ΟΙ ΛΕΣΒΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ 1

Μόλις φόρεσε το καπέλο του εκείνο το θεότρελο το μικρόπονο η Λέλα, η Θελξινόη η ανυπόμονη έσκυψε και το φίλησε στο στόμα πολλή… πολλήν ώρα’ ύστερ’ αγκαλιαστήκανε να φύγουνε:
- Φεύγεις, Λέλα μου!... πρωτομιλούσε’ η Κατίνα.
Επειδής και ξαφνιάστηκε το μικρό, η Κατίνα είπε πάλι:
- …άμποτες μιαν ώρ’ αρχύτερα, παιδί μου Λέλα!... μια ώρα αρχύτερα να δεις κι εσύ τη λευτεριά σου!
Τα μάτια της βουρκώσανε:
- …κι ό,τι λαχταράει η ψυχή σου, κόρη μου!...Κι ο Θεός!... ο Θεός πάντα μαζί σου!...
Η Θελξινόη πειράχτηκε, το πήρε αλλιώτικα.
- Φτάνει πια τα καραγκιοζιλίκια!... Γιατί δεν μπορώ πια… δεν μπορώ εγώ να βλέπω πουτανιές!...
Ύστερα φύγανε αγκαλισμένες οι δυο οι αγαπητικές και μήτε καληνυχτίσανε.

Πέτρος Πικρός: Σα θα γίνουμε άνθρωποι (Άγρα, 2009)

.

.

Ύστερα από τόσο γλέντι κι από τόση κούραση, ξαπλωμένη μες στο κρεβάτι, ξαναθυμότανε η Ζιζέλ τις συγκινήσεις τις βραδιάς. Πάει κι απόψε.
Αύριο να δούμε. Βλέποντας την υπηρέτριά της να σιάζει τις βελούδινες κουρτίνες πήγε κάπου ο νους της. Στριμώχτηκε μέσα στο κρεβάτι, έγινε ένα κουβαράκι κι άφησε τα λεπτά χεράκια της να τρέχουν πάνω στο κορμί της. Έλεγες και χαϊδευότανε η ίδια. Μια μπερδεμένη εικόνα παρουσιάστηκε στο μυαλό της, μόλις έκλεισε τα μάτια της… Οι αλήτες… ο Τζούλιο… Αλήθεια νά’ ταν εδώ τώρα ο Τζούλιο…
- Μαρή-Ροζ, αχ! Αλήθεια, σε καμάρωνα τώρα δα, έτσι που στεκόσουνα… Όμορφο στήθος κι οι γλουτοί αλήθεια!... Να, εκεί μέσα, Μαρή-Ροζ, πάρε κι ένα για σένα… δεν πειράζει… είναι από κείνα που ξέρεις…. Δεν καπνίζεις; Να! Κουτή… Σου το επιτρέπω… Για σκύψε να σου πω… Τι; Έβαψες τα χείλια σου; Μη φοβάσαι… Άκου δω… έρχεσαι απόψε να… Λίγο ακόμα και θα ξεχνιότανε η κυρία Φουρνιέ…
Με τη Μαρή-Ροζ; Την υπηρέτρια; Να το διαλαλήσει καλέ στον κόσμο… αυτά τα άθλια πλάσματα!... Μήπως, τι; Αν δεν την είχε στην υπηρεσία της, δε θά ‘ταν κι αυτή εκεί στο υπόγειο;…
Ξέσπασε στα γέλια η Ζιζέλ κι άφησε να πέσει απότομα το κεφάλι της υπηρέτριας που το κρατούσε με τα δυο της χέρια…
- Πού να σ’ τα λέω καημένη… Δεν ξέρεις τι μου θύμισες, έτσι δα, σαν έπεφτε το κεφάλι σου… Για πες μου, Μαρή-Ροζ, αν δεν σε είχα στην υπηρεσία μου… Καλέ, μου έγινες κοκέτα. Βάζεις και μυρουδιές!... κάπνισε κι εσύ! Αχ! Έλα!... Μαρή-Ροζ…γλυκό μου κορίτσι!...Θέλεις να μείνουμε απόψε; Αχ! Θέλεις;… Ναι απόψε...

Πέτρος Πικρός: Χαμένα κορμιά (Άγρα, 2009)

Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά

.

.

Ο Β’ κύκλος εκδηλώσεων " Ξαναδιαβάζοντας… συγγραφείς και κείμενα του 20ου αιώνα" συνεχίζεται με αφιέρωμα στον Πέτρο Πικρό. Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 9 Ιανουαρίου (ώρα 1 μ.μ.), στο χώρο του Πολύεδρου (Κανακάρη 147, Πάτρα).
Παρουσιάζει: η Χριστίνα Ντουνιά, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.