Η ισπανίδα ακτιβίστρια Carla Antonelli
στο εξώφυλο του γκέι περιοδικού ZERO
.
Συνοπτικά οι θέσεις της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας για τα θέματα ταυτότητας φύλου είναι:
Συνοπτικά οι θέσεις της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας για τα θέματα ταυτότητας φύλου είναι:
- Τροπολογία του νόμου 3304/05 ώστε να συμπεριλαμβάνει τις διακρίσεις για λόγους ταυτότητας φύλου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής(ο συγκεκριμένος νόμος χρειάζεται και σε άλλα σημεία επεξεργασία)
- Ειδική νομοθεσία για τα εγκλήματα και τις επιθέσεις μίσους για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ειδική νομοθεσία και όχι να δικάζεται κάποιος αν επιτεθεί σε ένα τρανσεξουαλικό άτομο απλά π.χ. για ξυλοδαρμό, αλλά η ποινή να είναι πολύ αυστηρότερη.
- Δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλα τα άτομα που έχουν διάγνωση δυσφορίας φύλου (ανεξαρτήτως αν έχουν ασφάλιση ή όχι).
- Παρέμβαση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που αρνούνται να παρέχουν ασφάλεια υγείας σε τρανσεξουαλικά άτομα.
- Νομοθέτηση της αλλαγής όλων των δημόσιων εγγράφων (αλλαγή στα δημοτολόγια, ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα αυτοκινήτου ή δικύκλου, πτυχία σχολών) για τους τρανσέξουαλ άνδρες και γυναίκες που δεν έχουν κάνει διόρθωση φύλου με την πιστοποίηση ψυχιάτρου και ενδοκρινολόγου (εδώ υπάρχει η πρόσφατη εμπειρία της Ισπανίας).
- Νομοθέτηση της αλλαγής όλων των δημόσιων εγγράφων για τους τρανσέξουαλ άνδρες και γυναίκες που έχουν κάνει διόρθωση φύλου (η αλλαγή εγγράφων εδώ γίνεται με δικαστήριο, δεν υπάρχει νόμος).
- Εισαγωγή μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης το οποίο θα έχει αναφορά στο κοινωνικό φύλο.
9 σχόλια:
erva, ζητώ συγγνώμη, αλλά να συμπληρώσω κάτι ακόμη που μου διέφυγε στο copy-paste:
- Αυστηρά διοικητικά μέτρα κατά αστυνομικών υπαλλήλων και υπαλλήλων αρχών ασφαλείας που συμπεριφέρονται απαξιωτικά σε τρανσεξουαλικά άτομα. Οι διοικητικές ποινές να φτάνουν έως και σε διαθεσιμότητα σε περιπτώσεις τρανσφυλοφοβικών επιθέσεων.
Επίσης θα πρέπει να συμπληρώσω ότι δεν αρκεί να υπάρχει νομοθεσία κατά των διακρίσεων για λόγους ταυτότητας φύλου, όσον αφορά το ακανθώδες θέμα της εργασίας.
Εξηγούμαι τί εννοώ: Είναι γνωστό σε όλους μας (και αυτό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα) ότι για λόγους διάκρισης, τα διαφυλικά άτομα δεν μπορούν να βρουν διέξοδο στο θέμα της εργασίας και, τα περισσότερα εξασκούν, καταναγκαστική στην ουσία, πορνεία. Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι για να λυθεί αυτό το θέμα αρκεί ένας νόμος κατά των διακρίσεων που θα συμπεριλαμβάνει την ταυτότητα φύλου. Εδώ, χρειάζεται κάτι ακόμη περισσότερο, ώστε να δοθεί διέξοδος στα διαφυλικά άτομα στην εργασία και να ξεφύγουν απ' το περιθώριο της κοινωνίας. Χρειάζεται κάτι επιπλέον που να ενθαρρύνει τις (ιδιωτικές ή δημόσιες) επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν διαφυλικά άτομα. Εδώ υπάρχει κενό και η ΕΟΚ δεν έχει έως στιγμής επεξεργαστεί κάποια (αξιόπιστη) πρόταση ώστε να την συμπεριλάβει στην ατζέντα της. Είναι από τα θέματα που μας απασχολούν. Η (εξαναγκαστική) πορνεία είναι τεράστιο θέμα στα διαφυλικά άτομα και πρέπει να συζητηθεί. Δεν είναι από τα θέματα που πρέπει να τα βάζουμε κάτω απ' το χαλί.
Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες ποστ γι' αυτό το θέμα και εύχομαι να γίνει γόνιμος διάλογος.
Φιλικά
Μαρίνα Γαλανού.
Μακάρι να γίνει διάλογος, αλλά το βλέπω δύσκολο.
Μπορεί να παραπονιόμαστε ότι οι ετεροφυλόφιλοι δεν θεωρούν ότι οι διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλοφίλων αποτελούν προτεραιότητα της κοινωνίας (τους), αλλά πολύ φοβούμαι ότι και το γκέι κίνημα κάνει το ίδιο σε σχέση με τις διακρίσεις που υφίστανται οι διαφυλικοί.
Ωστόσο, από αυτά που μου γράφεις μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι θέσεις και οι διεκδικήσεις αφορούν κυρίως θέματα των διαφυλικών Γυναικών προς Άνδρες, και όχι τόσο των Α προς Γ.
Είναι πράγματι έτσι; Κι αν ναι, γιατί;
Επίσης θα πρέπει να συμπληρώσω ότι δεν αρκεί να υπάρχει νομοθεσία κατά των διακρίσεων για λόγους ταυτότητας φύλου, όσον αφορά το ακανθώδες θέμα της εργασίας.
Θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ προταθεῖ ἡ ποσόστωση, ἂν καὶ γενικὰ ἔχω κάποιες ἀντιρρήσεις ὅσον ἀφορᾶ σ' αὐτὴ τὴ μέθοδο (λ.χ. ἂν δὲν ὑπάρχει τρανσεξουαλικὸς/ὴ καθηγητὴς/τρια κορεατικῶν σὲ φροντιστήριο τῆς Φλώρινας, δὲν θὰ μπορεῖ νὰ λειτουργήσει τὸ φροντιστήριο;). Εἶναι ὅμως μιὰ λύση ποὺ ἔχει λειτουργήσει ἀρκετὰ καλὰ σὲ ἄλλες χῶρες.
Erva, ποιά από τις θέσεις αναφέρεται μόνο σε διαφυλικές γυναίκες;
Νομίζω ότι όλες οι θέσεις αφορούν τα διαφυλικά άτομα και των δύο φύλων.
Η πρώτη αναφέρεται στις διακρίσεις για λόγους ταυτότητας φύλου.
Η δεύτερη στην ανάγκη ύπαρξης νόμου κατά των επιθέσεων και εγκλημάτων μίσους εναντίον διαφυλικών ατόμων.
Η τρίτη στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ατόμων με δυσφορία φύλου (ανεξαρτήτως φύλου).
Η τέταρτη στην μη-κάλυψη υγείας σε διαφυλικά άτομα από ιδ. ασφαλιστικές εταιρείες (πάλι δεν μπαίνει θέμα φύλου).
Οι δύο επόμενες στην ανάγκη νόμου αλλαγής των δημόσιων εγγράφων των διαφυλικών ατόμων (πάλι ανεξαρτήτως φύλου και ανεξαρτήτως αν έχουν κάνει διόρθωση φύλου).
Και η τελευταία έχει να κάνει με την ανάγκη ενημέρωσης.
Η τελευταία που συμπλήρωσα, συνδέεται με την απαράδεκτη αντιμετώπιση που έχουν τα διαφυλικά άτομα από τις αστυνομικές αρχές.
Σε ποιά ακριβώς αναφέρεσαι;
Τουλάχιστον από δικής μας μεριάς υπάρχει ίση αντιμετώπιση αναξαρτήτως φύλου.
Δεν υπάρχει καμμία τέτοια σκέψη.
Αν εννοείς ότι υπάρχουν ελλείψεις, με χαρά να τις συζητήσουμε.
Γι΄ αυτό άλλωστε ανταποκρίθηκα στην πρόσκλησή σου.
Για να τις συζητήσουμε και να δούμε πιθανές ελλείψεις
Φιλικά
Μαρίνα
gordon.gr: Όσο κι αν οι θετικές διακρίσεις συναντούν δυσπιστία, τις περισσότερες φορές είναι ο μόνος τρόπος αποκατάστασης ιστορικών αδικιών και διασφάλισης ότι στην πράξη δεν θα συνεχίσουν να υφίστανται οι αρνητικές διακρίσεις παρά την ύπαρξη νόμου που δεν τις επιτρέπει.
Και βέβαια υπάρχουν εκτός από την ποσόστωση και άλλες.
Μαρίνα: Έχεις δίκιο. Πιθανότατα διαβάζοντας τις θέσεις να μου γεννήθηκε η λανθασμένη αυτή εντύπωση καθώς στο δικό μου μυαλό, και όχι στο κείμενο, η διαφυλικότητα συνδέεται συνήθως με Α>Γ. Ή ίσως να έφταιγε η αναφορά σου στην πορνεία, ως αναγκαστική επαγγελματική διέξοδο, υποθέτω των Α>Γ, ή όχι μόνο;
Πιστεύω ότι η έλλειψη αναφοράς στο γάμο διαφυλικών, είναι γιατί υπολογίζετε sthn EOK ότι θα έχει προηγηθεί η ψήφιση του νόμου για τον γάμο ανεξαρτήτως του φύλου των συμβαλλομένων,έτσι δεν είναι;
Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει από άποψη χρόνου μια σειρά (τάξη) επίλυσης των θεμάτων;
Erva: Ὁ προβληματισμός μου εἶναι στὴν πρακτικὴ ἐφαρμογὴ τῆς ποσόστωσης καὶ μόνο. Σε ὅ,τι ἀφορᾶ στὶς θετικὲς διακρίσεις γενικότερα, συμφωνῶ ἀπόλυτα ὅτι εἶναι τρόπος ἐξουδετέρωσης τῶν ἀρνητικῶν διακρίσεων.
Σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὸ γάμο διαφυλικῶν, ἡ προσωπική μου γνώμη εἶναι ὅτι θὰ ἦταν καλύτερο νὰ προωθηθεῖ στὰ πλαίσια τῆς γενικεύσεως τοῦ πολιτικοῦ γάμου ἀνεξαρτήτως συνδυασμοῦ φύλων. Ἔτσι, ἂν ἕνα ἄτομο μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὴν ἐγγραφὴ τοῦ φύλου του στὰ δημόσια ἔγγραφα (ἀνεξαρτήτως βιολογικοῦ φύλου), τότε θὰ καλύπτεται ἀπὸ τὸ γάμο. Κατ' αὐτὸ τὸν τρόπο, τακτοποιεῖται καὶ ὁ γάμος διαφυλικῶν, ἀλλὰ στὰ πλαίσια τοῦ γενικότερου αἰτήματος τῆς lgbt κοινότητας γιὰ τὸν πολιτικὸ γάμο ὁμοφύλων, τὸ ὁποῖο ἔτσι ἐνισχύεται.
erva:
Νομίζω ότι μόνο εκεί αναφέρθηκα ειδικά στις τρανσέξουαλ γυναίκες, γιατί το θέμα της πορνείας σ' αυτό τον χώρο είναι τεράστιο και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Θα σου μιλήσω ειλικρινά στην ερώτησή σου σχετικά με τον γάμο διαφυλικών. Ναι τυπικά είμαστε υπέρ του γάμου διαφυλικών ατόμων και σίγουρα εντάσσεται στο γενικό πλαίσιο της ψήφισης νόμου πολιτικού γάμου ανεξαρτήτως φύλου. Συνεπώς δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μπει κάτι επιπλέον στην ατζέντα της ταυτότητας φύλου.
Ουσιαστικά όμως θα σου πω πως τα προβλήματα που έχουν τα διαφυλικά άτομα είναι τόσο μεγάλα που φτάνουν μέχρι και το πρόβλημα της επιβίωσης. Με πολύ μεγάλη δυσκολία ένα διαφυλικό άτομο βρίσκει σπίτι να νοικιάσει (συχνά βάζει την μητέρα του ή ένα φίλο για να καταφέρει να το νοικιάσει). Οι πόρτες στην εργασία είναι κλειστές και πολλά-πολλά άλλα. Βλέπεις, ένας γκέι ή μία λεσβία μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Κανείς όταν βλέπει έναν άντρα ή μία γυναίκα στο δρόμο δεν θα ρωτήσει αν είναι γκέι ή στρέητ. Έλα ντε όμως που στα διαφυλικά άτομα φαίνεται. Και εκεί η διάκριση είναι ευθεία. Η απόρριψη είναι άμεση.
Ουσιαστικά λοιπόν θα σου απαντήσω ότι για ένα διαφυλικό άτομο ο πολιτικός γάμος βρίσκεται χαμηλά στην ατζέντα του. Πρέπει πρώτα να λύσει τα υπόλοιπα προβλήματα που είναι τόσο, μα τόσο πολύ μεγάλα, που δεν του επιτρέπουν να σκέφτεται τον γάμο.
Όλα αυτά που σου προανέφερα βέβαια, δεν σημαίνουν ότι ο πολιτικός γάμος δεν υπάρχει στην ατζέντα και δεν είναι στις διεκδικήσεις. Σαφώς υπάρχει και βρίσκεται στο πλαίσιο του πολιτικού γάμου ανεξαρτήτως φύλου.
Από άποψης χρόνου για την ατζέντα ταυτότητας φύλου, θα έλεγα ότι πιο σημαντικά είναι τα θέματα διακρίσεων και το θέμα της αλλαγής των εγγράφων .
Το δεύτερο θέμα, θα κινηθεί πολύ σύντομα στο άμεσο μέλλον δίνοντας περισσότερο προτεραιότητα στην δικαστική διεκδίκηση (δηλαδή εμφάνιση ατόμου που δεν έχει κάνει διόρθωση φύλου και θα διεκδικήσει δικαστικά την αλλαγή των εγγράφων του, εγώ θα είμαι αυτή), και λιγότερο, αλλά παράλληλα ωστόσο, νομοθετικά.
gordon & erva:
Η ποσόστωση είναι μία σκέψη, δεν μου ακούγεται όμως η κατάλληλη. Erva νομίζω ότι είπες ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Μπορείς να μου αναφέρεις κάποιους;
Φιλικά
Μαρίνα
Άλλοι τρόποι θετικών διακρίσεων θα μπορούσαν να είναι:
- η επιπλέον μοριοδότηση στην διεκδίκηση μιας θέσης
- η δωρεάν, από το ίδιο το κράτος, νομική και ψυχολογική βοήθεια, αν χρειαστεί
- το ιδιαίτερο καθεστώς μεταθέσεων, αδειών κλπ
- και άλλες που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφθώ, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί πλειστάκις για την προστασία μειονοτήτων από διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Και μια προσωπική μου γνώμη:
Οι μάρτυρες είναι ίσως απαραίτητοι σε κάθε κίνημα, αρκεί αυτό να υπάρχει και να μπορεί να κεφαλαιοποιήσει το «κέρδος» του μαρτυρίου και της θυσίας τους. Αλλιώς οι μεμονωμένες πράξεις γενναιότητας, ή απελπισίας, κινδυνεύουν να αποτελέσουν μια άσκοπη σπατάλη πολύτιμων δυνάμεων. Εκτός κι αν έχει κανείς τεράστιο κουράγιο, μεγάλη ψυχική αντοχή και πολλά χρήματα.
Αγαπητέ erva: η μοριοδότηση ακούγεται καλή πρόταση.
Τώρα για το δεύτερο που γράφεις, δεν πρόκειται περί αυτού, δηλαδή «θυσίας», ούτε κανείς επιθυμεί να γίνει «μάρτυρας» (πολύ βαριά μου ακούγονται όλ' αυτά και μακριά από μένα). Απλά, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, θα επιδιώξω να αλλάξει κάτι που με βαραίνει προσωπικά και βαραίνει όλα τα διαφυλικά άτομα. Ξέρεις μου είναι πολύ βαρύ κάθε φορά που είτε συναλλάσσομαι με το δημόσιο είτε θα πρέπει να κάνω κάποια ενέργεια, να με φωνάζουν με το αντρικό μου όνομα. Πολλές φορές θυμώνω και αυτό γίνεται δυσβάστακτο. Περί αυτού λοιπόν πρόκειται.
Φιλικά
Μαρίνα
Δημοσίευση σχολίου