.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΣΤ΄Τρίτη, 11 Νοεμβρίου 2008
Συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις».
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ :
Άρθρο 1. Στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου ορίζεται ότι η σύναψη αυτού του συμφώνου συμβίωσης, είναι επιτρεπτή αποκλειστικά και μόνο σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου και καθορίζεται ο συστατικός τύπος του συμφώνου που είναι το συμβολαιογραφικό έγγραφο, το οποίο καταρτίζεται αυτοπροσώπως από τα συμβαλλόμενα μέρη. Η έναρξη της ισχύος αυτού του συμφώνου συμβίωσης για λόγους ασφαλείας των συναλλαγών ορίζεται από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στο ληξίαρχο του τόπου της κατοικίας των συμβληθέντων.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκλεισε τα μάτια στην κοινωνική πραγματικότητα των ομόφυλων ζευγαριών και παρ’ όλο που δέχτηκε να θεσπίσει ένα νομικό πλαίσιο για την προστασία της εκτός γάμου συμβίωσης των ετεροφύλων, αρνήθηκε να εντάξει στο πλαίσιο αυτό και τα ομόφυλα ζευγάρια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, με την πλήρη και εμπεριστατωμένη πρόταση νόμου που κατέθεσε ήδη επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή και στα ομόφυλα ζευγάρια.Έτσι, με το παρόν νομοσχέδιο θεσμοθετείται η δυνατότητα συμβίωσης μόνο μεταξύ ετεροφύλων ζευγαριών και δη με μία παντελώς αδικαιολόγητη διάκριση σε βάρος του συμφώνου συμβίωσης, στα πλαίσια της οποία τα ζευγάρια που συνάπτουν το υπόψη σύμφωνο να στερούνται σε μεγάλο βαθμό την προστασία της πολιτείας και να απολαμβάνουν πολύ λιγότερα δικαιώματα από αυτά των εγγάμων ζευγαριών. Έτσι, από το σύνολο των διατάξεων του παρόντος νομοσχεδίου καταλαβαίνουμε ότι η ελεύθερη συμβίωση αντιμετωπίζεται υποβαθμισμένα απέναντι στο γάμο, χωρίς όμως να υπάρχει καμία δικαιολογητική βάση προς τούτο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σύμφωνο συμβίωσης μονοπώλησε την επί της αρχής συζήτηση, όχι τυχαία βέβαια. Οι ακρότητες που περιλαμβάνουν οι ρυθμίσεις ήταν προφανείς και είναι προφανείς. Παραμένουν προϊόν σκέψεων και επιλογών, εκτός των πραγματικών αναγκών, εκτός εποχής και με μία προφανή υπόκλιση στο συντηρητισμό, όχι της ελληνικής κοινωνίας, αλλά κάποιων κύκλων που ασκούν πιέσεις και έχουν ιδιαίτερη δυνατότητα να επιβάλλουν επιλογές, ακόμη και όταν αυτές οι επιλογές δεν συνταιριάζουν, ούτε με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ούτε με τον ανθρωπισμό, ούτε με τη φυσική τάξη πραγμάτων.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή κουβέντα που είναι για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, γίνεται σε ένα βαρύ κλίμα γιατί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επέλεξε να διακόψει την επαγγελματική του σχέση με τον κύριο Βαλλιανάτο και δεν ξέρω αν και αυτό εμπίπτει σε μία λογική προσβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι εδώ έχει ακουστεί μία λογική ως προς τη δυνατότητα σεξουαλικού προσανατολισμού, να έχει συνδεθεί με δικαιώματα συμβίωσης, δικαιώματα γάμου και απευθείας σύνδεση με ανθρώπινα δικαιώματα που είναι πέρα από κάθε λογική.Εμείς βέβαια θα καταψηφίσουμε το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Σας είπαμε κύριε Υπουργέ, και στην κατ΄αρχήν συζήτηση ότι είναι ένα μόρφωμα ανταγωνιστικό του γάμου. Εμείς θέλουμε τη διατήρηση του κοινωνικού θεσμού του γάμου ως έχει. Αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται ένα πλαίσιο άκρως ανταγωνιστικό και σας εξηγήσαμε ότι το σύμφωνο συμβίωσης όπως έρχεται είναι κάτι ελκυστικό για το ισχυρό μέρος μίας σχέσης και θα το προτιμήσει. Διότι το ισχυρό μέρος είναι βέβαιο ότι θα προτιμήσει ένα σύμφωνο συμβίωσης που με ένα απλό εξώδικο ανά πάσα στιγμή διαλύει τη συμβίωση, που με ένα συμφωνητικό ουσιαστικά μπορεί να έχει προαποφασίσει όλες τις σχέσεις που υπάρχουν, να μην υπάρχει κανένα δικαίωμα διατροφής, να μην υπάρχει κανένα δικαίωμα συμμετοχής στα αποκτήματα και να παραμένει μόνο ένα κληρονομικό δικαίωμα και αυτό μάλιστα μειωμένο.Βέβαια από τη στιγμή που πάτε στη λογική του συμφώνου συμβιώσεως είναι λογικό ότι θα πάτε και σε ρυθμίσεις πιο ελαστικές απ’ αυτές του γάμου. Και εδώ πέρα δεν μπορώ να συμφωνήσω, εάν έμπαινα σε μια κουβέντα για το σύμφωνο στη λογική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι πρέπει να έχει πιο ισχυρούς δεσμούς. Άμα έχει πιο ισχυρούς δεσμούς, ουσιαστικά πάμε στο πρότυπο του πολιτικού γάμου και δεν έχει καμιά αξία. Και αν τελικά φτάσει να έχει τους ίδιους ισχυρούς δεσμούς με τον πολιτικό γάμο, δεν έχει κάποιος καμιά ουσία να οδηγηθεί σε σύμφωνο συμβίωσης και θα πάει στον πολιτικό γάμο.Τώρα για το εάν θα εφαρμόζεται στο ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια, σας το είπαμε κύριε Υπουργέ. Εμείς είμαστε εναντίον και ξεκαθαρίσαμε ότι όσον αφορά το δικαίωμα του σεξουαλικού προσανατολισμού, το δικαίωμα της σεξουαλικής επιλογής δεν υπάρχει κανένα διεθνές κείμενο το οποίο να αναφέρεται αμιγώς για ομόφυλα ζευγάρια. Λέει για άτομα με σεξουαλικό προσανατολισμό. Και γεννάται το ερώτημα. Εάν πρέπει να εφαρμοστεί στα ομόφυλα ζευγάρια θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους πολυγαμικούς που υπάρχουν ειδικά με τους οικονομικούς μετανάστες αυτή τη στιγμή που βρίσκονται στη χώρα μας και στους οποίους η θρησκεία τους αναγνωρίζει δικαίωμα πολλαπλού γάμου και θα πουν και αυτοί ότι μας πιέζετε τον σεξουαλικό προσανατολισμό διότι εμείς είμαστε πολυγαμικοί και θα μπούμε σε μια τέτοια συζήτηση. Δεν είναι δυνατόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη σεξουαλική επιλογή να τη συνδυάσουμε με το δικαίωμα συμβίωσης με το δικαίωμα γάμου. Αυτό είναι τελείως κάτι διαφορετικό. Δεν μπορεί και δεν θα υπάρξει ποτέ κάποιο δικαστήριο είτε εθνικό είτε υπερεθνικό το οποίο θα επιβάλλει στην Ελλάδα να δεχθεί γάμο ομόφυλων ζευγαριών ή οποιωνδήποτε άλλων. Και ρητώς η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξαιρεί το οικογενειακό δίκαιο απ’ αυτές τις διατάξεις. Όμως και σας το είπαμε κύριε Υπουργέ και θέλουμε να το τονίσουμε για να το καταλάβουν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, με αυτό τον τρόπο όταν θα έρθει η ώρα ένα εθνικό δικαστήριο να κρίνει το σύμφωνο συμβίωσης, τότε εμφανέστατα πλήττεται η αρχή της ισότητας και θα μπορέσουν να το κερδίσουν και το ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό πρέπει να το ξέρετε. Και δεν σας μιλώ για το Ε.Δ.Δ.Α.. Εγώ πιστεύω από τα εθνικά δικαστήρια. Από τη στιγμή που δεν είναι μέρος του στενού περίγυρου του οικογενειακού δικαίου του γάμου, αυτομάτως θα μπούμε σε μια λογική με την εφαρμογή της αρχής ισότητας του άρθρου 4 του Συντάγματος και θα το κερδίσουν και τα ομόφυλα ζευγάρια. Και σας το λέω τώρα ώστε μετά να μην έχετε το δικαίωμα να πείτε όταν θα το κερδίσουν, είναι απόφαση της δικαιοσύνης ή μας πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση ή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων. Είναι μια συνειδητή πολιτική απόφαση του Υπουργείου σας αλλά επειδή δεν έχετε το θάρρος να αναλογιστείτε το πολιτικό κόστος να φέρετε το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, ανοίγετε την πόρτα, δίνετε αυτή τη δυνατότητα, είναι βέβαιο ότι θα το κερδίσουν τα δικαστήρια, εσείς θα πείτε ότι μας πιέζουν ενώ στην πραγματικότητα η πολιτική βούλησή σας ήταν προς αυτή την κατεύθυνση.
ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν αρχίσω να αναφέρομαι στα επιμέρους άρθρα, δεν μπορώ παρά να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι η βασική αδυναμία του όλου εγχειρήματος είναι ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Στην Ευρώπη των δεκαπέντε, εκτός από την Ελλάδα, μόνο η Ιταλία και η Ιρλανδία δεν έχουν προχωρήσει σε κάποιας μορφής νομική κατοχύρωση της συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο, η Κυβέρνηση της Ιρλανδίας δημοσιοποίησε πριν λίγους μήνες σχέδιο νόμου για την εισαγωγή του θεσμού της καταχωρισμένης συμβίωσης και μάλιστα αποκλειστικά για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Στη συζήτηση επί της αρχής δεν δόθηκε καμία εξήγηση για τον αποκλεισμό αυτό, πέραν του ότι κατά την αντίληψη της Κυβέρνησης, η κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα. Εν τω μεταξύ ολοκληρώθηκε η έκθεση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής που επιβεβαιώνει τα όσα ακούστηκαν στην Αίθουσα αυτή από την Αντιπολίτευση για το νομικά αβάσιμο της εξαίρεσης των ομόφυλων ζευγαριών από τη δυνατότητα σύναψες του συμφώνου.Το ότι η Κυβέρνηση εμμένει στη θέση της, παρά τα σοβαρά νομικά αντεπιχειρήματα και την ουσιαστική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μας οδηγεί στο συμπέρασμα είτε στην καλύτερη περίπτωση ότι φοβάται το πολιτικό κόστος είστε στη χειρότερη ότι συνειδητά υποστηρίζει νομικά αστήρικτες και προσβλητικές για την έννοια της ισονομίας, επιλογές. Ορθή η τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς καταθέσαμε πιο ολοκληρωμένη πρόταση νόμου που όχι μόνο επεκτείνει το σύμφωνο στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά προστατεύει τα ετερόφυλα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ:
Με τα λύπης μου διαπιστώνω διαβάζοντας τα άρθρα αυτά του νομοσχεδίου –γιατί δεν μπόρεσα να συμμετάσχω στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου- ότι χάνουμε ακόμη μια ευκαιρία να θεσμοθετήσουμε ένα προωθημένο και κοινωνικά λυτρωτικό θεσμό, που δεν θα χωρίζει την κοινωνία μας πια στους φυσιολογικούς και στους δακτυλοδεικτούμενους, ξέρετε αυτούς οι οποίοι όταν περνούν από μπροστά μας τους κοιτούμε με συγκατάβαση και όταν φεύγουν σκάνε χαμόγελα θυμηδίας ή πολλές φορές κατανόησης για το πρόβλημα.Χάνουμε λοιπόν την ευκαιρία να φτιάξουμε μια κοινωνία δικαίου, όπου ο καθένας δεν θα κρίνεται ανάλογα με το τι πρεσβεύει ή το τι είναι από απόψεως φυσιολογίας ή το τι αισθάνεται, αλλά απλώς με το τι προσφέρει στην κοινωνία.Και για να γίνω σαφέστερος, δυστυχώς αυτό το σύμφωνο για την ελεύθερη συμβίωση δεν περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια. Στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Νορβηγία, στη Δανία, υπάρχουν διατάξεις και νομοθετήματα όπου αυτό το πράγμα επιτρέπεται. Εμείς βρισκόμαστε στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεωρούμε ότι η παράδοσή μας είναι κάτι το οποίο δεν συνάδει με το να προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο. Οφείλω να πω σε κάποιους ομιλητές από του Βήματος της Βουλής που μίλησαν περί της ελληνικής κοινωνίας, ότι η ελληνική κοινωνία έχει πολλά Κωσταλέξι και δεν μπορεί να σεμνύνεται, ότι υπάρχουν πολλά τα οποία μας βαραίνουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες όπου η κοινωνία δεν μιλά και σιωπά. Επίσης το νομοσχέδιο αυτό δεν καλύπτει τις καταδικαστικές αποφάσεις του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε χώρες που έχουν παραβεί τις διακρίσεις και όπου έχουν προσφύγει οι πολίτες για την παραβίαση αυτή και έχουν δικαιωθεί. Το τραγικό στο νομοσχέδιο αυτό είναι η φοβικότητα μήπως το σύμφωνο αυτό αντικαταστήσει το γάμο. Σας πληροφορώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στην ελληνική κοινωνία. Ο γάμος είναι παράδοση στην ελληνική κοινωνία. Και τελευταία διαπιστώνω μετά χαράς ότι στη βάπτιση του δευτέρου παιδιού γίνεται και ο θρησκευτικός γάμος. Δεν πρόκειται να θιγεί ποτέ ο θρησκευτικός γάμος. Είναι κάτι που εμείς κατά συνήθεια, κατ’ επανάληψη οι ορθόδοξοι Έλληνες θα το τελούμε. Αν για κάποιο λόγο γίνεται πολιτικός γάμος ή αργότερα χρειαστεί να υπάρχει ένα σύμφωνο συμβίωσης, ο θρησκευτικός γάμος κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί. Δεν θίγεται ο θρησκευτικός γάμος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ:
Επί της αρχής έχουμε πει σε γενικές γραμμές ότι ψηφίζουμε παρών. Είναι ένα εκσυγχρονισμός. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα λόγω της γενικότερης πολιτικής απέναντι στα νέα ζευγάρια, στη νέα γενιά, που μέρος των ρυθμίσεων είναι και αυτή. Εξηγήσαμε για ποιο λόγο ψηφίζουμε παρών. Διαφωνούμε να είναι ίδιο πράγμα το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης με το γάμο. Καλώς υπάρχουν διαφορές. Διαφωνούμε να επεκταθεί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Με την ευκαιρία θα πρέπει κάποτε να σκεφτούμε και το εξής. Δεν πρέπει να παρακολουθούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο στα άσχημα. Εννοώ την προσπάθεια που γίνεται και από συγκεκριμένες χώρες και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναδείξει δικαιώματα τα οποία δεν είναι στην πραγματικότητα δικαιώματα και δεν παραβιάζεται η ισότητα, ενώ καταργεί την ισότητα και τα δικαιώματα σε άλλες περιπτώσεις. Και το λέω αυτό γιατί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν θυμάμαι αν υπάρχει έστω και μια που να μην ισχύει απέναντι στην πολιτεία ο πολιτικός γάμος. Νομίζω ότι είμαστε η μοναδική χώρα που ισχύει και ο πολιτικός και ο θρησκευτικός. Δεν αποκλείω και ελεύθερος είναι όποιος θέλει να κάνει και θρησκευτικό. Το επαναφέρω με την ευκαιρία της συζήτησης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ:
Είπε η εισηγήτρια του νομοσχεδίου η κυρία Παπακώστα, ότι είναι 5% περίπου τα εκτός γάμου παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, όταν είναι 50% στις Σκανδιναβικές χώρες. Διερωτώμαι, ποια είναι η φιλοδοξία σας, κύριοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Νομίζετε ότι αυτή η χώρα έχει εκείνη την κοινωνική διάρθρωση, εκείνη την παράδοση, εκείνες τις συνθήκες αν θέλετε ώστε ό,τι ισχύει σε οποιαδήποτε χώρα να το μεταφέρουμε εδώ ως αποτέλεσμα; Διότι αν επρόκειτο με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να συζητήσετε όχι τα προβλήματα των ελαχίστων Ελλήνων, επαναλαμβάνω, αλλά τα προβλήματα των απλών ανθρώπων, των απλών ομοφύλων, που δεν έχουν καμία διάθεση να αποτελούν καθημερινό θέμα στα τηλεοπτικά προγράμματα και παράθυρα, κύριε Υπουργέ, θα είχε καλώς. Αλλά αυτό το θέλουν αυτοί που καπηλεύονται τα οποιαδήποτε προβλήματα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):
Νέα Δημοκρατία λοιπόν φέρνει ένα προοδευτικό νομοσχέδιο, το οποίο βέβαια γνωρίζουμε ότι δεν λύνει όλα τα προβλήματα αλλά γίνεται μία αρχή επιλύσεως προβλημάτων και υπ’ αυτή την έννοια, όπως είπα, είμαστε υπερήφανοι και είμαστε πραγματικά ρηξικέλευθοι και προοδευτικοί αντιμετωπίζοντας όχι ευκαιριακά, όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί, αλλά σαν ένα μέτρο το οποίο το ζυμώσαμε με την κοινωνία, ένα μέτρο το οποίο το συζητάμε σχεδόν ένα χρόνο, σαν ένα μέτρο το οποίο έρχεται ώριμο για να σφραγίσει μια κοινωνική απαίτηση, μία κοινωνική βούληση όπως είναι αυτό. (…)
Η Βουλή νομοθετεί με βάση τα δεδομένα. Αν τα δικαστήρια αποφασίσουν…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ:
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο. Ακούστηκαν πάλι και σε αυτή την Αίθουσα και σήμερα φοβικές φωνές και λίγο κινδυνολογίες, ότι μπορεί το Σύμφωνο Συμβίωσης να υποκαταστήσει το θεσμό του γάμου και της οικογένειας, όπως το ξέρουμε με βάση παραδόσεις και αρχές. Τέτοιες φωνές είχαν ακουστεί και όταν μιλάγαμε για τον πολιτικό γάμο, παράλληλα με το θρησκευτικό. Εγώ πιστεύω ότι στην κοινωνία μας αντέχει ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι ως πολιτεία να δούμε την πραγματικότητα –δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια- και επομένως η θεσμοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει ένα βασικό έλλειμμα -αναφέρθηκαν προηγουμένως τα προβλήματα αντισυνταγματικότητας και όχι μόνο, προβλήματα που λόγω του κενού- όσον αφορά τα ομόφυλα ζευγάρια και επομένως ξεκινάει παγιδευμένο. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα σε αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ:
Αν θεωρείτε ότι με το να μην επεκτείνετε το δικαίωμα σύναψης του Συμφώνου Συμβίωσης στους ομοφυλόφιλους με αυτόν τον τρόπο θα προστατεύσετε το θεσμό του γάμου, εδώ είστε σε λάθος δρόμο τελείως. Και τούτο γιατί αν θεωρήσουμε ότι ο γάμος είναι θεσμός συνδεδεμένος με τις ηθικές αξίες της κοινωνίας μας, τότε με το να θεσμοθετήσουμε σήμερα το Σύμφωνο Συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους προστατεύουμε το γάμο και προλαμβάνουμε τυχόν άλλες εξελίξεις που θα προκύψουν στο μέλλον. Η ελεύθερη συμβίωση είναι μια συμβίωση με αποκλειστικά και μόνο νομική υπόσταση, είναι μια επίσημη παραδοχή που γίνεται από δύο άτομα τα οποία δηλώνουν ότι θέλουν να ζουν μαζί και ως εκ τούτου δεν συνιστά κοινωνικό πρότυπο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ:
Με τα ίδια επιχειρήματα περί κοινωνικής πραγματικότητας και με μεγαλύτερη δόση προοδευτικότητας, αν χρειαστεί και αν παραμείνετε λίγο ακόμα στην Κυβέρνηση, προβλέπω ότι θα μας φέρετε σύμφωνο συμβίωσης για τρείς και περισσότερους, γιατί υπάρχουν στην κοινωνία μας και οι τριγωνικές σχέσεις, υπάρχουν και σχέσεις περισσότερων από δύο ανθρώπων. Θα μας φέρετε και τέτοιο σύμφωνο; Είναι πράγματα αυτά, κύριε Υπουργέ, σοβαροί άνθρωποι να φέρνετε τέτοιους νόμους; Το νομοσχέδιο δεν λύνει, αλλά προκαλεί ζητήματα εκ του μη όντος. Σαν την απόφαση του Υπουργού Παιδείας με τα θρησκευτικά. Εκεί που δεν υπήρχε πρόβλημα, δημιούργησε. Του ήρθε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Είχε υπογράψει και στις ταυτότητες.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ:
Θα το ξαναπώ παρόλο που κάποιοι το αποφεύγουν για το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος δημιουργεί. Το ζέον θέμα των ομόφυλων ζευγαριών που πολύς ντόρος και συζήτηση έχει γίνει τελευταία γύρω απ’ αυτό και θα συνεχίσει, θεωρούμε ότι κάποια στιγμή μοιραία πρέπει να αντιμετωπιστεί και νομοθετικά. Το βέβαιον είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο ανοίγει μια πόρτα ώστε να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία, εφόσον πρώτα ενταχθούν όσο πιο ομαλά γίνεται στην ελληνική κοινωνία. Θεωρώ πως αν όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα ομολογούμε και πιστεύουμε ότι καμιά ευνομούμενη πολιτεία δεν διαχωρίζει τους πολίτες της.
.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΣΥΝΟΔΟΣ Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΣΤ΄Τρίτη, 11 Νοεμβρίου 2008
Συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί, την κοινωνία και άλλες διατάξεις».
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ :
Άρθρο 1. Στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου ορίζεται ότι η σύναψη αυτού του συμφώνου συμβίωσης, είναι επιτρεπτή αποκλειστικά και μόνο σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου και καθορίζεται ο συστατικός τύπος του συμφώνου που είναι το συμβολαιογραφικό έγγραφο, το οποίο καταρτίζεται αυτοπροσώπως από τα συμβαλλόμενα μέρη. Η έναρξη της ισχύος αυτού του συμφώνου συμβίωσης για λόγους ασφαλείας των συναλλαγών ορίζεται από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στο ληξίαρχο του τόπου της κατοικίας των συμβληθέντων.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκλεισε τα μάτια στην κοινωνική πραγματικότητα των ομόφυλων ζευγαριών και παρ’ όλο που δέχτηκε να θεσπίσει ένα νομικό πλαίσιο για την προστασία της εκτός γάμου συμβίωσης των ετεροφύλων, αρνήθηκε να εντάξει στο πλαίσιο αυτό και τα ομόφυλα ζευγάρια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, με την πλήρη και εμπεριστατωμένη πρόταση νόμου που κατέθεσε ήδη επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή και στα ομόφυλα ζευγάρια.Έτσι, με το παρόν νομοσχέδιο θεσμοθετείται η δυνατότητα συμβίωσης μόνο μεταξύ ετεροφύλων ζευγαριών και δη με μία παντελώς αδικαιολόγητη διάκριση σε βάρος του συμφώνου συμβίωσης, στα πλαίσια της οποία τα ζευγάρια που συνάπτουν το υπόψη σύμφωνο να στερούνται σε μεγάλο βαθμό την προστασία της πολιτείας και να απολαμβάνουν πολύ λιγότερα δικαιώματα από αυτά των εγγάμων ζευγαριών. Έτσι, από το σύνολο των διατάξεων του παρόντος νομοσχεδίου καταλαβαίνουμε ότι η ελεύθερη συμβίωση αντιμετωπίζεται υποβαθμισμένα απέναντι στο γάμο, χωρίς όμως να υπάρχει καμία δικαιολογητική βάση προς τούτο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σύμφωνο συμβίωσης μονοπώλησε την επί της αρχής συζήτηση, όχι τυχαία βέβαια. Οι ακρότητες που περιλαμβάνουν οι ρυθμίσεις ήταν προφανείς και είναι προφανείς. Παραμένουν προϊόν σκέψεων και επιλογών, εκτός των πραγματικών αναγκών, εκτός εποχής και με μία προφανή υπόκλιση στο συντηρητισμό, όχι της ελληνικής κοινωνίας, αλλά κάποιων κύκλων που ασκούν πιέσεις και έχουν ιδιαίτερη δυνατότητα να επιβάλλουν επιλογές, ακόμη και όταν αυτές οι επιλογές δεν συνταιριάζουν, ούτε με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ούτε με τον ανθρωπισμό, ούτε με τη φυσική τάξη πραγμάτων.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή κουβέντα που είναι για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, γίνεται σε ένα βαρύ κλίμα γιατί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επέλεξε να διακόψει την επαγγελματική του σχέση με τον κύριο Βαλλιανάτο και δεν ξέρω αν και αυτό εμπίπτει σε μία λογική προσβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι εδώ έχει ακουστεί μία λογική ως προς τη δυνατότητα σεξουαλικού προσανατολισμού, να έχει συνδεθεί με δικαιώματα συμβίωσης, δικαιώματα γάμου και απευθείας σύνδεση με ανθρώπινα δικαιώματα που είναι πέρα από κάθε λογική.Εμείς βέβαια θα καταψηφίσουμε το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Σας είπαμε κύριε Υπουργέ, και στην κατ΄αρχήν συζήτηση ότι είναι ένα μόρφωμα ανταγωνιστικό του γάμου. Εμείς θέλουμε τη διατήρηση του κοινωνικού θεσμού του γάμου ως έχει. Αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται ένα πλαίσιο άκρως ανταγωνιστικό και σας εξηγήσαμε ότι το σύμφωνο συμβίωσης όπως έρχεται είναι κάτι ελκυστικό για το ισχυρό μέρος μίας σχέσης και θα το προτιμήσει. Διότι το ισχυρό μέρος είναι βέβαιο ότι θα προτιμήσει ένα σύμφωνο συμβίωσης που με ένα απλό εξώδικο ανά πάσα στιγμή διαλύει τη συμβίωση, που με ένα συμφωνητικό ουσιαστικά μπορεί να έχει προαποφασίσει όλες τις σχέσεις που υπάρχουν, να μην υπάρχει κανένα δικαίωμα διατροφής, να μην υπάρχει κανένα δικαίωμα συμμετοχής στα αποκτήματα και να παραμένει μόνο ένα κληρονομικό δικαίωμα και αυτό μάλιστα μειωμένο.Βέβαια από τη στιγμή που πάτε στη λογική του συμφώνου συμβιώσεως είναι λογικό ότι θα πάτε και σε ρυθμίσεις πιο ελαστικές απ’ αυτές του γάμου. Και εδώ πέρα δεν μπορώ να συμφωνήσω, εάν έμπαινα σε μια κουβέντα για το σύμφωνο στη λογική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι πρέπει να έχει πιο ισχυρούς δεσμούς. Άμα έχει πιο ισχυρούς δεσμούς, ουσιαστικά πάμε στο πρότυπο του πολιτικού γάμου και δεν έχει καμιά αξία. Και αν τελικά φτάσει να έχει τους ίδιους ισχυρούς δεσμούς με τον πολιτικό γάμο, δεν έχει κάποιος καμιά ουσία να οδηγηθεί σε σύμφωνο συμβίωσης και θα πάει στον πολιτικό γάμο.Τώρα για το εάν θα εφαρμόζεται στο ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια, σας το είπαμε κύριε Υπουργέ. Εμείς είμαστε εναντίον και ξεκαθαρίσαμε ότι όσον αφορά το δικαίωμα του σεξουαλικού προσανατολισμού, το δικαίωμα της σεξουαλικής επιλογής δεν υπάρχει κανένα διεθνές κείμενο το οποίο να αναφέρεται αμιγώς για ομόφυλα ζευγάρια. Λέει για άτομα με σεξουαλικό προσανατολισμό. Και γεννάται το ερώτημα. Εάν πρέπει να εφαρμοστεί στα ομόφυλα ζευγάρια θα πρέπει να εφαρμοστεί και στους πολυγαμικούς που υπάρχουν ειδικά με τους οικονομικούς μετανάστες αυτή τη στιγμή που βρίσκονται στη χώρα μας και στους οποίους η θρησκεία τους αναγνωρίζει δικαίωμα πολλαπλού γάμου και θα πουν και αυτοί ότι μας πιέζετε τον σεξουαλικό προσανατολισμό διότι εμείς είμαστε πολυγαμικοί και θα μπούμε σε μια τέτοια συζήτηση. Δεν είναι δυνατόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη σεξουαλική επιλογή να τη συνδυάσουμε με το δικαίωμα συμβίωσης με το δικαίωμα γάμου. Αυτό είναι τελείως κάτι διαφορετικό. Δεν μπορεί και δεν θα υπάρξει ποτέ κάποιο δικαστήριο είτε εθνικό είτε υπερεθνικό το οποίο θα επιβάλλει στην Ελλάδα να δεχθεί γάμο ομόφυλων ζευγαριών ή οποιωνδήποτε άλλων. Και ρητώς η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξαιρεί το οικογενειακό δίκαιο απ’ αυτές τις διατάξεις. Όμως και σας το είπαμε κύριε Υπουργέ και θέλουμε να το τονίσουμε για να το καταλάβουν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, με αυτό τον τρόπο όταν θα έρθει η ώρα ένα εθνικό δικαστήριο να κρίνει το σύμφωνο συμβίωσης, τότε εμφανέστατα πλήττεται η αρχή της ισότητας και θα μπορέσουν να το κερδίσουν και το ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό πρέπει να το ξέρετε. Και δεν σας μιλώ για το Ε.Δ.Δ.Α.. Εγώ πιστεύω από τα εθνικά δικαστήρια. Από τη στιγμή που δεν είναι μέρος του στενού περίγυρου του οικογενειακού δικαίου του γάμου, αυτομάτως θα μπούμε σε μια λογική με την εφαρμογή της αρχής ισότητας του άρθρου 4 του Συντάγματος και θα το κερδίσουν και τα ομόφυλα ζευγάρια. Και σας το λέω τώρα ώστε μετά να μην έχετε το δικαίωμα να πείτε όταν θα το κερδίσουν, είναι απόφαση της δικαιοσύνης ή μας πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση ή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων. Είναι μια συνειδητή πολιτική απόφαση του Υπουργείου σας αλλά επειδή δεν έχετε το θάρρος να αναλογιστείτε το πολιτικό κόστος να φέρετε το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, ανοίγετε την πόρτα, δίνετε αυτή τη δυνατότητα, είναι βέβαιο ότι θα το κερδίσουν τα δικαστήρια, εσείς θα πείτε ότι μας πιέζουν ενώ στην πραγματικότητα η πολιτική βούλησή σας ήταν προς αυτή την κατεύθυνση.
ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν αρχίσω να αναφέρομαι στα επιμέρους άρθρα, δεν μπορώ παρά να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι η βασική αδυναμία του όλου εγχειρήματος είναι ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Στην Ευρώπη των δεκαπέντε, εκτός από την Ελλάδα, μόνο η Ιταλία και η Ιρλανδία δεν έχουν προχωρήσει σε κάποιας μορφής νομική κατοχύρωση της συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο, η Κυβέρνηση της Ιρλανδίας δημοσιοποίησε πριν λίγους μήνες σχέδιο νόμου για την εισαγωγή του θεσμού της καταχωρισμένης συμβίωσης και μάλιστα αποκλειστικά για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Στη συζήτηση επί της αρχής δεν δόθηκε καμία εξήγηση για τον αποκλεισμό αυτό, πέραν του ότι κατά την αντίληψη της Κυβέρνησης, η κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη για ένα τέτοιο βήμα. Εν τω μεταξύ ολοκληρώθηκε η έκθεση του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής που επιβεβαιώνει τα όσα ακούστηκαν στην Αίθουσα αυτή από την Αντιπολίτευση για το νομικά αβάσιμο της εξαίρεσης των ομόφυλων ζευγαριών από τη δυνατότητα σύναψες του συμφώνου.Το ότι η Κυβέρνηση εμμένει στη θέση της, παρά τα σοβαρά νομικά αντεπιχειρήματα και την ουσιαστική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μας οδηγεί στο συμπέρασμα είτε στην καλύτερη περίπτωση ότι φοβάται το πολιτικό κόστος είστε στη χειρότερη ότι συνειδητά υποστηρίζει νομικά αστήρικτες και προσβλητικές για την έννοια της ισονομίας, επιλογές. Ορθή η τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς καταθέσαμε πιο ολοκληρωμένη πρόταση νόμου που όχι μόνο επεκτείνει το σύμφωνο στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά προστατεύει τα ετερόφυλα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ:
Με τα λύπης μου διαπιστώνω διαβάζοντας τα άρθρα αυτά του νομοσχεδίου –γιατί δεν μπόρεσα να συμμετάσχω στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου- ότι χάνουμε ακόμη μια ευκαιρία να θεσμοθετήσουμε ένα προωθημένο και κοινωνικά λυτρωτικό θεσμό, που δεν θα χωρίζει την κοινωνία μας πια στους φυσιολογικούς και στους δακτυλοδεικτούμενους, ξέρετε αυτούς οι οποίοι όταν περνούν από μπροστά μας τους κοιτούμε με συγκατάβαση και όταν φεύγουν σκάνε χαμόγελα θυμηδίας ή πολλές φορές κατανόησης για το πρόβλημα.Χάνουμε λοιπόν την ευκαιρία να φτιάξουμε μια κοινωνία δικαίου, όπου ο καθένας δεν θα κρίνεται ανάλογα με το τι πρεσβεύει ή το τι είναι από απόψεως φυσιολογίας ή το τι αισθάνεται, αλλά απλώς με το τι προσφέρει στην κοινωνία.Και για να γίνω σαφέστερος, δυστυχώς αυτό το σύμφωνο για την ελεύθερη συμβίωση δεν περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια. Στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Νορβηγία, στη Δανία, υπάρχουν διατάξεις και νομοθετήματα όπου αυτό το πράγμα επιτρέπεται. Εμείς βρισκόμαστε στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεωρούμε ότι η παράδοσή μας είναι κάτι το οποίο δεν συνάδει με το να προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο. Οφείλω να πω σε κάποιους ομιλητές από του Βήματος της Βουλής που μίλησαν περί της ελληνικής κοινωνίας, ότι η ελληνική κοινωνία έχει πολλά Κωσταλέξι και δεν μπορεί να σεμνύνεται, ότι υπάρχουν πολλά τα οποία μας βαραίνουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες όπου η κοινωνία δεν μιλά και σιωπά. Επίσης το νομοσχέδιο αυτό δεν καλύπτει τις καταδικαστικές αποφάσεις του ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε χώρες που έχουν παραβεί τις διακρίσεις και όπου έχουν προσφύγει οι πολίτες για την παραβίαση αυτή και έχουν δικαιωθεί. Το τραγικό στο νομοσχέδιο αυτό είναι η φοβικότητα μήπως το σύμφωνο αυτό αντικαταστήσει το γάμο. Σας πληροφορώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στην ελληνική κοινωνία. Ο γάμος είναι παράδοση στην ελληνική κοινωνία. Και τελευταία διαπιστώνω μετά χαράς ότι στη βάπτιση του δευτέρου παιδιού γίνεται και ο θρησκευτικός γάμος. Δεν πρόκειται να θιγεί ποτέ ο θρησκευτικός γάμος. Είναι κάτι που εμείς κατά συνήθεια, κατ’ επανάληψη οι ορθόδοξοι Έλληνες θα το τελούμε. Αν για κάποιο λόγο γίνεται πολιτικός γάμος ή αργότερα χρειαστεί να υπάρχει ένα σύμφωνο συμβίωσης, ο θρησκευτικός γάμος κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί. Δεν θίγεται ο θρησκευτικός γάμος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ:
Επί της αρχής έχουμε πει σε γενικές γραμμές ότι ψηφίζουμε παρών. Είναι ένα εκσυγχρονισμός. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα λόγω της γενικότερης πολιτικής απέναντι στα νέα ζευγάρια, στη νέα γενιά, που μέρος των ρυθμίσεων είναι και αυτή. Εξηγήσαμε για ποιο λόγο ψηφίζουμε παρών. Διαφωνούμε να είναι ίδιο πράγμα το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης με το γάμο. Καλώς υπάρχουν διαφορές. Διαφωνούμε να επεκταθεί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Με την ευκαιρία θα πρέπει κάποτε να σκεφτούμε και το εξής. Δεν πρέπει να παρακολουθούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο στα άσχημα. Εννοώ την προσπάθεια που γίνεται και από συγκεκριμένες χώρες και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναδείξει δικαιώματα τα οποία δεν είναι στην πραγματικότητα δικαιώματα και δεν παραβιάζεται η ισότητα, ενώ καταργεί την ισότητα και τα δικαιώματα σε άλλες περιπτώσεις. Και το λέω αυτό γιατί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν θυμάμαι αν υπάρχει έστω και μια που να μην ισχύει απέναντι στην πολιτεία ο πολιτικός γάμος. Νομίζω ότι είμαστε η μοναδική χώρα που ισχύει και ο πολιτικός και ο θρησκευτικός. Δεν αποκλείω και ελεύθερος είναι όποιος θέλει να κάνει και θρησκευτικό. Το επαναφέρω με την ευκαιρία της συζήτησης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ:
Είπε η εισηγήτρια του νομοσχεδίου η κυρία Παπακώστα, ότι είναι 5% περίπου τα εκτός γάμου παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, όταν είναι 50% στις Σκανδιναβικές χώρες. Διερωτώμαι, ποια είναι η φιλοδοξία σας, κύριοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Νομίζετε ότι αυτή η χώρα έχει εκείνη την κοινωνική διάρθρωση, εκείνη την παράδοση, εκείνες τις συνθήκες αν θέλετε ώστε ό,τι ισχύει σε οποιαδήποτε χώρα να το μεταφέρουμε εδώ ως αποτέλεσμα; Διότι αν επρόκειτο με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να συζητήσετε όχι τα προβλήματα των ελαχίστων Ελλήνων, επαναλαμβάνω, αλλά τα προβλήματα των απλών ανθρώπων, των απλών ομοφύλων, που δεν έχουν καμία διάθεση να αποτελούν καθημερινό θέμα στα τηλεοπτικά προγράμματα και παράθυρα, κύριε Υπουργέ, θα είχε καλώς. Αλλά αυτό το θέλουν αυτοί που καπηλεύονται τα οποιαδήποτε προβλήματα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):
Νέα Δημοκρατία λοιπόν φέρνει ένα προοδευτικό νομοσχέδιο, το οποίο βέβαια γνωρίζουμε ότι δεν λύνει όλα τα προβλήματα αλλά γίνεται μία αρχή επιλύσεως προβλημάτων και υπ’ αυτή την έννοια, όπως είπα, είμαστε υπερήφανοι και είμαστε πραγματικά ρηξικέλευθοι και προοδευτικοί αντιμετωπίζοντας όχι ευκαιριακά, όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί, αλλά σαν ένα μέτρο το οποίο το ζυμώσαμε με την κοινωνία, ένα μέτρο το οποίο το συζητάμε σχεδόν ένα χρόνο, σαν ένα μέτρο το οποίο έρχεται ώριμο για να σφραγίσει μια κοινωνική απαίτηση, μία κοινωνική βούληση όπως είναι αυτό. (…)
Η Βουλή νομοθετεί με βάση τα δεδομένα. Αν τα δικαστήρια αποφασίσουν…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ:
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο. Ακούστηκαν πάλι και σε αυτή την Αίθουσα και σήμερα φοβικές φωνές και λίγο κινδυνολογίες, ότι μπορεί το Σύμφωνο Συμβίωσης να υποκαταστήσει το θεσμό του γάμου και της οικογένειας, όπως το ξέρουμε με βάση παραδόσεις και αρχές. Τέτοιες φωνές είχαν ακουστεί και όταν μιλάγαμε για τον πολιτικό γάμο, παράλληλα με το θρησκευτικό. Εγώ πιστεύω ότι στην κοινωνία μας αντέχει ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι ως πολιτεία να δούμε την πραγματικότητα –δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια- και επομένως η θεσμοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει ένα βασικό έλλειμμα -αναφέρθηκαν προηγουμένως τα προβλήματα αντισυνταγματικότητας και όχι μόνο, προβλήματα που λόγω του κενού- όσον αφορά τα ομόφυλα ζευγάρια και επομένως ξεκινάει παγιδευμένο. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα σε αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ:
Αν θεωρείτε ότι με το να μην επεκτείνετε το δικαίωμα σύναψης του Συμφώνου Συμβίωσης στους ομοφυλόφιλους με αυτόν τον τρόπο θα προστατεύσετε το θεσμό του γάμου, εδώ είστε σε λάθος δρόμο τελείως. Και τούτο γιατί αν θεωρήσουμε ότι ο γάμος είναι θεσμός συνδεδεμένος με τις ηθικές αξίες της κοινωνίας μας, τότε με το να θεσμοθετήσουμε σήμερα το Σύμφωνο Συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους προστατεύουμε το γάμο και προλαμβάνουμε τυχόν άλλες εξελίξεις που θα προκύψουν στο μέλλον. Η ελεύθερη συμβίωση είναι μια συμβίωση με αποκλειστικά και μόνο νομική υπόσταση, είναι μια επίσημη παραδοχή που γίνεται από δύο άτομα τα οποία δηλώνουν ότι θέλουν να ζουν μαζί και ως εκ τούτου δεν συνιστά κοινωνικό πρότυπο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ:
Με τα ίδια επιχειρήματα περί κοινωνικής πραγματικότητας και με μεγαλύτερη δόση προοδευτικότητας, αν χρειαστεί και αν παραμείνετε λίγο ακόμα στην Κυβέρνηση, προβλέπω ότι θα μας φέρετε σύμφωνο συμβίωσης για τρείς και περισσότερους, γιατί υπάρχουν στην κοινωνία μας και οι τριγωνικές σχέσεις, υπάρχουν και σχέσεις περισσότερων από δύο ανθρώπων. Θα μας φέρετε και τέτοιο σύμφωνο; Είναι πράγματα αυτά, κύριε Υπουργέ, σοβαροί άνθρωποι να φέρνετε τέτοιους νόμους; Το νομοσχέδιο δεν λύνει, αλλά προκαλεί ζητήματα εκ του μη όντος. Σαν την απόφαση του Υπουργού Παιδείας με τα θρησκευτικά. Εκεί που δεν υπήρχε πρόβλημα, δημιούργησε. Του ήρθε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Είχε υπογράψει και στις ταυτότητες.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ:
Θα το ξαναπώ παρόλο που κάποιοι το αποφεύγουν για το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος δημιουργεί. Το ζέον θέμα των ομόφυλων ζευγαριών που πολύς ντόρος και συζήτηση έχει γίνει τελευταία γύρω απ’ αυτό και θα συνεχίσει, θεωρούμε ότι κάποια στιγμή μοιραία πρέπει να αντιμετωπιστεί και νομοθετικά. Το βέβαιον είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο ανοίγει μια πόρτα ώστε να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία, εφόσον πρώτα ενταχθούν όσο πιο ομαλά γίνεται στην ελληνική κοινωνία. Θεωρώ πως αν όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα ομολογούμε και πιστεύουμε ότι καμιά ευνομούμενη πολιτεία δεν διαχωρίζει τους πολίτες της.
.
2 σχόλια:
Ομολογω οτι με εκπλησει το παθος και η συμμετοχη των βουλευτων.
Πάρα πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.
Οφείλω να πω ότι είμαι ικανοποιημένος από τη στάση του ΠΑΣΟΚ.
Υγ: Μήπως από το νούμερο 5 πήδηξες κατευθείαν στο 7; Γιατί 6 δεν μπορώ να βρω.
Δημοσίευση σχολίου