, όπως και Φαναριώτες απ' έξω, υπέστησαν παρόμοιες ριζικές αλλαγές κάτω από τις ακραίες συνθήκες του Αγώνα».
Κι αν ο Μπάιρον δεν πέθαινε τελικά από ρευματικό πυρετό τον Απρίλιο του 1824, ποια επίδραση θα ασκούσε στην Επανάσταση και ποια πορεία θα ακολουθούσε πια εκείνος μετά; «Ενας Θεός το ξέρει! Εχω την εντύπωση ότι αν ο Μπάιρον είχε ζήσει 6-12 μήνες ακόμη, ώσπου να φτάσει το δάνειο από το Λονδίνο, όλη η μετέπειτα ιστορία της Επανάστασης θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ διαφορετικά από ό,τι έγινε. Εκείνος, μαζί με τον Μαυροκορδάτο, ήταν πληρεξούσιοι για τη διανομή των χρημάτων, και θα μπορούσαν μαζί να επικρατήσουν πάνω στους οπλαρχηγούς και να συνεργαστούν με την τότε ελληνική κυβέρνηση, ώστε να επιλυθεί η εσωτερική διαμάχη χωρίς τις βιαιοπραγίες που έγιναν. Οσο για τον Μπάιρον τον ίδιο, ήδη όσο ζούσε και φίλοι και εχθροί φοβούνταν μη βαρεθεί, μην απογοητευθεί και εγκαταλείψει τον αγώνα. Αν επέστρεφε στην Αγγλία ή στην Ιταλία, θα μπορούσε να τελειώσει το αριστούργημά του, το κωμικό έπος "Don Juan" - και ακούγονται πού και πού φωνές να λένε ότι θα ήταν μεγαλύτερο το όφελος για την ανθρωπότητα αν είχε γίνει έτσι! Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να γυρίσει στην ποίηση ύστερα από τη δεύτερη περιοδεία στην Ελλάδα: αυτή τη φορά η Ελλάδα δεν τον έκανε πια ποιητή, αλλά άνθρωπο της πολιτικής δράσης». Ο statesman γεννήθηκε, αλλά δεν πρόλαβε να ζήσει.

24.3.16

ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ

4 πατάτες μεγάλες
3-6 σκελίδες σκόρδο (αναλόγως την προτίμηση)
Χυμό 1 λεμονιού
1/4 κουταλάκι αλάτι
ελαιόλαδο όσο πάρει (περίπου 1 ποτήρι κρασιού)
κρεμμυδάκι, μαϊντανός

Καθαρίζετε τις πατάτες και τις βράζετε πατάτες σε αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν για 15-30 λεπτά. Θα καταλάβετε ότι είναι έτοιμες, όταν τις τρυπάτε με μία κατσαρόλα και σπάνε. Αφαιρείτε από την κατσαρόλα, τις στραγγίζετε καλά και τις βάζετε σε ένα μπολ. Αφήνετε στην άκρη για 5 λεπτά να εξατμιστούν τα υγρά τους. Δεν αφήνετε παραπάνω γιατί δεν θα μπορέσετε να τις λιώσετε. 
Καθαρίζετε τις σκελίδες και τις βάζετε στο multi μαζί με το αλάτι και τον μισό χυμό λεμονιού. Τα πολτοποιείτε αν δεν λειώσει το σκόρδο μην ανησυχείτε.
Συνεχίζετε ρίχνοντας στο multi 1 πατάτα και 3 κουταλιές νερό απο αυτό που έβρασαν οι πατάτες και μια λάδι, πολτοποιείτε αδειάζετε το μίγμα σε μπωλ και ρίχνετε και τις υπόλοιπες πατάτες μία μία με τον ίδιο τρόπο.Αν στην προτελευταία πατάτα το μίγμα είναι πολύ ρευστό λειώστε την τελευταία μόνο με το λάδι.
Δοκιμάστε και προσθέστε ανάλογα λεμόνι ή λάδι.
Αν το μίγμα σας είναι πιο ρευστό απο ότι το θέλατε περιμένετε λίγο να κρυώσει η σκορδαλιά και θα δείτε πως έχει σφίξει.
Στο τέλος πριν σερβίρετε βάζετε το φρέσκο κρεμμυδάκι και τον μαϊντανό πάνω στη σκορδαλιά

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 23,24/3/2016



SAVOIR VIVRE (ΚΑΙ) ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ


Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του μυθιστορήματος «Τάμα στη Μύκονο», ο Χρήστος Ζαμπούνης παραχώρησε συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό, όπου μίλησε για τις δηλώσεις Γκλέτσου και το κεφάλαιο του βιβλίου του που αφορά στους gay!
Ο μετρ της καλής ζωής σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «HELLO» μίλησε μεταξύ άλλων για την ομοφυλοφιλία και σχολίασε με τον δικό του τρόπο την αποκάλυψη του Απόστολου για τις σεξουαλικές του εμπειρίες.

Πρεσβεύετε τους καλούς τρόπους. Το Savoir Vivre πώς αντιμετωπίζει τους ομοφυλόφιλους που θέλουν να υπογράψουν σύμφωνο συμβίωσης; Είναι αποδεκτό;
«Στην πρώτη έκδοση του «Savoir Vivre», το 2002, κακώς δεν συμπεριέλαβα το κεφάλαιο για την ομοφυλοφιλία. Στη δεύτερη, όμως έκδοση, το έπραξα. Τα ήθη έχουν εξελιχθεί και ούτε καν θα μπω σε συζήτηση για να επιχειρηματολογήσω υπέρ. Όταν η ζωή σου δείχνει τον δρόμο, οι νόμοι ακολουθούν τη ζωή. Όπως είναι ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλο, το ίδιο είναι και ένα ομοφυλόφιλο. Την διάκριση δεν την καταλαβαίνω. Είναι χάσιμο χρόνου και το θεωρώ αυτονόητο. Είχα ανέκαθεν τόσο στενές σχέσεις με gay, που ακόμα και τώρα λένε "αυτός είναι gay".»
Αλήθεια, σας έχουν φλερτάρει gay, και αν ναι, πως αντιδράσατε;
«Ασφαλώς, μόνο που μετά λύπης μου διαπιστώνω και διαπιστώνουν ότι είμαι straight.»
Εάν είχατε μια ομοφυλοφιλική εμπειρία στη ζωή σας, θα την δημοσιοποιούσατε όπως έκανε ο Απόστολος Γκλέτσος, αποτελώντας το θέμα συζήτησης των ημερών;
«Νομίζω ότι μετά την πρωτιά του Απόστολου Γκλέτσου ουδείς θα ασχοληθεί με τον δεύτερο, τον τρίτο ή τον τέταρτο που θα κάνει παρόμοιες αποκαλύψεις.»
Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο του «Savoir Vivre» τι αναφέρετε;
«Πώς, λόγου χάρη, το ανακοινώνουμε σε γονείς και φίλους, πώς αντιδρούμε σε μια ανακοίνωση, πώς κάνουμε μια πρόσκληση σε δείπνο σ' ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι.»
(tff.gr)

23.3.16

ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΟΠΩΣΗΣ

Κάταγμα κόπωσης
Τα κατάγματα κόπωσης είναι μικρά σπασίματα των οστών τα οποία προκαλούνται εξαιτίας των συνεχών και επαναλαμβανόμενων επιβαρύνσεων σε υπερβολικό ρυθμό όπως συμβαίνει για παράδειγμα κατά το τρέξιμο ή σε αθλήματα με συνεχόμενα άλματα.
Αυτού του είδους ο τραυματισμός συχνά εμφανίζεται στα οστά που είναι επιφορτισμένα με τη στήριξη του μεγαλύτερου βάρους όπως τα πόδια και ειδικά οι πατούσες και η μέση.
Οποιοσδήποτε αθλητής μπορεί να υποστεί ένα τέτοιο κάταγμα όμως σίγουρα πιο ευάλωτοι είναι αυτοί με χαμηλή σχετικά οστική πυκνότητα εξαιτίας γενετικής προδιάθεσης, μεταβολισμού ή διαιτολογίου. Οι γυναίκες είναι μια ιδιαίτερα ευπαθής ομάδα εξαιτίας ανωμαλιών στον κύκλο τους, διατροφικών διαταραχών και οστεοπορώσεις. Γενικά ο χρόνος αποκατάστασης εκτείνεται από 6 έως 10 εβδομάδες ανάλογα με την σοβαρότητα του κατάγματος.
Τι είναι το κάταγμα κόπωσης
Όταν τα οστά υποβάλλονται σε επιβαρύνσεις προσαρμόζονται όπως σχεδόν και οι μύες ώστε να γίνουν πιο ισχυρά και να αντεπεξέλθουν σε ανάλογες «προκλήσεις» στο μέλλον. Για να ισχυροποιηθούν όμως χρειάζεται να απορροφήσουν και να αποθηκεύσουν ασβέστιο επιδιορθώνοντας ουσιαστικά κάποιο οστό κάτι το οποίο συχνά συμβαίνει με την μεταφορά ασβεστίου από μια περιοχή σε άλλη. Με αυτό τον τρόπο μπορεί όμως να εξασθενήσει μια περιοχή η οποία εάν υποβληθεί σε υπερβολικές πιέσεις να υποστεί κάποιο κάταγμα. Ουσιαστικά αυτό το κάταγμα είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας κάποιου οστού να αντέξει την επαναλαμβανόμενη πίεση στο πέρασμα του χρόνου.
Τα εξασθενημένα οστά, εξαιτίας ενδεχομένως και παλιότερων τραυματισμών ή άλλων τραυματικών καταστάσεων είναι πολύ πιο ευπαθή σε κάποιο νέο κάταγμα επειδή είναι λιγότερο ικανά να αντέξουν τις νέες επιβαρύνσεις. Οι αθλητές με όχι επαρκή οστική πυκνότητα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν αυξάνουν τον όγκο και την ένταση της προπόνησης τους.
Οι αυξήσεις στην ένταση, τη διάρκεια ή τη συχνότητα των προπονήσεων είναι αυτές που ουσιαστικά οδηγούν σε ένα κάταγμα κόπωσης αφού ο οργανισμός και πιο συγκεκριμένα τα οστά δεν βρίσκουν τον απαραίτητο χρόνο για αποκατάσταση μεταξύ των προπονήσεων ή όπως γράφτηκε παραπάνω δέχονται επιβαρύνσεις που δεν μπορούν πλέον να αντέξουν. Έτσι δηλαδή διακόπτεται η διαδικασία αποκατάστασης προτού αυτή ολοκληρωθεί και η ζημιά μεγαλώνει μέχρι να προκληθεί το κάταγμα. Τα οστά χρειάζονται σχετικά μεγάλο χρόνο αποκατάστασης και αναδόμησης. Εάν αυτή διακόπτεται συνεχώς είναι επόμενο πως το οστό θα εξασθενήσει, θα γίνει ευάλωτο σε νέες επιβαρύνσεις και αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα σπάσει. Η θεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι άμεση ώστε να αποτρέψει μεγαλύτερη ζημιά και ίσως ακόμα χειρότερα κατάγματα.
Ποια αθλήματα είναι πιο ευάλωτα
Αν και τα κατάγματα κόπωσης είναι πιθανό να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε άθλημα, είναι πιο συνηθισμένα σε αθλήματα που συνδυάζουν συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις που προκαλούν κραδασμούς. Τέτοια είναι ο χορός, η καλαθοσφαίριση, η γυμναστική, το τένις και φυσικά ο στίβος και το τρέξιμο.
Επίσης αθλητές από οποιοδήποτε άθλημα μπορεί να πέσουν θύματα του φαινόμενου αν εφαρμόζουν λάθος τεχνική στις κινήσεις τους ή αλλάξουν την τεχνική τους απότομα, χωρίς να δώσουν στο μυοσκελετικό τους σύστημα τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής. Η άθληση σε σκληρές επιφάνειες ή η χρήση παπουτσιών με μη επαρκή απορρόφηση κραδασμών αυξάνει το ρίσκο επίσης. Η απότομη αύξηση του όγκου προπόνησης ή η αυξημένη συχνότητα προπονήσεων υψηλών εντάσεων χωρίς επαρκή διάστημα αποκατάστασης ενδιάμεσα κάνει επίσης του αθλητές ευάλωτους σε κάποιο κάταγμα κόπωσης.
Ανατομία των καταγμάτων κόπωσης
Παρόλο που τα κατάγματα κόπωσης μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε οστό δέχεται επαναλαμβανόμενες επιβαρύνσεις σε κάποια παρουσιάζουν ιδιαίτερη συχνότητα. Αυτά συνηθέστερα είναι τα οστά που στηρίζουν το μεγαλύτερο βάρος και έτσι οι επιβαρύνσεις που δέχονται μέσω των κραδασμών μεγεθύνονται σημαντικά. Η κνήμη είναι το οστό που εμπλέκεται στις περισσότερες περιπτώσεις καταγμάτων κόπωσης. Ακολουθούν η περόνη, το μετατάρσιο και το μηριαίο οστό στα οποία συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο.
Οι αιτίες
Τα κατάγματα κόπωσης όπως ειπώθηκε προκύπτουν όταν ένα ήδη εξασθενημένο οστό δέχεται συνεχείς επιβαρύνσεις. Αυτό πρόκειται για έναν χρόνιο τραυματισμό με την έννοια πως δεν συμβαίνει ξαφνικά αλλά με την πάροδο του χρόνου. Η χρήση ακατάλληλου εξοπλισμού, όπως φθαρμένα παπούτσια που δεν απορροφούν πλέον κραδασμούς, μυϊκές ανισορροπίες ή λάθος τεχνική κατά το τρέξιμο ή τη βάδιση μπορεί να επιφέρουν κάποιο κάταγμα κόπωσης.
Οι μύες είναι σχεδιασμένοι να λειτουργούν και σαν απορροφητήρες κραδασμών κατά τη διάρκεια των διάφορων φυσικών δραστηριοτήτων. Αυτοί παίρνουν τις επιβαρύνσεις από το σκελετικό σύστημα και τα εσωτερικά όργανα. Όταν οι μύες κουραστούν εξαιτίας της προπόνησης είναι επόμενο πως θα μειωθεί και η ικανότητα τους να απορροφούν κραδασμούς οι οποίοι πλέον όλο και περισσότερο θα επιβαρύνουν τα οστά. Έτσι η επιφόρτιση μεταφέρεται μέσω των οστών και εάν βρει εξασθενημένο οστό είναι πιθανό να προκαλέσει κάποιο μικρό σπάσιμο αυτό δηλαδή που με την πάροδο του χρόνου χαρακτηρίζεται ως κάταγμα κόπωσης.
Όταν το ανθρώπινο σώμα υπόκεινται σε μια μικρή αύξηση της επιβάρυνσης που δέχεται τότε θα προσαρμοστεί με αποτέλεσμα να γίνει πιο δυνατό. Τα οστά, οι τένοντες και οι μύες θα αλλάξουν για να αντέξουν στο μέλλον παρόμοια επιβάρυνση. Αν όμως η αύξηση της επιβάρυνσης είναι απότομα μεγάλη το σώμα ενδεχομένως να είναι που είναι ανίκανο να προσαρμοστεί αντίστοιχα γρήγορα με αποτέλεσμα η επιβάρυνση που δεν μπορεί να αντέξει να μεταφερθεί με τις διαδικασίες που περιγράφηκαν παραπάνω στα οστά και πιθανώς να οδηγήσουν σε κάποιο κάταγμα κόπωσης.
Τα συμπτώματα
Τα συμπτώματα των καταγμάτων κόπωσης αρχικά δύσκολα φαίνονται. Ο πόνος συνήθως αυξάνεται με την επιβάρυνση της προπόνησης αλλά φεύγει με την ξεκούραση. Ο πόνος είναι ισχυρότερος στην αρχή της προπόνησης όταν το οστό είναι ακόμα κρύο ενώ στα μέσα της δραστηριότητας συνήθως μειώνεται αφού το σώμα έχει ζεσταθεί. Όμως επειδή η φλεγμονή επιβαρύνεται προς το τέλος συνήθως αυξάνεται και πάλι. Ο πόνος συνεχίζεται και μετά το τέλος της προπόνησης. Επίσης το σημείο μπορεί να πρηστεί ή να είναι ιδιαίτερα μαλακό. Αν δεν αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο ο πόνος μπορεί να είναι πραγματικά δυσβάσταχτος.
Πρόληψη
Εξαιτίας της σχετικά μεγάλης περιόδου πλήρους επούλωσης τους (6-10 εβδομάδες) , η πρόληψη των καταγμάτων κόπωσης γίνεται ακόμα πιο σημαντική.
Η αύξηση στον όγκο της προπόνησης θα πρέπει να γίνεται σταδιακά και να μην ξεπερνάει το 10% ανά εβδομάδα. Επίσης καλό είναι να εφαρμόζονται και εναλλακτικοί τρόποι προπόνησης ώστε να αποφορτίζονται τα σημεία που δέχονται τις συγκεκριμένες επαναλαμβανόμενες επιβαρύνσεις που ευθύνονται για τα κατάγματα.
Η σωστή προθέρμανση παίζει ρόλο και σε αυτόν τον τομέα. Το κατάλληλο ζέσταμα θα αποτρέψει τους μύες σας να κουραστούν πολύ γρήγορα και θα τους προστατέψουν από ενδεχόμενους τραυματισμούς. Έτσι θα είναι σε θέση να απορροφήσουν πολλές από τις επιβαρύνσεις οι οποίες διαφορετικά όπως αναφέρθηκε θα επιβάρυναν τα οστά.
Η ευλυγισία είναι σημαντική επίσης. Οι ευλύγιστοι μύες είναι πολύ πιο ικανοί λόγω της μεγαλύτερης ελαστικότητας τους να απορροφήσουν περισσότερους κραδασμούς. Έτσι είναι επίσης και πιο ανθεκτικοί σε τραυματισμούς αποτρέποντας σε αντίθετη περίπτωση τυχόν ανισορροπίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιπλέον επιβαρύνσεις. Οι σφιχτοί μύες, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε κακή τεχνική τρεξίματος και επιπλέον επιβαρύνσεις.
Το ξεκίνημα με μια καινούργια αθλητική δραστηριότητα επιβάλει και την κατάλληλη ενημέρωση σχετικά με αυτή. Ετσι φροντίστε να ξεκινήσετε ότι κάνετε σωστά φροντίζοντας καταρχάς να ενδυναμώσετε τους μύες που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται σε αυτήν.
Η σωστή διατροφή είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας πρόληψης του φαινομένου. Φροντίστε να παίρνεται τις απαραίτητες ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης D ειδικά κατά τα χρόνια αποταμίευσης στα οστά ώστε να χτίσετε έναν δυνατό σκελετό και να αποτρέψετε την πιθανότητα ενός μελλοντικού κατάγματος κόπωσης.
Θεραπεία
Η ξεκούραση είναι το πρώτο βήμα της θεραπείας ενός κατάγματος κόπωσης. Η παύση της δραστηριότητας που προκάλεσε και επιβάρυνε τον τραυματισμό είναι επιβεβλημένη. Ο πάγος και η ανύψωση της συγκεκριμένης περιοχής ώστε να αιματώνεται λιγότερο η φλεγμονή και έτσι να περιορίζεται είναι επίσης δυο καλές τεχνικές βραχυπρόθεσμα. Συνιστώνται επίσης μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Για πολύ μικρά κατάγματα κόπωσης η απλή ξεκούραση για όσο διάστημα χρειαστεί για να φύγει ο πόνος τελείως μπορεί να φέρει πλήρη επούλωση όμως εάν ο πόνος επανέλθει με το ξεκίνημα της προπόνησης ξανά τότε επιβάλλεται να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό γιατρό.
Τεχνικές φυσικοθεραπείας που βοηθούν στην ταχύτερη επούλωση του τραύματος είναι οι υπέρηχοι και η θερμοθεραπεία.
Κάποιες περιπτώσεις καταγμάτων κόπωσης χρειάζονται πάντως να αντιμετωπιστούν με πλήρη ακινησία ή τεχνικές που μειώνουν την επιφόρτιση του βάρους από τη συγκεκριμένη περιοχή. Έτσι μπορεί να χρειαστεί η εφαρμογή γύψου ή/και να χρησιμοποιηθούν πατερίτσες.
Είναι σημαντικό πάντως σαν αθλητές να διατηρηθείτε ενεργοί κατά την περίοδο αποκατάστασης με δραστηριότητες που δεν επιβαρύνουν το τραύμα όπως το κολύμπι. Όπου η περιοχή του κατάγματος το επιτρέπει το ποδήλατο ή η γυμνιστική με βάρη μπορεί να είναι καλές περιπτώσεις εναλλακτικής προπόνησης. Έτσι θα κρατηθείτε σωματικά και ψυχολογικά σε καλή κατάσταση και η επιστροφή στις προπονήσεις θα είναι πολύ πιο εύκολη.
Όταν περάσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα της αποκατάστασης και επιστρέψετε στις προνοήσεις είναι σημαντικό να διαγνώσετε τα λάθη του παρελθόντος και να τα διορθώσετε ώστε να αποφύγετε στο μέλλον παρόμοιο τραυματισμό.

Του Brad Walker 
Σύμβουλος αθλητικών τραυματισμών (
onsports.gr)

ΒΟΛΟΣ. ΤΟ ΦΙΛΙ ΔΥΟ ΝΕΑΡΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΕΚΑΝΕ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΠΑΡΤΙ

Φιλί νεαρών ομοφυλοφίλων άναψε φωτιές σε πάρτι της φοιτητικής παράταξης ΕΑΑΚ (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση) που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 10 Μαρτίου, στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Πεδίο του Αρεως. Νεαροί που συμμετείχαν στο πάρτι στη θέα του φιλιού αντέδρασαν έντονα και έφθασαν μέχρι και να χειροδικήσουν εναντίον του ζευγαριού. Στο χώρο διεξαγόταν αποκριάτικο πάρτι της ΕΑΑΚ. Ανάμεσα στους νεαρούς που συμμετείχαν στο πάρτι ήταν και το ζευγάρι των ομοφυλόφιλων. Το φιλί που αντάλλαξαν ωστόσο, δεν πέρασε απαρατήρητο...
Πήγαν κοντά τους άρχισαν να τους βρίζουν και κατέληξαν να τους χτυπάνε. Τέσσερα με πέντε άτομα επιτέθηκαν εναντίον του ζευγαριού. Το επεισόδιο έγινε αντιληπτό από τους διοργανωτές του πάρτι. Εδωσαν εντολή να σταματήσει η μουσική και πήραν το μικρόφωνο. Κάλεσαν τους ταραξίες να αποχωρήσουν αμέσως από το χώρο. Οπως ανέφεραν, είναι ενάντια στο σεξισμό, στο φασισμό και σε φαινόμενα ρατσισμού.
Οι νεαροί αρνούνταν να αποχωρήσουν από το σημείο. Οι συμμετέχοντες στο πάρτι, κατάφεραν να τους βγάλουν έξω. Οι δράστες απείλησαν ότι θα επιστρέψουν με φίλους τους. Σύμφωνα με στελέχη της ΕΑΑΚ, το πάρτι συνεχίστηκε κανονικά, χωρίς νέο επεισόδιο. (Ταχυδρόμος Βόλου)

22.3.16

+5cm ΣΤΟ ΠΕΟΣ ΜΕ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ

φωτογραφία: Charles Thomas Rogers (ΗΠΑ)

Προσόντα +5cm με σιλικόνη!
Χειρουργική μεγέθυνση πέους με εμφύτευμα σε τρία μεγέθη, large, extra large και XXL, αλλά και ιδιαίτερα τσουχτερή τιμή, 13.000 δολάρια (11.530 ευρώ).
Ελπίδες στους άνδρες που πάσχουν από έλλειψη αυτοπεποίθησης λόγω του μικρού μεγέθους του ανδρισμού τους γεννά νέα μέθοδος που υπόσχεται τη χειρουργική μεγέθυνσή του.
Ο ουρολόγος James Elist από το Μπέβερλι Χιλς ανέπτυξε μια μέθοδο βελτίωσης του μεγέθους του πέους, που προβλέπει την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος σιλικόνης το οποίο αυξάνει αυτόματα τόσο το μήκος όσο και την περίμετρό του έως και κατά πέντε εκατοστά.
Οι ασθενείς που έχουν να διαθέσουν το μάλλον τσουχτερό ποσό των 13.000 δολαρίων (11.530 ευρώ) έχουν την επιλογή μεταξύ τριών μεγεθών εμφυτευμάτων: large, extra large και XXL.
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος ο δρ Elist στη MailOnline, «κανείς δεν θέλει το μικρό ή το μεσαίο μέγεθος», αν και η τελική επιλογή έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά του δέρματος κάθε ασθενούς.
Για δεκαετίες ο δρ Elist ήταν ένας από τους πολλούς που πραγματοποιούσαν επέμβαση σε άνδρες με στυτική δυσλειτουργία κατά την οποία τοποθετούσε ένα εμφύτευμα στις αρτηρίες του πέους για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, που είναι καίριας σημασίας για τη στύση.
Μίκραινε το όργανο
Κατά την εφαρμογή αυτής της πρακτικής είχε πολλά παράπονα από ασθενείς ότι μίκραινε το μέγεθος του γεννητικού τους οργάνου. Τελικά το 2002 ο γιατρό βρήκε τη λύση στο πρόβλημα: την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος μαλακής σιλικόνης κάτω από το πέος.
«Είναι παρόμοιο με τα εμφυτεύματα στήθους, αλλά η διαφορά είναι ότι, αντίθετα με αυτά, το δικό μου εμφύτευμα δεν έχει κάποιο υλικό που το γεμίζει. Πρόκειται για μαλακή σιλικόνη, που έχει το σχήμα πέους και το καλύπτει σε όλο το μήκος του», εξηγεί ο γιατρός, που εφαρμόζει αυτή την τεχνική από το 2004 βελτιώνοντάς τη διαρκώς.
«Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα τέλειο προϊόν. Κάτι για το οποίο είμαι πολύ υπερήφανος να παρουσιάσω στο κοινό», λέει χαρακτηριστικά για το εμφύτευμα που τοποθετείται μέσα από μία τομή μόλις 2,5 εκατοστών με τοπική αναισθησία. Η μόνη δυσκολία για τον ασθενή, όπως τονίζει ο γιατρός, είναι ότι πρέπει να απέχει από κάθε μορφή σεξ για τέσσερις με έξι εβδομάδες. (Espresso, 21/3/2016)


21.3.16

Η ΚΑΚΗ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑΤΡΟΥ-ΑΣΘΕΝΗ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ

Κακή σχέση γιατρού-ασθενή
Όσο πιο δύστροπος ο ασθενής, τόσο πιθανότερη η λανθασμένη διάγνωση

Οι δύστροποι ασθενείς συχνά κάνουν δύσκολη τη ζωή του γιατρού, με συνέπεια να αυξάνεται η πιθανότητα λάθους στη διάγνωση, υποστηρίζουν ολλανδοί ερευνητές. Μάλιστα, ο κίνδυνος λανθασμένης διάγνωσης είναι αυξημένος άσχετα με το πόσο χρόνο ο γιατρός αφιερώνει στον δύστροπο ασθενή ή πόσο περίπλοκη ιατρικά είναι η περίπτωση του τελευταίου.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο BMJ Quality and Safety, ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Ιατρικής Εκπαίδευσης του Ιατρικού Κέντρου «Erasmus» του Ρότερνταμ, με επικεφαλής τη Δρ Σίλβια Μαμέντε, έθεσαν υπό παρακολούθηση 63 γιατρούς (στο τελευταίο έτος της ειδικότητάς τους), που κλήθηκαν να εξετάσουν διαφόρους ασθενείς, μεταξύ των οποίων άτομα επιθετικά, ανταγωνιστικά, αδιάφορα κ.α.
Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, όταν επρόκειτο για περίπλοκα ιατρικά περιστατικά, οι γιατροί ήταν 42% πιθανότερο να κάνουν λάθος διάγμωση σε ένα δύσκολο ασθενή από ό,τι σε έναν ουδέτερο ή φυσιολογικό.
Στα ελαφρά και απλά περιστατικά, η διαφορά ήταν μικρότερη μεν, αλλά δεν εξαφανιζόταν καθώς ο γιατρός είχε 6% μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνώσει λάθος την ασθένεια του δύστροπου ασθενή από ό,τι του φυσιολογικού.
Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στο γεγονός ότι, ο γιατρός πρέπει να καταβάλει διανοητική προσπάθεια για να χειριστεί την προβληματική συμπεριφορά του ασθενή, πράγμα που τον αποσπά από το κυρίως ιατρικό-διαγνωστικό έργο του.
Όταν ένας ασθενής  έχει συνεχώς απαιτήσεις, γκρινιάζει, μιλά άσχημα στον γιατρό, τον απειλεί ή αδιαφορεί για τις συμβουλές του και γενικά δεν τον παίρνει στα σοβαρά, τότε ο γιατρός μπορεί να μην είναι ακριβής στη σκέψη και στη διάγνωσή του.
Εξάλλου, μια άλλη μελέτη σε 74 εκπαιδευόμενους νοσοκομειακούς γιατρούς επιβεβαίωσε τα παραπάνω αποτελέσματα. Η διαγνωστική ακρίβεια των γιατρών ήταν 20% μικρότερη στις περιπτώσεις των δύσκολων ασθενών, παρόλο που ο χρόνος εξέτασης ήταν ίδιος για εύκολους και δύσκολους ασθενείς.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή (health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ)

ΤΙ (ΔΕΝ) ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ


Τι (δεν) γνωρίζουμε για τα σονέτα του Σαίξπηρ
Μαρια Τοπαλη (kathimerini.gr, 20/3/2016)

ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ
Τα Σονέτα
εισαγωγή-μτφρ.: Λένια Ζαφειροπούλου
εκδ. Gutenberg, δίγλωσση έκδοση
Στην αποκλειστική προδημοσίευση, που παραχωρήθηκε στην «Κ», παίρνουμε γεύση από την εισαγωγή της μεταφράστριας και επιμελήτριας του φροντισμένου τόμου των εκδόσεων Gutenberg, καθώς και από τα ίδια τα θρυλικά σονέτα. Για αρχή όμως:
«Ποιος είναι ο Mr. W.H. στον οποίο αφιερώνει ο Thomas Thorpe [ο εκδότης των σαιξπηρικών σονέτων] το έργο; Πρέπει το πρόσωπό του να ταυτίζεται με τον νεαρό άνδρα των σονέτων; Υπήρξε όντως ένας εραστής, αριστοκράτης και μαικήνας και άλλων αντίπαλων ποιητών όπως υπαινίσσονται τα ποιήματα; Εχει νόημα να αναζητείται ο Mr. W.H. στο πρόσωπο του Henry Wriothesley, κόμη του Southampton ή του William Herbert, κόμη του Pembroke; Πώς είναι όμως δυνατόν να προσφωνεί ο Thorpe έναν κόμη απλώς “Mr.”, όταν σε άλλη έκδοση τον προσφωνεί “your Lordship” έξι φορές μέσα σε μία παράγραφο; Ενα απλό “Mr.” μοιάζει απίθανο για την εποχή, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο Thorpe ήθελε να κρύψει τον κόμη για να μη φαίνεται αποδέκτης ομοφυλοφιλικών ποιημάτων. Κι εδώ ερχόμαστε σε ένα απ’ τα πιο εμπορικά ερωτήματα γύρω απ’ τα σονέτα: Αν υποθέσουμε ότι ο νεαρός άνδρας υπήρξε, είχε ο Σαίξπηρ ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις μαζί του; Ηταν ο ποιητής ομοφυλόφιλος; Μια στιγμή. Μήπως το ίδιο το ερώτημα είναι άτοπο και άκαιρο για το 1609; Κανείς στην ελισαβετιανή εποχή δεν αυτοπροσδιοριζόταν βάσει της σεξουαλικής του ταυτότητας. Η διαπιστωμένη “σοδομία” επέσυρε ποινή θανάτου και οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούσαν ευχαρίστως αυτήν την κατηγορία όταν ήθελαν να ξεφορτωθούν εύκολα και γρήγορα προδότες, αιρετικούς ή κάθε είδους “εχθρούς του κράτους”. Ξέρουμε όμως ότι τον ύστερο 16ο αιώνα οι σχέσεις μεταξύ ανδρών ήταν πολύ διαχυτικές και σωματικές: Οι φίλοι μοιράζονταν τα δωμάτια και τα κρεβάτια τους, φιλιούνταν και αγκαλιάζονταν γενναιόδωρα και αντάλλασσαν όρκους φιλίας που δεν απείχαν πολύ από το ερωτικό εγκώμιο. Στους κύκλους των λογίων και της αριστοκρατίας λατρεύονταν τα αρχαιοελληνικά ιδεώδη του αρσενικού εφηβικού κάλλους και η ποίηση της εποχής είναι γεμάτη από τις μορφές του Γανυμήδη ως ιδανικού νεαρού άνδρα».
Ο προκλητικός τίτλος της εισαγωγής της, «Τι (δεν) γνωρίζουμε για τα σονέτα», από όπου και το πιο πάνω απόσπασμα, προδιαθέτει ήδη για την τολμηρή εκ μέρους της Λένιας Ζαφειροπούλου προσέγγιση του άθλου που αποτελεί η μετάφραση στα ελληνικά του συνόλου των σαιξπηρικών σονέτων. Ετος Σαίξπηρ το φετινό, καθώς συμπληρώνονται 400 χρόνια από τον θάνατο του μεγαλύτερου, ίσως, συγγραφέα των νεότερων χρόνων και το ελληνικό αναγνωστικό κοινό έρχεται, μέσω της μετάφρασης αλλά και της εισαγωγής και του υπομνηματισμού των 154 σαιξπηρικών σονέτων, αντιμέτωπο με πλήθος ερωτημάτων και απαντήσεων, που ανοίγουν δρόμους στην απόλαυση των θρυλικών κειμένων. Κυρίως όμως έρχεται σε επαφή με τα ίδια τα σονέτα. Αν εξαιρέσουμε την πάλαι ποτέ μετάφραση των Ρώτα-Δαμιανάκου, που ναι μεν διαθέτει ποιητικότητα, αντιμετωπίζει όμως, για χάρη της με μεγάλη ελευθερία το ζήτημα του νοήματος, δεν έχουμε, ώς τώρα, παρά αποσπασματικές προσπάθειες να αποδοθούν τα σαιξπηρικά σονέτα στα ελληνικά από τους Στυλιανό Αλεξίου, Διονύση Καψάλη και Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη. Η Ζαφειροπούλου –γι’ αυτό άλλωστε κάνουμε λόγο για άθλο– επιχειρεί ταυτόχρονα τρία πράγματα: μεταφράζει το σύνολο των σονέτων, μεταφράζει με μέτρο και ομοιοκαταληξία, μεταφράζει πιστά ως προς το νόημα και το ύφος. Κι ας προστεθεί στα παραπάνω ένας γερός υπομνηματισμός, που βοηθά ακόμη περισσότερο την κατανόηση σημείων σκοτεινών και αβέβαιων.



Σονέτο 18
Να σε συγκρίνω με μια μέρα τού καλοκαιριού;
Είσαι γλυκύτερος εσύ και πιο ισορροπημένος.
Ταράζουν άνεμοι σφοδροί τα ανθύλλια τού Μαγιού·
Μικρή είν’ του θέρους η ζωή κι ο χρόνος μετρημένος.
Είναι φορές που τ’ ουρανού άγριο το μάτι καίει,
Άλλοτε η λάμψη του η χρυσή σβήνει απ’ τα μάγουλά του·
Κι όπως τυχαία κι άστατα πάντοτε η φύση ρέει,
Εκπίπτει κάθε τι όμορφο από την ομορφιά του.
Αλλά το αιώνιο θέρος σου ποτέ δε θα ξεφτίσει,
Την κατοχή τού κάλλους σου ποτέ σου δε θα χάσεις.
Ο Χάρος δε θα καυχηθεί στη σκιά του πως βαδίζεις,
Τον χρόνο μες σ’ αιώνιες γραμμές θα ξεπεράσεις.
Όσο μπορεί μάτι να δει και άνθρωπος να νιώσει,
Τόσο θα ζει και τούτο εδώ, ζωή για να σου δώσει.



18.3.16

ΓΚΕΪ ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΙ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60

Γκέι κλαμπ μοτοσικλετών τη δεκαετία του ’60
Ήταν ένα ηλιόλουστο σαββατοκύριακο του 1967, όταν ο φωτογράφος Sylvan Rand ανέβηκε στη σέλα της μοτοσικλέτας ενός φίλου του και γκάζωσαν για μια απομονωμένη φάρμα στην εξοχή της Νέας Υόρκης. Καθώς η ώρα περνούσε η φάρμα άρχιζε να γεμίζει από ένα σωρό τύπους που απολάμβανε ο ένας τη συντροφιά του άλλου, έτρωγαν, κάπνιζαν, και γενικά συμμετείχαν στις δραστηριότητες ενός ανεπίσημου κλαμπ μοτοσικλετών όπου μέλη του ήταν γκέι άντρες.

«Ήταν συνηθισμένοι άντρες, άντρες που εργάζονταν σκληρά όλη την εβδομάδα και κατάφερναν να αποδράσουν εδώ, μακριά από τη ζωή της πόλης…», γράφει το featureshoot.com. Εκείνη την εποχή, η εικόνα ενός μοτοσικλετιστή είχε ταυτιστεί με αυτή ενός μέλους των σκληροπυρηνικών Hells Angels Motorcycle Club, αλλά ο φωτογράφος δεν ήθελε να εστιάσει στους «μάγκες» με τα δίτροχα αλλά στην ομορφιά του ότι κανονικοί άνθρωποι απολαμβάνουν τις μέρες τους μακριά από τα άγχη της καθημερινότητας. (newsbeast.gr, 11/3/2016)

ΤΟ 61% ΤΩΝ ΛΟΑΔ ΤΑΞΙΔΙΩΤΩΝ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΟΥΣ "ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΚΟΥΣ" ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ

To 61% των ταξιδιωτών που ανήκουν στην λοαδ κοινότητα αρνούνται να ταξιδέψουν σε προορισμό όπου θεωρείται παράνομο να είναι κανείς γκέι, δείχνει έρευνα που διενήργησαν από κοινού το online τουριστικό πρακτορείο OutOfOffice.com και το περιοδικό Attitude.
Περισσότεροι από τους μισούς, εκ των 900 ανδρών (64%) και γυναικών (32%) που συμμετείχαν στην έρευνα, είπαν ότι θα προτιμούσαν να μείνουν στην πατρίδα τους παρά να επισκεφθούν μια χώρα όπου η ομοφυλοφιλία έχει ποινικοποιηθεί και, σε μερικές περιπτώσεις, τιμωρείται με θάνατο.
Σήμερα, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις θεωρούνται παράνομες σε 70 χώρες σε όλο τον κόσμο, ιδίως στις αφρικανικές, όπως η Γκάνα, η Κένυα και η Νιγηρία. Η Ρωσία δέχθηκε επίσης σκληρή κριτική για τη θέση της απέναντι στην κοινότητα LGBT πριν τη διοργάνωση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων το 2014 στο Σότσι.
Παρά τις συνθήκες αυτές στον κόσμο, η έρευνα έδειξε ότι το 60% των ταξιδιωτών δεν επιθυμεί να περιορίζεται σε προορισμούς που είναι φιλικοί στην κοινότητα LGBT και θα ήθελε να είναι ελεύθερη να ταξιδεύει παντού.
Το Παρίσι είναι η δημοφιλέστερη πόλη και ακολουθούν η Βαρκελώνη και το Άμστερνταμ. Διεθνώς, η Νέα Υόρκη ήταν ο δημοφιλέστερος προορισμός, με το Λος Άντζελες, το Λας Βέγκας, το Μαϊάμι και την Ταϋλάνδη να ακολουθούν.Aσφαλείς προορισμοί θεωρούνται η Ινδία και οι Μαλδίβες.
Υπάρχει ακόμα ανησυχία για την επιλογή προορισμού από ταξιδιώτες της κοινότητας LGBT, επιβεβαιώνει ο ιδρυτής της OutOfOffice, Darren Burn. (tornosnews.gr, 16/3/2016)
Τα 7 καλύτερα ελληνικά νησιά για τους γκέι τουρίστες παρουσιάζει στους Βρετανούς, σε συνεργασία με το ελληνικό site Destsetters, το βρετανικό Gay Star News.
Και μολονότι πολλοί θα θεωρούσαν ότι η Μύκονος είναι ένα από αυτά, οι Βρετανοί κάνουν την έκπληξη και αναφέρουν: «Πάντα ονειρευόσασταν να επισκεφθείτε την Ελλάδα για τις καλοκαιρινές διακοπές σας. Γνωρίζετε ήδη ότι η Μύκονος είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για το γκέι κοινό και ότι η Σαντορίνη είναι πιθανόν ένα από τα πιο ρομαντικά μέρη στον πλανήτη. Όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα».
«Η Ελλάδα έχει δεκάδες όμορφα νησιά, που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε και σας υπόσχονται να σας προσφέρουν μοναδικές στιγμές χαλάρωσης, ρομαντισμού και διασκέδασης», γράφει το βρετανικό site.
1. Μήλος
«Συνδυάζει πανέμορφες παραλίες, ρομαντικά τοπία και εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον. Η Μήλος καθίσταται σε ένα από τα πιο αγαπημένα νησιά για τους ομοφυλόφιλους ταξιδιώτες, κυρίως για αυτούς που είναι ερωτευμένοι», σχολιάζει το Gay Star News.
2. Φολέγανδρος
«Το μικροσκοπικό αυτό ελληνικό νησάκι σίγουρα θα σας γεμίσει με τη ζεστή αίσθηση της ελληνικής φιλοξενίας. Κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά, νοστιμότατο φαγητό και αξιαγάπητα ξενοδοχεία θα κάνουν τις διακοπές σας στη Φολέγανδρο τις καλύτερες της ζωής σας», είναι η περιγραφή του Βρετανού αρθρογράφου.
3. Σκιάθος
«Η Σκιάθος είναι ένα όμορφο ελληνικό νησί που πολλοί το θεωρούν ως το επόμενο μεγάλο βήμα σε σχέση με τις γκέι διακοπές στην Ελλάδα. Εκτός από τις πανέμορφες παραλίες και τα εκπληκτικά ξενοδοχεία, η Σκιάθος προσφέρει και ζωντανή νυχτερινή ζωή, που θα σας κρατήσει σε κατάσταση πάρτι για όλη τη νύχτα».
4. Ίος
«Ένα από τα πιο αξιαγάπητα ελληνικά νησιά, με ένα αρκετά δυνατό γκέι κοινό και από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο. Παρά την έλλειψη σε γκέι μπαρ και κλαμπ, η Ίος σίγουρα θα σας συναρπάσει».
5. Τήνος
«Βρίσκεται μόλις μια ώρα μακριά από τη Μύκονο. Η Τήνος συνδυάζει τις χαλαρωτικές και ήρεμες διακοπές με το υπέροχο γκέι σκηνικό της Μυκόνου. Ευχαριστηθείτε τις ομορφιές του νησιού και να είστε σίγουροι ότι μόλις ανακαλύψατε το επόμενο αγαπημένο μέρος των διακοπών σας», αναφέρει για την Τήνο το Gay Star News.
6. Κέα
«Ήσυχη και αριστοκρατική, η Κέα υπόσχεται να σας κάνει να ερωτευτείτε την πανέμορφη φύση της. Βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα και είναι εύκολα προσβάσιμη. Διαθέτει όμορφες παραλίες και πολυτελή ξενοδοχεία. Προτείνεται κυρίως για ζευγάρια που κάνουν ρομαντικές διακοπές ή διανύουν τον μήνα του μέλιτος».
7. Νάξος
«Η τελευταία μας στάση μας πάει στη Νάξο, ένα συναρπαστικό ελληνικό νησί, με παραλίες που κόβουν την ανάσα και εκπληκτικά ξενοδοχεία και εγκαταστάσεις. Ετοιμαστείτε να ευχαριστηθείτε τις πιο χαλαρές και ρομαντικές διακοπές της ζωής σας. Επιλέξτε ανεπιφύλακτα τη Νάξο αν ταξιδεύετε με το ταίρι σας», γράφει το Gay Star News.