ΠΕΘΑΝΕ Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Έκρυβε την τραγικότητα κάτω από τη χαριτωμένη επιφάνεια
Γιώργος Δ. Κ. Σαρηγιάννης (Tα Νέα, 26/3/2010)
Ένας από τους πολύ καλούς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, ο Δημήτρης Οικονόμου (Κουτσογεωργακόπουλος), έφυγε χτες το βράδυ από τη ζωή στα 57 του χρόνια από ανίατη ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε χρόνια. Κηδεύεται σήμερα στις 13.00 στο Α΄ Νεκροταφείο. «Μαλακός», ανάλαφρος ηθοποιός, «μοτσάρτειος», με χιούμορ αλλά και μια βαθιά τραγικότητα κρυμμένη κάτω από επιφάνεια χαριτωμένη-, ο Δημήτρης Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Παιδί του «Θεάτρου Τέχνης»- απόφοιτος της δραματικής σχολής του το 1977-, από το «Θέατρο Τέχνης» ξεκίνησε την καριέρα του, μαθητής ακόμα, για να ξεχωρίσει πολύ γρήγορα.
Θα
συνεργαστεί στη συνέχεια με το «Θεσσαλικό Θέατρο», τους θιάσους Καλογεροπούλου, Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, τη «Θεατρική Συντεχνία», «νέα Σκηνή» Λευτέρη Βογιατζή, Βασίλη Διαμαντόπουλο (Μόσκα στον «Βολπόνε»), «Πράξη» της Μπέττυς Αρβανίτη, το Μέγαρο Μουσικής, το «Θέατρο του Νότου». Το ΄93 επιστρέφει στο «Θέατρο Τέχνης»: Ξανθίας στους «Βατράχους», Καρύων στον «Πλούτο», Δίδυμοι στους «Δίδυμους της Βενετίας», Τρελός στον «Βασιλιά Ληρ»... Παίζει στον «Ίωνα» που ανέβασε η Λυδία Κονιόρδου με το Εθνικό Θέατρο, συνεργάζεται με το «Απλό Θέατρο». Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με τον Νίκο Καμτσή στο «Τόπος Αλλού»: «Περιμένοντας τον Γκοντό» (εξαιρετικός Εστραγκόν) και «Ζορζ Νταντέν» (στον επώνυμο ρόλο που έμελλε να είναι ο τελευταίος του). Το 1981 ίδρυσε με την Πέπη Οικονομοπούλου τον θίασο «Καθρέφτης»: «Παλιοί καιροί», «Οι εξόριστοι», «Καρτελοθήκη», «Η κυρία του τρένου» (Σκαρίμπας).
Είχε υπογράψει και αρκετές σκηνοθεσίες - «Φωτιές» του Σέπαρντ, «Ελευθερία στη Βρέμη» του Φασμπίντερ, «Πινακοθήκη ηλιθίων» του Τσιφόρου...- ενώ συνυπέγραψε με τη Λυδία Κονιόρδου την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο. Ο Δημήτρης Οικονόμου δίδαξε σε δραματικές σχολές ενώ τα τελευταία χρόνια είχε δημιουργήσει με την ηθοποιό Ναταλία Στυλιανού εργαστήριο δραματικής τέχνης.
Θα θυμάμαι πάντα τον συγκλονιστικό ομοφυλόφιλό του στην «Εβριάνα» του Νορέν και τον Τελιέγκιν του στον «Θείο Βάνια» του Λευτέρη Βογιατζή, όπου έδωσε τεράστιες μουσικές διαστάσεις σε ένα ρολάκι.
Έκρυβε την τραγικότητα κάτω από τη χαριτωμένη επιφάνεια
Γιώργος Δ. Κ. Σαρηγιάννης (Tα Νέα, 26/3/2010)
Ένας από τους πολύ καλούς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, ο Δημήτρης Οικονόμου (Κουτσογεωργακόπουλος), έφυγε χτες το βράδυ από τη ζωή στα 57 του χρόνια από ανίατη ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε χρόνια. Κηδεύεται σήμερα στις 13.00 στο Α΄ Νεκροταφείο. «Μαλακός», ανάλαφρος ηθοποιός, «μοτσάρτειος», με χιούμορ αλλά και μια βαθιά τραγικότητα κρυμμένη κάτω από επιφάνεια χαριτωμένη-, ο Δημήτρης Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Παιδί του «Θεάτρου Τέχνης»- απόφοιτος της δραματικής σχολής του το 1977-, από το «Θέατρο Τέχνης» ξεκίνησε την καριέρα του, μαθητής ακόμα, για να ξεχωρίσει πολύ γρήγορα.
Θα
συνεργαστεί στη συνέχεια με το «Θεσσαλικό Θέατρο», τους θιάσους Καλογεροπούλου, Αλεξανδράκη, Κούρκουλου, τη «Θεατρική Συντεχνία», «νέα Σκηνή» Λευτέρη Βογιατζή, Βασίλη Διαμαντόπουλο (Μόσκα στον «Βολπόνε»), «Πράξη» της Μπέττυς Αρβανίτη, το Μέγαρο Μουσικής, το «Θέατρο του Νότου». Το ΄93 επιστρέφει στο «Θέατρο Τέχνης»: Ξανθίας στους «Βατράχους», Καρύων στον «Πλούτο», Δίδυμοι στους «Δίδυμους της Βενετίας», Τρελός στον «Βασιλιά Ληρ»... Παίζει στον «Ίωνα» που ανέβασε η Λυδία Κονιόρδου με το Εθνικό Θέατρο, συνεργάζεται με το «Απλό Θέατρο». Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με τον Νίκο Καμτσή στο «Τόπος Αλλού»: «Περιμένοντας τον Γκοντό» (εξαιρετικός Εστραγκόν) και «Ζορζ Νταντέν» (στον επώνυμο ρόλο που έμελλε να είναι ο τελευταίος του). Το 1981 ίδρυσε με την Πέπη Οικονομοπούλου τον θίασο «Καθρέφτης»: «Παλιοί καιροί», «Οι εξόριστοι», «Καρτελοθήκη», «Η κυρία του τρένου» (Σκαρίμπας).Είχε υπογράψει και αρκετές σκηνοθεσίες - «Φωτιές» του Σέπαρντ, «Ελευθερία στη Βρέμη» του Φασμπίντερ, «Πινακοθήκη ηλιθίων» του Τσιφόρου...- ενώ συνυπέγραψε με τη Λυδία Κονιόρδου την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο. Ο Δημήτρης Οικονόμου δίδαξε σε δραματικές σχολές ενώ τα τελευταία χρόνια είχε δημιουργήσει με την ηθοποιό Ναταλία Στυλιανού εργαστήριο δραματικής τέχνης.
Θα θυμάμαι πάντα τον συγκλονιστικό ομοφυλόφιλό του στην «Εβριάνα» του Νορέν και τον Τελιέγκιν του στον «Θείο Βάνια» του Λευτέρη Βογιατζή, όπου έδωσε τεράστιες μουσικές διαστάσεις σε ένα ρολάκι.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου