ΣΥΝΤΑΞΗ ΧΗΡΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ

.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
Υπηρεσία Τύπου και Πληροφόρησης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΥΠΟΥ αριθ. 17/08

1η Απριλίου 2008

Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-267/06

Tadao Maruko κατά Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen

ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΜΕΝΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΕΩΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΧΗΡΕΙΑΣ ΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ

Το αιτούν δικαστήριο πρέπει να εξακριβώσει αν ο επιζών σύντροφος καταχωρισµένης συµβιώσεως βρίσκεται σε παρεµφερή κατάσταση µε τον σύζυγο που δικαιούται την επίµαχη σύνταξη επιζώντος

Το 2001, ο Τ. Maruko συνήψε, δυνάµει του κρίσιµου για την υπόθεση γερµανικού νόµου 1, σύµβαση καταχωρισµένης συµβιώσεως µε ενδυµατολόγο θεάτρου. Ο ενδυµατολόγος ήταν, από το 1959, ασφαλισµένος στον Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen, που είναι ο επιφορτισµένος µε τη διαχείριση της ασφαλίσεως γήρατος και της ασφαλίσεως επιζώντος του καλλιτεχνικού προσωπικού των γερµανικών θεάτρων οργανισµός. Ο σύντροφος καταχωρισµένης συµβιώσεως του Τ. Maruko αποβίωσε το 2005. Στη συνέχεια, ο Τ. Μaruko ζήτησε από τον Versorgungsanstalt να του χορηγήσει σύνταξη χηρείας. Το αίτηµά του απορρίφθηκε για τον λόγο ότι το καταστατικό του Versorgungsanstalt δεν προβλέπει αξίωσητέτοιων παροχών για τους επιζώντες συντρόφους καταχωρισµένης συµβιώσεως.

Το Bayerisches Verwaltungsgericht München που πρέπει να αποφανθεί επί της προσφυγής τουΤ. Μaruko υπέβαλε αίτηση για έκδοση προδικαστικής αποφάσεως στο δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, για να µάθει αν η άρνηση χορηγήσεως της συντάξεως επιζώντος σεσύντροφο καταχωρισµένης συµβιώσεως αποτελεί δυσµενή διάκριση απαγορευόµενη από την οδηγία για την ίση µεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία 2. Μεταξύ άλλων, σκοπός της οδηγίας είναι η καταπολέµηση των διακρίσεων λόγω γενετήσιου προσανατολισµού.

Εφόσον όµως η οδηγία δεν καλύπτει τα συστήµατα κοινωνικής ασφαλίσεως και προστασίας, οι παροχές των οποίων δεν εξοµοιούνται προς αµοιβή κατά την έννοια του κοινοτικού δικαίου, το δικαστήριο καλείται να καθορίσει, κατ’ αρχάς, αν η επίµαχη σύνταξη επιζώντος µπορεί ναχαρακτηρισθεί ως αµοιβή. Συναφώς, το δικαστήριο επισηµαίνει ότι το επαγγελµατικό σύστηµα κοινωνικής ασφαλίσεως του Versorgungsanstalt απορρέει από συλλογική σύµβαση εργασίας, µε 1 Gesetz über die eingetragene Lebenspartnerschaft, της 16ης Φεβρουαρίου 2001 (BGBl. 2001 I, σ. 266), όπως τροποποιήθηκε µε τον νόµο της 15ης Δεκεµβρίου 2004 (BGBl. 2004 I, σ. 3396). 2 Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συµβουλίου, της 27ης Νοεµβρίου 2000, για τη διαµόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση µεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16). σκοπό να συµπληρώσει τις παροχές κοινωνικής ασφαλίσεως που οφείλονται δυνάµει της εθνικής νοµοθεσίας γενικής εφαρµογής. Το εν λόγω σύστηµα χρηµατοδοτείται αποκλειστικά από τους εργαζόµενους και του εργοδότες, αποκλειοµένης κάθε χρηµατοοικονοµικής παρεµβάσεως του κράτους.

Περαιτέρω, η σύνταξη γήρατος, επί της οποίας υπολογίζεται η σύνταξη επιζώντος, ενδιαφέρειµόνο µια ιδιαίτερη κατηγορία εργαζοµένων και το ύψος της, εξάλλου, καθορίζεται βάσει τηςδιάρκειας ασφαλίσεως του εργαζοµένου και του ύψους των καταβληθεισών εισφορών.Εποµένως, η σύνταξη επιζώντος απορρέει από τη σχέση εργασίας του αποβιώσαντος συντρόφου καταχωρισµένης συµβιώσεως και, κατά συνέπεια, πρέπει να χαρακτηρισθεί ως αµοιβή. Για τον λόγο αυτό τυγχάνει εφαρµογής η οδηγία.

Στη συνέχεια, όσον αφορά το ζήτηµα αν η άρνηση χορηγήσεως της συντάξεως επιζώντος στονσύντροφο καταχωρισµένης συµβιώσεως αποτελεί δυσµενή διάκριση λόγω γενετήσιου προσανατολισµού, το δικαστήριο διαπιστώνει, υπό το πρίσµα της αποφάσεως περί παραποµπής, ότι η Γερµανία, µολονότι επιτρέπει τη σύναψη γάµου µόνο σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου, θέσπισε τη σχέση καταχωρισµένης συµβιώσεως, της οποίας οι προϋποθέσεις εξοµοιώθηκαν σταδιακά µε τις ισχύουσες για τον γάµο προϋποθέσεις. Ωστόσο, οι διατάξεις του καταστατικού του Versorgungsanstalt προβλέπουν τη χορήγηση συντάξεως επιζώντος µόνο στους επιζώντες συζύγους.

Κατά συνέπεια, το δικαστήριο κρίνει ότι η άρνηση χορηγήσεως της συντάξεως επιζώντος στους συντρόφους καταχωρισµένης συµβιώσεως αποτελεί άµεση δυσµενή διάκριση λόγω γενετήσιου προσανατολισµού, στην υποθετική περίπτωση που οι επιζώντες σύζυγοι και οι επιζώντες σύντροφοι καταχωρισµένης συµβιώσεως βρίσκονται σε παρεµφερή κατάσταση, όσον αφορά τη σύνταξη αυτή. Στο Bayerisches Verwaltungsgericht München απόκειται να εξακριβώσει αν συντρέχει η εν λόγω προϋπόθεση.