ΠΟΙΗΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ

Ποίημα Αγάπης  Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία

Σύμφωνα με τη θεωρία, υπάρχει ένας άλλος
σε ένα ισότιμο κι αντίθετο κόσμο ο οποίος
ονειρεύεται σε λέξεις που ποτέ

δεν συνέλαβα σε μια χούφτα βροχής, ένα φτερό,
ή φοίνικες που ταλαντεύονται κάτω από ένα
                                              ξεθωριασμένο φεγγάρι.
Σύμφωνα με τη θεωρία, υπάρχει ένας άλλος

που μεγαλώνει πιο νέος όπως εγώ μεγαλώνω πιο γέρος,
ο οποίος θα θυμάται αυτό που ξεχνάω γρήγορα:
κάθε λέξη, κάθε ποίημα, κάθε γράμμα

που έγραψα- οι αναμνήσεις θα μαραθούν
και θα χαθούν σ' αυτό το μαύρο κενό
όπου σύμφωνα  με τη θεωρία ένας άλλος

συνεχίζει ν' αγκαλιάζει, να φιλά όλους τους εραστές
που δεν αγκάλιασα, δε φίλησα, εκτός από σένα
μαζί μου στον κόσμο των λέξεων που ποτέ

δε θα βρω για μας, αλλά πάντα φθάνοντας πιο μακριά
απ' τον Ωρίωνα όπου τ' αστέρια  όλα ανθίζουν,
και σύμφωνα με τη θεωρία  υπάρχει ένας άλλος
για σένα του οποίου οι λέξεις είναι πολύ πιο έξυπνες.

Richard Blanco
(Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης)

Richard Blanco & Mark Neveu

Σκοτώνοντας τον Μαρκ

Το αεροπλάνου του κατέβηκε στο Λος Άντζελες
την περασμένη εβδομάδα (πάλι), ή ήταν το Λόνγκ Άιλαντ;
Μποξεράκι, τζέλο για τα μαλλιά, η οδοντόβουρτσα του
ξεβράστηκαν στις ακτές του Νιού Χέηβεν,
αλλά το κορμί του ποτέ δε βρέθηκε, φοβήθηκα.

Τη Δευτέρα έκοψε το πόδι του από το πριόνισμα  της αλυσίδας-
αργή αφαίμαξη θανάτου ενώ εγώ ψώνιζα
μια καινούρια λάμπα, ποτέ δεν άκουσε τα μηνύματά μου
στο κινητό του. Πού είσαι; Τηλεφώνησέ μου!
Του είπα να προσέχει. Ποτέ δεν ακούει.

Απόψε, πριν δεκαπέντε λεπτά, είμαι βέβαιος
πως κτύπησε  ένα ελάφι  στο Δρόμο 26, αλλά ίσως
επέζησε, κάποιος από το νοσοκομείο
θα μου  είχε τηλεφωνήσει, θα μου είχε δώσει τον αριθμό δωματίου του.
Να του πάω τις πιζάμες του, μερικά περιοδικά.

5.25' ακόμη καμία κλήση ,ο απαντητής γεμάτος.
Βάζω τις ειδήσεις, περιμένω  τα νέα:
ίχνη από αίμα ελαφιού, το αυτοκίνητό του παραμορφωμένο,
καθώς σβουρίζω γύρω από το υπνοδωμάτιο σκονίζω
τα έπιπλα, διαλέγω  κάλτσες από το συρτάρι.

Μήπως κάποιος κτύπησε την πόρτα; Περιμένω
τον σερίφη  στις έξη. Ο κ.Blanco,
φοβάμαι...θα πει, μου δίνει μια πλαστική σακούλα
με το πορτοφόλι του, τα γυαλιά ηλίου, το ρολόι.
Θα τον καλέσω μέσα, να κάνω λίγο καφέ.

6.25' Πρέπει να τηλεφωνήσω στη μητέρα του, να εξηγήσω,
να τακτοποιήσω την επιστροφή της σωρού του. Έχω
αρκετές σακούλες σκουπιδιών για τα ρούχα;
Θα πρέπει να κρατήσω τις γραβάτες του-αλλά τα παπούτσια του;
να παραγγείλω λουλούδια-τριαντάφυλλα -άσπρα ή κόκκινα;

Στις επτάμιση  σκέπτομαι τι θα πω
στον επικήδειο λόγο, ξαφνικά να κάνω όλα ωραία
όσα μισούσα, δέκα χρόνια αξίζουν τρίχες από τη μύτη
στο νιπτήρα, το χάσιμο  των κλειδιών, το πολύ δυνατό
μάσημα και τη βρώμα στα σεντόνια,

Όταν ο Τζόυ ακούει τον ήχο
βημάτων στο δρόμο και ορμάει
προς την είσοδο, εγώ ακολουθώ με βλοσυρό ύφος
Πού στο διάολο ήσουν; δεν μπορούσες να τηλεφωνήσεις;
Μετάφραση: Πεθαίνω κάθε φορά που σε σκοτώνω.

Richαrd Blanco
(Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης)