.
Αιτία πολέμου η εκταφή του (πρώτου) gay αγίου!
Espresso, 1.9.2008
Οταν η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποφάσιζε να αγιοποιήσει τον καρδινάλιο Νιούμαν, δεν φανταζόταν ότι θα σκόνταφτε στην εκταφή. Η διαδικασία αυτή φαίνεται ότι αντίκειται στην τελευταία επιθυμία του μέλλοντα αγίου, που ήταν να μείνει στην αιωνιότητα θαμμένος δίπλα στον στενό του φίλο, τον πατέρα Αμβρόσιο!
Οπως αναφέρει η «Daily Mail», για περισσότερες από τρεις δεκαετίες οι δύο άνδρες ήταν αχώριστοι και ζούσαν σαν παντρεμένο ζευγάρι. Μάλιστα, το πόσο κοντά είχαν έρθει οι δυο τους φαίνεται από τη δήλωση του Νιούμαν λίγο μετά το θάνατο του Αμβρόσιου το 1875: «Πίστευα πάντα ότι καμία απώλεια δεν συγκρίνεται μ’ εκείνη του συζύγου, όμως δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η θλίψη κάποιου άλλου μπορεί τώρα να είναι μεγαλύτερη από τη δική μου».
Ο καρδινάλιος Νιούμαν είχε εκφράσει τουλάχιστον τρεις φορές την έντονη επιθυμία του να θαφτεί μαζί με τον φίλο του, ενώ λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατό του, το καλοκαίρι του 1890, την είχε διατυπώσει και γραπτώς αναφέροντάς την ως την «τελευταία, επιτακτική επιθυμία»...
Η επιθυμία του καρδινάλιου πραγματοποιήθηκε και επί 118 χρόνια οι δύο φίλοι μοιράζονταν τον ίδιο τάφο. Αν όμως τώρα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μπει ανάμεσά τους, θα τους χωρίσει για πάντα, γεγονός που μια μερίδα του κόσμου θεωρεί απροκάλυπτη ομοφοβική καταδίωξη! «Κάτι τέτοιο παραβιάζει την επιθυμία του καρδινάλιου Νιούμαν να θαφτεί για πάντα δίπλα στον σύντροφό του» είπε ο Πίτερ Τάτσελ, εκπρόσωπος οργάνωσης για τα δικαιώματα των γκέι, χαρακτηρίζοντας την εκταφή του καρδινάλιου πράξη ασέβειας και θρησκευτικής βεβήλωσης. «Είναι μια επαίσχυντη, επονείδιστη προδοσία προς τον καρδινάλιο Νιούμαν από την Καθολική Εκκλησία, που ως γνωστόν μισεί τους γκέι» συμπλήρωσε.
Μάλιστα, η τοποθέτησή του βρήκε ιδιαίτερη απήχηση καθώς, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που διενήργησε η εφημερίδα «Church Times» στους αναγνώστες της, από αυτούς συμφωνεί μαζί του το 80%! Παρ’ όλα αυτά, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επιμένει ότι η εκταφή του καρδινάλιου αποτελεί μέρος της καθορισμένης διαδικασίας για την προετοιμασία της αγιοποίησης και δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική του ζωή. Μάλιστα κατηγορεί την οργάνωση για τα δικαιώματα των γκέι ότι αντιδρά κατ’ αυτό τον τρόπο επειδή έτσι τη συμφέρει.
Σε δηλώσεις του στο Radio 4 του BBC ο Οστιν Αϊβερι, πρώην σύμβουλος του καρδινάλιου Κόσμακ Μέρφι Ο'Κόνορ, επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας Αγγλίας και Ουαλίας είπε ότι κανείς δεν αμφισβητεί την αγάπη του καρδινάλιου Νιούμαν προς τον πατέρα Αμβρόσιο, τονίζοντας όμως ότι είναι λάθος να ανατρέχει κανείς στη βικτοριανή περίοδο, τότε που «αυτές οι έντονες, παθιασμένες αλλά εντελώς αγνές σχέσεις μέσα στην αγγλο-καθολική κοινότητα ήταν πολύ συνηθισμένες».
Οπως και να 'χει, η εκταφή -άρα και η απομάκρυνση της σορού του Νιούμαν από το πλευρό του φίλου του- θα αναζωπυρώσει τη διαμάχη που υπάρχει για το ρόλο της ομοφυλοφιλίας τόσο στην Αγγλικανική όσο και στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. «Δεν νομίζω ότι μπορούν να κάνουν σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η σχέση» είπε αναφερόμενος στους εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ο Μάρτιν Πρέντεργκαστ, υπέρμαχος των ομοφυλόφιλων στην Εκκλησία. «Ας μη φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε ότι ο καρδινάλιος Νιούμαν πέρασε τις δικές του δοκιμασίες και παρ’ όλα αυτά κατάφερε να τις αντιμετωπίσει με θετικό τρόπο, χωρίς να εκθέτει τη δέσμευσή του για αγαμία».
Αντικείμενο συζήτησης η σεξουαλική ταυτότητά του
Ποια είναι όμως η αλήθεια για τον Νιούμαν; Ηταν γκέι; Ή οι στενές φιλίες του με συναδέλφους του ήταν αγνές και παρεξηγήθηκαν υπό το πρίσμα της εποχής; Ο καρδινάλιος Νιούμαν ήταν γιος φούρναρη και γεννήθηκε το 1801. Χειροτονήθηκε το 1823 στην Αγγλικανική Εκκλησία, αλλά το 1844 προσχώρησε στον καθολικισμό και στη συνέχεια ίδρυσε τον πρώτο αγγλικό ευκτήριο οίκο στο Μπέρμιγχαμ, αλλά κι ένα κολέγιο στο Δουβλίνο που σήμερα είναι γνωστό ως University College. Το 1879 έγινε καρδινάλιος. Πάντως, τα ερωτήματα για τη σεξουαλικότητά του υπήρχαν ακόμη και την εποχή που ζούσε. Μάλιστα, το 1864 ο συγγραφέας και ιστορικός Τσαρλς Κίνγκσλεϊ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του, η οποία ώθησε τον καρδινάλιο να γράψει την «Apologia Pro Vita Sua», στην οποία αμύνεται της ευαίσθητης άποψής του για το τι εστί «αρρενωπότητα».
Οπως αναφέρει η «Daily Mail», για περισσότερες από τρεις δεκαετίες οι δύο άνδρες ήταν αχώριστοι και ζούσαν σαν παντρεμένο ζευγάρι. Μάλιστα, το πόσο κοντά είχαν έρθει οι δυο τους φαίνεται από τη δήλωση του Νιούμαν λίγο μετά το θάνατο του Αμβρόσιου το 1875: «Πίστευα πάντα ότι καμία απώλεια δεν συγκρίνεται μ’ εκείνη του συζύγου, όμως δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η θλίψη κάποιου άλλου μπορεί τώρα να είναι μεγαλύτερη από τη δική μου».
Ο καρδινάλιος Νιούμαν είχε εκφράσει τουλάχιστον τρεις φορές την έντονη επιθυμία του να θαφτεί μαζί με τον φίλο του, ενώ λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατό του, το καλοκαίρι του 1890, την είχε διατυπώσει και γραπτώς αναφέροντάς την ως την «τελευταία, επιτακτική επιθυμία»...
Η επιθυμία του καρδινάλιου πραγματοποιήθηκε και επί 118 χρόνια οι δύο φίλοι μοιράζονταν τον ίδιο τάφο. Αν όμως τώρα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μπει ανάμεσά τους, θα τους χωρίσει για πάντα, γεγονός που μια μερίδα του κόσμου θεωρεί απροκάλυπτη ομοφοβική καταδίωξη! «Κάτι τέτοιο παραβιάζει την επιθυμία του καρδινάλιου Νιούμαν να θαφτεί για πάντα δίπλα στον σύντροφό του» είπε ο Πίτερ Τάτσελ, εκπρόσωπος οργάνωσης για τα δικαιώματα των γκέι, χαρακτηρίζοντας την εκταφή του καρδινάλιου πράξη ασέβειας και θρησκευτικής βεβήλωσης. «Είναι μια επαίσχυντη, επονείδιστη προδοσία προς τον καρδινάλιο Νιούμαν από την Καθολική Εκκλησία, που ως γνωστόν μισεί τους γκέι» συμπλήρωσε.
Μάλιστα, η τοποθέτησή του βρήκε ιδιαίτερη απήχηση καθώς, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που διενήργησε η εφημερίδα «Church Times» στους αναγνώστες της, από αυτούς συμφωνεί μαζί του το 80%! Παρ’ όλα αυτά, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επιμένει ότι η εκταφή του καρδινάλιου αποτελεί μέρος της καθορισμένης διαδικασίας για την προετοιμασία της αγιοποίησης και δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική του ζωή. Μάλιστα κατηγορεί την οργάνωση για τα δικαιώματα των γκέι ότι αντιδρά κατ’ αυτό τον τρόπο επειδή έτσι τη συμφέρει.
Σε δηλώσεις του στο Radio 4 του BBC ο Οστιν Αϊβερι, πρώην σύμβουλος του καρδινάλιου Κόσμακ Μέρφι Ο'Κόνορ, επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας Αγγλίας και Ουαλίας είπε ότι κανείς δεν αμφισβητεί την αγάπη του καρδινάλιου Νιούμαν προς τον πατέρα Αμβρόσιο, τονίζοντας όμως ότι είναι λάθος να ανατρέχει κανείς στη βικτοριανή περίοδο, τότε που «αυτές οι έντονες, παθιασμένες αλλά εντελώς αγνές σχέσεις μέσα στην αγγλο-καθολική κοινότητα ήταν πολύ συνηθισμένες».
Οπως και να 'χει, η εκταφή -άρα και η απομάκρυνση της σορού του Νιούμαν από το πλευρό του φίλου του- θα αναζωπυρώσει τη διαμάχη που υπάρχει για το ρόλο της ομοφυλοφιλίας τόσο στην Αγγλικανική όσο και στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. «Δεν νομίζω ότι μπορούν να κάνουν σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτή η σχέση» είπε αναφερόμενος στους εκπροσώπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ο Μάρτιν Πρέντεργκαστ, υπέρμαχος των ομοφυλόφιλων στην Εκκλησία. «Ας μη φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε ότι ο καρδινάλιος Νιούμαν πέρασε τις δικές του δοκιμασίες και παρ’ όλα αυτά κατάφερε να τις αντιμετωπίσει με θετικό τρόπο, χωρίς να εκθέτει τη δέσμευσή του για αγαμία».
Αντικείμενο συζήτησης η σεξουαλική ταυτότητά του
Ποια είναι όμως η αλήθεια για τον Νιούμαν; Ηταν γκέι; Ή οι στενές φιλίες του με συναδέλφους του ήταν αγνές και παρεξηγήθηκαν υπό το πρίσμα της εποχής; Ο καρδινάλιος Νιούμαν ήταν γιος φούρναρη και γεννήθηκε το 1801. Χειροτονήθηκε το 1823 στην Αγγλικανική Εκκλησία, αλλά το 1844 προσχώρησε στον καθολικισμό και στη συνέχεια ίδρυσε τον πρώτο αγγλικό ευκτήριο οίκο στο Μπέρμιγχαμ, αλλά κι ένα κολέγιο στο Δουβλίνο που σήμερα είναι γνωστό ως University College. Το 1879 έγινε καρδινάλιος. Πάντως, τα ερωτήματα για τη σεξουαλικότητά του υπήρχαν ακόμη και την εποχή που ζούσε. Μάλιστα, το 1864 ο συγγραφέας και ιστορικός Τσαρλς Κίνγκσλεϊ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του, η οποία ώθησε τον καρδινάλιο να γράψει την «Apologia Pro Vita Sua», στην οποία αμύνεται της ευαίσθητης άποψής του για το τι εστί «αρρενωπότητα».
3 σχόλια:
Violating Cardinal Newman's wishesThe Pope wants to rebury John Newman separately from the man he loved, Father Ambrose St John
Peter Tatchell (guardian.co.uk, 4/9/2008)
Article historyThe Vatican wants to exhume and rebury Cardinal John Henry Newman in a new tomb in Birmingham Oratory church, in preparation for him being made a saint later this year.
The Vatican is embarrassed that Newman is currently buried in the same grave as the man he shared much of his life with, Father Ambrose St John. Although inseparable in life and buried together for 118 years, the Catholic Church now wants to tear them apart.
Newman and St John have been buried side-by-side in a simple grave since Newman's death in 1890. It was what Newman wanted. He wrote to his executors shortly before his death stating emphatically: "I wish, with all my heart, to be buried in Father Ambrose St John's grave – and I give this as my last, my imperative will."
Despite this categorical instruction, the Vatican is now overturning it.
Where is the ethical justification for this desecration? Who gave the Catholic Church permission to defy Newman's solemn request? Pope Benedict XVI has no right, and no moral or legal authority, to violate the Cardinal's wishes.
I suspect that most lay Catholics do not approve of the Vatican's antics. All the Catholics that I know are horrified; believing that these reburial plans are offensive and insensitive.
Ask yourself: how would you feel if this was happening to your partner or a member of your family? Appalled and distressed, I suspect.
I am sure most people would not want something like this to happen to their deceased loved ones. We would not accept the Vatican (or anyone else) reburying our dearest against their wishes.
This seems to be the view of many Christians. A recent Church Times online poll found that 82% were opposed to the separation of Newman from St John and his reburial elsewhere.
To be blunt: homophobia is at the root of the Vatican's sordid scheme.
I have been tipped off by an insider high up within the Catholic Church. He, too, is appalled; confiding to me that the bid to move the Cardinal's body is all about burying any hint that he might have been gay and been in love with St John.
This homophobic motive is entirely plausible, given the Vatican's long-standing cover up of its many past and present gay priests, bishops, cardinals and popes. The church has a well-known anti-gay agenda. It is too bigoted to concede that one it's revered cardinals, and a future saint, might have loved a man.
Newman was, of course, unaware that he might one day achieve sainthood. But he was mindful that the church might, after his death, seek to intervene in determining the placement of his remains. Although a modest man, he was conscious of his international status as a cardinal and an esteemed Catholic theologian. He feared there might be attempts after he died to transfer his body to a mausoleum. That is why Newman three times added notes to his instructions to his executors which, according to the scholarship of the Christian historian Alan Bray, variously "confirm", "insist" and "command" that he be buried with St John.
Nothing could be clearer. Newman was absolutely insistent that should be buried for ever alongside the man with whom he shared his life and home.
No Catholic tradition, dogma or ritual about cardinals and saints can justify the Vatican's heartless, self-serving decision to violate Newman's categorical, unambiguous instructions. No one gave the Pope permission to defy the cardinal's wishes. It is an act of shameless dishonesty and personal betrayal by the homophobic Catholic Church.
The Vatican spin doctors have gone out of their way to rubbish claims
that Newman was gay. He was a cardinal and deeply devout, they say,
claiming such a person would never have a gay relationship. This is
nonsense. Thousands of Catholic priests, and even some bishops and
cardinals, are gay and have active same-sex relationships.
The Catholic hierarchy denies the Newman's homosexuality in the same
way that it denies the existence of these thousands of gay clerics and in the same way that it has attempted to cover up child abuse by thousands of paedophile priests. Homosexuality and paedophilia are not, of course, the same thing. They are different. But I make this point to highlight the Catholic leadership's tradition of dishonesty and cover-ups.
The Vatican is well known for lying and suppressing the truth. It lied, for example, in its anti-safe sex propaganda which claimed that condoms have tiny holes through which the HIV virus can pass. The lies and denials about Newman should be treated with the same contempt.
Although we cannot know for certain, it is not unreasonable to believe that Cardinal Newman might have had a loving, stable, long-term same-sex relationship. The passion of his letters and writings about Ambrose suggest this possibility.
Down the ages, lots of clergy have had gay relationships. Indeed, about one-quarter of the current Catholic priesthood is estimated to be gay. Why should anyone be surprised by the suggestion that Cardinal Newman might have had a same-sex relationship? It would not be extraordinary. It is fairly normal in the priesthood.
There is little doubt that Newman and St John were mentally and spiritually in love; sharing a long-term same-sex relationship. They were inseparable. They lived together for over 30 years, like a married husband and wife.
Newman wrote in his diary about Ambrose's love for him: "From the first he loved me with an intensity of love which was unaccountable." He later added: "As far as this world was concerned, I was his first and last.'"
Newman also stated that St John had come to him as the angel Raphael
came to Tobias, as Ruth to Naomi.
Reflecting on St John's death, Newman stated: "This is the greatest affliction I have had in my life … he was my earthly light."
The cardinal was not exactly macho. His soft, gentle, effeminate demeanour is typical of what we often associate with gay men. There were allegations during his lifetime about his circle of young homosexual friends.
It is impossible to know whether the relationship between Newman and St John involved sexual relations. Equally, it is impossible to know that they did not.
To be fair and to err on the side of caution, it is likely that both men had a gay orientation but chose to abstain from sex. Sexual abstinence does not, however, alter a person's orientation. A person can be gay and sublimate their gayness into spiritual and other non-sexual relations and pursuits.
Perhaps we should also look to Newman's memorial stone at Birmingham Oratory for clues. It has an inscription that could be read as a posthumous coming-out concerning their relationship:
"Ex umbris et imaginibus in veritatem" (From shadow and images into truth).
Η στάση της παπικής εκκλησίας ήταν ίδια πάντα. Ο πάπας Βενέδικτος ΊΣΤ στην πρώτη του στην πρώτη του εγκύκλιο μετά την ενθρόνιση του αποδέχτηκε στην "αγκαλιά" της εκκλησίας τους ομοφυλόφιλους ως ψυχικά άρρωστους...
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι οι γραφές πέρα ελάχιστων εξαιρέσεων δεν καταδικάζουν πουθενά την ομοφυλοφιλία ενώ στα καταδικαστέα απόκρυφα ευαγγέλια φαίνεται να την αποδέχονται...
Το "πρόβλημα" στα απόκρυφα εντοπίζεται στο "Ευαγγέλιο του Θωμά" και στις Πράξεις του Ιωάννη.............................
Συγκεκριμένα τα σημεία στο Ευαγγέλιο του θωμά που ενόχλησαν είναι τα εξής:
22. Ο Ιησούς είδε μερικά μωρά να θηλάζουν και είπε στους μαθητές του «αυτά τα μωρά που θηλάζουν είναι σαν αυτούς που θα εισέλθουν στην βασιλεία (του Πατέρα)»Και αυτοί του είπαν «τότε, θα εισέλθουμε στη βασιλεία (του πατέρα) σαν μωρά;»Κι ο Ιησούς τους είπε «όταν κάνετε τα 2 μέσα σε 1 και όταν θα κάνετε τα μέσα σαν τα έξω και τα έξω σαν τα μέσα, και τα πάνω σαν τα κάτω, και το αρσενικό και το θηλυκό σε μοναδικό, ώστε το αρσενικό να μην είναι αρσενικό και το θηλυκό να μην είναι θηλυκό, όταν έχετε τα μάτια στην θέση των ματιών, τα χέρια στην θέση των χεριών, τα πόδια στην θέση των ποδιών και την εικόνα στην θέση της εικόνας, τότε θα εισέλθετε (στην βασιλεία)»
80. Ο Ιησούς είπε «αυτός που αναγνώρισε τον κόσμο, βρήκε την σάρκα. Μα αυτός που βρήκε την σάρκα, είναι ανώτερος του κόσμου»
114. ~λέγεται ότι προστέθηκε αργότερα~Ο Σίμωνας Πέτρος είπε στον Ιησού «ας φύγει η Μαρία (η Μαγδαληνή) από κοντά μας, διότι οι γυναίκες δεν είναι άξιες της Ζωής»κι ο Ιησούς του απάντησε «εγώ θα την καθοδηγήσω και θα την κάνω άνδρα, ώστε κι αυτή να γίνει ζωντανό Πνεύμα όπως εσείς. Διότι πολλές γυναίκες που θα γίνουν άνδρες, θα εισέλθουν στην βασιλεία του ουρανού» ....................
..........................
Σε ότι αφορά τις Πράξεις του Ιωάννη αλλά και το αποδεκτό από την εκκλησία Ευαγγέλιο του Ιωάννη, αυτό που μάλλον δυσαρέστησε και δυσαρεστεί είναι το γεγονός της αγάπης που δείχνει ο Ιησούς προς τον Ιωάννη............................ Ακόμα μια φορά η αγάπη ενός άνδρα προς ένα άλλο άνδρα και ας μην είναι σαρκική μοιάζει να σκανδαλίζει την εκκλησία...
..................................
Γεγονός είναι ως η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται στην Παλαιά διαθήκη αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η Παλαιά Διαθήκη περιλαμβάνει νόμους και κανόνες στα όρια της βαναυσότητας και της κτηνωδίας, μέσα σε ένα πλαίσιο απολυταρχικό και συχνά φασιστικό [«Εσύ (άντρα) δε θα ξαπλώσεις με έναν άντρα όπως με μία γυναίκα. Είναι βδέλυγμα.»Λευιτικό 18:22, «Αν ένας άντρας ξαπλώσει με έναν άντρα σα γυναίκα, και οι δύο έχουν διαπράξει βδέλυγμα. Είναι ένοχοι ποινής θανάτου»! Λευιτικό 20:13. ]Για να καταλάβουμε καλύτερα τη διαμόρφωση αυτών των απόψεων θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στη συγκεκριμένη εποχή και κοινωνία..........................
Από κει και πέρα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η καθολική εκκλησία εξολόθρευσε τα μέλη μιας "σέκτας" των "Καθαρών" οι οποίοι αποδέχονταν αν και δεν επιδοκίμαζαν την ομοφυλοφιλία...
Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες του Toymaker!
Δημοσίευση σχολίου