ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΦΟΡΕΜΑ

ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΦΟΡΕΜΑ

Αθήνα του '50. Mια χήρα μάνα μεγαλώνει τα τρία παιδιά της έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στο μοναχογιό της. Τα πρώτα σημάδια ιδιαιτερότητας του γιου εμφανίζονται νωρίς: κόντρα με την οικογένεια, ρήξη με τα κοινωνικά πρότυπα, φιλίες με το ίδιο φύλο. Το πάθος του για το χορό τον οδηγεί στο Παρίσι και τα πάθη του σε αμφίφυλες σχέσεις. Αθήνα του '80. H απογοητευτική επιστροφή στην Ελλάδα, η καλλιτεχνική του αποτυχία και η όξυνση των σχέσεών του με τη μητέρα του τον οδηγούν σε ακραίες αποφάσεις: πεζοδρόμιο στη Συγγρού, χορευτής σε καμπαρέ με τραβεστί, φυλακή, αλλαγή φύλου. Η μάνα του αδυνατεί ν' ακολουθήσει τις αλλαγές του. (cinemanews.gr)

Το «Γαλάζιο φόρεμα» του Γιάννη Διαμαντόπουλου είχε παραπλήσια θεματολογία με τη «Στρέλλα» και είχε προκαλέσει αίσθηση. «Οι πλειοψηφίες όλων των κοινωνιών, όχι μόνο της Ελλάδας, θεωρούσαν και συνεχίζουν να θεωρούν την ομοφυλοφιλία, τους τραβεστί, τους τρανσέξουαλ, τους ανάπηρους και κάθε διαφορετικό άτομο ως μίασμα», υποστηρίζει. «Και οι νέοι που σήμερα γίνονται γονείς λένε το γνωστό “όλα θα τα συγχωρήσω στο παιδί μου, μόνο ουαί και αλίμονο μη γίνει π...”. Και αυτή η αντίληψη δεν έχει σχέση με τη μόρφωση ή την κοινωνική τάξη». (Τα Νέα, 12/12/2009)

.