"ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ" ΤΟΥ 1482

Bartolomeo Cesi (1556 – 1629, Ιταλία)

.
Τέσσερα '' Συμβόλαια Συμβίωσης '' του 1482 ανακάλυψε στο Αρχείο του Κράτους της Γένοβας η αρχειοθέτης Βαλεντίνα Ρουτσίν. Πρόκειται για μνημόνια αμοιβαίων υποσχέσεων μεταξύ ανδρών - '' να ζούμε και να κατοικούμε μαζί ενωμένοι σαν αδελφοί και πραγματικοί συνεργάτες και να μοιραζόμαστε το ψωμί και τα υπάρχοντά μας, όπως αυτό αρμόζει'', στοιχειοθετημένα από τον ίδιο συμβολαιογράφο.

Ιδού τα στοιχεία ενός εξ αυτών των ντοκουμέντων:

"Ο Φραντσέσκο ντε Μπάρλις, δάσκαλος, και ο Τζιόρτζιο Αρντιτζόνε, τυπογράφος, στις 26 Νοεμβρίου του έτους 1482 και κατά ώραν ενάτη, προσερχόμενοι ενώπιον του σεβαστού συμβολαιογράφου Ανδρεα ντε Καίρο (αρχιγραμματέως της Αρχιεπισκοπής, με έδραν εις το ισόγειον αυτής), υπέγραψαν συμβόλαιον, ισχύον in perpetuum (δια παντός), εις τρόπον ώστε ο δεσμός αυτών ουδέποτε εις το μέλλον να μπορεί να διαλυθεί, για όσο αυτοί θα είναι εν ζωή''.

Ο Φραντσέσκο και ο Τζιόρτζιο'', επισημαίνει στο κείμενο του ο συμβολαιογράφος, ''παρουσιάστηκαν ενώπιόν μου εν πλήρη συνειδήσει της αποφάσεώς των και με καθαρήν την καρδίαν. Ουδεμία κακεντρέχεια ή κακόβουλος υπολογισμός ενέχει πίσω απο την κοινήν των απόφασιν. Οδηγήθηκαν εις αυτήν την σύναψιν από έκδηλα αισθήματα στοργής και αγάπης, ευμενοίας και εμπιστοσύνης που τους ενωνουν ''.

Ο διευθυντής του Αρχείου, καθηγητής Αλφόνσο Ασίνι, επισημαίνει πως όροι όπως ''αγάπη'' και ''εμπιστοσύνη'' για την εποχή τους ήταν πολύ δυνατοί και χρησιμοποιούντο με φειδώ στα νομικά έγγραφα, επιπλέον ο εν λόγω συμβολαιογράφος υπήρξε σημαντική προσωπικότητα για την πόλη της Γένοβας και ήταν γνωστός σαν ένας ''που ήξερε να μετράει τα λόγια του''.

Στο συμβόλαιο καθορίζονται και τα περί της κληρονομιάς - ''όταν ο εις εκ των δύο αποθάνει, ο άλλος θα είναι ο κληρονόμος και συνεχιστής όλων των περιουσιακών στοιχείων του ζεύγους''.

Το ντοκουμέντο τελειώνει με την περιγραφή μιας σύντομης τελετής, όπου ο Φραντσέσκο και ο.... Γιώργος, επικυρώνουν τα συμφωνηθέντα. Γράφει επί λέξει ο συμβολαιογράφος- ''Για να δοθεί αυθεντικότητα και μεγαλοπρέπεια στη νομική πράξη, οι δυο άνδρες αγκαλιάζονται, δίνουν τα χέρια και ανταλλάσουν ενα φιλί ενώπιον των μαρτύρων, εν ειρήνη ''.

Αυτό που κινεί την περιέργεια της κ. Βαλεντίνας και του κ. Ασίνι είναι ο αριθμός των παρευρισκομένων μαρτύρων, οι οποίοι κατονομάζονται και υπογράφουν στο τέλος του εγγράφου. '' Συνήθως οι μάρτυρες ήταν δύο'', εξηγεί ο καθηγητής Ασίνι,'' αλλά στην εν λόγω περίπτωση και τις άλλες τρεις, που ανακαλύψαμε, οι μάρτυρες είναι πέντε. Τόσοι παρευρίσκονταν, δια νόμου, μόνο για τις διαθήκες. Αυτό, μάλλον, χαρακτηρίζει την λεπτότητα της περίπτωσης αλλά και την έξυπνη στρατηγική συγκάλυψης, από τον συμβολαιογράφο, κάθε υπόνοια... παρερμηνείας. Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για τον Μεσαίωνα, περίοδο κατά την οποία η υποψία και μόνο της σοδομίας επέσυρε ποινή θανάτου. Ο ντε Καίρο ήταν πολύ έμπειρος και μόνο ένας συμβολαιογράφος με το δικό του κύρος μπορούσε να εγγυηθεί σε μια νομική πράξη σαν αυτήν, ασυνήθης για την εποχή της, τις σωστές διατυπώσεις και φόρμουλες, τις οποίες κανείς δεν θα μπορούσε να διαβάλει ''.

( La Repubblica, 9/02/2007)

Οι ανασκαφές του Φυσιοδίφη

.

Διαβάστε επίσης:

Οι ανασκαφές του Φυσιοδίφη: Η Μαρία που έγινε Μανωλιός
Οι ανασκαφές του Φυσιοδίφη: Αρσενοκοίται (κίναιδοι και παιδεραστές)