21.1.13

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Υποκρισία και αξιοπρέπεια
Κοσμάς Βίδος (tovima.gr 20-1-2013)
Η πολυσυζητημένη εμφάνιση της Τζόντι Φόστερ στις Χρυσές Σφαίρες, όπου επιβεβαίωσε (θεωρώ πιο κατάλληλη αυτή τη λέξη από το «αποκάλυψε» ή το άκομψο «παραδέχθηκε») εκείνο που σχεδόν όλοι γνώριζαν, τον σεξουαλικό προσανατολισμό της, ήταν, εκτός από κορυφαία μιντιακή στιγμή της εβδομάδας που πέρασε, και μία από τις πιο ουσιαστικές στιγμές στην ιστορία του Χόλιγουντ. Επειδή η σταρ δεν βγήκε απλώς για να υπερασπιστεί το δικαίωμά της να ζει ως ομοφυλόφιλη γυναίκα προκαλώντας θύελλα (υποκριτικών, σε μεγάλο βαθμό) χειροκροτημάτων αλλά κυρίως για να υπερασπιστεί το δικαίωμά της στην ιδιωτικότητα, στην προσωπική ζωή, σε μια δημιουργική καθημερινότητα την οποία καθορίζει η ίδια και όπου λόγο - πρόσβαση μπορούν να έχουν μόνο εκείνοι στους οποίους δίνει το κλειδί.

Αυτό διάβασα εγώ πίσω από τα προσεκτικά διατυπωμένα λόγια της, ειδικά όταν έλεγε:«Δεν θα έχουμε μεγάλες αποκαλύψεις σήμερα γιατί στην ουσία αυτό έχει γίνει πριν από χιλιάδες χρόνια... στην παλαιολιθική εποχή! Εκείνη την παράξενη περίοδο όπου ένα ευαίσθητο κορίτσι ομολογούσε την αλήθεια σε κολλητούς, συγγενείς, συναδέλφους και τελικά υπερήφανα σε όλους όσους γνώριζε. Αλλά τώρα μαθαίνω ότι κάθε διασημότητα πρέπει να τιμήσει τις λεπτομέρειες της προσωπικής της ζωής με συνέντευξη Τύπου, ένα άρωμα και ένα ριάλιτι σόου!».
Ας μη γελιόμαστε, δεν το έμαθε τώρα. Απλώς, έξυπνη ούσα, αποφάσισε να το κοινοποιήσει τώρα: τη στιγμή που στρέφεται κυρίως προς τη σκηνοθεσία ώστε η «αποκάλυψη» να προκαλέσει όσο το δυνατόν λιγότερες... παρενέργειες στη σταδιοδρομία της ως ηθοποιού - θυμίζω την περίπτωση του Ρούπερτ Εβερετ που εξομολογήθηκε: «Μετανιώνω που δήλωσα γκέι - αυτό κατέστρεψε την καριέρα μου». Δεν γνωρίζω αν η Φόστερ θα τα καταφέρει από εδώ και πέρα καλύτερα από τον συνάδελφό της, τον ταλαντούχο άντρα ο οποίος, πληγωμένος από τη συμπεριφορά που του επιφύλαξε η βιομηχανία του θεάματος, χαρακτηρίζει το Χόλιγουντ «κάτι σαν τη χριστιανική Δεξιά», ένα υπερσυντηρητικό περιβάλλον όπου «αν είσαι γκέι δεν γίνεται να είσαι και αστέρας, σε αφήνουν λίγο να παίξεις και στην πρώτη αναποδιά πέφτεις σε τοίχο».
Θεωρώ όμως ότι βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους έστειλε ηχηρό μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες: προς τις κίτρινες φυλλάδες που αρέσκονται στην αποκαθήλωση των ειδώλων, προς το κοινό που σκοτώνει την πλήξη του παρακολουθώντας και σχολιάζοντας τις ζωές των άλλων (κυρίως εκείνων που «διαφέρουν»), προς την... πατρίδα της, το Χόλιγουντ, την υπερσυντηρητική Μέκκα του κινηματογράφου που αναθρέφει «λοβοτομημένους» θεατές, προς τους ηγέτες και τους πνευματικούς ηγέτες που καλλιεργούν τον συντηρητισμό και τη μισαλλοδοξία (800.000 Γάλλους κατέβασε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στους δρόμους του Παρισιού αντιδρώντας στους γάμους των ομοφυλοφίλων). Εστειλε ένα μήνυμα για την αξιοπρέπεια ως αναφαίρετο δικαίωμα της γυναίκας, μητέρας, καλλιτέχνιδος Τζόντι Φόστερ, κατ' επέκταση για την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: