«Ποιος αποφασίζει για τις ταυτότητές μας; Ποιος αποφασίζει τι πρέπει να είμαστε; Γιατί κάποιος άλλος, πέρα από εμάς τους ίδιους, πρέπει να το αποφασίσει; Θεωρούμε ότι οι ταυτότητες βιολογικού και κοινωνικού φύλου, τάξης ή φυλής δεν υπάρχουν στη φύση, αλλά είναι πολιτισμικά, πολιτικά και κοινωνικά κατασκευασμένες» αναρωτιέται και απαντάει μόνη της η queer ομάδα UrbanPorn με διαδικτυακή ανακοίνωση μετά την παρέμβασή της στο άγαλμα της εθνικής ηρωίδας της Γαλλίας (βλ. φωτό).
Δεν ξέρω ποια θα είναι η απάντηση ή αν θα υπάρξει καν διάλογος γύρω από το θέμα, πάντως η L’Egide, μια πανεθνική συνομοσπονδία 24 λοαδ οργανώσεων, έσπευσε ήδη μέσω συνέντευξης στο περιοδικό Tetu της προέδρου της Christelle Olivier να καταδικάσει απερίφραστα την κίνηση αυτή που δεν συμβάλλει στον αγώνα κατά της ομοφυλοφοβίας ή της τρανσφυλοφοβίας θέτοντας τον στα ιδεολογικά πλαίσια ενός queer διαλόγου που πάρα πολλοί ομοφυλόφιλοι δεν συμμερίζονται.
.
16 σχόλια:
Με τρομάζει ο φόβος των "mainstream lgbt οργανώσεων" απέναντι στο κουίαρ.
Καταλαβαίνω ότι ίσως έιναι νωρίς για την κοινωνία να συνειδητοποιήσει ότι είναι οκ να είσαι γκέι ή τρανς ή κάποιο άλλο φύλο, ή στρέιτ που φέρεσαι σαν μη-στρέιτ, ή οτιδήποτε. Με λίγα λόγια είναι τρομακτικό το κουίαρ γιατί λέει "μπορείς να αυτοπροσδιορίζεσαι όπως νιώθεις".
Οι πιο συντηρητικοί lgbt άνθρωποι μπορεί να έχουν βολευτεί στην τωρινή κατάσταση. Κάποτε όμως θεωρούνταν κι εκείνοι φρικιά, και το lgbt κίνημα το καταδίκαζαν απερίφραστα. Ξέρω και γω; Η ομοκανονικότητα είναι κι αυτή μια κανονικότητα όπως και να'χει.
Εμένα, πάλι, με φοβίζει η απουσία ηθικής και πολιτικής δέσμευσης του queer.
Σήμερα έτσι, αύριο αλλιώς, κάπως σαν διαφήμιση της Amstel.
Καλό κι ενδιαφέρον για θεωρία, αλλά στην πράξη η χαρά της "λαμογιάς".
Κάθε βολεμένος ετεροφυλόφιλος μπορεί να περάσει χωρίς κόστος και για λίγο την "επαναστατική" του φάση και να εμπλουτίσει ανώδυνα το βιογραφικό του.
Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν και χωρίς αυτόν.
Κάτι σαν τα Εξάρχεια για τους γόνους νεοπλούτων των βορείων και νοτίων προστείων.
Δε βλέπω τον παραλληλισμό με τα Εξάρχεια. Από την άλλη βλέπω πώς θα μπορούσε να 'βουτάνε' στο queer κάποιοι άνθρωποι, αλλά για κάποιους άλλους είναι τρόπος ζωής και πολιτικοποίησης. Δηλαδή όποια κι αν είναι τα προβλήματά του, είναι τα ίδια με του φεμινισμού (που μετά συμβιβάζεσαι και βρίζεις τις άλλες γυναίκες που αγωνίζονται), με του lgbt (που μετά βρίζεις τους ακτιβιστές και όσους λένε "ναι είμαι γκέι" αντί να το αποσιωπούν), της "αριστεράς του Πολυτεχνείου" (που μετά γίνεσαι μπατσόφιλος Νοικοκύρης) κλπ
Δεν ξέρω. Εμένα μου φαίνεται μπροστά το queer, και μου φαίνεται ότι αν καταλάβαινε πολύς κόσμος τα (απλά) πράγματα που λέει, δε θα υπήρχε τόσο μεγάλη ιδεολογική βάση στην ομοφοβία, το σεξισμό και την τρανσφοβία. Θα ήταν (όσοι είχαν έστω και λίγο εξοικειωθεί) ένα σκαλί πιο κοντά στο να καταλάβουνε αυτά που λέει το μέινστριμ lgbt κίνημα. Μπορεί να κάνω και λάθος. Από κει και πέρα, κι εγώ πολιτικοποιούμαι ως λεσβία στη "μέινστριμ" ΛΟΑ, και ως τρανς, και δε βλέπω πώς είναι ανώδυνα αυτά, στα οποία επιτίθεται όλη η ετεροκανονική κοινωνία.
Ακόμα πιο επώδυνο ομως είναι το να έχω επιχειρήματα "queer". Γιατί σ'αυτά επιτίθενται και lgbt άνθρωποι. Αν πίστευα ότι κάτι στο οποίο επιτίθενται πολλοί άνθρωποι είναι λάθος, τότε θα σταματούσα να ασχολούμαι και με την τρανς και με τη λεσβιακή ταυτότητα.
Το «ό, τι δηλώσει κανείς» και «για όσο το δηλώσει» δεν αποτελεί πρακτική υψηλής επικινδυνότητας, ακόμη κι αν το βαφτίσει επί το κομψότερο «ρευστές» ή «πορώδεις ταυτότητες», ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας.
Πάντως, να ξέρετε ότι, γενικά, θαυμάζω την ικανότητα κάποιων για μεταφυσικής τάξεως πίστη. Όπως, επίσης, νοσταλγώ πάντα την αφέλεια των εφηβικών μου χρόνων.
Τελικά, δεν υπάρχει τίποτα πιο οδυνηρό από το να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις! Τι να λέμε τώρα...
Ναι είναι κρίμα να είμαι αφελής και ανώριμη. Από την άλλη εγώ η ίδια δεν αλλάζω ταυτότητες, και ναι συμφωνώ ότι είναι επικίνδυνο να είμαι ανοιχτά τρανς και λεσβία. Αλλά για την ώρα, με την παιδική μου αφέλεια, θεωρώ ότι οι "ρευστές ταυτότητες" σε κάνουν να μην εγκλωβίζεσαι σε συντηρητικές δομές, και παρόλο που δεν το κάνω, δίνω δίκιο σε όσους και όσες το κάνουν.
Δεν είναι κανείς και καμία υποχρεωμένη να καταπιέζει την επιθυμία του και το σώμα της για κανέναν και για κανένα κίνημα. Δεν το πιάνω αυτό το "αν δεν είσαι σταθερά γκέι είσαι ενάντια στο lgbt κίνημα". Ξέρω γκέι και λεσβίες και τρανς που έχουν ακλόνητη ταυτότητα, και είναι τόσο ενάντια στο κίνημα όσο δεν πάει. Και το "εσείς οι κουίαρ μας κάνετε ζημιά" είναι ίδια με αυτά που έλεγε ο ατομικιστής και μισαλλόδοξος Ταχτσής για τις τότε τραβεστί, και τα ίδια που λένε οι απολιτίκ γκέι και λεσβίες για τους πολιτικοποιημένους ανθρώπους σαν εσένα erva_cidreira.
Νομίζω ότι η ωριμότητά σου είναι καλύτερης ποιότητας από εκείνων.
Ελάτε, τώρα, δεν υπάρχει λόγος να αλληλοκολακευόμαστε.
Πόσο καλής ποιότητας είναι η ωριμότητά μου,… πόσο δροσερά νεανική η «ακλόνητη» πίστη σας ότι οι «ρευστές» ταυτότητες μπορούν να σώσουν τον κόσμο (αν δεήσει βεβαίως να τις καταλάβει)…
Με λιγότερη ανυπομονησία θα βλέπαμε ότι ο χρόνος βάζει τα πράγματα στη θέση τους, πέρα από τις προσωπικές, ρητορικές ή πραγματικές, «για την ώρα» εκτιμήσεις ή αποτιμήσεις μας.
Όπως συνέβη, άλλωστε, και με την περίπτωση του μακαρίτη του Ταχτσή.
Αν μάλιστα μου το επιτρέπατε θα σας συμβούλευα φιλικά να μην αρκεστείτε στα όσα γι’ αυτόν κυκλοφορούν στην «πιάτσα», αλλά θα σας παρότρυνα να διαβάσετε μόνη σας όσα είπε ή έγραψε για αυτούς που κρυβόντουσαν (κι όσους ενδεχομένως συνεχίζουν να κρύβουν τους ανομολόγητους σκοπούς τους) «πίσω από τα φουστάνια των τραβεστί».
Αυτούς που επιδεικνύουν «για σημαία τους μια φούστα», αν έχετε ακουστά.
@ gender terrorist
Ενδεχομένως θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσουμε τις ενστάσεις της κ. Ολιβιέ (προέδρου της ομοσπονδίας λοαδ οργανώσεων της Β. Γαλλίας) σχετικά με την ενέργεια των ακτιβιστών της UrbanPorn.
1) Συνθήματα όπως "οι δονητές σώζουν τις βασίλισσες" και "δεν είμαι καμιά καθολική φασιστοπαρθένα, κατουράω πάνω στην εθνική ταυτότητα" χρεώνονται από το μεγάλο κοινό που δεν γνωρίζει από queer "αποχρώσεις" σε ολόκληρη τη λοαδ κοινότητα ή οποία καλώς ή κακώς αυτή τη στιγμή δίνει έναν αγώνα πλήρους αποδοχής στη γαλλική κοινωνία και δείχνει να τον κερδίζει. Οι πολιτικές απόψεις του καθενός είναι απόλυτα σεβαστές αλλά στην προκειμένη περίπτωση ολόκληρη η κοινότητα χρεώνεται μιντιακά τις απόψεις και το "ύφος" μιας μικρής ομάδας.
2)Η τοποθέτηση ενός ροζ δονητή στο άγαλμα μιας εθνικής ηρωίδας της Γαλλίας και αγίας της καθολικής εκκλησίας σε συνδυασμό με τα παραπάνω συνθήματα στοχοποιούν ακόμα περισσότερο τους χριστιανούς ομοφυλόφιλους που δίνουν τον αγώνα τους στα πλαίσια γκέι καθολικών οργανώσεων όπως ο "Δαβίδ και Ιωνάθαν". Και αυτή η στοχοποίηση προέρχεται πλέον όχι από τους κληρικούς αλλά από άτομα της ίδιας της κοινότητας.
3) Πολλοί ομοφυλόφιλοι θεωρούν το κοινωνικό τους φύλο δεδομένο και πλήρως ταυτισμένο με το βιολογικό. Αυτό που διεκδικούν είναι η απόλυτη ορατότητα και πλήρη δικαιώματα ως αυτό που είναι -ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες- χωρίς να τους απασχολεί η διεκδίκηση οποιασδήποτε "ρευστότητας". Η κ. Ολιβιέ λέει ότι ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Θεωρείς ότι αυτό την κάνει λιγότερο ριζοσπαστική ή λιγότερο αγωνίστρια;
Λέει και κάτι άλλο που είναι πολύ ενδιαφέρον
"Ενέργειες όπως αυτή με τους δονητές για μια ακόμα φορά ταυτίζουν την ομοφυλοφιλία με την έννοια της σεξουαλικότητας. Η ομοφυλοφιλία είναι βεβαίως μια μορφή σεξουαλικότητας αλλά είναι και πολλά άλλα πράγματα πέρα από αυτό. Αν αυτή ήταν μια προσπάθεια να αφυπνισοτύν συνειδήσεις θα έλεγα ότι είναι μια χαμένη προσπάθεια."
Όντως τρομάζουν τους ετερό (και τους ομό) νοικοκυραίους αυτά τα πράγματα, και όντως τα χρεώνεται όλο το lgbt κίνημα. Το ότι θίχτηκε η εθνική υπερηφάνεια και η ιερά μνήμη μιας αγίας της καθ'όλα ομοφοβικής και επιθετικής καθολικής εκκλησίας, δεν ξέρω αν με πειράζει. Νομίζω όχι πολύ. Εσάς;
Θεωρώ μια χαρά αγωνίστρια την κ. Ολιβιέ και γουστάρω (και επωφελούμαι από) τον αγώνα της. Από κει και πέρα μου φαίνεται ότι όταν προσπαθούμε να ζητιανέψουμε ανοχή απ'την ετεροκανονικότητα με σημαία μας το "προς θεού, να μην τους προκαλούμε" και το "να είμαστε καθωσπρέπει", κερδίζουμε πύρρειο νίκη.
Αν κερδηθεί ο αγώνας για "ισοτιμία των γκέι" με το να είμαστε δουλικές απέναντι σε οτιδήποτε θέλουν οι ετερό να είμαστε, νομίζω δε θα είναι καλό για τους lgbt ανθρώπους. Νομίζω ότι μετά από λίγο καιρό θα φανούν τα σημάδια της μη-αποδοχής (όπως σε καιρούς κρίσης, που ο ρατσισμός πάντα κερδίζει έδαφος). Το 60 “ήταν υπέροχα όλα”. Γαμιόντουσαν όλοι με όλους, δεν υπήρχε τόσο μίσος (μου λένε γκέι άντρες που τα έζησαν). Και μετά ήρθε το AIDS και οι γκέι δαιμονοποιήθηκαν εν ριπή οφθαλμού. Πού ήταν η πραγματική και κατακτημένη αποδοχή; Και πού είναι οι ανοιχτά γκέι πολιτικοί, διαννοούμενοι και άνθρωποι των Τεχνών που έβγαλε εκείνη η γενιά;
Θέλουμε αληθινή κατανόηση, όχι απλά ανοχή που στην πρώτη στραβοτιμονιά θα στραφεί εναντίον μας. Τα αστικά γκέι κινήματα μου φαίνεται ότι δε δίνουν κανένα βάρος σ'αυτό, και βλέπουν ότι αν συμβιβαστούμε μια σταλίτσα ακόμα θα πάρουμε θεσμικά δικαιώματα. Με τί τίμημα όμως; Σε μια ελλάδα στην οποία αν γαμιέται ένα στρέιτ ζευγάρι στη μέση του δρόμου είναι ελαφρώς περίεργοι, αλλά αν φιλιέται πεταχτά ένα ζευγάρι λεσβίες μέσα σε γκέι μαγαζί «προκαλούνε», δε μπορούμε ακόμα να μιλάμε ούτε καν για ανοχή. Στη Σουηδία όσοι τρέχουν για τα lgbt δεν αυτοπροσδιορίζονται πια ως αγωνιστές. Έχουν μπει στο χώρο της Διασκέδασης. Δεν είναι το ίδιο το Pride εκεί και εδώ. Ακόμα. Μακάρι να γίνει, και να έχουμε να παλέψουμε μόνο για bi/trans αποδοχή κι εδώ, όπως και στη Σουηδία.
Ελπίζω ότι είμαι ξεκάθαρη. Δεν αντίκειμαι στις θεσμικές διεκδικήσεις, αντίθετα προσπαθώ γι'αυτές. Δεν προσπαθώ να "το βουλώσω" σε lgbt ακτιβιστές που έχουν διαλέξει ένα δρόμο, ούτε θεωρώ ότι δε βοηθάνε. Δεν είμαι καν σίγουρη ότι εγώ βοηθάω, είτε με τη συμμετοχή μου σε κουίαρ δράσεις είτε με τη συμμετοχή μου σε μέινστριμ δράσεις. Δε θα σταματήσω όμως. Θα χαιρόμουν να βλέπω λιγότερη επιθετικότητα και μισαλλοδοξία (δηλαδή το μοντέλο έξυπνος Ταχτσής versus όλοι οι υπόλοιποι που είστε ηλίθιοι, το απεχθάνομαι, όσο καλό κι αν είναι να κάνει στο κίνημα). Έχουμε ίδιους σκοπούς. Ή τουλάχιστον εγώ έχω πολλούς σκοπούς κοινούς με το lg κίνημα. Αν κάποιοι και κάποιες δεν έχουν όρεξη να αγωνιστούν για το bt κίνημα, και είναι "σίγουροι ότι είναι γκέι" και επειδή «νιώθουν άνετα στο βιολογικό τους φύλο» χέστηκαν για τις καταπιέσεις που υφίστανται γυναίκες, και κραγμένες αδερφές, και τρανς εξαιτίας της σιγουριάς που νιώθει και η υπόλοιπη κοινωνία για το βιολογικό φύλο, τί να γίνει. Γιατί, gay superhero, αν δεν αγωνιστούν αυτές που τις καίει το ζήτημα, ποιές θα αγωνιστούν; Οι ετερό; Εσύ;
φιλικά,
χριστίνα
erva: δεν προσπάθησα να σε κολακέψω, στην είπα απλά με τον ίδιο passive-aggressive τρόπο που μου την είπες. Αυτά για τις φούστες δεν τα έπιασα, παραήταν λυρικά για μένα. Ο Ταχτσής όμως ήταν σε φάση "κοίτα την κατάντια μου, να ντύνομαι εγώ γυναίκα" και "δε μπορώ να πάω στο δικαστήριο, γιατί θα αποκαλυφθεί ότι είμαι τραβεστί και θα υποφέρω". Δεν ξέρω πόσο το καθαρό του μυαλό και η υπομονή τον δικαιώνουν, και δεν ξέρω αν θα ήμασταν καλύτερα αν είχαν ακούσει τις συμβουλές του στο ΑΚΟΕ. Αυτό που ξέρω είναι ότι ακούγεται (δεν τον γνώρισα, παρά μόνο απ'τα γραπτά του, οπότε διόρθωσέ με) τραγικά μισογύνης, τρανσφοβικός και γεμάτος εσωτερικευμένη ομοφοβία.
Δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω... Ίσως να πώ μόνο ότι ναι, καταλαβαίνω ότι η πλειονότητα των συντηρητικών ανθρώπων βολεύονται με το που θα πάρουν μερικά ψίχουλα ανοχής και θεσμικών δικαιωμάτων. Και καταλαβαίνω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων είναι "μέινστριμ" και τους ενοχλούν οι ακρότητες. Κι εμένα την ίδια ενίοτε, και ήμουν πολύ συντηρητικό παιδί στο σχολείο.
Από κει και πέρα, παρόλο που προσπαθώ να συνδιαλέγομαι με το "κίνημα" (είμαι στη ΛΟΑ και στην ΟΛΚΕ για παράδειγμα, δεν έχω χάσει κανένα πράιντ) δεν καταλαβαίνω τις προσπάθειες να φιμωθούν οι πιο "ριζοσπαστικές" φωνές.
Δηλαδή οκ, δε θέλουμε το lgbt κίνημα να συνδεθεί με τον μη-καθωσπρεπισμό. Μήπως να διώξουμε και τους/τις μπάι που μας διασύρουν στους ετερό; Και γιατί να μη διώξουμε και τα άτομα με διαφορετική ταυτότητα φύλου, ή και τους πολύ κραγμένους γκέι και τις νταλίκες λεσβίες;
Αυτά τα παραπάνω ακριβώς έχουν υπάρξει επιχείρημα του αμερικανικού lg(bt?) κινήματος.
Η δική μου γνώμη είναι ότι ΣΟΥΠΕΡ, εγώ αγωνίζομαι για τα lg θεσμικά δικαιώματα και την αποδοχή. Το lg αγωνίζεται για τις άλλες διαφορετικές και μειονοτικές ταυτότητες (ανάμεσα στις οποίες είναι και η δική μου και των φίλων μου);
Ο queer ακτιβισμός έχει πολύ μεγάλη επαφή με τον τρανσφεμινισμό, τον αντι-ρατσισμό, τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία, και αυτό με γοητεύει, με τραβάει. Δεν είμαι υπέρ της άνευ όρων βίας, αλλά από την άλλη δεν είναι υπερβολικό να νοείται ως βία ένας δονητής πάνω στον Κολοκοτρώνη; Βία ενάντια σε ποιόν; Στο έθνος; Και τί είναι αυτοί οι πατριωτισμοί που μας πιάνουν; Νόμιζα ότι το lgbt κίνημα είναι διεθνές, ανεξιθρησκο και διαταξικό. Μήπως να αρχίσουμε να βγάζουμε ελληνικές σημαίες και να φωνάζουμε πατρίδα θρησκεία οικογένεια;
επίσης σχετικά με τη συγκεκριμένη δράση:
http://en.yagg.com/2010/03/05/political-group-urbanporn-re-brands-joan-of-arc-in-france-lille/
Λένε οι κακοί ακτιβιστές:
"It was important to us to explain the motives behind our actions. Far from seeking to be insulting, profane, or degrading, our act was political – to promote a distancing from the conservative approach of categorizing queers, racialized with nationalistic undertones around the “national identity” debate currently raging in France.” (Editor’s Note: Joan of Arc, a French national hero, is often evoked by homophobic French far right political party The National Front as a patriotic symbol. Most well-known French politicains since the 14th-15th Century 100 years War have evoked her name. Though she is cannonized as a Catholic saint, she is also brought up as a figure in gender identity debates).
“Adding to the debate with symbolism affords us the opportunity to affirm our identity in a cultural and political context marred with transphobia, homophobia, and sexism. We have thus proposed a take on Joan of Arc as an alternative to the preconceived notion… Butch? Asexual? Gay? Transsexual? Lesbian? Who knows?!!!”
Η λεσβία ακτιβίστρια είναι αυτή που "χέστηκε για τις καταπιέσεις που υφίστανται γυναίκες, και κραγμένες αδερφές, και τρανς"; Που "ζητιανεύει ανοχή απ'την ετεροκανονικότητα";
Και να φανταστώ ότι όταν λες "ανεξίθρησκο και διαταξικό κίνημα" αυτό δεν περιλαμβάνει όσους λοαδ έχουν διαφορετικές θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές τοποθετήσεις σε σχέση με τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία; 'Ολοι αυτοί απλά "γλύφουν την ετεροκανονικότητα"; Είναι δωσίλογοι δηλαδή;
Επίσης μήπως να ρωτήσεις τους αμφί και τους τρανς αν ενδιαφέρονται να τους βάζεις μπροστά και να τους κάνεις σημαία στο όνομα του queer ή αν θεωρούν ότι ένας δονητής στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη θα βοηθούσε να λυθούν τα προβλήματά τους;
Με αφορμή όλον αυτό τον ιδεοληπτικό αχταρμά που διάβασα στα σχόλια Gender Terrorist, έκανα μία σύντομη επίσκεψη στο blog που διατηρεί και από εκεί οδηγήθηκα, μέσω λινκ, σε ένα δημοσίευμα στο indymedia.
Από τις δύο αυτές αναγνώσεις, διαπιστώνω "διγλωσσία". Στο μπλογκ και το indymedia, αντικαθιστά επιμελώς την συστατική λέξη "ομοφυλόφιλος" από την ονομασία του ελληνικού λοαδ κινήματος, με την λέξη "π**στης" ["τρανς στρέιτ, μπάι, λεσβίες και π**στηδες, γράφει], και εδώ, το ίδιο επιμελώς, το αποφεύγει και γράφει lgtb, γκέι, ομό. Πράγμα που δεν συνάδει με τις κραυγές για "mainstream", "εγκλωβισμό στον συντηρητισμό" την "καταπίεση των επιθυμιών" κ.λπ.
Πέρα από την σύμπτωση ότι για δεύτερη φορά διαπιστώνεται να έχουν αναλάβει εργολαβικώς την ...προώθηση δύο λεσβίες, κατά δήλωσή τους, ακτιβίστριες που, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να σέβονται το ακρωνύμιο και τις συστατικές λέξεις του σωματείου στο οποίο είναι ενταγμένες, δημιουργούνται κάποιες επιπλέον απορίες:
Eδώ καταπιέζει την επιθυμία και εκεί την αφήνει ελεύθερη;
H αλλαγή της συστατικής λέξης, εντάσσεται στο πλαίσιο του αγώνα που ισχυρίζεται ότι δίνει για τα θεσμικά - κιόλας!- lg δικαιώματα;
H αλλαγή, από μπλογκ σε μπλογκ, και από μπλογκ σε ινδιμύδια, κάνει πιο ...επώδυνα τα queer επιχειρήματα ή κάνει πιο πολιτικοποιημένους τους "απολιτίκ γκέι" και πιο πολιτικοποιημένες τις "απολιτίκ λεσβίες";
Ενισχύει το αγωνιστικό ...φρόνημα των πρώην συντηρητικών παιδιών που βρήκαν στέγη σε ένα κίνημα που παλεύει για ζωτικά θέματα, για να εκτονώσουν την καταπιεσμένη ...προοδευτικότητά τους ή διατρανώνει την αποφασιστικότητά τους να παλέψουν ενάντια σ' αυτό που θεωρούν "λάθος" πολλοί άνθρωποι;
Κι επειδή στο μπλογκ διάβασα και για το "ενδιαφέρον" για τα ομοφυλόφιλα παιδιά [Για τα lgbt παιδιά ποιός νοιάζεται;] αναρωτιέμαι πώς ΘΕΛΕΙ να oνομάζουν τα μικρά ομοφυλόφιλα αγόρια; "π***στράκια" μήπως, σύμφωνα με την επιθυμία της για τα μεγάλα ομοφυλόφιλα αγόρια;
Ας πει, αφού είναι ...ξεκάθαρη.
η Κατερίνα σ-Μ ας αναδιατυπώσει όσα με εμπάθεια ρωτάει στο δεύτερο πρόσωπο, ώστε η gender terrorist να της απαντήσει.
"3) Πολλοί ομοφυλόφιλοι θεωρούν το κοινωνικό τους ... "3) Πολλοί ομοφυλόφιλοι θεωρούν το κοινωνικό τους φύλο δεδομένο και πλήρως ταυτισμένο με το βιολογικό. Αυτό που διεκδικούν είναι η απόλυτη ορατότητα και πλήρη δικαιώματα ως αυτό που είναι -ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες- χωρίς να τους απασχολεί η διεκδίκηση οποιασδήποτε "ρευστότητας". Η κ. Ολιβιέ λέει ότι ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Θεωρείς ότι αυτό την κάνει λιγότερο ριζοσπαστική ή λιγότερο αγωνίστρια;"
ΝΑΙ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΚΥΡΙΑ ΟΛΙΒΙΕ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΗΣ (ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΝΟ ΟΣΕΣ-ΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ)
ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΩΡΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑ-ΟΝ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ.
-ΜΙΑ ΤΡΑΝΣ
Gender Terrorist,
όσα αντιλήφθηκες ως προσωπικές ερωτήσεις, δεν ήταν παρά σχήμα λόγου – αυτό της ρητορικής ερώτησης - και ό,τι έγραψα ήταν άποψη, τοποθέτηση, επισημάνσεις - όπως θέλεις πες το – πάνω στις ήδη δοσμένες εδώ απαντήσεις σου. Προσωπικώς δεν με ενδιαφέρουν άλλες.
"Ας πει, αφού είναι ...ξεκάθαρη" έγραψα, δεν έγραψα "ας μου πει". Ας πεις στα ομοφυλόφιλα παιδιά για τα οποία γράφεις ότι νοιάζεσαι, εννοούσα.
Για τους υπόλοιπους, και αν θέλεις το διαβάζεις κι εσύ, συμπληρώνω ότι πρόκειται για επανάληψη τoυ ίδιου παλιού λάθους: σε όποιο μεγάλο κίνημα εντάσσονται ή παρεισδύουν μπαχαλοομάδες και μικροομάδες με την απαίτηση να γίνει αποδεκτό όλο το πακέτο των αιτημάτων τους, που, επιπλέον, προσπαθούν να τα περάσουν ασυζητητί, στεγασμένες κάτω από την μεγάλη ομπρέλα του κινήματος, το κίνημα αναλώνεται στην εσωστρέφεια και καθυστερεί να επιτύχει τους στόχους του.
Δημοσίευση σχολίου