ΙΤΑΛΙΑ. ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ -ΜΕ ΕΚΤΩΣΕΙΣ- ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Πέρασε με... εκπτώσεις το σύμφωνο συμβίωσης

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης (efsyn.gr, 26/2/2016)

O Mατέο Ρέντσι κατάφερε τελικά να εξασφαλίσει την αναγκαία υποστήριξη για την έγκριση των συμφώνων συμβίωσης των ομοφύλων και στην Ιταλία. Χρειάστηκε, όμως, να αφαιρεθεί από τον συγκεκριμένο νόμο το δικαίωμα της Stepchild Adoption, το να μπορεί, δηλαδή, το ένα μέλος του ζευγαριού να υιοθετεί το παιδί του συντρόφου του.

Το αρχικό σχέδιο νόμου προέβλεπε με σαφήνεια τη δυνατότητα αυτή, αλλά οι βυζαντινισμοί της ιταλικής πολιτικής κατάφεραν να την εξαφανίσουν: το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι, για να αποφευχθεί η συζήτηση των πεντακοσίων και πλέον τροπολογιών που είχε καταθέσει η Λέγκα, ζήτησε από τα Πέντε Αστέρια του Γκρίλο να συναινέσουν για να υιοθετηθεί κατεπείγουσα διαδικασία.

Η πολιτική δύναμη του Ιταλού ηθοποιού και πολιτικού απάντησε αρνητικά, όμως, επικαλούμενη τις αρχές της και έτσι το όλο παιχνίδι επανήλθε στα στενά όρια της κυβερνητικής πλειοψηφίας. 

Οι Δημοκρατικοί του Ιταλού πρωθυπουργού στη Γερουσία δεν διαθέτουν την πλειοψηφία και ο έτερος κυβερνητικός σύμμαχος, η Νέα Κεντροδεξιά του Αντζελίνο Αλφάνο, επέβαλε, κατά συνέπεια, και τους δικούς της όρους.

Να μην υπάρχει, δηλαδή, καμία αναφορά στην υιοθεσία του παιδιού του συντρόφου και να αφαιρεθεί από τον νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφύλων και η «υποχρέωση αμοιβαία πιστής συμπεριφοράς των συντρόφων».

Ο Αλφάνο προσπάθησε, μάλιστα, να εκμεταλλευτεί πέρα από κάθε όριο τον συμβιβασμό αυτόν και έφτασε να δηλώσει χθες το απόγευμα ότι «κατάφερε να αποτρέψει μια παρά φύση επανάσταση».

Ακόμη και η μετρημένη, συνήθως, υπουργός Μεταρρυθμίσεων, Μαρία Ελενα Μπόσκι, ζήτησε από τους κεντροδεξιούς συμμάχους της «να υπερισχύσει η λογική σε όλες τις δηλώσεις που αφορούν τον νόμο για τα γκέι ζευγάρια». 

Παρά τα εμφανή προβλήματα, πρόκειται πάντως για ένα βήμα προόδου.

Αναγνωρίζονται τα κληρονομικά δικαιώματα, όπως κι εκείνο στη σύνταξη και παρέχεται το δικαίωμα να προσθέσει, όποιος το επιθυμεί, το επώνυμο του συντρόφου.

Σε ό,τι αφορά την υιοθεσία, η απογοήτευση των οργανώσεων για τις διεκδικήσεις των ομοφυλόφιλων και των «Οικογενειών Ουράνιο Τόξο» της Ιταλίας είναι εμφανέστατη και σαφώς δικαιολογημένη.

Ο νόμος, όμως, αφήνει το περιθώριο στους δικαστές να αποφασίζουν οι ίδιοι -με αυτονομία και κατά περίπτωση- πότε θα μπορεί να δίνεται πράσινο φως στη Stepchild Adoption.

Οσο για την υποχρέωση να είναι πιστοί οι σύντροφοι στη σχέση τους, η οποία αφαιρέθηκε τελικά από τον νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης, πολλοί γερουσιαστές των Δημοκρατικών θεωρούν ότι η υποχρεωτική αυτή δέσμευση πρέπει να μην αφορά πλέον ούτε τον πολιτικό γάμο, διότι είναι ξεκάθαρα αναχρονιστική. 

Η Ιταλία ήταν η μόνη χώρα πλέον της Δυτικής Ευρώπης που δεν αναγνώριζε τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, έστω και αν τα τελευταία χρόνια η κοινωνία της έχει κάνει εμφανή βήματα προόδου.

Φτάνει να αναφέρουμε ότι στην πλειονότητά τους οι τραγουδιστές του Φεστιβάλ του Σανρέμο βγήκαν φέτος στη σκηνή με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, για να στηρίξουν τον αγώνα των γκέι οργανώσεων και την έγκριση του νόμου.

Οτι υπάρχουν γκέι πολιτικοί που δεν νιώθουν ότι πρέπει να κρύβονται, όπως ο αριστερός Νίκι Βέντολα, ή δημοσιογράφοι της Rai, όπως ο Αλεσάντρο Μπαρακίνι.

Και ότι ο γνωστότερος θερινός χώρος διασκέδασης της Ρώμης λέγεται Gay Village. Λεπτομέρειες που έχουν, όμως, ουσιαστική σημασία για τη διαμόρφωση ιδεών και αντιλήψεων και θα έπρεπε να μας προβληματίσουν και σε σχέση με τη δική μας, ελληνική πραγματικότητα.

Ζητείται θάρρος.