Η "ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΡΗ ΣΟΔΟΜΙΑ" ΤΩΝ ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΩΝ ΜΑΓΙΑ

Τοιχογραφία των Μάγια

Grutas de Naj Tunich, El Petén, Γουατεμάλα

.
Οι Μάγιας συγκαταλέγονταν μεταξύ εκείνων που αποδέχονταν την ομοφυλοφιλία κατά την εφηβεία και, πράγματι, την προτιμούσαν από την ετεροφυλοφιλία. Μέχρι να έρθει ένα αγόρι σε ηλικία γάμου, οι γονείς του συνήθιζαν να του παρέχουν μια αντρική συντροφιά, έναν σκλάβο, ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες του' συγχρόνως, το αποθάρρυναν να τις ικανοποιεί με διαφορετικό τρόπο. Αν ερχόταν σε σεξουαλική επαφή με μιαν ανύπαντρη γυναίκα έπρεπε να πληρώσει πρόστιμο, και αν το κορίτσι ήταν παρθένα, ακολουθούσε ένας εξαναγκαστικός γάμος. Σύμφωνα με τα παραπάνω, αφού ο γάμος ήταν η πιο σημαντική σχέση, μια ετεροφυλοφιλική εξωγαμική δραστηριότητα κρινόταν πιο απειλητική από μια ομοφυλοφιλική.

Ωστόσο, οι Μάγιας αναγνώριζαν και ανέχονταν, επίσης – σε αντίθεση με τους Αζτέκους και τους Ίνκας – τη μορφή της ομοφυλοφιλίας κατά την ενήλικη ζωή, ένα φαινόμενο μόνιμο και γενετικό.

Συμπτωματικά, ο πρώτος πολιτισμός που συνάντησαν οι Ισπανοί στον Νέο Κόσμο ήταν αυτός των Μάγιας' είτε από τους ίδιους είτε από τις φυλές στις οποίες είχε εξαπλωθεί ο πολιτισμός τους, οι Ισπανοί συμπέραναν πως όλοι οι Ινδιάνοι ήταν σοδομιστές. Δεν γνώριζαν την έκταση αυτής της νέας γης και, όσο εξερευνούσαν τα νησιά της Καραϊβικής και τον στενό ισθμό μήκους χιλίων μιλίων από το Γιουκατάν στον Παναμά, πρέπει να τους φαινόταν σαν να είχαν ανακαλύψει έναν νέο κόσμο στον οποίο κατοικούσαν μόνο σοδομιστές. Υπήρχε βέβαια ομοφυλοφιλία και στην Ισπανία – μια μυστική, κρυφή ιδιωτική «διαστροφή» - αλλά εδώ τώρα έβλεπαν μια πάνδημη, δημόσια αποδοχή της, κάτι που τους συγκλόνισε βαθιά. «Κοιτάξτε σε ποιο βαθμό καυχιούνται για μια τέτοια ενοχή…την φορούν σαν κόσμημα, από ανάγλυφο χρυσό' παριστάνει έναν άντρα που ανεβαίνει πάνω σε έναν άλλο, σε μια διαβολική και αισχρή Σοδομία». Ο Φερνάντες ντε Οβιέδο, βασιλικός επόπτης των χρυσωρυχείων στη Νότια Αμερική, κατά τη δεύτερη δεκαετία του 16ου αιώνα (μόνο είκοσι χρόνια από τότε που ο Κολόμβος αντίκρισε για πρώτη φορά τον Νέο Κόσμο από το πλοίο) αηδίασε τόσο πολύ όταν του έφεραν ένα τέτοιο κόσμημα, ώστε δεν το έλιωσε αλλά «το έσπασε με ένα σφυρί και το διέλυσε με τα ίδια του τα χέρια».
Το ίδιο φαινόμενο αντιμετώπισε και ο Μπαλμπόα το 1513, ανάμεσα στους φύλαρχους της Κουαρέκα, στον Παναμά. Είπε πως εκεί συνάντησε «την πιο απεχθή και αφύσικη λαγνεία», στην οποία επιδίδονταν «ο αδελφός Κίνγκες καθώς και άλλοι νεαροί άντρες ντυμένοι με γυναικεία ρούχα φορτωμένα με θηλυπρεπή στολίδια, σαν ανόητες Αφροδίτες». Ο Μπαλμπόα «καθάρισε» με συνοπτικές διαδικασίες τους αμαρτωλούς, πετώντας σαράντα από αυτούς στα σκυλιά του. Η ομοφυλοφιλία ίσως ήταν μεταδοτική, αλλά εκείνος ήλπιζε πως είχε εξολοθρεύσει τον σπόρο της' πίστευε πως «η βρομερή απέχθεια δεν είχε προλάβει να μολύνει τους ανθρώπους του λαού».

Reay Tannahill: Ιστορία των Σεξουαλικών Ηθών (Π. Τραυλός)