.
Γκρεγκ Λουγκάνις. Γεννημένος στις 29.1.1960 στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, από γονείς Πολυνήσιους (από τη Σαμόα), που τον έδωσαν σε βρεφική ηλικία για υιοθεσία στους Πίτερ και Φράνσις Λουγκάνις, ζεύγος με ελληνικές ρίζες, ο Γκρεγκ είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, παρά τις φροντίδες των νέων του γονέων. Επιθετικός και απροσάρμοστος στο δημοτικό, δεν κατόρθωσε να «ηρεμήσει» στη σχολή κλασικού μπαλέτου που παρακολούθησε. Δοκίμασε, όπως όλοι σχεδόν οι έφηβοι στη «γη της επαγγελίας», μαριχουάνα και πήρε την... κάτω βόλτα. Τελικά, σώθηκε χάρη σε καταδύσεις με τις οποίες ασχολήθηκε από τα 15 του χρόνια. Η ολυμπιακή του καριέρα άρχισε το 1976 στο Μόντρεαλ, όταν στα 16 του χρόνια αντιμετώπισε τον πολύ σπουδαίο Ιταλό Κλάους Ντιμπιάζι. Στην πλατφόρμα μάλιστα κατετάγη 2ος με 576,99 βαθμούς, αρκετά πίσω από τον δεξιοτέχνη Ιταλό (600,51), ενώ ατύχησε στο τραμπολίνο μένοντας στην 6η θέση (528,96 - 1ος ο συμπατριώτης του Φίλιπ Μπογκς).
Την επόμενη τετραετία η πορεία του Λουγκάνις ήταν θριαμβευτική. Με υποτροφία στο Πανεπιστημίο του Μαϊάμι και με χρυσούς τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1978, ήταν πια από τα μεγάλα ονόματα. Ομως, το πολιτικό μποϊκοτάζ των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 τού στέρησε, όπως και σε πολλούς δυτικούς πρωταθλητές, τη συμμετοχή.
Ακολούθησε νέα αλματώδης τετραετία. Με πτυχίο στις τέχνες και στο θέατρο, με εγκατάσταση στο Ιρβάιν της Νότιας Καλιφόρνιας, με νέο προπονητή τον Ρον Ο' Μπράιαν και με «κόψιμο» των κακών συνηθειών, μαριχουάνας και αλκοόλ, ο Γκρεγκ «ξεδίπλωσε» τα χαρίσματά του και κυριάρχησε το 1982 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, παίρνοντας για πρώτη φορά από τους κριτές 10!
Το 1984 στο Λος Αντζελες, 24άρης πια και ώριμος και ολοκληρωμένος, κυριάρχησε με τις γεμάτες πλαστικότητα και πρωτοτυπία καταδύσεις του. Στο τραμπολίνο με 754,41 βαθμούς, αφήνοντας πολύ πίσω του τον Κινέζο Ταν Λιαντζέ (662,31) και στην πλατφόρμα με 710,91, με 2ο τον συμπατριώτη του Μπρους Κίμπαλ (643,50). Οι μεγαλύτερες διαφορές και το πρώτο ξεπέρασμα του «φράγματος» των 700 βαθμών στην ιστορία των καταδύσεων, γεγονός που του χάρισε το βραβείο Σάλιβαν (ο πρώτος πρόεδρος των ερασιτεχνικών συλλόγων των ΗΠΑ) για τον καλύτερο ερασιτέχνη αθλητή στη χώρα του.
Η «εποχή Λουγκάνις» ήταν πια γεγονός. Οι καταδύσεις, χάρη στον «καλλιτέχνη» Γκρεγκ, είχαν εξελιχτεί σε ένα από τα δημοφιλέστερα ολυμπιακά αθλήματα. Είδωλο πια, με τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του και τις αφίσες με εντυπωσιακά στιγμιότυπα από τις περίτεχνες βουτιές του να κοσμούν χιλιάδες παιδικά δωμάτια.
Κυρίαρχος στα εθνικά, παναμερικανικά και παγκόσμια πρωταθλήματα, με νέες πρωτοποριακές καταδύσεις, με χορευτική πλαστικότητα και αυτοπεποίθηση, πήγε στη Σεούλ το 1988 να υπερασπίσει τα τρόπαιά του. Εκεί, στη νοτιοκορεάτικη πρωτεύουσα, βρήκε ισχυρούς αντιπάλους, τους βραχύσωμους Κινέζους που είχαν σημειώσει εκρηκτική πρόοδο.
Στον προκριματικό τού τραμπολίνο, επιχειρώντας μια πρωτότυπη κατάδυση -αντίστροφη δυόμισι στροφών- χτύπησε στο κεφάλι. Ο κόσμος στο κολυμβητήριο και στους τηλεοπτικούς δέκτες έμεινε άφωνος. Το νερό στην πισίνα έγινε κόκκινο. Ομως, συνέχισε απτόητος, μετά τις πρώτες βοήθειες που του παρασχέθηκαν.
Στον τελικό θριάμβευσε τόσο στο τραμπολίνο με 730,80 βαθμούς, αφήνοντας 2ο τον Ταμ Λιαν Τζε (704,66), όσο και στην πλατφόρμα -πολύ δύσκολα αυτή τη φορά και μόλις στην τελευταία κατάδυση- με 638,61 βαθμούς έναντι 637,47 του 14χρονου Ξιονγκ Νι.
Η Σεούλ ήταν το κύκνειο ολυμπιακό άσμα του Λουγκάνις στα 28 του μόλις χρόνια. Η είδηση πως υπήρξε φορέας της σύγχρονης μάστιγας, του AIDS, και ότι ήταν ομοφυλόφιλος έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στον κόσμο και ιδιαίτερα όταν ο ίδιος με περίσσια τόλμη τα δημοσιοποίησε. Από τότε ασχολήθηκε με το θέατρο χωρίς επιτυχία, έγραψε βιβλίο όπου περιγράφει χωρίς ταμπού τα δύο προσωπικά του προβλήματα και έδωσε σειρά διαλέξεων και εκδηλώσεων με ανάλογο αντικείμενο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Β. ΦΙΛΙΠΠΟΥ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/08/2004)
Γκρεγκ Λουγκάνις. Γεννημένος στις 29.1.1960 στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, από γονείς Πολυνήσιους (από τη Σαμόα), που τον έδωσαν σε βρεφική ηλικία για υιοθεσία στους Πίτερ και Φράνσις Λουγκάνις, ζεύγος με ελληνικές ρίζες, ο Γκρεγκ είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, παρά τις φροντίδες των νέων του γονέων. Επιθετικός και απροσάρμοστος στο δημοτικό, δεν κατόρθωσε να «ηρεμήσει» στη σχολή κλασικού μπαλέτου που παρακολούθησε. Δοκίμασε, όπως όλοι σχεδόν οι έφηβοι στη «γη της επαγγελίας», μαριχουάνα και πήρε την... κάτω βόλτα. Τελικά, σώθηκε χάρη σε καταδύσεις με τις οποίες ασχολήθηκε από τα 15 του χρόνια. Η ολυμπιακή του καριέρα άρχισε το 1976 στο Μόντρεαλ, όταν στα 16 του χρόνια αντιμετώπισε τον πολύ σπουδαίο Ιταλό Κλάους Ντιμπιάζι. Στην πλατφόρμα μάλιστα κατετάγη 2ος με 576,99 βαθμούς, αρκετά πίσω από τον δεξιοτέχνη Ιταλό (600,51), ενώ ατύχησε στο τραμπολίνο μένοντας στην 6η θέση (528,96 - 1ος ο συμπατριώτης του Φίλιπ Μπογκς).
Την επόμενη τετραετία η πορεία του Λουγκάνις ήταν θριαμβευτική. Με υποτροφία στο Πανεπιστημίο του Μαϊάμι και με χρυσούς τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1978, ήταν πια από τα μεγάλα ονόματα. Ομως, το πολιτικό μποϊκοτάζ των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 τού στέρησε, όπως και σε πολλούς δυτικούς πρωταθλητές, τη συμμετοχή.
Ακολούθησε νέα αλματώδης τετραετία. Με πτυχίο στις τέχνες και στο θέατρο, με εγκατάσταση στο Ιρβάιν της Νότιας Καλιφόρνιας, με νέο προπονητή τον Ρον Ο' Μπράιαν και με «κόψιμο» των κακών συνηθειών, μαριχουάνας και αλκοόλ, ο Γκρεγκ «ξεδίπλωσε» τα χαρίσματά του και κυριάρχησε το 1982 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, παίρνοντας για πρώτη φορά από τους κριτές 10!
Το 1984 στο Λος Αντζελες, 24άρης πια και ώριμος και ολοκληρωμένος, κυριάρχησε με τις γεμάτες πλαστικότητα και πρωτοτυπία καταδύσεις του. Στο τραμπολίνο με 754,41 βαθμούς, αφήνοντας πολύ πίσω του τον Κινέζο Ταν Λιαντζέ (662,31) και στην πλατφόρμα με 710,91, με 2ο τον συμπατριώτη του Μπρους Κίμπαλ (643,50). Οι μεγαλύτερες διαφορές και το πρώτο ξεπέρασμα του «φράγματος» των 700 βαθμών στην ιστορία των καταδύσεων, γεγονός που του χάρισε το βραβείο Σάλιβαν (ο πρώτος πρόεδρος των ερασιτεχνικών συλλόγων των ΗΠΑ) για τον καλύτερο ερασιτέχνη αθλητή στη χώρα του.
Η «εποχή Λουγκάνις» ήταν πια γεγονός. Οι καταδύσεις, χάρη στον «καλλιτέχνη» Γκρεγκ, είχαν εξελιχτεί σε ένα από τα δημοφιλέστερα ολυμπιακά αθλήματα. Είδωλο πια, με τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του και τις αφίσες με εντυπωσιακά στιγμιότυπα από τις περίτεχνες βουτιές του να κοσμούν χιλιάδες παιδικά δωμάτια.
Κυρίαρχος στα εθνικά, παναμερικανικά και παγκόσμια πρωταθλήματα, με νέες πρωτοποριακές καταδύσεις, με χορευτική πλαστικότητα και αυτοπεποίθηση, πήγε στη Σεούλ το 1988 να υπερασπίσει τα τρόπαιά του. Εκεί, στη νοτιοκορεάτικη πρωτεύουσα, βρήκε ισχυρούς αντιπάλους, τους βραχύσωμους Κινέζους που είχαν σημειώσει εκρηκτική πρόοδο.
Στον προκριματικό τού τραμπολίνο, επιχειρώντας μια πρωτότυπη κατάδυση -αντίστροφη δυόμισι στροφών- χτύπησε στο κεφάλι. Ο κόσμος στο κολυμβητήριο και στους τηλεοπτικούς δέκτες έμεινε άφωνος. Το νερό στην πισίνα έγινε κόκκινο. Ομως, συνέχισε απτόητος, μετά τις πρώτες βοήθειες που του παρασχέθηκαν.
Στον τελικό θριάμβευσε τόσο στο τραμπολίνο με 730,80 βαθμούς, αφήνοντας 2ο τον Ταμ Λιαν Τζε (704,66), όσο και στην πλατφόρμα -πολύ δύσκολα αυτή τη φορά και μόλις στην τελευταία κατάδυση- με 638,61 βαθμούς έναντι 637,47 του 14χρονου Ξιονγκ Νι.
Η Σεούλ ήταν το κύκνειο ολυμπιακό άσμα του Λουγκάνις στα 28 του μόλις χρόνια. Η είδηση πως υπήρξε φορέας της σύγχρονης μάστιγας, του AIDS, και ότι ήταν ομοφυλόφιλος έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στον κόσμο και ιδιαίτερα όταν ο ίδιος με περίσσια τόλμη τα δημοσιοποίησε. Από τότε ασχολήθηκε με το θέατρο χωρίς επιτυχία, έγραψε βιβλίο όπου περιγράφει χωρίς ταμπού τα δύο προσωπικά του προβλήματα και έδωσε σειρά διαλέξεων και εκδηλώσεων με ανάλογο αντικείμενο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Β. ΦΙΛΙΠΠΟΥ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/08/2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου