ΗΠΑ. "PINKWASHING" ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ ΤΩΝ ΛΟΑΔ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ;

Στη δεκαετία του 1960 και του 1970, η απελευθέρωση των LGBT (αυτό που σήμερα ονομάζουμε «ισότητα των ομοφυλόφιλων») θεωρήθηκε από τους υποστηρικτές τους ως ένα κίνημα εγγενώς συνδεδεμένο με άλλα κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης: δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη για τα LGBT άτομα χωρίς δικαιοσύνη για τους έγχρωμους, τις γυναίκες, τους εργαζόμενους, εκείνους σε άλλα έθνη, κ.λπ. Ως εκ τούτου, οι ακτιβιστές LGBT εργάστηκαν σκληρά για να οικοδομήσουν συμμαχίες με όλους τους αποφασισμένους να αγωνιστούν για δικαιοσύνη.

Σήμερα, το κίνημα LGBT κάνει περισσότερο χτίσιμο με εταιρείες παρά χτίσιμο συνασπισμών.

Ο Steven W. Thrasher, ο οποίος έχει αναγνωριστεί σε εθνικό επίπεδο για την LGBT δημοσιογραφία του, κάλεσε τις εθνικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις LGBT και τους υπερασπιστές τους, στην καθομιλουμένη αναφερόμενες από ορισμένους ως το γκλίτερ βιομηχανικό συγκρότημα, σε ένα άρθρο του Gawker, υποστηρίζοντας ότι οι ακτιβιστές LGBT και οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί ”έχουν αγοραστεί, πληρώθηκαν και πωλούνται στον υψηλότερο πλειοδότη.”

Είναι αλήθεια: η εταιρική Αμερική λειτουργεί το κίνημα LGBT, ή τουλάχιστον το μέρος του κινήματος LGBT που παίρνει τον χρόνο του Τύπου και των χορηγών. Η χορηγία τους κρατά το κίνημα LGBT στο να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία για την κοινότητα LGBT και παραπέρα.

Ο Thrasher τονίζει ότι πολλοί από τους μεγαλύτερους δωρητές για την Εκστρατεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Campaign), την πολλών εκατομμυρίων δολαρίων μη κερδοσκοπική που λαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των δωρεών για τα LGBT ζητήματα, είναι κατασκευαστές drone. Αυτοί οι δωρητές κερδίζουν από τη χρήση τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών των Ηνωμένων Πολιτειών για να σκοτώσουν αμάχους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, με ελάχιστη εποπτεία ή λογοδοσία.

Οι κατασκευαστές drone δεν είναι οι μόνοι ηθικά σκούροι γκρίζοι έως μαύροι χορηγοί στις οργανώσεις προάσπισης των LGBT : μια σύντομη ανάγνωση της λίστας κάθε σημαντικής οργάνωσης χορηγών των LGBT, αποκαλύπτει ότι εταιρικά ‘μαύρα καπέλα’, όπως η Τράπεζα της Αμερικής, η BP, η Κόκα Κόλα, και η Nike, όλοι παρέχουν σημαντικά μετρητά στους LGBT μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Σε κάποια σημεία ο Thrasher τονίζει:

”Κατάλαβα γιατί ορισμένοι χορηγοί ψυχαγωγίας ήταν δωρητές του HRC, δεδομένου του κοινού τους. Δεν είχα ιδέα εκείνη την εποχή γιατί φαινόταν ότι σχεδόν κάθε ανάδοχος άμυνας κάτω από τον ήλιο έριχνε χρήματα σε μια ομάδα  για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. (Μέχρι σήμερα, επιβεβαιωμένοι χορηγοί για το δείπνο του HRC το 2013, ήδη περιλαμβάνουν την Northrop Grumman και την Lockheed Martin.)

Ήταν αυτοί οι γυρολόγοι θανάτου που δεσμεύονταν για την ισότητα; Ήταν αυτές οι επιχειρήσεις τόσο πειραγμένες από το ‘Μην Ρωτάτε, Μη Μιλάτε; Αφότου μεγάλωσα λίγο στην κάλυψη της γκάι πολιτικής τα επόμενα χρόνια, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ”γκέι πολιτική,” μόνο “πολιτική χρήματος” -και δεν υπάρχει χρήμα στην Αμερική σαν το στρατιωτικό χρήμα.

Για τους κερδοσκόπους του πολέμου, τα ζητήματα της ισότητας του γάμου και τις διακρίσεις των ομοφυλόφιλων στις ένοπλες δυνάμεις ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, τρίτα στη σειρά μεταξύ των προτεραιοτήτων τους. Πρώτον, πλήρωναν για την πρόσβαση. Δεδομένου ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί ομοφυλόφιλοι σε θέσεις εξουσίας σε επιτελεία του Κογκρέσου, αγοράζοντας ένα κάθισμα στο γκέι τραπέζι τους ήταν μια σταθερή οικονομική επένδυση. Αν ένας νομοθετικός επικεφαλής του προσωπικού είναι πιο κάτω σε δύναμη, ένας γρήγορος τρόπος για τον λομπίστα να αποκτήσει πρόσβαση στο αφεντικό του είναι να τον επηρεάσει σε ένα γκαλά συγκέντρωσης χρημάτων για την αγαπημένη αιτία του.

Για τον Επαγγελματία Ομοφυλόφιλο, δεν υπάρχει ηθικό δίλημμα στο ξεπούλημα της δικής του ψυχής, απελευθερωμένης από το κάποτε ριζοσπαστικό κίνημα, με την αποδοχή ατελείωτου μιλιταρισμού και εταιρικής απληστίας σε αντάλλαγμα για την προσωπική του περιουσία. Και δεδομένου ότι οι Επαγγελματίες Ομοφυλόφιλοι ελέγχουν τόσες πολλές οργανώσεις LGBT και χώρους, απειλούν να σύρουν το σύνολο της κοινότητας μαζί τους.

Τα αγόρια και τα κορίτσια από την GLADD βγάζουν τα προς το ζην (και μάλλον ένα καλό ζην) κατακρίνοντας τους ομοίους του South Park και τον Ρον Χάουαρντ για κατάχρηση της λέξης “γκέι”. Την ίδια στιγμή, η οργάνωσή τους σχεδόν κατέρρευσε το 2011, όταν βγήκε ότι αφότου η AT & T τους έδωσε 50.000 δολάρια ενώ ένας λομπίστας της AT & T καθόταν στο συμβούλιο τους, η GLADD βγήκε για μια συγχώνευση με την AT & T / T-Mobile και κατά της ουδετερότητας του διαδικτύου. [...]

Ωστόσο, υπάρχουν LGBT “πολιτικοί ακτιβιστές” (υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, έχω αλληλεπιδράσει μαζί τους), οι οποίοι θα διαμαρτύρονται για πόλεμο των drone, χωρίς ποτέ να αμφισβητήσουν τον Ομπάμα γι ‘αυτό, και αγνοώντας εντελώς γεγονότα, όπως ότι δύο από τους τρεις κορυφαίους κατασκευαστές drone της Ουάσιγκτον τώρα είναι εταιρικοί δωρητές της HRC.”

Και πρέπει να γίνει γνωστό ότι αυτά τα εταιρικά δολάρια κάνουν μερικά καλά. Ωστόσο, υπάρχει κάτι αντιθετικό για ένα κίνημα για την ισότητα και τη δικαιοσύνη που χρηματοδοτείται από τις δυνάμεις στον κόσμο που είναι οι πιο υπεύθυνες για την εκτεταμένη οικονομική και κοινωνική ανισότητα. (offtherecord.net.gr, 23/2/2016)