το πάρκο
- Πήγαινε συχνά στο πάρκο της παραλίας, πιστός στο κάλεσμα της σάρκας.
- Καθόταν στα παγκάκια των μοναχικών, κι έπιανε συζήτηση μαζί τους.
- Καμμιά φορά έβρισκε αυτό που ζήταγε, ή και το πλήρωνε ακόμα.
- Αλλά τις πιο πολλές φορές, η επιθυμία έπεφτα στη θάλασσα.
- Κι εκεί, μαζί με τα νερά του υπονόμου, ανακατευόταν και γίνονταν ένα.
- Τότε γυρνούσε άπραγος στο σπίτι κι έκλαιγε στ’ άδειο προσκεφάλι.
- Όχι γιατί ενέδινε στο κάλεσμα της σάρκας και γινόταν δούλος της.
- Μονάχα έκλαιγε γι’ αυτούς που θέλησαν και δεν μπόρσαν.
- Γι’ αυτούς που εγκλωβισμένοι από τη στείρα λογική τους
- Ποτέ δε θα νιώσουν τη χαρά που τόσο πόθησαν.
Κ.Η.
ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΠΟΥΣΤΗΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ
Σ’ έναν κόσμο, βασισμένο στη σεξουαλική καταπίεση και σ’ αυτή την τρωμερή βρωμιά – την εργασία -, όλοι όσοι δεν είναι παραγωγικοί, όλοι αυτοί που δεν πηδάνε – κυρίως μέσα στα λαϊκά στρώματα – που δεν πρόκειται ν’ αυξήσουν τον αριθμό των ανέργων στην αγορά εργασίας, όλοι αυτοί που έχουν βαρεθεί αυτόν τον ιουδαιοκρετίνικο πολιτισμό του κώλου, τον αστικό καπιταλισμό, δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση απ’ την παραίτηση ή την εξέγερση.
Γαμημένοι συχνά χωρίς ευχαρίστηση, καταπιεσμένοι απ’ όλες τις μεριές, πιστεύοντας στην παλαβή βλακεία ότι η αστική τάξη θα μας δεχόταν αν καθόμασταν φρόνιμοι, πολύ συμπαθείς κι ανεκτικοί, με το παράλογο πρόσχημα ότι υπάρχουν πούστηδες υπουργοί ή πούστηδες βιομήχανοι, οι ομοφυλόφιλοι δεν απολαμβάνουν καμμιά προστασία της υποτιθέμενης προόδου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, δηλαδή εμείς δεχτήκαμε για χρόνια να το βουλώνουμε.
Τέρμα τ’ αστεία: Καταργούμε όλες τις παλιές τακτικές, τα Κινήματα και τις «σοβαρές» ομάδες, τα «κουλτουριάρικα» περιοδικά και φτύνουμε τους «αξιοσέβαστους» ομοφυλόφιλους, που τους ….σέβεται ο θυρωρός τους και οι αρχές: (καθάρματα, θα σας γδάρουμε και σάς)!
Πρέπει να καταλάβετε τη λύσσα μας, την επιθυμία μας να τα βάλουμε μ’ έναν κόσμο που βρωμάει σκατά κι αίμα, που έχει κάνει τους ομοφυλόφιλους κοπρόσκυλα, ανάπηρους, απογοητευμένους. Για πάρα πολύ καιρό η εξέγερση των ομοφυλόφιλων συγκρατήθηκε για πολύ καιρό οι ομοφυλόφιλοι δεν μπόρεσαν να τολμήσουν να ξεράσουν στα μούτρα αυτής της κοινωνίας, των μπάτσων, των αφεντικών, των ιδεολόγων, που ονομάζονται ψυχίατροι, ψυχοκοινωνιολόγοι, ή εθνολόγοι, ή όσα πίστευαν γι’ αυτούς! Αχ, αυτός ο φόβος που εμποδίζει το μίσος να εκδηλωθεί με αποφασιστικές χειρονομίες! (…)
Μην αμφιβάλλετε: Θέλουμε την ολοκληρωτική καταστροφή αυτού του κόσμου. Τίποτα λιγώτερο. Και μ’ αυτό ήδη καταπιανόμαστε. Η βασιλεία της Αναγκαιότητας τελειώνει.
Η ελευθερία όλων, απ’ όλους, αναγγέλλεται …
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.
[Από το γκέι περιοδικό της Θεσσαλονίκης ΜΠΑΝΑΝΕΣ (Μια περιοδική έκδοση του Κινήματος Σεξουαλικής Απελευθέρωσης), τεύχος 1, Άνοιξη ’80]
- Πήγαινε συχνά στο πάρκο της παραλίας, πιστός στο κάλεσμα της σάρκας.
- Καθόταν στα παγκάκια των μοναχικών, κι έπιανε συζήτηση μαζί τους.
- Καμμιά φορά έβρισκε αυτό που ζήταγε, ή και το πλήρωνε ακόμα.
- Αλλά τις πιο πολλές φορές, η επιθυμία έπεφτα στη θάλασσα.
- Κι εκεί, μαζί με τα νερά του υπονόμου, ανακατευόταν και γίνονταν ένα.
- Τότε γυρνούσε άπραγος στο σπίτι κι έκλαιγε στ’ άδειο προσκεφάλι.
- Όχι γιατί ενέδινε στο κάλεσμα της σάρκας και γινόταν δούλος της.
- Μονάχα έκλαιγε γι’ αυτούς που θέλησαν και δεν μπόρσαν.
- Γι’ αυτούς που εγκλωβισμένοι από τη στείρα λογική τους
- Ποτέ δε θα νιώσουν τη χαρά που τόσο πόθησαν.
Κ.Η.
ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΠΟΥΣΤΗΔΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ
Σ’ έναν κόσμο, βασισμένο στη σεξουαλική καταπίεση και σ’ αυτή την τρωμερή βρωμιά – την εργασία -, όλοι όσοι δεν είναι παραγωγικοί, όλοι αυτοί που δεν πηδάνε – κυρίως μέσα στα λαϊκά στρώματα – που δεν πρόκειται ν’ αυξήσουν τον αριθμό των ανέργων στην αγορά εργασίας, όλοι αυτοί που έχουν βαρεθεί αυτόν τον ιουδαιοκρετίνικο πολιτισμό του κώλου, τον αστικό καπιταλισμό, δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση απ’ την παραίτηση ή την εξέγερση.
Γαμημένοι συχνά χωρίς ευχαρίστηση, καταπιεσμένοι απ’ όλες τις μεριές, πιστεύοντας στην παλαβή βλακεία ότι η αστική τάξη θα μας δεχόταν αν καθόμασταν φρόνιμοι, πολύ συμπαθείς κι ανεκτικοί, με το παράλογο πρόσχημα ότι υπάρχουν πούστηδες υπουργοί ή πούστηδες βιομήχανοι, οι ομοφυλόφιλοι δεν απολαμβάνουν καμμιά προστασία της υποτιθέμενης προόδου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, δηλαδή εμείς δεχτήκαμε για χρόνια να το βουλώνουμε.
Τέρμα τ’ αστεία: Καταργούμε όλες τις παλιές τακτικές, τα Κινήματα και τις «σοβαρές» ομάδες, τα «κουλτουριάρικα» περιοδικά και φτύνουμε τους «αξιοσέβαστους» ομοφυλόφιλους, που τους ….σέβεται ο θυρωρός τους και οι αρχές: (καθάρματα, θα σας γδάρουμε και σάς)!
Πρέπει να καταλάβετε τη λύσσα μας, την επιθυμία μας να τα βάλουμε μ’ έναν κόσμο που βρωμάει σκατά κι αίμα, που έχει κάνει τους ομοφυλόφιλους κοπρόσκυλα, ανάπηρους, απογοητευμένους. Για πάρα πολύ καιρό η εξέγερση των ομοφυλόφιλων συγκρατήθηκε για πολύ καιρό οι ομοφυλόφιλοι δεν μπόρεσαν να τολμήσουν να ξεράσουν στα μούτρα αυτής της κοινωνίας, των μπάτσων, των αφεντικών, των ιδεολόγων, που ονομάζονται ψυχίατροι, ψυχοκοινωνιολόγοι, ή εθνολόγοι, ή όσα πίστευαν γι’ αυτούς! Αχ, αυτός ο φόβος που εμποδίζει το μίσος να εκδηλωθεί με αποφασιστικές χειρονομίες! (…)
Μην αμφιβάλλετε: Θέλουμε την ολοκληρωτική καταστροφή αυτού του κόσμου. Τίποτα λιγώτερο. Και μ’ αυτό ήδη καταπιανόμαστε. Η βασιλεία της Αναγκαιότητας τελειώνει.
Η ελευθερία όλων, απ’ όλους, αναγγέλλεται …
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.
[Από το γκέι περιοδικό της Θεσσαλονίκης ΜΠΑΝΑΝΕΣ (Μια περιοδική έκδοση του Κινήματος Σεξουαλικής Απελευθέρωσης), τεύχος 1, Άνοιξη ’80]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου