Ο Λούντβιχ, ή Λουδοβίκος Β’ των Βίτελσμπαχ, ήταν όμορφος και ιδεαλιστής, γοητευμένος από τους θρύλους των Νιμπελούγκεν και τη μουσική του Ρίχαρντ Βάγκνερ που τους ζωντάνευε. Το 1864 πήρε τα σκήπτρα της βασιλείας. Τα πρώτα σημάδια της τρέλας του εμφανίστηκαν το 1875 και οφείλονταν είτε σε μόλυνση εξαιτίας της σύφιλης είτε στην κληρονομικότητα, γιατί και ο αδερφός του, Ότο, είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρείο. Έπασχε από παχυδερμία, ήταν σχεδόν φαλακρός και το στόμα του ήταν γεμάτο χαλασμένα δόντια. Ο Λουδοβίκος κυκλοφορούσε μόνο τη νύχτα και καταβρόχθιζε τεράστιες ποσότητες φαγητού. Δεν άντεχε καθόλου να τον αντικρίζουν κατά πρόσωπο και υπέβαλε σε σκληρές τιμωρίες τους υπηρέτες, ακόμα και τους εραστές του, που δε σέβονταν αυτή του τη φοβία. Αγαπημένη του συνήθεια ήταν να περιπλέει την τεχνητή λίμνη του παλατιού του πάνω σε μια βάρκα στο σχήμα κύκνου, υπό τους ήχους της μουσικής του Βάγκνερ. Τον Ιούνιο του 1886, σε ηλικία 41 χρονών, ο Λουδοβίκος ο Αυστηρός, όπως ονομάστηκε, κλείστηκε με διαταγή της βαυαρικής κυβέρνησης σε μια ψυχιατρική κλινική στις όχθες της λίμνης Στάρνμπεργκ. Στα νερά της βρέθηκε και το πτώμα του. (focusmag.gr)
Ο Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας πεθαίνει πνιγμένος στη λίμνη του Στάρνμπεργκ, κοντά στο Μόναχο. Ο Λουδοβίκος Β΄ θαυμάστηκε, αγαπήθηκε, μισήθηκε, χλευάστηκε και μυθοποιήθηκε όσο κανείς από τους εστεμμένους του 19ου αιώνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι τον θαυμάζουν, γιατί κατασκεύασε με πείσμα και επιμονή έναν παραμυθένιο κόσμο, όπου πήραν μορφή τα οράματα, οι φαντασιώσεις, οι εμμονές και οι αλλόκοτες επιθυμίες του. Στον υλιστικό αιώνα μας, η τραγική φιγούρα του αυτόχειρα "τρελού" βασιλιά έχει γίνει συνώνυμη του ρομαντισμού και έχει εμπνεύσει σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως ο Πωλ Βερλαίν, ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Κλάους Μαν και ο Χανς Γιούργκεν Ζύμπερμπεργκ. (Αλ. Ίσαρης)
Ludwig II (Ludwig Otto Friedrich Wilhelm; sometimes rendered as Louis II in English) (25 August 1845 – 13 June 1886) was King of Bavaria from 1864 until shortly before his death. He is sometimes called the Swan King (English) and der Märchenkönig, the Fairy tale King, (German). Additional titles were Count Palatine of the Rhine, Duke of Bavaria, Franconia and in SwabiaLudwig is sometimes also called "Mad King Ludwig", though the accuracy of that label has been disputed. Because Ludwig was deposed on grounds of mental illness without any medical examination and died a day later under mysterious circumstances, questions about the medical "diagnosis" remain controversial. One of his most quoted sayings was "I wish to remain an eternal enigma to myself and to others."
Ludwig is best known as an eccentric whose legacy is intertwined with the history of art and architecture. He commissioned the construction of several extravagant fantasy castles and palaces, the most famous being Neuschwanstein, and was a devoted patron of the composer Richard Wagner. Since his legacy of grandiose castles lives on in the form of massive tourist revenue, King Ludwig is generally well liked and even revered by many in Bavaria today. (en.wikipedia.org)
Διαβάστε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου