ΔΙΧΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΟΜΟΦΥΛΩΝ;

Διχάζουν οι γάμοι ομοφυλοφίλων
sigmalive.com, 25/1/2010
Εδώ και χρόνια υπάρχουν, αλλά δεν φαίνονται, προφανώς επειδή θεωρούν πως η συντηρητική κυπριακή κοινωνία δεν τους «επιτρέπει» να εμφανιστούν. Από τα αρχαία χρόνια ξέρουμε ομοφυλόφιλους αυτοκράτορες, πλούσιους και φτωχούς, και, όμως, ακόμα και σήμερα στο άκουσμα της λέξης ζευγάρι, αυτομάτως μας έρχεται στο μυαλό μια γυναίκα και ένας άντρας, και όχι δύο του ίδιου φύλου.
Οι καιροί αλλάζουν και τα δεδομένα διαφοροποιούνται. Η ομοφυλοφιλία είναι γεγονός και η Κύπρος καλείται να «ξεμπλοκάρει» και να ξεπεράσει τα ταμπού της, επιτρέποντας την τέλεση ακόμα και γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Σύμφωνα με την Επίτροπο Διοικήσεως Ηλιάνα Νικολάου, πρόσφατα έχουν διερευνηθεί τρία - τέσσερα παράπονα από άτομα, που το μόνο το οποίο ζητάνε είναι το δικαίωμά τους να μπορούν να ζουν και να διακινούνται ελεύθερα με το σύντροφό τους. Η κ. Νικολάου συγκεκριμένα ανέφερε πως «το θέμα νομιμοποίησης τέλεσης γάμων είναι στην τελική ευθεία και μέχρι τον επόμενο μήνα θα υπάρχει έτοιμη έκθεση με συγκεκριμένες εισηγήσεις προς τις αρμόδιες υπηρεσίες». Σύντομα, απ’ ό,τι φαίνεται, θα λέμε ζευγάρι και θα εννοούμε δύο άτομα ερωτευμένα μεταξύ τους, χωρίς διακρίσεις και ταμπού.
Είμαστε στο 2010 και οι απόψεις έχουν αλλάξει… «Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να αγαπήσει όποιον θέλει, γιατί να μην μπορεί να τον παντρευτεί κιόλας; Συμφωνώ να γίνει ο νόμος. Και οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι είναι και θέλουν να ζουν ελεύθερα με αυτόν που επιθυμούν. Γιατί να με πειράξει αν τους δω αγκαλιά; Αυτούς τους πειράζει αν με δουν εμένα με την κοπέλα μου;». διερωτήθηκε, ερωτηθείς επί του θέματος από τη «Σ» ο Χ.Α., 36χρονος λογιστής. Από την άλλη, όμως, υπάρχουν και κάποιοι που δεν αντέχουν ούτε στην ιδέα αυτού του είδους της νομιμοποίησης. «Δεν το αντέχω, είπαμε να αναπτυσσόμαστε, αλλά εμείς πάμε πίσω-πίσω. Αν γίνει αυτό πραγματικότητα, σημαίνει αποθρασυνθήκαμε τελείως. Δεν το δέχομαι, δηλαδή η επόμενη κίνηση τι θα είναι μετά από 100 χρόνια, να νομιμοποιήσουμε και τα όργια; Εντάξει, αν θέλουν να είναι άντρας με άντρα και γυναίκα με γυναίκα ας είναι σε σχέση, αλλά μην επιβάλλουν να τους νομιμοποιήσουμε κιόλας με γάμο».
Όπως το βλέπει ο καθένας…
Μιχάλης Μιχαηλίδης: Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που εκείνος θέλει, άσχετα με το τι πιστεύουν, θέλουν ή αποδέχονται οι άλλοι, με μια προϋπόθεση όμως: Αυτό που θα κάνει να μην έχει αντίκτυπο, αρνητική δηλαδή επίδραση σε τρίτους. Ως εκ τούτου, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων. Δεν θα με ενοχλήσει καθόλου αν τελικά νομιμοποιηθούν και πιστεύω πως την ίδια άποψη μ’ εμένα έχουν και οι περισσότεροι νέοι στην Κύπρο. Αντιδράσεις ίσως υπάρξουν από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που βλέπουν τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία και όχι ανοιχτόμυαλα όπως εμείς.
Πέγκυ Σπινέλη: Φυσικά θα το δω θετικά. Υπάρχει άλλος τρόπος να το δω; Το ζήτημα δεν είναι να ψηφιστεί νόμος και να πραγματοποιηθούν τελικά γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων, αλλά να ανοίξει ο δρόμος και να γίνει νοοτροπία πως μπορούν άτομα του ίδιου φύλου να παντρεύονται. Αν αλλάξει η νοοτροπία, τότε και μόνο θα γίνουν και γάμοι. Σε αντίθετη περίπτωση, που η νοοτροπία παραμείνει η ίδια, και αυτοί που θέλουν να παντρευτούν ξέρουν πως θα τους δακτυλοδείχνουν και ίσως να μην το τολμήσουν. Πρέπει σώνει και καλά οι ομοφυλόφιλοι να παντρεύονται; Το θέμα είναι να έχουν την επιλογή. Όλοι οι στρέιτ παντρεύονται; Έχουν, όμως, την επιλογή αν το θελήσουν. Αυτή είναι η ουσία για εμένα.
Σταύρος Σταύρου: Το θεωρώ μεγάλη βλακεία το να νομιμοποιηθεί κάτι τέτοιο και να μπορούν να παντρεύονται άντρας με άντρα και γυναίκα με γυναίκα. Δεν υφίσταται ζευγάρι, που να μην μπορεί να κάνει κατ' αρχήν δικά του παιδιά. Εκτός απ’ αυτό είναι και αηδιαστικό θέαμα. Ο Θεός δεν έφτιαξε Αδάμ και Αδάμ, έκανε Αδάμ και Εύα, προφανώς για κάποιο λόγο. Είμαι 100% αρνητικός. Δηλαδή, αν νομιμοποιηθεί κάτι τέτοιο τι θα λένε τα παιδάκια στο σχολείο; Ποιος είναι ο μπαμπάς; Ποια είναι η μαμά; Γιατί δεν είναι όπως τα άλλα παιδιά;
Δήμητρα Ολυμπίου: Στην εποχή που ζούμε έχουμε όλοι αποδεχτεί σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων. Το ζήτημα τώρα του γάμου είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο και αν το δούμε από την πλευρά της Εκκλησίας ή της κοινωνίας μας, δεν νομίζω να γίνει εύκολα αποδεκτό. Γενικά δεν ξέρω κατά πόσο θα νομιμοποιηθεί κάτι τέτοιο, και αν τελικά γίνει κατά πόσον η κυπριακή κοινωνία θα αντιδράσει και με ποιον τρόπο. Εμένα δεν με επηρεάζει άμεσα, είτε νομιμοποιηθεί είτε όχι. Το σίγουρο είναι ότι η πλειοψηφία θα ενοχληθεί.
Ευδοκία Χαρίτου: Είμαι υπέρ τού να νομιμοποιηθούν οι γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων γιατί όπως θέλουμε εμείς να έχουμε ένα σύντροφο δίπλα μας, θέλουν και αυτοί. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, άνθρωποι είναι και αυτοί, απλώς με άλλες επιλογές. Έχουν δικαιώματα και πρέπει ο Κύπριος να σταματήσει να σκέφτεται ότι πρέπει να απορρίπτουμε βάζοντας «χ» σε καθετί διαφορετικό. Έχω αρκετούς φίλους και γνωστούς που είναι γκέι και είναι άνθρωποι κανονικοί σαν εμάς, τίποτα διαφορετικό. Αν θέλουν παιδί μπορούν να υιοθετήσουν. Πλέον, η μόδα αλλάζει και ο κόσμος εξελίσσεται.
Γιώργος Πετρής: Από τη στιγμή που υπάρχει ελευθερία λόγου και έκφρασης και από τη στιγμή που είναι επιλογή του καθενός ο τρόπος που θέλει να ζήσει μαζί με το σύντροφό του, γιατί να μην επιτρέπονται και οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων; Εγώ συμφωνώ με τη νομιμοποίηση των γάμων, αλλά με κάποιες προϋποθέσεις, όπως π.χ. να μη δικαιούνται να υιοθετήσουν παιδί. Θεωρώ πως αν μεγαλώσει ένα παιδί μέσα σε τέτοιο περιβάλλον θα υπάρχουν συνέπειες στο μεγάλωμά του και θα πιστεύει ότι είναι και φυσιολογικό δύο άτομα του ίδιου φύλου να είναι μαζί. Το φυσιολογικό, όμως, είναι οι άντρες να συνάπτουν σχέσεις με γυναίκες και όχι μεταξύ τους. Όπως και να έχει, αν εξαιρέσεις αυτή την παράμετρο, εγώ είμαι υπέρ και δεν έχω καμία αντίρρηση στο να παντρεύονται. Πιστεύω ο κόσμος της Κύπρου δεν θα μπορέσει εύκολα να το δεχτεί και προσωπικά δεν θα μου αρέσει ούτε εμένα να βλέπω μπροστά μου «άνετα» ζευγαράκια ομοφυλόφιλα. Αλλά έτσι όπως οδηγείται ο κόσμος και η κοινωνία μας, θέλοντας και μη θα το δεχτούμε.
Η έννοια «γάμος»
Η ΕΝΝΟΙΑ «γάμος» είναι ένας παμπάλαιος, μαζικός θεσμός, με πολλές πλευρές. Οι σημαντικότερες:
1. Η θρησκευτική: Η Χριστιανική Εκκλησία ευλογεί μόνο τον ετερόφυλο γάμο. Νομίζω είναι θέμα καθαρά δόγματος· ας το αφήσουμε λοιπόν για θεολογικές συζητήσεις. Στο κείμενο αυτό «γάμος» εννοείται ο πολιτικός γάμος. Τονίζω, πάντως, ότι η θρησκευτική είναι μία πλευρά του θέματος, ούτε η μόνη ούτε η καθοριστική.
2. Η κοινωνική: Ο γάμος έχει και το νόημα της επίσημης νομιμοποίησης του ζευγαριού στον κοινωνικό του περίγυρο. Η πλευρά αυτή είναι θεωρητική: Αν θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται από την κάθε περίπτωση. Εξάλλου, δεν είναι δεδομένο ότι όποιο ζευγάρι παντρεύεται έχει αυτόν το στόχο, ούτε ότι αν είναι αυτός ο στόχος του θα τον πετύχει. Λόγου χάριν, ο γάμος μιας 20χρονης με έναν 70χρονο δεν έχει κοινωνική αναγνώριση.
3. Η νομική: Σε κάθε παντρεμένο ζευγάρι ο νόμος δίνει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Αφορούν στην κληρονομιά, τη φορολογία, τις περιπτώσεις βαριάς ασθένειας ενός συζύγου και άλλα θέματα, οικονομικά και μη.
4. Συμβολική ή πολιτική: Δίνοντας σε δύο ανθρώπους τη δυνατότητα να παντρευτούν, η πολιτεία αναγνωρίζει την ένωσή τους.