.
Προς
τον Πρόεδρο του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Κον Αλέκο Αλαβάνο
Αγαπητέ κύριε Αλαβάνο,
Μετά την από 27/9/07 Ανοικτή Επιστολή-Δελτίο Τύπου και την από 28/9/07 απάντηση του Γραφείου Τύπου του Συνασπισμού προς τις ομοφυλοφιλικές οργανώσεις διαπιστώνουμε τα εξής:
1) Ο Συνασπισμός προκρίνει την λύση του συμφώνου συμβίωσης και όχι του πολιτικού γάμου για τα ζευγάρια ομοφύλων. Επειδή δε, η ανακοίνωση τύπου δεν ήταν σαφής, σε επικοινωνία με το γραφείο τύπου, όταν ζητήσαμε διευκρίνηση αν πράγματι η θέση του Συνασπισμού είναι το σύμφωνο συμβίωσης και όχι ο πολιτικός γάμος, υπήρξε επιβεβαίωση. Η δικαιολογία ήταν ότι ο πολιτικός γάμος «σκοντάφτει» στην αντίθεση της κοινής γνώμης.
2) Ο Συνασπισμός δεν απαντά στο ερώτημα για την υιοθεσία από ζευγάρια ομοφύλων και την ομογονεϊκότητα αλλά αοριστολογεί ομιλώντας περί κοινωνίας.
3) Ο Συνασπισμός δεν αισθάνεται το παραμικρό αίσθημα ευθύνης να πάρει θέση για τις ομοφυλοφοβικές δηλώσεις του βουλευτή κου Ψαριανού και συνεπώς σιωπηλά συμπαρατάσσεται.
4) Ο Συνασπισμός συνειδητά καθ΄ όλη την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο των τελευταίων εκλογών, αλλά και των περασμένων δημοτικών εκλογών ενέπαιξε την ομοφυλοφιλική, λεσβιακή και τρανσέξουαλ κοινότητα όταν στελέχη του δήλωναν υπέρ του πολιτικού γάμου ομοφύλων (οι δε υποψήφιοι δήμαρχοί του υπόσχονταν ότι αν βγουν δήμαρχοι θα τελέσουν πολιτικό γάμο), καιροσκοπικά και προς άγραν ψήφων (βλέπε επίσης και απάντηση του Συνασπισμού στο Ερωτηματολόγιο της Διεθνούς Αμνηστίας).
Αγαπητέ κύριε Αλαβάνο, είμαστε βαθύτατα απογοητευμένοι με την στάση ενός κόμματος που ενώ δηλώνει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τις πράξεις του τοποθετεί τους ομοφυλόφιλους, λεσβίες, τρανσέξουαλ στην θέση του πολίτη δευτέρας κατηγορίας καθώς η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι το σύμφωνο συμβίωσης σαφέστατα δεν δίνει τα ίδια δικαιώματα με αυτά του πολιτικού γάμου, και όπου εφαρμόστηκε η ομοφυλοφιλική κοινότητα το διαπίστωσε και έθεσε εκ νέου το πάγιο αίτημα του πολιτικού γάμου.
Οι Έλληνες/ίδες ομοφυλόφιλοι/ες έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και πληρώνουν τους ίδιους φόρους με τους υπόλοιπους Έλληνες/ίδες πολίτες. Απαιτούν συνεπώς τα ίδια ακριβώς δικαιώματα. Στον πολιτικό γάμο, στην υιοθεσία, στην ηλικία συναίνεσης, στη κατάργηση κάθε είδους διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.
Το Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας (ΕΟΚ)
τον Πρόεδρο του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Κον Αλέκο Αλαβάνο
Αγαπητέ κύριε Αλαβάνο,
Μετά την από 27/9/07 Ανοικτή Επιστολή-Δελτίο Τύπου και την από 28/9/07 απάντηση του Γραφείου Τύπου του Συνασπισμού προς τις ομοφυλοφιλικές οργανώσεις διαπιστώνουμε τα εξής:
1) Ο Συνασπισμός προκρίνει την λύση του συμφώνου συμβίωσης και όχι του πολιτικού γάμου για τα ζευγάρια ομοφύλων. Επειδή δε, η ανακοίνωση τύπου δεν ήταν σαφής, σε επικοινωνία με το γραφείο τύπου, όταν ζητήσαμε διευκρίνηση αν πράγματι η θέση του Συνασπισμού είναι το σύμφωνο συμβίωσης και όχι ο πολιτικός γάμος, υπήρξε επιβεβαίωση. Η δικαιολογία ήταν ότι ο πολιτικός γάμος «σκοντάφτει» στην αντίθεση της κοινής γνώμης.
2) Ο Συνασπισμός δεν απαντά στο ερώτημα για την υιοθεσία από ζευγάρια ομοφύλων και την ομογονεϊκότητα αλλά αοριστολογεί ομιλώντας περί κοινωνίας.
3) Ο Συνασπισμός δεν αισθάνεται το παραμικρό αίσθημα ευθύνης να πάρει θέση για τις ομοφυλοφοβικές δηλώσεις του βουλευτή κου Ψαριανού και συνεπώς σιωπηλά συμπαρατάσσεται.
4) Ο Συνασπισμός συνειδητά καθ΄ όλη την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο των τελευταίων εκλογών, αλλά και των περασμένων δημοτικών εκλογών ενέπαιξε την ομοφυλοφιλική, λεσβιακή και τρανσέξουαλ κοινότητα όταν στελέχη του δήλωναν υπέρ του πολιτικού γάμου ομοφύλων (οι δε υποψήφιοι δήμαρχοί του υπόσχονταν ότι αν βγουν δήμαρχοι θα τελέσουν πολιτικό γάμο), καιροσκοπικά και προς άγραν ψήφων (βλέπε επίσης και απάντηση του Συνασπισμού στο Ερωτηματολόγιο της Διεθνούς Αμνηστίας).
Αγαπητέ κύριε Αλαβάνο, είμαστε βαθύτατα απογοητευμένοι με την στάση ενός κόμματος που ενώ δηλώνει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τις πράξεις του τοποθετεί τους ομοφυλόφιλους, λεσβίες, τρανσέξουαλ στην θέση του πολίτη δευτέρας κατηγορίας καθώς η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι το σύμφωνο συμβίωσης σαφέστατα δεν δίνει τα ίδια δικαιώματα με αυτά του πολιτικού γάμου, και όπου εφαρμόστηκε η ομοφυλοφιλική κοινότητα το διαπίστωσε και έθεσε εκ νέου το πάγιο αίτημα του πολιτικού γάμου.
Οι Έλληνες/ίδες ομοφυλόφιλοι/ες έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και πληρώνουν τους ίδιους φόρους με τους υπόλοιπους Έλληνες/ίδες πολίτες. Απαιτούν συνεπώς τα ίδια ακριβώς δικαιώματα. Στον πολιτικό γάμο, στην υιοθεσία, στην ηλικία συναίνεσης, στη κατάργηση κάθε είδους διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.
Το Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας (ΕΟΚ)
49 σχόλια:
Οι "προγραμματικές δηλώσεις" του ΣΥΡΙΖΑ
Η απάντηση της αριστεράς "στην επίθεση στη νέα γενιά των 300 ευρώ με τη μείωση των δικαιωμάτων τους, τη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου, την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, την αδυναμία συνειδητοποίησης των περιβαλλοντικών αλλαγών" είναι οι δικές της προγραμματικές δηλώσεις, που, όπως είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν μέτωπα συγκρούσεων. Σύμφωνα με τον Αλ. Αλαβάνο ο "δεκάλογος" του ΣΥΡΙΖΑ, που απευθύνεται και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, είναι:
-απόρριψη της κυβερνητικής πρότασης για αναθεώρηση του Συντάγματος (στο σημείο αυτό δήλωσε τη συμφωνία του με τον Γ. Παπανδρέου)
-ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης
-5% για την παιδεία
-1400 ευρώ στους δασκάλους και καθηγητές
-στήριξη της νεολαίας, με νέες θέσεις εργασίας χωρίς να αγγιχτούν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα
-όχι στο ρατσισμό "ίση αμοιβή για ίση εργασία"
-λαϊκά δημοψηφίσματα στην Ελλάδα
-στήριξη του ΕΣΥ
-στήριξη του κοινωνικού κράτους
-αύξηση του επιδόματος ανεργίας
-αναγνώριση ως Ελλήνων, όσων γεννιούνται στα ελληνικά μαιευτήρια
-αναγνώριση σύμφωνου συμβίωσης των ομοφυλοφίλων
-αποχώρηση από Αφγανιστάν και τη Μέση Ανατολή των ελληνικών στρατευμάτων
ΑΥΓΗ 2/10/2007
και μετά περιμένουμε να δούμε προκοπή!
Sent: Tuesday, October 02, 2007 11:28 AM
Subject: Διάλογος για την νομική αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων
Αγαπητές φίλες / αγαπητοί φίλοι,
Επικοινωνώ μαζί σας σχετικά με το θέμα της νομικής αναγνώρισης των ομοφυλοφιλικών σχέσεων μετά τις εκατέρωθεν ανακοινώσεις μεταξύ κάποιων ομοφυλοφιλικών οργανώσεων και του πολιτικού κόμματος του Συνασπισμού.
Προσωπικά, θεωρώ απόλυτα σωστή τη θέση του Συνασπισμού για τη διεξαγωγή μίας ευρείας συζήτησης στην ελληνική κοινωνία, με τη συμμετοχή ασφαλώς της κοινότητας των ομοφυλοφίλων, προκειμένου να καταλήξουμε ως κοινωνία σε αποφάσεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Συνασπισμός έφερε στη Βουλή το 2004 μια πρόταση νόμου για τον πολιτικό γάμο των ομοφυλόφιλων, η οποία υπερψηφίστηκε μόνο από τους δικούς του βουλευτές και βέβαια, δεν πέρασε.
Θεωρώ απαραίτητο έναν ανοικτό κοινωνικό διάλογο πάνω στο θέμα της νομικής αναγνώρισης των ομοφυλοφιλικών σχέσεων, έτσι ώστε, η πρόταση στην οποία θα καταλήξουμε να έχει την ευρύτερη δυνατή κοινωνική στήριξη και κατ' αυτόν τον τρόπο, περισσότερες ελπίδες υπερψήφισής της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Στέλνω το μήνυμα αυτό προς όλες τις πλευρές ευελπιστώντας ο διάλογος αυτός να πραγματοποιηθεί σύντομα και να είναι γόνιμος και παραγωγικός.
Να είστε καλά,
Ρούλα Σκούταρη
*****
Tue, 2 Oct 2007 16:35
Αγαπητή Ρούλα,
Να σημειώσουμε κάποια πράγματα που ίσως μας βοηθήσουν να έχουμε σωστά συμπεράσματα.
1) Το 2004 ο Συνασπισμός δεν κατέθεσε καμία πρόταση. Πρόταση νόμου είτε για πολιτικό γάμο είτε για σύμφωνο συμβίωσης δεν έχει κατατεθεί ποτέ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο Συνασπισμός τότε, μέσω του Προέδρου του Κου Αλαβάνου έκανε απλά επερώτηση στον Υπουργό Δικαιοσύνης Κο Παπαληγούρα, ώστε να μάθει ποιές ήταν οι προθέσεις του για την συμβίωση ομοφύλων. Τότε ο Κος Παπαληγούρας απάντησε ότι είναι στις προθέσεις της ΝΔ να καταθέσει σχέδιο νόμου για την συμβίωση των ετεροφύλων (όχι των ομοφύλων) λέγοντας ότι η κοινωνία δεν είναι ώριμη για κάτι τέτοιο. Συνεπώς πρόταση δεν υπήρξε ποτέ (πόσο μάλλον να τεθεί προς ψήφιση κάτι). Απλή διευκρίνηση ώστε να ξέρουμε για τι ακριβώς ομιλούμε.
2) Προ των δημοτικών εκλογών ο κύριος Τσίπρας, υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, αλλά και άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι του ΣΥΝ, υποστήριξαν τον γάμο ομοφύλων. Υποσχέθηκαν δε, ότι αν εκλεγούν δήμαρχοι, θα τελέσουν πολιτικό γάμο ομοφύλων.
3) Μετά τις δημοτικές εκλογές και σε όλη παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, άλλα στελέχη του ΣΥΝ δηλώνουν υπέρ του συμφώνου συμβίωσης, άλλα υπέρ του γάμου ομοφύλων (μπορείς να δεις δηλώσεις Παπαγιαννάκη, Π. Κοροβέση, Ρ. Δούρου κ.α.), ο δε κύριος Τσίπρας που ήδη είχε υποστηρίξει τον γάμο ομοφύλων, ήταν από τους επικεφαλείς της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΝ, εκφράζοντας τις θέσεις του κόμματός του. Απόλυτη σύγχιση δηλαδή.
4) Μετά τις εκλογές ακολουθεί η ομοφυλοφοβική δήλωση του Κου Ψαριανού, που ήταν η αφορμή του Δελτίου Τύπου της ΕΟΚ, αλλά και άλλων λοατ οργανώσεων.
5) Μετά ακολουθεί η ανακοίνωση τύπου του ΣΥΝ όπου εκεί είναι πλέον φανερό ότι ο ΣΥΝ εκφράζει ως επίσημη θέση του το σύμφωνο συμβίωσης, το δε θέμα της υιοθεσίας αφήνεται στην (κακούργα;) κοινωνία. Μάλιστα αυτό που διαφένεται ως πρόθεση του ΣΥΝ, είναι σύμφωνο συμβίωσης στα γαλλικά μέτρα, το οποίο είναι το σύμφωνο συμβίωσης που δίνει τα λιγότερα δικαιώματα όλων και η γαλλική λοατ κοινότητα κάνει αγώνα για να πείσει για τον πολιτικό γάμο ομοφύλων.
Αυτό δηλαδή που παρατηρούμε, με αφετηρία το 2004 (αν και υπάρχει και προϊστορία που έχει και αυτή το ενδιαφέρον της), είναι μία διαρκής υπαναχώρηση των θέσεων του ΣΥΝ.
Να τονίσουμε επίσης ότι η ΕΟΚ και είμαι σίγουρη ότι αυτό ισχύει για όλες τις λοατ οργανώσεις, είναι ανοικτές στον διάλογο με όλα τα πολιτικά κόμματα. Αυτό ακριβώς επιθυμούμε. Πρέπει όμως κάθε φορά να προσδιορίζουμε την αφετηρία του διαλόγου. Μπορεί επί παραδείγματι να είναι αφετηρία του διαλόγου το σύμφωνο συμβίωσης και μάλιστα τύπου PACS; Επίσης πόσο ειλικρινείς είναι οι προθέσεις κάποιου που προεκλογικά απαντά στο ερωτηματολόγιο της Διεθνούς Αμνηστίας ότι μετεκλογικά θα επεξεργαστεί πρόταση για τον γάμο ομοφύλων, και μετεκλογικά λέει άλλα; Όταν προεκλογικά στελέχη του στηρίζουν την πρόταση γάμου ομοφύλων και μετεκλογικά το γραφείο τύπου ομιλεί για σύμφωνο συμβίωσης; Το αφήνω στην κρίση σου.
Όπως πάντως και νά 'χει πάντως το πράγμα, η ΕΟΚ είναι πάντα ανοικτή στον διάλογο για τα θέματα της λοατ ατζέντας με όλα τα πολιτικά κόμματα.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού.
phoinix: Προφανώς δύσκολα θα δούμε προκοπή όσο αφήνουμε τα πολιτικά κόμματα να ψαρεύουν σε θολά νερά.
Αν και για να λέμε την αλήθεια το ίδιο ακριβώς κάνουν και κάποιες λοατ οργανώσεις και κάποιοι ακτιβιστές.
Μήπως ήρθε η ώρα να τοποθετηθούν όλοι ξεκάθαρα επί του θέματος (γάμος και ομογονεϊκότητα) και ν' αφήσουν τους ανέξοδους κι ανούσιους βερμπαλισμούς;
Οποιοδήποτε ζήτημα ατομικού δικαιώματος, ιδιαίτερα όταν σχετίζεται με καθαρή διάκριση μιας μερίδας πληθυσμού σε σύγκριση με την πλειοψηφία, λύνεται by default σε δημοκρατικές κοινωνίες, χωρίς να είναι απαραίτητο να προηγηθεί κοινωνικός διάλογος. Είναι θέμα αρχής. Ένα ακραίο παράδειγμα: εάν μετά από κοινωνικό διάλογο, καταλήγαμε ότι η πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού είναι υπέρ της θανατικής ποινής, ο Συνασπισμός θα έπαιρνε θέση υπέρ της επαναφοράς της;
Μήπως όμως φταίμε εμείς οι ίδιοι; Μήπως όντως μας χαρακτηρίζει και εμάς η νοοτροπία του μέσου έλληνα, να αφήνουμε στα κόμματα τις λύσεις σε ζητήματα που μας αφορούν άμεσα; Έχουμε συνειδητοποιήσει τη δύναμη επιρροής του εκλογικού αποτελέσματος, που εν δυνάμει έχουμε ως μειονότητα; Μήπως ήρθε η στιγμή της συνειδητοποίησης;
Yorgos
Wed, 3 Oct 2007 05:12
Αγαπητή Μαρίνα,
Δεν ξέρω αν με απατά τόσο πολύ η μνήμη μου σχετικά με τη στάση του Συνασπισμού στο θέμα του πολιτικού γάμου. Ίσως αν ανατρέξουμε στα πρακτικά της Βουλής να βρούμε την αλήθεια.
Όμως, προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία. Στην παρούσα φάση το πιο σημαντικό είναι να υποστηριχθεί ένας ανοικτός διάλογος όσον αφορά το θέμα της νομικής αναγνώρισης των ομοφυλοφιλικών σχέσεων και ο διάλογος αυτός είναι σημαντικός για πολλούς και διάφορους λόγους.
Οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις είναι ξεκάθαρες όσον αφορά το αίτημά τους για πολιτικό γάμο και βέβαια, καλά κάνουν. Όμως αυτό είναι κάτι που εκφράζει την κοινωνία μας; Ούτε καν το σύνολο των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών δεν εκφράζει. Υπάρχουν αρκετοί ομοφυλόφιλοι και λεσβίες που είναι από αδιάφοροι έως και αρνητικοί προς τον πολιτικό γάμο.
Ένας ανοικτός διάλογος πάνω στο θέμα αυτό, θα φανέρωνε τόσο το τι επιθυμούν οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι/ες όσο και το τι είναι έτοιμη να δεχθεί η ίδια η κοινωνία μας στο σύνολό της.
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αύριο ο Συνασπισμός κατέβαζε μια πρόταση για πολιτικό γάμο, η πρόταση αυτή θα έπαιρνε τις ψήφους των δικών του 14 βουλευτών μονάχα. Δεν είναι λοιπόν καλύτερα να καταφέρουμε να έχουμε την ευρύτερη δυνατή στήριξη δυνάμεων στο θέμα της νομικής αναγνώρισης;
Άλλωστε, το ζητούμενο για μας δεν είναι η στείρα αντιπαράθεση με τον Συνασπισμό ή με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα αλλά να καταφέρουμε να στηρίξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τα αιτήματά μας και να διεκδικήσουμε έτσι τα δικαιώματά μας.
Και μην ξεχνάμε κάτι άλλο. Η κοινωνία ποτέ δεν κάνει αποδεκτά κάποια πράγματα, όταν δεν είναι ώριμη να τα δεχθεί. Και βέβαια, αλλαγές χωρίς την κοινωνία δεν μπορούν να υπάρξουν.
Φιλικά,
Ρούλα Σκούταρη
Απαντώντας στην πρόσκλησή σου erva_cidreira, εκ μέρους της ΕΟΚ απαντώ:
Είναι πάγιες θέσεις της ΕΟΚ:
- Ο πολιτικός γάμος ομοφύλων
- Η νομική αναγνώριση της υιοθεσίας από ζευγάρια ομοφύλων.
Επίσης για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, είμαστε αντίθετοι/ες στο σύμφωνο συμβίωσης ή συντροφικότητας ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί.
Η θέση μας δηλαδή είναι ξεκάθαρη. Δεν υπάρχει "όμως" και "αλλά" ή "αν" μέσα.
Είμαι στην διάθεσή σου επίσης και για οποιοδήποτε άλλο θέμα της λοατ ατζέντας επιθυμείς.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού
Να επισημάνω ότι η ομογονεϊκότητα έχει ακόμη δυο πτυχές:
- την απόκτηση τέκνων, από άνδρες και γυναίκες, με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και
- τα δικαιώματα γονικής μέριμνας και για τους δυο συζύγους.
Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση της ΕΟΚ.
θα με ενδιέφεραν επίσης οι θέσεις της οργάνωσης, αν υπάρχουν βέβαια, για τα θέματα ταυτότητας φύλου.
Γιατί κάποτε νομίζω ότι πρέπει να ανοίξει σοβαρά κι αυτή η συζήτηση.
Ένα σχετικό με το θέμα ποστ που πρέπει να διαβαστεί.
Κι ένα ακόμη ποστ
'Οσο αφορά το πρώτο (υποβοηθούμενη αναπαραγωγή) απλά ήμουν επιγραμματική erva και δεν το ανέφερα. Συμφωνώ. Για το δεύτερο (δικαιώματα γονικής μέριμνας και για τους δύο συζύγους) δεν έπεται αυτομάτως εφόσον υιοθετείται το παιδί από το ζευγάρι; 'H εννοείς κάτι άλλο;
Τώρα για τα θέματα Ταυτότητας Φύλου, συνοπτικά οι θέσεις της ΕΟΚ είναι:
- Τροπολογία του νόμου 3304/05 ώστε να συμπεριλαμβάνει τις διακρίσεις για λόγους ταυτότητας φύλου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής(ο συγκεκριμένος νόμος χρειάζεται και σε άλλα σημεία επεξεργασία)
- Ειδική νομοθεσία για τα εγκλήματα και τις επιθέσεις μίσους για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ειδική νομοθεσία και όχι να δικάζεται κάποιος αν επιτεθεί σε ένα τρανσεξουαλικό άτομο απλά π.χ. για ξυλοδαρμό, αλλά η ποινή να είναι πολύ αυστηρότερη.
- Δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλα τα άτομα που έχουν διάγνωση δυσφορίας φύλου (ανεξαρτήτως αν έχουν ασφάλιση ή όχι).
- Παρέμβαση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που αρνούνται να παρέχουν ασφάλεια υγείας σε τρανσεξουαλικά άτομα.
- Νομοθέτηση της αλλαγής όλων των δημόσιων εγγράφων (αλλαγή στα δημοτολόγια, ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα αυτοκινήτου ή δικύκλου, πτυχία σχολών) για τους τρανσέξουαλ άνδρες και γυναίκες που δεν έχουν κάνει διόρθωση φύλου με την πιστοποίηση ψυχιάτρου και ενδοκρινολόγου (εδώ υπάρχει η πρόσφατη εμπειρία της Ισπανίας).
- Νομοθέτηση της αλλαγής όλων των δημόσιων εγγράφων για τους τρανσέξουαλ άνδρες και γυναίκες που έχουν κάνει διόρθωση φύλου (η αλλαγή εγγράφων εδώ γίνεται με δικαστήριο, δεν υπάρχει νόμος).
- Εισαγωγή μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης το οποίο θα έχει αναφορά στο κοινωνικό φύλο.
Πράγματι erva δεν έχει γίνει καθόλου συζήτηση για τα θέματα ταυτότητας φύλου είναι πολύ θλιβερό αυτό. Είναι ευθύνη όλων μας να ξεκινήσει σύντομα αυτό.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού.
H Sympraxi KataTisOmophylophovias sympraxi.thess@yahoo.gr έγραψε:
Agapites files /filoi,
Oi episymanseis tis M. Galanou einai apolyta sostes.
Na episimano akomi:
1) O Alavanos se synentefxi tou Spirou Varveri sto Antivirius (2007) den tachtike yper tou gamou, legontas oti ton endiaferoun ta astika / nomka dikaiomata kai ochi i onomasia tou thesmou...(!) kai giati sen katathetei schedio nomou apantise " ochi ek tou asfalous na thesoume to thema ..." (an katalavate, pes te mou na katalavo ki ego, giati oute ego oute kanenas filos mou den katalave an nai i ochi tha topothetitei sygkekrimmena).
Akolouthei prochtes i dilosi toy Alavanou sti Vouli sto plaisio ton programmatikon diloseon tou Prothipourgou, gia SYMFONO symviosis (thetiko oti anaferthike, aneparkes to aitima).
2) Oles oi omofyl/amfifyl/trans organoseis tasontai yper tou Gamou kai ochi aplos yper tis Symviosis (mipos kano lathos??). Paraxeno, an den to xerei o k. Alavanos! Vlepe eisigiseis kai syzitisi sta plaisia tou Synedriou "Oikogeneies Zavgarion Idiou Fylou" sti Thessaloniki 2006 (tomos praktikon).
3) To mono komma pou grafei sto programma tou gia Gamo me apli efarmogi tou yfistamenou nomou einai oi Oikologoi Prasinoi.
4) I syzitisi me tin koinonia den prepei na echei skopo tin kata pliopsifia katagrafi tis apopsi tis,
giati mia tetoia "syzitisi" to mono pou tha aposkopei einai na dosei to prosschima ston Syn kai sta alla kommata tis Voulis gia katathesi mias aneparkus protasis.
I syzitisi prepei na echei stocho na pisei tous kaloproairetous, oti stis meiopsifies prepei na didontai ta idia dikaiomata kai na prostatevontai !
Yiati na krinei i koinonia to aitima gia Gamo?
Mipos echi krinei kai apodechtei i koinonia tis alles protaseis tou Syn / Pasok / ND /KKE / LAOS prin o Syn kai oi alloi na tis diatyposoun, kai emeine amanati i protasi gia ton Gamo?
Filika
Nikos Hatzitrifon
(sygnomin gia ta greeklish, alla ithela na eimai sigouros oti tha diavastei).
Wed, 3 Oct 2007 22:33
Αγαπητή μου Ρούλα,
Από τα πρακτικά της Βουλής λοιπόν, αντιγράφω oλόκληρη την στιχομυθία της επερώτησης του Προέδρου του ΣΥΝ κου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης
Το λίνκ προς επιβεβαίωση: http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?file=end051216.txt.
Επρόκειτο περί απλής επερώτησης Ρούλα μου για την νομική αναγνώριση της συμβίωσης ομοφυλοφίλων και όχι περί πρότασης (και όπως καταλαβαίνεις δεν τίθεται θέμα ψήφισης).
Το παραθέτω όχι μόνο προς επιβεβαίωση των λεγομένων μου, αλλά και για λόγους ιστορίας.
Ο μόνος τρόπος για να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα είναι να γνωρίζουμε. Οι δύο υπογραμμίσεις (στην επερώτηση Αλαβάνου) είναι δικές μου.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού.
Υ.Γ. Είμαι στη διάθεσή σου να σου παραθέσω επίσης όλες τις αντικρουόμενες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΝ που άλλοι υποστηρίζουν τον γάμο ομοφύλων, άλλοι το σύμφωνο συμβίωσης, και άλλοι (βλέπε Ψαριανός) "τον πούλο..." (συγγνώμη για την έκφραση δεν ανήκει σε μένα, δική του είναι), με λινκ από συγκεκριμένα δημοσιεύματα του Τύπου προς επιβεβαίωση.
--------------------------------------------------------------------------------
[ Επόμενη είναι η με αριθμό 318/13-12-2005 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με τη νομική αναγνώριση της συμβίωσης των ομοφυλοφίλων.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Σε μια σειρά από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βέλγιο, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία κ.λπ.) σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη, Βέρμοντ), σε χώρες όπως η Ν. Αφρική (με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου πριν λίγες μέρες) έχει νομιμοποιηθεί η συμβίωση ατόμων του αυτού φύλου.
Το όλο θέμα έχει λάβει κοινωνικές διαστάσεις και στην Ελλάδα, τα δε αιτήματα από σχετικές οργανώσεις αλλά και ευρύτερους κοινωνικούς κύκλους για νομιμοποίηση της συμβίωσης αυτής είναι έντονα.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός, εάν η Κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει στις σχετικές επεξεργασίες για να αναγνωρίσει νομοθετικά τη συμβίωση ατόμων του αυτού φύλου και να τους χορηγήσει τα ανάλογα δικαιώματα (περιουσιακά, φορολογικά, κληρονομικά, συνταξιοδοτικά, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.λπ.)»
Την ερώτηση του κ. Αλαβάνου θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρας.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι, σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγνωρισθεί ορισμένα δικαιώματα στους ομοφυλόφιλους πολίτες τους, τα οποία δεν αναγνωρίζονται σήμερα, δεν συμπεριλαμβάνονται στη δική μας έννομη τάξη.
Τα δικαιώματα αυτά εκτείνονται από την αναγνώριση του θεσμού «του Καταχωρισμένου Συντρόφου» -κατά τα πρότυπα της Γαλλίας- ή την «Πολιτική Ένωση» της Μεγάλης Βρετανίας, έως και την αναγνώριση του δικαιώματος «γάμου ομοφυλόφιλων» στην Ολλανδία. Ωστόσο, σημειώνω ότι αυτά τα δικαιώματα δεν ταυτίζονται ούτε κατ΄ όνομα ούτε κατά περιεχόμενο ούτε κατά το εύρος τους στα διαφορετικά αυτά νομικά συστήματα των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς απορρέουν από διαφορετικές μεταξύ τους κοινωνίες, με διαφορετικά ήθη και έθιμα, με διαφορετικές ιστορικές καταβολές και ανοχές.
Από την άλλη πλευρά, σε πολλές χώρες έχουν αναγνωρισθεί δικαιώματα αμιγώς στους συμβιούντες ετεροφίλους. Η ελληνική νομοθεσία, όπως έχει σήμερα, δεν προβλέπει ειδική νομική κατοχύρωση των προσώπων συμβιώνουν και αντιλαμβάνονται εαυτούς ως «συντρόφους», με την ίδια τουλάχιστον έννοια που κατοχυρώνει τα πρόσωπα που συμβιούν στο πλαίσιο του γάμου. Τέτοια ειδική νομική κατοχύρωση δεν υφίσταται για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, όπως δεν υφίσταται ούτε για τα ζευγάρια διαφορετικού φύλου, τα οποία συμβιώνουν σε ελεύθερη ένωση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε ορθή νομοθετική πρωτοβουλία οφείλει να είναι απότοκος των υφισταμένων κοινωνικών συνθηκών και όχι να προκαταλαμβάνει ή -ακόμη χειρότερα- να βρίσκεται σε ανακολουθία με το κοινωνικό ήθος και έθος. Οι κοινά αποδεκτές κοινωνικές συμβάσεις αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητας ενός έθνους, του ήθους μιας κοινωνίας. Κατά τούτο, κάθε νομοθετική πρωτοβουλία πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει τις ανοχές, το αίσθημα του κοινώς αποδεκτού της κοινωνίας. Δεν μπορεί να παραγνωρίζει, δεν μπορεί να περιφρονεί την κυρίαρχη κοινωνική βούληση. Κάθε ρύθμιση πρώτα ωριμάζει στην κοινωνία και μετά θεσμοθετείται ως νόμος.
Πιστεύω ότι η συζήτηση για τα θέματα αυτά θα ήταν οπωσδήποτε χρήσιμο να γίνει και να κατατεθούν από όλες τις πλευρές απόψεις, θέσεις, επιχειρήματα και αντιλήψεις. Μια τέτοια, όμως, συζήτηση επί της ουσίας δεν έχει καν ξεκινήσει στο δημόσιο βίο της χώρας μας, στην ευρεία κοινωνία και θεωρώ ότι θα έπρεπε πάντως να προηγηθεί όποιας ενδεχόμενης νομοθετικής ρύθμισης.
Ακόμα, επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι μια τέτοια ρύθμιση, όπως αυτή που προτείνει σήμερα ο Πρόεδρος του Συνασπισμού, προϋποθέτει εκτεταμένες μεταβολές περίπου συνολικά στο δικαιικό μας σύστημα. Θα απαιτούσε αλυσιδωτές τροποποιήσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο, στο Κληρονομικό Δίκαιο, στο Ποινικό Δίκαιο, στην Πολιτική Δικονομία, για τις οποίες οι κοινωνικές συνθήκες -όπως τουλάχιστον σήμερα έχουν φωτογραφηθεί- δεν είναι ώριμες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Αντιλαμβάνεσθε ότι το θέμα είναι μέγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Διαγράφηκαν τόσες ερωτήσεις, κύριε Πρόεδρε. Αφήστε το, είναι σοβαρό το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Έχει νομοσχέδια σοβαρά μετά και πρέπει να μαζέψουμε το χρόνο σήμερα.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ζητάτε στην ουσία, κύριε Πρόεδρε, να αντιγράψουμε στο εθνικό δίκαιο μια ρύθμιση αλλοδαπού Δικαίου. Δεν πρόκειται κατ’ ανάγκη για προοδευτική καινοτομία, αλλά για μια βεβιασμένη πρόταση, η οποία δεν αποτυπώνει τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά την προκαταλαμβάνει, πριν αυτή νηφάλια, αβίαστα και σταθερά διαμορφωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω ότι το γεγονός ότι κάνουμε διάλογο με την πρωτοβουλία αυτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι θετικό. Μιλάμε γι’ αυτό το ζήτημα και μιλάνε και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Νομίζω ότι υπάρχουν μερικές παρανοήσεις, οι οποίες περιλήφθηκαν και στην απάντηση του κυρίου Υπουργού.
Η πρώτη είναι ότι πάμε να αντιγράψουμε άλλους και μάλιστα εμφανίζεται ότι μας επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ισχύει αυτό.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είπα εγώ τέτοιο πράγμα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Δεν έχει κανένα νομικό μέσο, κάποια Οδηγία, κάποιον κανονισμό, με τα οποία να μπορεί να το επιβάλει αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Χώρες ευρωπαϊκές, όπως είναι το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Δανία, οι Σκανδιναβικές χώρες, η Ισπανία, η Γαλλία με διαφορετικό τρόπο εξέφρασαν την ανάγκη της ίδιας τους της κοινωνίας. Και όχι μόνο χώρες ευρωπαϊκές, αλλά και πολιτείες αμερικανικές, ενάντια στη θέληση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, όπως είναι το Βερμόντ, όπως είναι η Μασαχουσέτη, το Κεμπέκ, ενάντια στη θέληση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης του Καναδά, η Νότιος Αφρική, αφρικανική χώρα, με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Το δεύτερο είναι εάν οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να καθρεπτίζουν τις κοινωνικές διεργασίες μόνο. Γιατί συμφωνώ, κύριε Υπουργέ, και εάν θέλετε έχουν υπάρξει και αντιδράσεις κριτικής, σκεπτικισμού απέναντι στην πρότασή μας.
Θα σας φέρω ένα ακραίο παράδειγμα. Σε χώρες της Αραβικής Χερσονήσου η μοιχεία τιμωρείται με λιθοβολισμό. Με βάση τις εκτιμήσεις που έχουν γίνει η πλειοψηφία των πολιτών συμφωνεί με το λιθοβολισμό. Τι θα ζητούσε κανείς από μια πολιτική δύναμη, δημοκρατική, προοδευτική κ.λπ.; Να καθρεπτίσει την κοινωνία ή να έχει μια πρωτοπόρα συμβολή, να αλλάξει, να συμβάλει, έστω και με κόστος, να αλλάξει κοινωνική σκέψη;
Το τρίτο σημείο τώρα. Υπάρχει μια ένσταση, δεν την είπατε εσείς, ότι εάν προχωρούσαμε εμείς θα ωθούσαμε, θα ενισχύαμε τη σύναψη ομοφυλοφιλικών σχέσεων.
Το γεγονός ότι ήρθε ένας νόμος πριν από μερικές δεκαετίες στην Ελλάδα που λέει ότι αυτοί που έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις δεν κάνουν ποινικό αδίκημα και δεν πάνε με σεντόνια στην Αστυνομία, δεν σημαίνει ότι ο νόμος ήταν θετικός στις εξωσυζυγικές σχέσεις. Ήταν ουδέτερος.
Μ’ αυτήν τη λογική, κύριε Υπουργέ, εγώ θα έλεγα ότι περιμένει κανείς και από εσάς προσωπικά και από την Κυβέρνηση να δει αυτό το θέμα που απασχολεί ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας και να προχωρήσει στις σχετικές διεργασίες και επεξεργασίες.
Εγώ επαναλαμβάνω το ερώτημά μου, διευρύνοντάς το εάν θέλετε. Ζητάω από εσάς να μου πείτε το εξής: «Είστε διατεθειμένος να προχωρήσετε σε μια επιτροπή του Υπουργείου, σε διάλογο με τα κόμματα, σε κάποιες σχετικές επεξεργασίες και για ευρύτερα θέματα, όπως είναι το θέμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός και τα σχετικά προβλήματα πρέπει να περιληφθούν στο ν. 927 για τις διακρίσεις ή στο ν. 3304 για την ίση μεταχείριση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Είστε διατεθειμένοι να προχωρήσετε σε διαμόρφωση κάποιων επιτροπών, οι οποίες θα επεξεργαστούν, θα συναντήσουν το πρόβλημα, θα αναπτύξουν ιδέες και που θα περιλαμβάνεται το μεγάλο θέμα της αναγνώρισης νομοθετικά της συμβίωσης ατόμων του ιδίου φύλου...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Αλαβάνο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μα, τι τελειώνετε; Έχετε πάρει τέσσερα λεπτά, δηλαδή το διπλάσιο χρόνο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Είναι ένα μεγάλο θέμα, όπου περιλαμβάνει και περιουσιακά και φορολογικά και κληρονομικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και θέματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Αλαβάνο, η Κυβέρνηση έχει συνείδηση ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκείας, καταγωγής, ηλικίας και βέβαια ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού πρέπει να προστατεύονται από όποιες αυθαίρετες διακρίσεις.
Εκπροσωπούμε, πράγματι, μια Πολιτεία χωρίς διακρίσεις και χωρίς αποκλεισμούς. Δεν μας διακατέχει, υπ’ αυτήν την έννοια οιοσδήποτε κοινωνικός ρατσισμός. Οι ομοφυλόφιλοι είναι πρόδηλα, πασίδηλα, ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας που οπωσδήποτε απολαμβάνουν, όπως όλα τα μέλη της, τα ίδια δικαιώματα και έχουν τις ίδιες υποσχρεώσεις.
Επισημαίνω ξανά ότι ως σήμερα η «ελεύθερη ένωση» ή συμβίωση μεταξύ ετεροφύλων δεν είναι νομικά κατοχυρωμένη και δεν εξομοιώνεται με γάμο. Αλλά οι κοινωνικές συνθήκες, σε σχέση τουλάχιστον με τη συμβίωση ετεροφύλων, είναι οπωσδήποτε ωριμότερες από όσο για τη ρύθμιση που εισηγείται ο κ. Αλαβάνος.
Απόδειξη της διάθεσής μας να ακούσουμε, αλλά και να πρωτοπορήσουμε, εάν θέλετε, είναι Επιτροπή που έχω συστήσει με απόφασή μου ως Υπουργός Δικαιοσύνης. Πρόκειται για μια πρώτη προσέγγιση, μια μελέτη της συμβίωσης των ετεροφύλων από μια υψηλόβαθμη επιτροπή, από δικαστικούς και από πανεπιστημιακούς, η οποία ακριβώς διερευνά την ανάγκη, τη χρησιμότητα και η οποία ενδεχομένως θα εισηγηθεί αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, κυρίως στο επίπεδο του Οικογενειακού Δικαίου, ειδικά σε θέματα που απορρέουν από την ελεύθερη συμβίωση ετερόφυλων προσώπων.
Η Κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κοινωνίας και λαμβάνει τα απαιτούμενα νομοθετικά μέτρα, όπου και όταν διαφαίνεται ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη νομικής ρύθμισης μιας ώριμης κοινωνικής επιταγής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κοινωνικής ευαισθησίας του νομοθέτη, είναι ο νόμος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο πριν από λίγους μήνες ψηφίσαμε για την «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού». Με το νόμο αυτό ανταποκριθήκαμε, πράγματι, στα αιτήματα των καιρών και κατοχυρώσαμε συνθήκες ισοπολιτείας και ισονομίας για όλους ανεξαίρετα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Αφήστε με να μιλήσω για ένα λεπτό ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ πολύ. Υπάρχει μια διαδικασία και εδώ έχουμε διπλασιάσει τους χρόνους.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πράγματι, έχω μιλήσει τρία λεπτά. Ένα λεπτό ακόμα σας ζήτησα, κύριε Πρόεδρε. Δεν είναι μέγα θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μα, δεν είναι τρία λεπτά κανονικά ο χρόνος. Είναι δύο λεπτά. Το ίδιο έκανα και στον κ. Αλαβάνο. Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, σεβαστείτε τη διαδικασία.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ήταν ρυθμίσεις, κύριε Πρόεδρε του Συνασπισμού, που περιέβαλαν με θεσμικό κύρος νόμου ώριμες, εδραιωμένες απόψεις, εδραιωμένες αντιλήψεις και δοξασίες της ελληνικής κοινωνίας, εδραιωμένες πεποιθήσεις και δοξασίες της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. Εσείς, όμως, μας ζητάτε κάτι που δεν μας ζητά -σήμερα τουλάχιστον- η ελληνική κοινωνία.
Θα νομοθετήσουμε κύριε Πρόεδρε, μόνο ανταποκρινόμενοι σε ευρέως παραδεδεγμένες, αποδεκτές θέσεις, διαμορφωμένες μετά από διαδικασίες ευρύτατου κοινωνικού διαλόγου και στο μέτρο που παγιωμένα απηχούν και εκφράζουν τις αντιλήψεις, τη νοοτροπία, το ήθος και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.]
O Σωτήρης Χατζηγάκης που ήταν ο προεδρεύων και δεν θεωρούσε σημαντική την συζήτηση("Έχει νομοσχέδια σοβαρά μετά και πρέπει να μαζέψουμε το χρόνο σήμερα.")και συνεχώς τους διέκοπτε ενώ και οι δύο έλεγαν ότι είναι πολύ σημαντικό το θέμα είναι ο σημερινός υπουργός Δικαιούνης...
Αιντε χάιντε από το κακό στο χειρότερο...
Εξακολουθώ να επιμένω στη θέση ότι ο κοινωνικός διάλογος να γίνει μεταξύ της εν λόγω μειοψηφίας και των νομοθετών, και όχι μεταξύ της ευρύτερης κοινωνίας, εφόσον πρόκειται για δικαίωμα, στερημένο από άτομα της μειοψηφίας. Δεν πρέπει να παγιδευτούμε και να έρθουμε στα λόγια του Υπουργού Δικαιοσύνης, όπως απάντησε στην ερώτηση Αλαβάνου, στη Βουλή. Είναι η λογική που κατέληξε στην τακτική, σε κάθε συζήτηση για θέματα ομοφυλοφιλίας στα ΜΜΕ να υπάρχει εκπρόσωπος της Εκκλησίας.
Οι προσωπικές ιστορίες που αναφέρονται σε τεράστιες δυσκολίες από τις διακρίσεις, που έχουμε να καταθέσουμε πάρα πολλοί από εμάς, αναφορικά με την πρακτική επιβίωση των σχέσεών μας, είναι χαρακτηριστικές. Από το να ζητήσουμε ένα απλό δάνειο κατοικίας από τράπεζα, μέχρι την εμπειρία του θανάτου σε ένα από τους/τις δύο σε ζευγάρι, όπου ο/η επιβιώσας μένει με τίποτα στην κυριολεξία. Έτσι λοιπόν τα λόγια του Υπουργού «Δεν μας διακατέχει, υπ’ αυτήν την έννοια οιοσδήποτε κοινωνικός ρατσισμός. Οι ομοφυλόφιλοι είναι πρόδηλα, πασίδηλα, ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας που οπωσδήποτε απολαμβάνουν, όπως όλα τα μέλη της, τα ίδια δικαιώματα και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις» ακούγονται κούφια, για να καθησυχάσει τα αυτιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, ότι ζει σε μια χώρα που δεν υφίστανται διακρίσεις.
Yorgos
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η Κυβέρνηση έχει συνείδηση ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκείας, καταγωγής, ηλικίας και βέβαια ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού πρέπει να προστατεύονται από όποιες αυθαίρετες διακρίσεις.
Εκπροσωπούμε, πράγματι, μια Πολιτεία χωρίς διακρίσεις και χωρίς αποκλεισμούς. Δεν μας διακατέχει, υπ’ αυτήν την έννοια οιοσδήποτε κοινωνικός ρατσισμός. Οι ομοφυλόφιλοι είναι πρόδηλα, πασίδηλα, ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας που οπωσδήποτε απολαμβάνουν, όπως όλα τα μέλη της, τα ίδια δικαιώματα και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις.
Ήταν ρυθμίσεις, κύριε Πρόεδρε του Συνασπισμού, που περιέβαλαν με θεσμικό κύρος νόμου ώριμες, εδραιωμένες απόψεις, εδραιωμένες αντιλήψεις και δοξασίες της ελληνικής κοινωνίας, εδραιωμένες πεποιθήσεις και δοξασίες της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών. ΕΣΕΙΣ, ΟΜΩΣ, ΜΑΣ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΖΗΤΑ -ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Εγώ γιατί από την κατάληξη νοιώθω να μην είμαι η ελληνική κοινωνία.....και είμαι ο μόνος άραγε?
Thu, 4 Oct 2007 08:53
Αγαπητή μου Μαρίνα,
Καταρχήν, σ' ευχαριστώ πολύ για την πληροφόρηση.
Καλό είναι να γνωρίζουμε την πραγματικότητα αλλά μην ξεχνάμε και κάτι άλλο. Ο Συνασπισμός είναι ένα μικρό κόμμα, του 5%, που έτσι κι αλλιώς μόνο του δεν μπορεί να περάσει τίποτα.
Όσο για τις διαφορετικές απόψεις των στελεχών του για το θέμα της νομικής αναγνώρισης, τις γνώριζα πριν απ' τις εκλογές αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Και γενικά, όσες και όσοι ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ το κάναμε για πολλούς και διάφορους λόγους και όχι μόνο για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
Το έγραψα και το ξαναγράφω. Οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις πολύ καλά κάνουν και εμμένουν στο θέμα του πολιτικού γάμου για λόγους αρχής.
Όμως, Μαρίνα μου, ας έχουμε υπόψη μας ότι αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και για πολλούς ανθρώπους και φοβάμαι ότι θα δυσκολέψουν στο μέλλον ακόμα περισσότερο.
Μια νομική αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων οδηγεί στην κατοχύρωση κάποιων δικαιωμάτων (ασφαλιστικά, κληρονομικά κλπ). Επιπλέον, συμβάλλει και στην κοινωνική αναγνώριση των σχέσεών μας.
Γνωρίζω ζευγάρια που επιθυμούν μια τέτοια αναγνώριση για την διασφάλιση τους και την αναγνώριση κάποιων δικαιωμάτων τους.
Και να σου πω και κάτι άλλο; Με τις παρούσες συνθήκες και μ' αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, αυτή είναι η μόνη εφικτή λύση.
Να είσαι καλά.
Ρούλα Σκούταρη
Μαρίνα:
Ίσως στην περίπτωση της από κοινού υιοθεσίας να είναι αυτονόητο ότι και οι δυο σύζυγοι θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα γονικής μέριμνας.
Στην περίπτωση όμως απόκτησης "φυσικού" τέκνου με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή πιθανόν να μην θεωρείται εξίσου αυτονόητο και να απαιτείται ειδική ρύθμιση.
Πόσο χρήσιμη θα μας ήταν η γνώμη ενός νομικού!
Yorgos:
Θα συμφωνήσω ότι ο διάλογος οφείλει να γίνει κυρίως ανάμεσα στον νομοθέτη και την ομάδα που υφίσταται τις διακρίσεις.
Άλλωστε έτσι δεν συνέβη με τις γυναίκες, τα άτομα με αναπηρίες, τους μειονοτικούς μουσουλμάνους κλπ;
l-castrato:
Αυτό το "από το κακό στο χειρότερο" το προσυπογράφω.
Ανώνυμε:
Ακριβώς! Δεν είσαι (είμαστε) η ελληνική κοινωνία, είσαι ένας ενοχλητικός ξένος που "κατσικώθηκες" στην όμορφη και δημοκρατική χώρα τους και επιπλέον ζητάς και δικαιώματα.
Και μια παρατήρηση με αφορμή την τελευταία επιστολή της κας Σκούταρη:
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ένα κόμμα του 5% το χρωστάει και στη δυσανάλογα μεγάλη ψήφισή του από τους ομοφυλόφιλους, στους οποίους άλλα έταζε προεκλογικά κι άλλα λέει ότι θα τους προσφέρει τώρα.
Αυτό που λένε "άλλη σου 'δειξα, άλλη σου 'μπηξα".
Στο gaydar με τέτοια συμπεριφορά θα τον είχαμε βάλει σε μαύρη λίστα. Στην πολιτική θα πρέπει να του χρωστάμε και χάρη;
Thu, 4 Oct 2007 16:45
Ρούλα, κατανοώ αυτά που λες, δεν μπορώ να συμφωνήσω όμως.
Κατ΄ αρχήν ο ΣΥΝ αύξησε κατά πολύ το ποσοστό του. Και αυτό το οφείλει και στους λοατ.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι αρκετά λοατ άτομα που ψήφισαν ΣΥΝ γιατί προσδοκούσαν ότι ο ΣΥΝ
μπορεί μετεκλογικά να ξεκαθαρίσει τη θέση του και να υποστηρίξει τον γάμο ομοφύλων.
Αντ' αυτού ο ΣΥΝ παίρνει την ίδια θέση με αυτή που προ 7-8 μηνών είχε εκφράσει η Ντόρα Μπακογιάννη της Ν.Δ.
Σύμφωνο συμβίωσης (βλέπε δημοσίευμα της εφημερίδας το Πρώτο Θέμα, εκεί η Μπακογιάννη είχε υποστηρίξει το PACS).
Λαμπρά λοιπόν. Αλαβάνος και Ντόρα πάνε χέρι-χέρι, όχι με τον Καρατζαφέρη, αλλά στο σύμφωνο συμβίωσης.
Στα λοατ θέματα συμφωνούν.
Τί θλίψη!!!
Και μάλιστα κάποιοι συμφωνούμε, γιατί...αυτή είναι η μόνη εφικτή λύση (;;!!). Και ανεχόμαστε και τον Ψαριανό να μας λέει "τον πούλο"!!!
Δεν είναι λόγοι αρχής Ρούλα. Είναι λόγοι ουσίας. Η διεθνής εμπειρία λέει ότι όπου εφαρμόστηκε το σύμφωνο συμβίωσης
δεν είχε αποτέλεσμα ίδια δικαιώματα. Ούτε καν "κάποια" δικαιώματα.
Στο Νιου Τζέρσεϋ επί παραδείγματι οι ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται να καλύψουν ασφαλιστικά και τους δύο συντρόφους που καταχώρησαν την σχέση τους.
Στην Κροατία τους φέρονται εξευτελιστικά. Πεθαίνει κάποιος εκ των συντρόφων και οι αρχές δεν εφαρμόζουν τον νόμο και τελικά αναγκάζονται
και κάνουν δικαστήρια που κοστίζουν χρόνο και πολύ χρήμα για να εφαρμοστεί ο νόμος. Και όπως καταλαβαίνεις κάποιοι δεν μπαίνουν
καν στον κόπο να κάνουν δικαστήριο γιατί δεν έχουν τα χρήματα να ανταποκριθούν και δεν έχουν και το σθένος να αντιμετωπίσουν τα φώτα της δημοσιότητας.
Μπορώ να σου φέρω πολλά ακόμη παραδείγματα που αποδυκνείουν ότι το σύμφωνο συμβίωσης είναι αποτυχημένο.
Στην Γαλλία όπου εφαρμόζεται στο σύμφωνο συμβίωσης από το 1996, η λοατ κοινότητα διαμαρτύρεται και προσπαθεί να επιτύχει τον γάμο ομοφύλων.
Η δε Σεγκολέν Ρουαγιάλ, πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος (του αντίστοιχου
ΠΑΣΟΚ στη Γαλλία) διεκδικεί τον γάμο ομοφύλων (πρόσεξε όχι κόμμα της αριστεράς, κεντρώο).
Είναι λόγοι ουσίας λοιπόν Ρούλα. Είναι λόγοι αξιοπρέπειας.
Αλλίμονο αν η λοατ κοινότητα μπει στην λογική του ξεροκόμματου, που εν τέλει δεν είναι καν ξεροκόμματο.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρόκειται να σε πείσω, έχεις τις θέσεις σου.
Όμως βρίσκω πολύ χρήσιμο που γίνεται δημόσια αυτός ο διάλογος και έστω κι έτσι αντιπαρατίθενται απόψεις.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού
Thu, 04 Oct 2007 17:39
Ας παρεμβληθώ και γω, θυμίζοντας ότι ο Κώστας Χατζηδάκης της ΝΔ, δήλωσε
ότι είναι υπέρ του πολιτικου γάμου!!! Ένας ΝΔ-της έχει λοιπόν την πιο
προωθημένη θέση αυτή τη στιγμή!
Εύγε Συνασπισμέ!!!!!
Να μου κοπεί το χέρι αν τους ξαναψηφίσω
μιτς
Κ. Χατζηδάκης: Εχω ήδη τοποθετηθεί υπέρ της αναγνώρισης πολιτικού γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο δεν θίγονται τα δικαιώματα άλλων, αντίθετα μπορούν να ρυθμιστούν κάποιες νομικές εκκρεμότητες που προκύπτουν γι' αυτά τα άτομα σε σχέση με το οικογενειακό, το κληρονομικό δίκαιο κ.λπ. Ωστόσο, ως χριστιανός είμαι εναντίον του θρησκευτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. Είμαι επίσης εναντίον της υιοθεσίας παιδιών, γιατί δεν είμαι σίγουρος σε σχέση με το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε «φυσιολογική» οικογένεια αποτελεί και ένα τέλειο περιβάλλον για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτό.ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 15/9/2007
Η κρησάρα για τον πολιτικό γάμο είναι η ομογονεϊκότητα και το όνομα.
Και δυστυχώς ούτε ο Κ. Χατζηδάκης δεν την περνάει.
Ένα χρήσιμο ποστ:
Γιατί το "Σύμφωνο Συμβίωσης" είναι ανεπαρκές
Thu, 4 Oct 2007 19:39
Πού το δήλωσε και πότε;
δεν έχω ακούσει τίποτε τέτοιο.
Θα συμφωνήσω με τη Ρούλα Σκούταρη και θα πω:
πολύ σωστά οι οργανώσεις διεκδικούν μαξιμαλιστικά και απαιτούν ισότιμο
γάμο για όλους.
πολύ σωστά ως άτομα, με πεπερασμένα όρια ζωής, θα χαρούμε αν
αποκτήσουμε σύντομα τη δυνατότητα μιας νομικής αναγνώρισης των σχέσεων μας υπό
οποιανδήποτε μορφή.
δεν ήρθε καιρός να γίνει πιο δημόσια και ανοιχτά αυτός ο διάλογος;
από χρόνια είχαμε επιδιώξει μια ημερίδα αλλά την ξεχάσαμε στην πορεία
μήπως είναι καιρός να την ξαναθυμηθούμε;;
φιλικά
Μάνθος
Αλήθεια, εκείνη η καμπάνια υπό την αιγίδα της ΟΛΚΕ για τον Πολιτικό Γάμο με ονλάιν συλλογές υπογραφών, τακτικές μηνιαίες συναντήσεις, διοργάνωση ημερίδας προεκλογικά, πίεση σε προοδευτικούς δημάρχους για τέλεση πολιτικού γάμου, μπάνερ δεξιά κι αριστερά στο Ιντερνετ, τι έγινε; Ξεχάστηκε; Γιατί ξεκίνησε με πολλές τυμπανοκρουσίες πριν από μόλις πέντε - έξι μήνες! Θα ενημερώσει κανείς; Πολλοί καταθέσαμε χρόνο και κυρίως προσδοκίες σ'αυτή την ιστορία και δεν μας περισσεύουν για να διαψεύδονται έτσι και μάλιστα εκ των ένδον. Τουλάχιστον μια στοιχειώδης ευαισθησία από τους οργανωτές να ενημερώσουν υπάρχει; Κανείς δεν δίνει πια λόγο σ'αυτή τη χώρα;;; Διότι τελικά άμα έχεις τέτοιους φίλους, τύφλα νά'χει ο Ψαριανός!
Thu, 04 Oct 2007 18:22
Το δήλωσε στον προεκλογικό φάκελο Ε της Ελευθεροτυπίας. Τα σχόλια αυτά κυκλοφορούν στο τελευταίο τεύχος της City Uncovered (κεντρικό αφιέρωμα, σελ.08).
***
Thu, 04 Oct 2007 21:13
to sabbato prin tis ekloges sto entheto twn 10 erwtisewn tis e-typias.
έχω κρατήσει το ένθετο. Α< για του λόγου το αληθές και η Μαρία Δούρου
από τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει τον πολιτικό γάμο. Είναι ωστόσο ντροπή για
το
ΣΥΝ να είναι πίσω από το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή στην ατζέντα του.
Ωστόσο το Χατζηδάκη τον έχω ξαναακούσει να το δηλώνει αυτό.
Θέλω κατηγορηματικά να πω ότι ο γάμος δεν έιναι μαξιμαλιστικό, είναι
απλά θέμα ισονομίας και για αυτό το λόγο τον θέλουμε. Οτι δήποτε άλλο
τραυματίζει την αρχή αυτή. ¨οσοι κι όσες σκύβουν προκαταρκτικά το
κεφάλι
και ψάχνουν να βρουν τι θέλει η κοινωνία, λυπάμαι αλλά έχουν χάσει το
παιχνίδι. Σε καμία κοινωνία ποτέ οι πλειοψηφίες δεν ήταν έτοιμες.
Ετοιμάστηκαν από την αποφασιστικότητα των κινημάτων... Ότι οφείλουμε να βγούμε προς τα έξω για να εξοικοιωθεί η κοινή γνώμη μαζί μας, συμφωνω
απόλυτα. Ότι είμαστε εμείς και κανείς άλλος /άλλη υπέυθυνος στο ότι η κοινωνία μας έχει στα παλιά της τα παπούτσια, (για να μην πω κατι άλλο)είναι επίσης αληθές. Αλλά από αυτό μεχρι το να κάνουμε έκπτωση στην ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ισότητά μας είναι μια ηττοπάθεια, την οποία ούτε την κατλαβαίνω, ούτε και θα συμβιβαστώ ποτέ.
Με όλη την εκτίμηση που τρέφω για τη Ρούλα, αλλά και για το Μάνθο
φιλάρες
μιτς
εγώ έκλεισα μετά από αυτό. νομίζω ότι επαναλαμβανόμαστε και δεν προχωράμε.
Thu, 4 Oct 2007 21:30
Παιδιά,
το θέμα δεν έχει "κλείσει" καθόλου μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ίσα - ίσα που κάποιοι το θέσαμε τις τελευταίες μέρες πολυ έντονα και δυναμικά (με αφορμή και την υπόθεση Ψαριανού).
Θα υπάρξουν οπωσδήποτε εξελίξεις.
Και σε θετική κατεύθυνση.
Οπότε, Δημήτρη, μην βιάζεσαι να δηλώσεις κοψοχέρης.
Φιλιά,
Νάσος.
Fri, 5 Oct 2007 01:26
Λυπάμαι που διαφωνώ με τον Μάνθο και τη Ρούλα, που θεωρούν τον πολιτικό γάμο μαξιμαλιστικό αίτημα. Δεν είναι μαξιμαλιστικό στο ελάχιστο. Είναι και πρέπει να είναι η θέση μας τελεία και παύλα. Όπως επίσης θέση μας είναι η ομογονεϊκότητα που πολλοί δεν την αναφέρουν καθόλου και την βάζουν κάτω απ’ το χαλί.
Αυτά τα δύο πάνε μαζί, θέλουμε-δεν θέλουμε.
Χαίρομαι όμως για κάτι άλλο. Χαίρομαι που ξεκίνησε, πολύ καθυστερημένα ανοικτός διάλογος και χαίρομαι που πήραν και άλλοι θέση, ανοικτά. Με τον ανοικτό, διαφανή διάλογο μόνο να κερδίσουμε μπορούμε.
Από καιρό ήθελα να κάνω λοιπόν μια πρόταση προς όλους και όλες και ίσως είναι καιρός να την κάνω τώρα που βλέπω ότι κάτι κινείται.
Η ΟΛΚΕ δεν έχει δικό της χώρο και φιλοξενείται στο Στέκι Μεταναστών.
Η ΛΟΑ επίσης φιλοξενείται στο Στέκι Μεταναστών.
Η ΕΟΚ επίσης φιλοξενείται, στον Πολύχρωμο Πλανήτη.
Μήπως ήρθε η ώρα, επιτέλους, ως οργανώσεις να αποκτήσουμε δικό μας χώρο; Να νοικιάσουμε από κοινού ένα μικρό χώρο, υπόγειο έστω, στο κέντρο της Αθήνας, που να τον χρησιμοποιούμε από κοινού και να είναι δικός μας όμως;
Να έχουμε επιτέλους δικό μας χώρο και δικό μας σταθερό τηλέφωνο. Να μπορεί κάποιος/α όταν θέλει να κάνει μια καταγγελία, να ξέρει που πρέπει να έρθει, που να τηλεφωνήσει.
Να βάλουμε ο καθένας/καθεμία 5-10 ευρώ, όσα χρειαστούν, και να έχουμε έναν δικό μας χώρο. Και δεν ξέρω και ποια/ες άλλες λοατ οργανώσεις μπορεί να θέλουν επίσης.
Να κανονίσουμε τις ημέρες που θα χρησιμοποιεί η κάθε οργάνωση και ίσως μια φορά το μήνα ή το 15μερο να έχουμε μια κοινή συνάντηση ώστε να συνεννοούμαστε ποια κοινά σημεία της λοατ ατζέντας θα προωθούμε όλες οι οργανώσεις μαζί.
Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα για κάτι τέτοιο.
Και ελπίζω να πάρετε όλοι θέση σ’ αυτό.
Έστω και αρνητική.
Και αν θέλετε προωθείστε το όπου μπορείτε.
Παίρνω θέση: Θετική. Είναι εντελώς αναποτελεσματική η διάσπαση σε τόσα σχήματα η έκφραση προς τα έξω των αιτημάτων. Συμφωνώ λοιπόν: ας υπάρξει μια οργάνωση "ομπρέλα" και ένας ενιαίος χώρος αναφοράς για όλο το κίνημα (υπογραμμίζω τη λέξη κίνημα). Η ισχύς στην ένωση. Και όποιες διαφορές ας υπάρχουν. Και καλό είναι να υπάρχουν: να μας ακονίζουν το μυαλό, να αποτρέπουν τη μαλθακότητα, να ενισχύουν τον ουσιαστικό διάλογο και - κυρίως - να μας καθιστούν ετοιμόλογους και ετοιμοπόλεμους προς τα έξω.
Ας μη ξεχνάμε και τους πρακτικούς λόγους: κανένας δε θα μας πάρει σοβαρά, αν με διάσπαση απόψεων, πολυπρόσωποι, δίχως συνισταμένη αιτημάτων, δε σεβαστούμε τον πολύτιμο χρόνο του.
Yorgos
Fri, 5 Oct 2007 10:10
Μήπως ζω στη Σουηδία και δεν το κατάλαβα;
Μεταφέρθηκα μακρια από τη χώρα των Χριστόδουλων και των Γιακουμάτων;
Αν δεν θεωρείται μαξιμαλιστικό το αίτημα για πολιτικό γαμο (με δικαίωμα
υιοθεσίας μάλιστα-αυτό νομιζω εννοείς λέγοντας ομογονεικότητα ε;) τότε
ποιό είναι;
Η σύνταξη στα 18;
Φυσικά και πρέπει να είναι η θέση μας γιατί είναι ζήτημα ισότητας αλλά
να είμαστε και ρεαλιστές.
Πιστεύω πάντως ότι ακόμα και ανάμεσα στους πολιτικούς που ασχολήθηκαν
έστω περιστασιακά με το θέμα, λίγοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ
γάμου και συμφώνου συμβίωσης ή όπως αλλιώς το λένε.
Όσον αφορά τον κοινό χώρο μακάρι να τον αποκτούσαμε. Και φυσικά να ΜΗΝ
είναι υπόγειος!!!
Φιλικά
Μάνθος
Fri, 5 Oct 2007 08:20
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή στο διάλογο. Ο κάθε άνθρωπος έχει σίγουρα τις δικές του απόψεις που είναι σεβαστές και οπωσδήποτε, η ανταλλαγή απόψεων είναι πάντα θετική.
Αγαπητέ Νάσο,
Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να κρατήσετε "ανοικτό" το θέμα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, εσείς που είστε μέλη του. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε καλή πρόθεση απέναντί μας, όπως και το ΠΑΣΟΚ επίσης.
Αγαπητή Μαρίνα,
Η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας έχει χώρο που στεγάζεται. Ο χώρος αυτός είναι το Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας και όχι το Στέκι Μεταναστών. Στο στέκι απλά βρισκόμαστε κάθε δεύτερη Πέμπτη για κουβεντούλα και ποτό. Προσωπικά, προτιμώ να στεγάζεται η Λ.Ο.Α. στο Φεμινιστικό Κέντρο γιατί έτσι, διατηρεί τις συνδέσεις της και με τον φεμινιστικό χώρο.
Να είστε καλά,
Ρούλα Σκούταρη
08:56
Agapite Mits,
emena pantos gia na min mou kopei to cheri (kai den mou kopike)
apofasisa na psifiso to mono komma pou tassetai yper tou gammou me ekdosi ermineftikis apofasis peri efarmogis tou gia omofyla zevgaria, tous Oikologous Prassinous.
Nikoa Ha
Fri, 5 Oct 2007 09:01
Agapite Mantho,
dimosios dialogos diexagetai edo kai chronia
(p.ch. : 1997/ Thessaloniki / Sympraxi me prosklisi polit. Neolaion, Imerida se Ergatiko Kentro Thess-nikis, 3imero synedrio sti Thess/niki 2006, dialogos se periodika, klp klp,)
An kapoia kommata den theloun na ton antilamvanontai, tote den ftaine oi omofyl/amfy/trans, alla ta koufa kommata !
Nikos Ha
Fri, 5 Oct 2007 09:06
Symfono,
ton symvivasmo ton kanoume afou kathisoume sto trapezi ton diapragmatevseon kai pazarepsoume sklira, kai ochi PRIN !
Nikos Ha
καλημέρα Νίκο
δεν καταλαβαίνω γιατι μιλάμε για συμβιβασμούς και τραπέζια
διαπραγματεύσεων αφού ούτε το ένα υπάρχει ούτε το άλλο
απ'όσο ξερω μεταξύ μας ανταλλάσσουμε ιδέες ετσι για να περνάει η ώρα
Μανθος
Fri, 5 Oct 2007 11:18
kai s' afto symfono,
ennoo na min symvivazomaste (prin ton opoiondipote dialogo me kommata kai tritous foreis) sti diatyposi ton epithimion, stochon kai oramaton mas, na min syrriknonoume ta aitimata mas en anamoni tou dialogou me tritous,
tora pou den kathomaste (akomi) se trapezia diapragmatefseon, (diladi apo ta PRIN), alla syggrotoume tin krisimi (poiotiki-posotiki) maza gia dialogo me tritous (kai ochi gia na pernaei i ora mas, tin ora mas boroume na tin pername me poio idonika pragmata ...).
Na sai kala,
Nikos Ha
Και η Φιλελευθερη Συμμαχία τάσσεται υπέρ του γάμου και της ομογονεϊκότητας. Αναρωτιέμαι αν οι δεσμοί της κοινότητάς μας με τις συγκεκριμένες πολιτικές δομές είναι αρκετά δυνατοί, ώστε να παίξουμε το καθοδηγητικό ρόλο στα θέματα που μας αφορούν.
Καλά έχω μείνει έκπληκτος από αυτή την συζήτηση… Δεν έχω συμμετοχή σε καμία ομάδα ομοφυλοφίλων γιατί θεωρώ τον “gay συνδικαλισμό” λίγο άκυρο (χωρίς να παραγνωρίζω την όποια δράση του όμως) όποτε δεν γνωρίζω πως λειτουργείτε... Έχω μείνει έκπληκτος όμως με το να θεωρείται ο γάμος μαξιμαλιστικό αίτημα! Έχω μείνει έκπληκτος με την λογική που επικρατεί στην συζήτηση ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να πείσουν ένα κόμμα (για να τους ψηφίσει άραγε αυτό το κόμμα???? ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΛΟΓΙΚΗ) και όχι ένα κόμμα να πείσει τους ομοφυλόφιλους να το ψηφίσουν…
Φυσικά όποιοι ομοφυλόφιλοι είναι μέλη του Συνασπισμού πρέπει να πιέζουν το κόμμα τους… το ίδιο και όσοι είναι μέλη της Ν.Δ., του Πασοκ, του ΚΚΕ κ.ο.κ.
Αλλά το να συζητήσεις σαν κίνημα γενικά για τα αυτονόητα το θεωρώ τραγικό…Ας πούμε ότι οι οργανώσεις ομοφυλοφίλων καθίσουν σ’ ένα τραπέζι με τα κόμματα και καταλήξουν σε μια συμβιβαστική λύση περί συμφώνου…Αυτό σημαίνει ότι επειδή κάθισαν οι οργανώσεις έχουν εκπροσωπηθεί όλοι οι ομοφυλόφιλοι; Και ένα ζευγάρι να υπάρχει και να θέλει να παντρευτεί θα καταπατούνται τα δικαιώματα του. Τα δικαιώματα και η ισονομία δεν μπορούν να τίθενται προς συζήτηση…
Νομίζω ότι ψηλοφρίττουν μ’ αυτές τις λογικές κάποιοι ομοφυλόφιλοι που δεν συμμετέχουν ούτε σε κόμματα, ούτε σε οργανώσεις…
Προσωπικά σταμάτησα να συμμετέχω στην ανταλλαγή e-mail που φιλοξένησες στο μπλογκ σου erva
(πάρα πολύ καλό αυτό γιατί είναι όλα συγκεντρωμένα και έτσι βγάζει κανείς τα συμπεράσματά του),
καθώς δεν μπορώ να συνομιλώ με κάποιους που το κάνουν απλά για να περνούν την ώρα τους.
'Eκανα στο τέλος μια πρόταση που δεν ξέρω εν τέλει αν ήταν η κατάλληλη στιγμή να γίνει
ή εν πάσει περιπτώσει πότε θα είναι η κατάλληλη αυτή στιγμή.
Παραμένει όμως ανοικτή για το μέλλον.
Φιλικά
Μαρίνα
Yorgos: Η Φιλελεύθερη Συμμαχία αποτελεί ταμπού για τους γκέι ακτιβιστές, βλ. ανακοινώσεις της Επιτροπής του Pride 2007 και συνέντευξη N. Χατζητρύφωνα, αφού δεν εντάσσεται στη λογική ότι η επίλυση των προβλημάτων μας περνάει υποχρεωτικά μέσα από την Αριστερά.
Να σημειώσω δε ότι και οι πολυαναφερόμενοι Πράσινοι Οικολόγοι επίσης, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα, δεν μιλούν για ομογονεϊκότητα.
Όσο για την ΦΣ συμβαίνει το εξής: έχουν αναμφίβολα το πιο ικανοποιητικό πρόγραμμα για τα λεγόμενα gay rights, με αναφορά και σε θέματα ταυτότητας φύλου. Δυστυχώς όμως πρόκειται για την περίπτωση της καθαρά θεωρητικής προσέγγισης με βάση γενικές αρχές, δηλαδή κατ’ αναλογίαν, που αγνοεί τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους, τα καθημερινά προβλήματά τους και το πώς ένας σωστός νόμος δεν αρκεί να ψηφισθεί αλλά πρέπει να μετουσιωθεί σε πράξη κόντρα στους μηχανισμούς που θα συνεχίσουν να αναπαράγουν διακρίσεις και αποκλεισμούς. Άντε μίλησε τους για την ανάγκη θετικών διακρίσεων, έστω για ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα, και θα καταλάβεις τι εννοώ. Ωστόσο, το πάθος με το οποίο υπερασπίσθηκαν τις θέσεις τους, κόντρα στις αντιδράσεις φίλων και οπαδών τους, εγγράφει σοβαρές υποθήκες για το μέλλον.
l-castrato: Δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο. Ο πομποδώς τιτλοφορούμενος «Διάλογος για τη νομική αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων», ανταλλαγή επιστολών μεταξύ κάποιων από τα μέλη μιας περιορισμένης λίστας οργανώσεων, ακτιβιστών κλπ, αναδεικνύει όλη την παθογένεια του ελληνικού γκέι κινήματος. Καλές προθέσεις, αλλά έλλειψη ενημέρωσης, ανεπάρκεια επεξεργασίας των σύγχρονων δεδομένων, θολή πολιτική στόχευση, ανικανότητα άρθρωσης συγκροτημένου δημόσιου λόγου, κομματικές εξαρτήσεις και υπεράσπιση μιας παρωχημένης λογικής «μικρομάγαζων». Οι φωτεινές εξαιρέσεις που υπάρχουν αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την σκοτεινότητα του γενικού πανοράματος.
Μαρίνα: Θα συμφωνήσω ότι δεν έχει νόημα να συμβάλει κανείς με τη συμμετοχή του στην απαξίωση ενός τόσο αναγκαίου δημόσιου διαλόγου επειδή κάποιοι νομίζουν ότι ακτιβισμός είναι να «τσατάρουν» χαλαρά τις ώρες τις αναδουλειάς.
Όσο για την πρότασή σου, είναι παραπάνω από φανερό ότι όποιοι δεν θέλουν να ζυμώσουν ...
Καλά κάνουν όλες οι οργανώσεις και επιδεικνύουν αυξημένα αντανακλαστικά απέναντι σε οποιεσδήποτε ομοφοβικές εκδηλώσεις τύπου Ψαριανού, όμως μήπως ήταν λίγο υπερβολική η συνολική κριτική κατά του ΣΥΝ? Αντιλαμβάνομαι ότι επειδή ακριβώς περιμένουμε πολύ πιο προωθημένες αντιλήψεις απο τη ριζοσπαστική αριστερά (γάμος και όχι σύμφωνο συμβίωσης κλπ) να απογοητευόμαστε σε κάποιο βαθμό αν οι θέσεις της δεν ταυτίζονται απόλυτα με τις διεκδικήσεις μας. Αλλά από το σημείο αυτό έως το να δημιουργούμε διαρκώς αντιπάλους από το πουθενά, υπάρχει μεγάλη απόσταση.Ο ΣΥΝ παρά τις όποιες ταλαντεύσεις του είναι σύμμαχος και όχι αντίπαλος και το έχει αποδείξει και τη Βουλή και εκτός. Μήπως για να τον φέρουμε ακόμα πιο κοντά στις διεκδικήσεις μας η καλύτερη λύση δεν είναι οι τυφλές λεκτικές επιθέσεις, αλλά να καταβληθεί προσπάθεια και να σκηθεί πίεση να υιθετηθούν από τον ΣΥΝ σταθερές δομές διαλόγου και με το ομοφυλοφιλικό κίνημα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που ο ΣΥΝ πραγματοποιεί κινηματική στροφή; Μόνο έτσι μπορούν να αρθούν οι αμοιβαίες επιφυλάξεις, να σταματήσει επιτέλους η διαρκής δίκη προθέσεων και να επικεντρωθούμε στην ουσία, δηλαδή το πώς θα προωθήσουμε αποτελεσματικά τις διεκδικήσεις μας. Αλλά πολύ φοβάμαι πως τη στιγμή που το ίδιο το ομοφυλοφιλικό κίνημα αδυνατεί να υιοθετήσει τέτοιες δομές διαλόγου στους κόλπους του (για λόγους που δεν ανάγονται μόνο σε ιδεολογικές διαφορές ή στην ιδιαίτερη φιλοδοξία του καθένα ναναι πρώτος στο χωριό του, αλλά έχουν σχέση με τη γενικότερη καχεξία των κοινωνικών κινημάτων στην Ελλάδα) αυτό φαντάζει προς το παρόν πολυτέλεια.
Συνεπώς είναι πολύ καλή η πρόταση για τη δημιουργία ενός κοινού χώρου στέγασης, ίσως έτσι αρχίσει κάτι να κινείται προς την κατεύθυνση της ενότητας δράσης μας και μας πάρουν επιτέλους περισσότερο στα σοβαρά..Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποια οργάνωση που να έχει ενδοιασμούς ως προς την επανέναρξη ενός ανοιχτού διαλόγου με παρούσα όμως την κοιμώμενη gay κοινότητα. Ειλικρινά πιστεύω πως θα αποτελέσει ένα πρώτο καλό βήμα σε ένα δύσκολο εγχείρημα που είναι η ανασυγκρότηση μας ως κίνημα
Φιλικά, Στέλιος Κ.
Erva μα τι λες παιδί μου; Αν θεωρείται μαξιμαλιστικό αίτημα ο γάμος, το -δίκαιο- αίτημα για θετικές διακρίσεις στην αρχή τουλάχιστον, για ένα μεταβατικό διάστημα όπως λες (και το οποίο ναι αυτό μπορεί να τεθεί για συζήτηση με τα κόμματα ως το ποιες θα είναι αυτές οι θετικές διακρίσεις, για πόσο θα ισχύσουν κτλ) μάλλον θεωρείται αίτημα επιστημονικής φαντασίας για το 200.000 μ.Χ.
Τι εννοώ με το φτωχό μου το μυαλό θετικές διακρίσεις; Βοήθεια προς τις ομογονεικές οικογένειες από το κράτος. Σχολεία με ποιο ανοιχτή νοοτροπία και καταρτισμένους εκπαιδευτικούς που θα μπορούν να δέχονται μαζί με τα παιδιά των ετερογονεικών οικογενειών και τα παιδιά ομογονεικών οικογενειών(επισημαίνω μόνο τα πρώτα χρόνια κάτι τέτοιο, μέχρι να αλλάξει λίγο το κλίμα στην κοινωνία -κάτι που θα διευκρινίζεται στον νόμο το χρονικό διάστημα-– γιατί θα λειτουργήσουν ως γκέτο μακροπρόθεσμα τέτοιες διαδικασίες κτλ). Ρίξτε και άλλες τέτοιες ιδέες και συζητήστε τες με τα κόμματα οι οργανώσεις. Επίσης πολύ σωστά είναι όλα όσα αναφέρετε σε ένα άλλο ποστ για τις θετικές διακρίσεις υπέρ των τρανσεξουαλικών ατόμων. Τα υπόλοιπα τα βρίσκω τραγικές εκπτώσεις.
Στέλιο Κ, l-castrato: Ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα οι γκέι οργανώσεις δεν παράγουν πρωτότυπες ιδέες, δεν διακινούν καν σύγχρονες ιδέες εισαγωγής εκ του εξωτερικού, αλλά αναπαράγουν προβληματισμούς και δράσεις που χρονολογούνται τουλάχιστον από την περασμένη δεκαετία και μάλιστα ως δάνεια αναφομοίωτα από χώρες που ελάχιστη σχέση έχουν με τη δική μας πραγματικότητα.
Κι αν τα κόμματα εκτός από απρόθυμα είναι και ανέτοιμα να συζητήσουν σοβαρά τα θέματα φύλου, φοβάμαι ότι και οι μετρημένες υπάρχουσες λοατ οργανώσεις επίσης αδυνατούν να αναλάβουν τον ρόλο καθοδηγητή ή συμβούλου.
Επιπλέον το γενικότερο κλίμα έλλειψης πνεύματος εθελοντισμού και ακτιβισμού και η απροθυμία πολιτικής δράσης σε συνδυασμό με κινηματικές δομές και πρακτικές που λειτουργούν αποτρεπτικά για τους νεοεισερχόμενους, έχουν ως αποτέλεσμα αυτοί πολύ σύντομα να εγκαταλείπουν την προσπάθεια συμμετοχής.
Η ύπαρξη ενός αξιοπρεπούς χώρου στέγασης των οργανώσεων είναι κάτι που πολύ καιρό συζητιέται κατ’ ιδίαν, αλλά φαίνεται να προσκρούει σε αντιρρήσεις ή αδιαφορία, μολονότι σπανίως υπάρχουν ξεκάθαρα αρνητικές απαντήσεις, όπως της ΛΟΑ.
Ωστόσο μέχρι να λυθούν αυτό και άλλα παρεμφερή, στοιχειώδη λειτουργικά ζητήματα, θα μπορούσε να υπάρξει ένας διάλογος στο διαδίκτυο, μια ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων, μια αποσαφήνιση θέσεων, μια καταγραφή δυνάμεων, με το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι διαδικτυακά μπορούν να λάβουν μέρος και οι εκτός κέντρου Αθήνας και Θεσσαλονίκης ομοφυλόφιλοι, και μάλιστα με το πλεονέκτημα της για πολλούς καθησυχαστικής ανωνυμίας.
Σχετικά με το ζήτημα του ΣΥΝ, ειλικρινά δεν βλέπω πουθενά συνολικές, τυφλές λεκτικές επιθέσεις. Εκείνο που παρατηρώ τόσες μέρες τώρα είναι ένας παχυδερμισμός από ένα κόμμα που ενώ ζητούσε από την κυβέρνηση «να παίρνει θέση δημόσια όταν κορυφαία στελέχη της (π.χ. κ. Γιακουμάτος) αναφέρονται στους ομοφυλόφιλους με σκαιό τρόπο» τώρα τηρεί σιγή ιχθύος για πολύ σκαιότερες δηλώσεις βουλευτή του. Επίσης μετά από 18 χρόνια παρουσίας του στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ΚΑΙ χάρη στις ψήφους των ομοφυλοφίλων, επισήμως η φιλικότητα του συνίσταται σε μια επερώτηση διερευνητική των κυβερνητικών προθέσεων και σε μια μετεκλογική υπαναχώρηση από τις προεκλογικές του θέσεις στο ζήτημα του γάμου ομοφύλων με τη νέα υπόσχεση να προωθήσει το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά χωρίς ακόμη και τώρα ένα συγκεκριμένο κείμενο για να γνωρίζουμε για τι ακριβώς μιλάει. Η δε ΑΥΓΗ, να το πούμε κι αυτό, περιέχει μικρότερο ποσοστό ειδήσεων και σχολίων γκέι ενδιαφέροντος ακόμη και σε σύγκριση με εφημερίδες δεξιού πολιτικού προσανατολισμού, και πάντοτε χωρίς φωτογραφίες.
Ένα σχετικό με το θέμα ποστ του George Le Nonce.
Mon, 08 Oct 2007 12:45
Gia logous plirotitas kalo einai na anaferetai pos kai i Fileleftheri Symmahia ehei ypostirixei to gamo kai alal dikaiomata:
http://www.greekliberals.net/civilaction/documents/PROGRAMMA. pdf
****
Mon, 8 Oct 2007 03:19
Efcharisto gia tin paratirisi.
Episis ektos tis FIS, yper tou gamou einai kai to SEK
kai ena allo trotskistiko komma, tou opo;iou to onoma
pros stigmi mou diafevgei.
Nikos Ha.
@ erva_cidreira
Ένα σχόλιο από μέλος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας:
Μας ψέγετε, διότι η προσέγγισή μας είναι "θεωρητική" και προκύπτει από γενικές αρχές - και διότι είμαστε κατά των θετικών διακρίσεων. Ας τα δούμε ένα-ένα.
"Θεωρητική" προσέγγιση (= παραβλέπουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι ομοφυλόφιλοι) - νομίζω ότι μπορείτε να μας αναγνωρίσετε ότι, στα πλαίσια ενός γενικού πολιτικού προγράμματος, μπορούμε να γενικολογούμε. Αλλά πιστεύω ότι οι κατευθύνσεις που περιέχονται στο πολιτικό μας πρόγραμμα καθιστούν πολύ προβλέψιμες τις αντιδράσεις μας σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο πρόβλημα προκύψει.
Γενικές αρχές: μα η ιδεολογία μας ολόκληρη στηρίζεται στην ατομική ελευθερία και την ατομική ευθύνη. Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να κρίνουμε για ποια θέματα οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφασίζουν μόνοι τους και για ποια θα πρέπει να αποφασίζει, δίκην παιδαγωγού, το κράτος. Ομοίως και με την έλλειψη διακρίσεων. Δεν βλέπουμε πώς δικαιούται το κράτος να βάζει ταμπέλες με βάση τις σεξουαλικές επιλογές και να λέει ότι στους ετεροφυλόφιλους επιτρέπεται ένα πράγμα και στους ομοφυλόφιλους άλλο.
Θετικές διακρίσεις: ακριβώς για το λόγο αυτό και δεν δεχόμαστε ούτε θετικές διακρίσεις. Κάθε φορά που κάποιος πρέπει να αξιολογηθεί για οτιδήποτε, θεωρούμε αδιανόητο να εξετάζουμε το θρήσκευμά του, την καταγωγή του, το χρώμα του, τη σεξουαλική του ταυτότητα. Απεχθανόμαστε κάθε είδους διακρίσεις και ταμπέλες.
Για να συνοψίσω (γνωρίζοντας ότι μάλλον καταχρώμαι το χώρο σας, ζητώ συγγνώμη) - η Φιλελεύθερη Συμμαχία ΔΕΝ είναι το κόμμα που επιθυμεί να προαγάγει "δικαιώματα των ομοφυλοφίλων", γιατί θεωρεί ότι δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοια - αντιθέτως, αντιμάχεται οποιαδήποτε στέρηση δικαιωμάτων βιώνουν οι ομοφυλόφιλοι, ακριβώς λόγω της σεξουαλικής τους ταυτότητας. Η αναγνώριση οποιασδήποτε διάκρισης με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό (έστω και με τη μορφή "δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων") είναι το πρώτο βήμα για την αιτιολόγηση, από μέρους της πλειοψηφίας, και δυσμενούς μεταχείρισης στο μέλλον. Από μέρους μας θα ήταν ανακριβές να πούμε ότι αντιμετωπίζουμε τους ομοφυλόφιλους συμπολίτες μας όπως και τους ετεροφυλόφιλους - ακριβές θα ήταν ότι, σε πολιτικό (και, αν θέλετε, και σε ηθικό) επίπεδο, δεν εξετάζουμε καθόλου τη σεξουαλική συμπεριφορά ενός συμπολίτη μας, δεν τον εντάσσουμε βάσει αυτής σε κάποια κατηγορία, από την οποία να εξαρτάται εάν θα έχει κάποια δικαιώματα ή όχι. Και δεν θεωρούμε τον "ομοφυλοφυλικό τρόπο ζωής" (το βάζω σε εισαγωγικά, επειδή δεν μας εκφράζει ως φράση κάτι τέτοιο, αλλά ακούγεται από διαφόρους) ως κάτι καλύτερο ή χειρότερο από τον "ετεροφυλοφιλικό τρόπο ζωής" (ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε;) και οπωσδήποτε όχι κάτι που δικαιολογεί τους απαράδεκτους σημερινούς αποκλεισμούς ομοφυλοφίλων συμπολιτών μας από τη δυνατότητα να τεκνοποιήσουν ή να υιοθετήσουν.
Τέλος, να τονίσω ότι, με κάποιες εξαιρέσεις, δεν ξέρω (και σε καμμία περίπτωση δεν μ' ενδιαφέρει) ο σεξουαλικός προσανατολισμός των άλλων μελών του κόμματός μου.
Averell: Σας ευχαριστώ για την συμμετοχή σας στον διάλογο μας και την ευαισθησία σας για θέματα που μας αφορούν, που άλλωστε εκφράσθηκε και στο παρελθόν μέσα από το ιστολόγιό σας.
Όμως επιτρέψτε μου να συνεχίσω να πιστεύω ότι η ισονομία χωρίς διασφαλίσεις ελέγχου των μηχανισμών που στην πράξη αναπαράγουν διακρίσεις και αποκλεισμούς και χωρίς αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών είναι μια επί χάρτου, ενδεχομένως επιτυχημένη, άσκηση που ωστόσο ελάχιστα θα επηρεάσει θετικά την καθημερινή μας ζωή, πράγμα που είναι και το ζητούμενο.
Με λίγα λόγια ακόμη κι αν καταφέρουμε να μηδενίσουμε το κοντέρ το ήδη υπάρχον χάντικαπ θα παραμένει και θα εξακολουθεί στο μέλλον να αναπαράγει αδικίες.
Η θέσπιση θετικών διακρίσεων, προφανώς για μεταβατικό χρονικό διάστημα, προσπαθεί ακριβώς να ενισχύσει την εφαρμογή του Νόμου στην πράξη και να προσεγγίσει «ιστορικά» το ζήτημα της αποκατάστασης ενός καθεστώτος ίσων ευκαιριών.
Αν μπείτε στον κόπο να διαβάσετε τα σχόλια στο ποστ για τους διαφυλικούς συμπολίτες μας και τα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζουν, θα διαπιστώσετε πόση άγνοια μπορεί να έχει όποιος δεν τα βιώνει «στο πετσί του» και πόσο «ραπανάκια για την όρεξη» καλοπροαίρετα μπορεί να προτείνει, νομίζοντας ότι συμβάλλει στην επίλυσή τους.
Και βεβαίως είναι αξιέπαινη η διακριτικότητά σας σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των άλλων μελών του κόμματος σας, αλλά, επειδή ποτέ κανείς ετεροφυλόφιλος δεν τον κρύβει, η άγνοια σας πιθανόν να σημαίνει ότι κάποιοι κομματικοί σύντροφοί σας δεν τον αποκαλύπτουν επειδή ίσως να είναι μη-ετεροφυλοφιλικός και αυτοί να μην αισθάνονται αρκετά ασφαλείς. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εκφράστε τους ανοιχτά την αποδοχή σας και δώστε τους την ευκαιρία να σας βοηθήσουν με την προσωπική τους πείρα, από πρώτο χέρι, στα συγκεκριμένα θέματα. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ ικανοποιητικότερο και οι σχέσεις σας θα βελτιωθούν εντυπωσιακά.
Υγ. Αν έχετε χρόνο και διάθεση ευχαρίστως να σας αναφέρω και συγκεκριμένα παραδείγματα, πέρα από θολές, γενικόλογα διατυπωμένες αντιρρήσεις, σχετικά με τις επιφυλάξεις μου για την θεωρητική, «οικουμενική», προσέγγιση της ΦΣ και πώς αυτή παρά τις αγαθές προθέσεις μπορεί να αποδειχθεί μη παραγωγική ή και ενισχυτική του ισχύοντος κοινωνικού status quo.
Να μας αναφέρετε, Erva, και συγκεκριμένα παραδείγματα - μην το θέτετε υπό την αίρεση της ΦΣ. Αφορά όλους μας η συζήτηση.
Αγαπητή erva, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά την κριτική σου πάνω στις λοατ οργανώσεις στην Ελλάδα μιας και έχω προσωπική εμπειρία από τη συμμετοχή μου σε οργάνωση της Θεσσαλονίκης. Απλά να προσθέσω ότι καταρχήν ότι 1)πολύς κόσμος έχει διάθεση ενεργοποίησης 2)πολλοί αποθαρρύνονται από τη πολυδιάσπαση και το σεχταρισμό 3)είτε το θέλουμε είτε όχι αυτή είναι η κατάσταση των οργανώσεων σήμερα. Συνεπώς, από τη στιγμή που υπάρχουν ως έχουν, κατά τη γνώμη μου το ζήτημα δεν είναι να ευχόμαστε να ήταν διαφορετικές ή να περιμένουμε να αλλάξουν από μόνες τους για να ενεργοποιηθούμε, αλλά να τις αναγκάσει η ίδια η δυναμική των πραγμάτων να αναπροσαρμοστούν. Και δυναμική μπορεί να αναπτυχθεί μόνο με τη προσέλκυση νέων ανθρώπων με διάθεση που να θέτουν τα ζητήματα επί της ουσίας. Και θα μου πεις τώρα καλά όλα αυτά ,αλλά πώς θα γίνει αυτό στην πράξη? Μακάρι λοιπόν να αναπτυχθεί σοβαρός διάλογος εδώ μέσα και να βγει καμιά καινούρια ιδέα. Εγώ κατάθέτω απλά μια ακόμα τελείως ανεπεξέργαστη πρόταση να κινηθούμε σε μια λογική προώθησης της ενότητας. Ίσως αυτό σημαίνει δημιουργία μιας κίνησης που θα έχει ακριβώς αυτό το στόχο, να προωθήσει την ενότητα δράσης (και όχι να μεταβληθεί και αυτή σε μια ακόμα gay γκρούπα), μέσα από την οποία να βρουν χώρο έκφρασης νέα παιδιά με διάθεση να ενεργοποιηθούν. Ο κινηματικός χαρακτήρας για μένα θα πρέπει ναναι βασικό χαρακτηριστικό, αν θέλουμε να κατέβουμε πραγματικά στον κόσμο και να δημιουργηθεί μια δυναμική πίεσης από τα κάτω των βαλτωμένων λοατ οργανώσεων.
Αυτά σαν κάποιες πρώτες σκέψεις/γενικές αρχές, θαθελα να ακούσω τη γνώμη σας πάνω σαυτό, αποκεί και πέρα νομίζω αρκετοί εδώ μέσα έχουν την εμπειρία και τη διάθεση να συνεισφέρουν σε ειδικότερα ζητήματα, αν ανοίξει ένας ευρύς διάλογος, αλλά με μια προοπτική ο διάλογος να μεταφερθεί μέσα στην κοινότητα,στην πραγματική ζωή και όχι ο καθένας από την ασφάλεια του pc του.
Τώρα όσον αφορά τον ΣΥΝ και τη σχέση του κινήματος με όποια πολιτικά κόμματα, δεν θέλω να φανώ αυτόκλητος υπερασπιστής του, ο καθένας έχει μάτια και βλέπει ποιοί είναι κοντύτερα μας και ποιοί δεν θέλουν ούτε να μας βλέπουν. Συμφωνώ εν μέρει με την κριτική σου, άλλωστε αναγνώρισα κι εγω τις ταλαντεύσεις του, αλλά επαναλαμβάνω ότι για ένα κίνημα το ζήτημα είναι να επιμένει στην αναζήτηση συμμάχων και όχι αντιπάλων μέσα στην κοινωνία, όχι με την έννοια της ταύτισης με ένα κόμμα ή της τροφοδότησής του με ψήφους ( η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ του κινήματος είναι αυτονόητη προυπόθεση), αλλά με την επιδίωξη να μας αναγνωρίσουν ως υπολογίσιμους συνομιλητές (αν μη τι άλλο πρόσφορο έδαφος υπάρχει εδώ να προσπαθήσουμε)και να τους σύρουμε εμείς στις θέσεις μας και όχι να περιμένουμε από αυτούς να μας ερωτευτούν ξαφνικά. Από κει και πέρα το πόσο προωθημένες θα γίνουν οι προτάσεις και του ΣΥΝ και των άλλων κομμάτων εξαρτάται εν πολλοίς από μας, όπως προανέφερα και παραπάνω με την έννοια της δυναμικής του κινήματος. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι διαρκώς, νομίζω πάνω κάτω το νόημα των σκέψεών μου γίνεται σαφές αν διαβαστεί προσεκτικά το προηγούμενο mail μου. Άλλωστε αυτό που με ενδιαφέρει εμένα προσωπικά είναι το τί κάνουμε εμείς πρώτα για τους εαυτούς μας και όχι τί περιμένουμε από τους άλλους να κάνουν για μας, μαυτή την έννοια θέλω να επικεντρωθώ σαυτή τη φάση στα εσωτερικά του κινήματος και να ακούσω απόψεις για το ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ!!
Φιλικά, Στέλιος Κ.
e mail για επικοινωνία:stelioskam@hotmail.com
Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας
αρ. μητρ. Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης: 5963, αρ. μητρ.
Νομαρχίας Θεσσαλονίκης: 954
Ν.Π. Μη Κερδ/κό, ΑΦΜ: 90328886, Ι’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης
Φιλίππου 51, 54631 Θεσσαλονίκη, κιν.: 6999249000, φαξ:
2310-249614
e-mail: sympraxi.thess@yahoo.gr,
http://www.geocities.com/sympraxis
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ομοφυλόφιλων Γυναικών και Ανδρών
ILGA
αρ. πρωτ.: οικ. 50
Θεσσαλονίκη, 3 Οκτωβρίου 2007
Προς
την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού Ριζοσμαστικής Αριστεράς
Θέμα: Θέσεις του κόμματος σας για την ομοφυλοφιλία και την
ομοφυλοφοβία.
Με αφορμή τις θέσεις του κόμματός σας δια στόματος του προέδρου του
κ. Αλ. Αλαβάνου στη βουλή κατά τη συζήτηση πάνω στις προγραμματικές
θέσεις της κυβέρνησης και ειδικά σχετικά με τη θεσμοθέτηση συμφώνου
συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και τις πρόσφατες δηλώσεις του
βουλευτή του κόμματός σας κ. Γρηγόρη Ψαριανού για τους
ομοφυλόφιλους, πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ να τοποθετηθεί :
1) Υπέρ της θεσμοθέτησης του πολιτικού γάμου μεταξύ
ατόμων του ίδιου φύλου με εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας και όχι
υπέρ κάποιου συμφώνου συμβίωσης, όπως είναι η μέχρι σήμερα θέση σας.
Σας υπενθυμίζουμε, ότι όλες οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις στη χώρα
μας (ΕΟΚ, ΟΛΚΕ, ΠΟΕΚ, Σύμπραξη κ.ά.) τάσσονται υπέρ του γάμου ως το
μόνο θεσμό που εξισώνει απόλυτα τους ομοφυλόφιλους με τους
ετεροφυλόφιλους πολίτες και όχι υπέρ κάποιου σύμφωνου συμβίωσης, το
οποίο μόνον ορισμένα πρακτικά προβλήματα μπορεί να επιλύσει, όχι
όμως το σύνολό τους και ούτε μπορεί να επιφέρει την ίση αντιμετώπιση
των ομοφυλόφιλων πολιτών. Η εναρμόνιση των θέσεών σας με αυτή του
ελληνικού ομοφυλοφιλικού κινήματος είναι επιβεβλημένη και η εμμονή
σας στο θεσμό της συμβίωσης σας θέτει σε αντίθεση προς τις
ομοφυλοφιλικές οργανώσεις. Για παραπέρα ενημέρωσή σας στο θέμα
παρακαλούμε μελετήστε τα πρακτικά του διεπιστημονικού συνεδρίου με
τίτλο «το φύλο και η συμπεριφορά του. Οικογένειες από ζευγάρια του
ίδιου φύλου» που διεξάχθηκε το 2006 στη Θεσσαλονίκη και του οποίου
τα πρακτικά κυκλοφορούν σε τόμο (επιμέλεια: Ν. Χατζητρύφων & Θ.
Παπαζήση, εκδόσεις Επίκεντρο).
1) Το θέμα της υιοθεσίας από ζευγάρια επιλύεται αυτόματα
με τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομόφυλων ατόμων, ενώ
κάθε παραπάνω ρύθμιση δημιουργεί προβλήματα ανισότιμης μεταχείρισης.
Η «συζήτηση με την κοινωνία» που προτείνετε, όταν δεν καθορίζονται
οι εκφραστές των τμημάτων της κοινωνίας με τους οποίους αποσκοπείται
ο διάλογος, ευνουχίζει το πολιτικό κόμμα από θέσεις που προκύπτουν
βάσει της ιδεολογίας του, καθιστούν το κόμμα εκφραστή ενός μέσου
όρου μη επεξεργασμένων απόψεων και βέβαια μπορεί να λειτουργήσει
προσχηματικά για την απομάκρυνση από βασικές αρχές και την υιοθέτηση
συντηρητικών θέσεων.
2) Απαιτείται θάρρος το οποίο πρέπει να επιδείξετε και να
καταδικάσετε κάθε σεξιστική θέση και άποψη που εξισώνει το θύμα με
το θύτη, από όπου και αν αυτή προέρχεται, είτε από πολιτικούς
αντίπαλους, είτε από τις γραμμές του ίδιου του κόμματός σας. Η θέση
του βουλευτή κ. Γρ. Ψαριανού πρέπει να καταδικαστεί απερίφραστα από
το κόμμα σας και ο ίδιος να ζητήσει συγνώμη από την ομοφυλοφιλική
και το αμφιφυλοφιλική κοινότητα.
ο πρόεδρος του σωματείου
Οδυσσέας Αναστασόπουλοςο γραμματέας του σωματείου
Γιώργος Τσιτιρίδης
(Αναδημοσίευση από το GAYWORLD.GR)
"...Το θέμα της υιοθεσίας από ζευγάρια επιλύεται αυτόματα
με τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου μεταξύ ομόφυλων ατόμων, ενώ
κάθε παραπάνω ρύθμιση δημιουργεί προβλήματα ανισότιμης μεταχείρισης..."
μιλούν σοβαρά στη σύμπραξη;
καμία ρύθμιση;
όλα αυτόματα;
ως οργάνωση δλδ μελέτησαν τον ισχύοντα νόμο και βρήκαν ότι δεν χρειάζεται καμία ρύθμιση;
μωρέ μπράβο...
@ erva_cidreira
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία σας και ζητώ συγγνώμη για την (αθέλητα) καθυστερημένη απόκρισή μου. Φυσικά και θα διαβάσω με ενδιαφέρον τα παραδείγματα που θα μου αναφέρετε.
Να διευκρινίσω ότι τα όσα αναφέρω για τους κομματικούς "συντρόφους" μου δεν συνδέονται με τις κοινωνικές μου σχέσεις εκτός κόμματος. Ντρέπομαι να ομολογήσω ότι παλαιότερα (και ελπίζω να μου το αποδώσετε σε ηλικιακή ανωριμότητα) με τη στάση μου είχα αποθαρρύνει κάποιους ανθρώπους, που θεωρούσα πολύ στενούς φίλους μου, από το να εκφρασθούν ανοικτά, αναφορικά με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις - είναι κάτι που εξακολουθεί να με στενοχωρεί, έτσι αυτό που γράφετε σχετικώς με αγγίζει και προσωπικά.
Να τονίσω, παράλληλα, ότι δεν πιστεύω ότι πρέπει να τίθεται ζήτημα "αποδοχής" - ωσάν οι μη-ετεροφυλοφιλικοί άνθρωποι να πρέπει να κρίνονται από τους υπολοίπους και να γίνονται αποδεκτοί ή να απορρίπτονται.
Λίγα λόγια αναφορικά με τις "οικουμενικές" θέσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας: η αξία και η αναγνώριση της ατομικής ελευθερίας είναι πράγματι οικουμενική θέση, αλλά από αυτήν πηγάζουν, κατά την άποψή μας, και τα ειδικότερα αιτήματα για εξάλειψη διακρίσεων που βασίζονται σε προσωπικές επιλογές. Αν δεν καταφύγουμε στην αυτονόητη αποδοχή ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να ζουν την προσωπική τους ζωή όπως θέλουν (με τον αυτονόητο περιορισμό της μη-βλάβης σε άλλους) δεν ξέρω πώς μπορούμε να απαγορεύσουμε στην κοινωνία ή την Πολιτεία να κρίνει ποιοι τρόποι ζωής είναι "καλοί" και ποιοι "κακοί".
Όσον αφορά τις "θετικές διακρίσεις", αυτές είναι πάντοτε προβληματικές - και, αν μου αναφέρετε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου πιστεύετε ότι πρέπει να γίνονται, νομίζω ότι θα μπορέσω να τεκμηριώσω καλύτερα τη θέση μας αυτή.
Είναι αυτονόητο ότι κάποιος που δεν βιώνει στο πετσί του τις διακρίσεις που υφίστανται οι μη-ετεροφυλόφιλοι συμπολίτες μας είναι οπωσδήποτε αποστασιοποιημένος εκ των πραγμάτων από τα προβλήματά τους. Στο βαθμό όμως που επιθυμεί να προτείνει, ως μέλος πολιτικού κόμματος, ρυθμίσεις που καλύπτουν το σύνολο της κοινωνίας, δεν πρέπει κάτι τέτοιο να τον καθιστά άνευ ετέρου αναρμόδιο - νομίζω ότι συμφωνείτε σ' αυτό. Για το λόγο αυτό, όμως, και σας ευχαριστώ πολύ για την εισαγωγή σε ένα διάλογο, από τον οποίο προσδοκώ να μάθω πάρα πολλά.
Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον τις ειδικότερες τοποθετήσεις σας, ζητώντας και πάλι συγγνώμη εκ των προτέρων για ενδεχόμενη καθυστερημένη απόκριση εκ μέρους μου.
Averell: Από τον διάλογο, όταν είναι ειλικρινής και καλοπροαίρετος, όλοι προσδοκούμε να μάθουμε πράγματα που δεν γνωρίζουμε ή να αποσαφηνίσουμε κάποια που δεν καταλαβαίνουμε ή να μορφοποιήσουμε τις δικές μας απόψεις. Οπότε, ησυχάστε, δεν είστε ο μόνος που μπορεί να μην τα γνωρίζει όλα ή να μην έχει λύσεις για τα πάντα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με ένα ακραίο παράδειγμα διαφωτιστικό ωστόσο του πώς ένας ουδέτερος στην πράξη νόμος όχι μόνο δεν αποκαθιστά συνθήκες ισότητας, αλλά επιδεινώνει τις υφιστάμενες ανισότητες. Θυμάμαι ότι στη συζήτηση στο μπλογκ σας με θέμα «Δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ή αυτονόητο δικαίωμα στον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό;» ο σχολιαστής Bourchas έγραφε ότι ο γάμος στο Ισλάμ, σύμφωνα με τη Σαρία, είναι «μία προγαμιαία συμφωνία συμβολαιογραφικού τύπου, και από την άποψη αυτή μπορεί να ισχυρισθεί κανείς πως κατ' ουσίαν είναι πολιτικός γάμος και μάλιστα "πολύ προχωρημένος και προοδευτικός", που μπορεί να προβλέπει τα πάντα και να διασφαλίζει τα πάντα, κάτι που συμφωνεί με τις ιστορικές δεσμεύσεις του λιμπεραλιστικού κράτους να μην θίγει τα ατομικά δικαιώματα του ατόμου και ταυτόχρονα να απαλλαγεί και από την υποχρέωση να προστατεύει τα δικαιώματα αυτά στον κοινωνικό χώρο, εκτός βασικά από την ζωή και την ιδιοκτησία» διευκρινίζοντας παρακάτω ότι «Τώρα, αν ο γάμος κατάντησε έτσι όπως κατάντησε και όταν δυσλειτουργεί αποβαίνει γενικά σε βάρος των γυναικών, αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που δεν έχει να κάνει με την καθεαυτή Σαρία, αλλά με τις γνήσιες παραδόσεις της ανδροκρατούμενης κοινωνίας.»
Ε, φρονώ ότι αυτή την άλλη ιστορία (κοινή σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις προστασίας από διακρίσεις) είναι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε να συζητήσουμε.
Ας συνεχίσουμε με ένα παράδειγμα από το Απέναντι Πεζοδρόμιο τώρα. Στη συζήτηση για τα δικαιώματα των διαφυλικών συμπολιτών μας η Μαρίνα Γαλανού μας εξέθεσε όχι μόνο τις θέσεις της ΕΟΚ αλλά και τις δυσκολίες που οι διαφυλικοί συμπολίτες μας συναντούν καθημερινά στην ενοικίαση ενός διαμερίσματος, στις σπουδές, στη συναλλαγή με το Δημόσιο, στις εξεύρεση εργασίας κλπ. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι κάποτε υπάρξουν οι επιθυμητοί νόμοι σχετικά με την ταυτότητα φύλου, πιστεύετε ότι οι δυσλειτουργίες (η μη λειτουργία για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από τους πληττόμενους (συνήθως, για προφανείς λόγους, άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, χωρίς οικονομικούς πόρους, χωρίς ενημέρωση, φοβισμένα κλπ) με αγωγές στα δικαστήρια;
Δεν θεωρείτε ότι ακριβώς εδώ οι θετικές διακρίσεις (ποσοστώσεις, επιδοτήσεις, πρόσθετες μοριοδοτήσεις, ειδικό καθεστώς προσλήψεψων, αδειών, μεταθέσεων, συνατξιοδότησης κλπ) θα μπορούσαν να βοηθήσουν αποτελεσματικά στην πρώτη δύσκολη περίοδο εφαρμογής των νέων νόμων, που, θα μου επιτρέψετε να μην συμφωνήσω μαζί σας, οφείλουν να έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα.
Άλλωστε και ο σε γενικές γραμμές ικανοποιητικός Νόμος 3304 για την αρχή της ίσης μεταχείρισης ζητώντας για παράδειγμα από τον εργοδότη, και όχι από τον καταγγέλλοντα εργαζόμενο, να αποδείξει ότι δεν κάνει διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, σε αντίθεση με την παράδοση του νομικού μας συστήματος, ουσιαστικά δεν εφαρμόζει μια «θετική διάκριση»; Την θεωρείτε εσφαλμένη;
*Και κάτι ακόμη: μπορούμε να χρησιμοποιούμε ενικό έτσι που να μην φαίνεται ότι υπάρχουν δυο κατηγορίες συνομιλητών;
Στέλιος Κ: Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι το ζήτημα είναι τι ΕΜΕΙΣ κάνουμε. Κι ασφαλώς θα πρέπει αυτό να έχει τελικά ορατό κινηματικό χαρακτήρα. Και ναι θα πρέπει πέρα από τις υπάρχουσες λοατ οργανώσεις να περιλαμβάνει τις γκέι επιχειρήσεις, το Πανεπιστήμιο (σπουδές, φύλου, Νομική, Φιλοσοφική, Θεολογία κλπ), ομάδες επαγγελματιών (νομικοί,γιατροί, δημοσιογράφοι κλπ), τα πολιτικά κόμματα (με ενδοκομματικές λοατ οργανώσεις?) κλπ.
Το ερώτημα είναι πώς οργανώνεται αυτό το κίνημα και πώς ξεπερνιούνται η έλλειψη γνωριμίας,πληροφόρησης, επικοινωνίας και οι χρόνιες δυσπιστίες, καχυποψίες και μια λογική αντιπαλότητας (των «μικρομάγαζων»). Επίσης πώς μπορεί να επιτευχθεί ταυτοχρόνως η ενότητα και ο πλουραλισμός.
Μια ιδέα θα ήταν το διαδίκτυο. Άλλες;
Ανώνυμε: Η σπουσία έμπειρων νομικών στις οργανώσεις είναι παραπάνω από φανερή. Αναρωτιέμαι ωστόσο αν δεν βρίσκονται διαθέσιμοι να συνδράμουν δικηγόροι ή οι οργανώσεις δεν ψάχνουν να τους βρουν.
Προφανώς χρειάζεται νομική βοήθεια. Είναι νόμος 80 περίπου σελίδων. Μα εδώ όμως είναι πολύ τραβηγμένο erva. Μια πρόχειρη ανάγνωση (ξεφύλλισμα) και όχι μελέτη του νόμου, δείχνει ότι τα άρθρα που μιλούν για μητρότητα και πατρότητα, για μητέρα και πατέρα, θα πρέπει να αλλάξουν. Είναι προφανέστατο. Γι' αυτό και εξεπλάγην διαβάζοντας το δ.τ. της σύμπραξης.
Thu, 18 Oct 2007 10:45
Αγαπητές φίλες κι αγαπητοί φίλοι,
Στα κλαμπάκια της Ελληνικής Λεσβιακής Κοινότητας ανεβάσαμε κείμενο που αφορά τους τύπους της νομικής κατοχύρωσης των σχέσεών μας.
Μπορείτε να το διαβάσετε στην ακόλουθη ιστοσελίδα, http://clubs.pathfinder.gr/GreekLesbiansCommunity/904373 στο κλαμπάκι του pathfinder.
Καλή ανάγνωση!
Ρούλα Σκούταρη
Δημοσίευση σχολίου