ΣΑΛΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Pablo García Baena

Σάλα κινηματογράφου

Σειρά δεκάτη Τρίτη. Κάθισμα 3. Το ξέρεις
πως είμαι εδώ σαν πάντα. Και πως σε περιμένω.
Μεσ’ από δάσος σκούρο γεμάτο ψευδαισθήσεις
θα’ ρθείς από μια δέσμη νεκρομαντείας φερμένος
ή απ’ όνειρο θλιμμένο των ματιών μου
όπου ανασαίνεις λάμπα τρεμουλιαστή στης νύχτας
το βαθουλό σακούλι, έρωτα εσύ, έρωτά μου.
Θα φθάσεις πάνω στην κραυγή του ινδιάνου
πριν απαγάγουν την ξανθιά ηρωίδα.
Βιάσου, μπορείς να το εμποδίσεις. Ή ίσως
τη στιγμή που σηκώνει το στιλέτο
τα δώρα της οργής κι όλο λίπος το αίμα
των φονικών πηχτό και χλιό αργοκυλάει
σαν ασπρόμαυρη λάβα που ακόμα αβέβαιη όντας
ανάμεσα λήθαργο και ζωή
στάζει στων καθισμάτων το κόκκινο βελούδο.
Έλα τώρα. Μια λίμνη αποκλεισμένη
με πανύψηλα δέντρα και ψηλούς κιθαριστές
που κρούει των ανέμων το ιερό παρεκκλήσι,
μας καλεί’ ή τ’ ολοζώντανο κυκλάμινο των λιβαδιών
όπου η τρελή καρδιά καλπάζει ακούγοντας
τον παλιάτσο τα λόγια τα παλιά ν’ απαγγέλλει,
χωρίς να τα πιστεύει, του έρωτα και της ζήλιας:
«Πληρώσαμε πολύ ακριβά την ευτυχία εκείνη»
ή: «Εγώ είμαι τώρα αυτός που από φως έχω ανάγκη»,
και σε λίγο: «Φοβήθηκα τόσο μακριά να πάω»,
ενώ ο κοκκινολαίμης μεσ’ από τις κιτρινίλες
του έγχρωμου φιλμ πετάει σα φτερωτό πετράδι.
Κοντά μου φτάσε γρήγορα και νίκα
όταν γκρεμίζει η σπάθα δαμασκηνά θωράκια
κι ο ευγενικός τελάλης με τη μακριά τρουμπέτα
βολτάρει σε βαριών αρματωσιών παλαίστρες
πλάι στου Σερ Γουόλτερ Σκοτ τη γοτθική καθέδρα.
Νίκα με το χρυσό όνομά σου, ώ, Μίδα κάνε με
χρυσή μονέδα να πληρώνω τα φιλιά σου,
χρυσό κρασί να ζεματώ τα χείλη σου,
γάντια χρυσά με δαύτα να κουρεύεις
δεσποτικές κουκούλες με κόκκινες τουλίπες.
Θα ‘ρθεις. Κάποια στιγμή θα βρεθείς στο πλευρό μου
στ’ αμυδρό μισοσκόταδο της χιλιόχρονης νύχτας.
Καθισμένος στην άκρη του αστρικού αμφιθεάτρου
θα σε προσμένω. Σαν τυφλός που το φως ξαναβρίσκει
θα με ψάχνεις. Οι γιοί σου θα’ χουν πάει στο θεωρείο τους
από πηγμένο γύψο κι ολόχαροι θα βλέπουν
απερίγραπτους άθλους ουρανίων καουμπόυδων,
κι εγώ ξέρεις πού θά ‘μαι: σειρά δεκάτη Τρίτη.

Πάμπλο Γκαρθία Μπαένα / Ισπανία

Σύγχρονη Ισπανική Ποίηση (Γνώση, 1989)
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου