ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΚΑΜΠΟΥΡΕΣ

Ο γάμος των ομοφυλόφιλων συσπειρώνει τη γαλλική Δεξιά και διχάζει τη βρετανική…

Της  Ρένας Δούρου (Red Notebook, 12/2/2013)

Μετά από 110 ώρες και 10 ημέρες έντονων συζητήσεων στη Βουλή και την κατάθεση 4.999 τροπολογιών από την πλευρά της δεξιάς αντιπολίτευσης, ολοκληρώθηκε στις 5.40 το πρωί του περασμένου Σαββάτου, η πρώτη φάση για την υιοθέτηση του νόμου με την ονομασία «Γάμος για Όλους», ο οποίος ανοίγει το δρόμο στο γάμο και την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Την Τρίτη, 12 Φεβρουαρίου αναμενόταν η ψήφιση από τη Βουλή ενώ στις 18 Μαρτίου το νομοσχέδιο θα εξεταστεί από τη Γερουσία. Μέχρι την τελευταία στιγμή, η Δεξιά προσπάθησε να αποτρέψει την υιοθέτηση αυτού του κειμένου – για παράδειγμα ανακοινώθηκε από την «Διαδήλωση για Όλους» η συλλογή πάνω από μισό εκατομμύριο υπογραφών, προκειμένου να υπάρξει προσφυγή στο Οικονομικό, Κοινωνικό και Περιβαλλοντικό Συμβούλιο (ένα συμβουλευτικό όργανο).

Στο εσωτερικό της Βουλής η Δεξιά επέλεξε την παρελκυστική μέθοδο προκειμένου να δυσκολέψει και να καθυστερήσει μια εξέλιξη που ήταν από την αρχή αναπότρεπτη, σύμφωνα με τον συσχετισμό δυνάμεων. Το νομοσχέδιο «Γάμος για Όλους» έγινε το έβδομο κείμενο που συζητήθηκε τόσες ημέρες και τόσες ώρες στην ιστορία της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας. Η υπουργός Δικαιοσύνης, Κριστιάν Τομπιρά, εκείνη που σήκωσε το βάρος της υπεράσπισης του νόμου στους ώμους της, ξεσπούσε σε ένα ασυγκράτητο γέλιο, λίγο πριν ολοκληρωθεί η μαραθώνια διαδικασία, στη διάρκεια της οποίας έγινε πάμπολλες φορές στόχος των «δεύτερων μαχαιριών» της Ένωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), καθώς οι Κοπέ και Φιγιόν επέλεξαν να περάσουν σε δεύτερο πλάνο.

Η συζήτηση τα είχε όλα: σύγκρουση επί της αρχής, λογοτεχνικές αναφορές, πολιτική αντιπαράθεση ακόμη και ένα… coming out (το μοναδικό): εκείνο του οικολόγου βουλευτή Σέρτζιο Κορονάντο, την τοποθέτηση του οποίου ο επικεφαλής της ΚΟ του UMP, Κριστιάν Ζακόμπ, χαρακτήρισε «υστερική», για να εισπράξει την απάντηση: «Καλύτερα θα ήταν να με λέγατε αδελφή». Μια απάντηση που προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση των συντηρητικών βουλευτών. Οι τελευταίοι επέλεξαν μια καταστροφική όσο και αδιέξοδη τακτική, όπου κυριαρχούσε ο αρνητισμός και η οποία περιλάμβανε επεισόδια, ύβρεις, έκφραση ομοφοβίας, κ.α., με προφανή σκοπό την ιδεολογική συσπείρωση, εντός κι εκτός Κοινοβουλίου. Συχνά με εξαιρετικά βίαιες, φραστικές επιθέσεις τις οποίες η Κριστιάν Τομπιρά, απέκρουε με στωϊκότητα, ενίοτε και με χιούμορ. Δεν ήσαν λίγες οι φορές που οι συντηρητικοί βουλευτές επανελάμβαναν το ίδιο ερώτημα με διαφορετική διατύπωση προκειμένου να καθυστερήσει η διαδικασία.

Έμφαση στο «ένας μπαμπάς και μία μαμά»…

Με λίγα λόγια, η εικόνα της αντιπολίτευσης έναντι του νομοσχεδίου «Γάμος για Όλους», ήταν εκείνη της αντιδραστικής Δεξιάς, που επιχείρησε πάση θυσία να μπλοκάρει τη συζήτηση, χωρίς, επί της ουσίας να προτείνει τίποτε. Με πολλά εσωτερικά προβλήματα, και σε αναζήτηση ταυτότητας, η συντηρητική παράταξη επιχείρησε να χρησιμοποιήσει το θέμα του γάμου και της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, προκειμένου να συσπειρώσει έναν αποπροσανατολισμένο χώρο. Μια κίνηση που μετακίνησε δεξιότερα το ιδεολογικό κέντρο βάρους του κόμματος, καθώς δεν ήταν τυχαίο ότι τα επιχειρήματα που ακούστηκαν κατά του νόμου ήσαν εκείνα την πρώην βουλευτού, Κριστίν Μπουτέν, που εκπροσωπούσε τη σκληρή καθολική Δεξιά (και που παρακολούθησε τις συζητήσεις από τα θεωρεία της Βουλής). Οι πιο φιλελεύθερες και διαλλακτικές φωνές «χάθηκαν», προς όφελος της απλοϊκής επιχειρηματολογίας του δήθεν «νόμου της φύσης», του τύπου «ένας μπαμπάς και μια μαμά». Μια επιχειρηματολογία που δεν «πέρασε» στην κοινή γνώμη: το 66% των Γάλλων είναι υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων και μάλιστα στη διάρκεια των συζητήσεων, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά τρεις μονάδες…

Την ίδια στιγμή που η γαλλική Δεξιά έδινε μάχη οπισθοφυλακής, στη Βρετανία, οι Τόρις διχάζονταν, με τους μισούς να εξεγείρονται και να καταψηφίζουν τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλόφιλων (θρησκευτικός και πολιτικός γάμος με τα ίδια δικαιώματα που έχουν τα ετερόφυλα ζευγάρια), που πρότεινε ο… πρωθυπουργός τους, Ντέιβιντ Κάμερον. Έτσι, μπορεί ο νόμος να πέρασε την Τρίτη, 5 Φεβρουαρίου, με άνετη πλειοψηφία (400 ψήφοι υπέρ έναντι 175 κατά, ενώ εκκρεμεί η εξέτασή του από τη Βουλή των Λόρδων), ωστόσο σηματοδότησε την εξέγερση των συντηρητικών βουλευτών κατά της ηγεσίας τους. Μπορεί λοιπόν ο Κάμερον να δήλωνε : «Υποστηρίζω τον γάμο των ομοφυλοφίλων γιατί είμαι συντηρητικός», ωστόσο ερχόταν στο προσκήνιο το βαθύ ρήγμα στους κόλπους τους…

  

Μολονότι το να βλέπει κάποιος και να σχολιάζει τις ξένες "καμπούρες" είναι πάντοτε εύκολο, χαιρόμαστε που η Ρένα Δούρου θυμήθηκε ξανά τον "νεανικό" εαυτό της (http://gaynewsingreek.blogspot.gr/2007/09/blog-post_19.html). Ή τουλάχιστον αυτό ελπίζουμε.