Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ

.

Francoise Nielly

.

Ο Κωνσταντίνος ξεκινάει

Λίγο πριν αναχωρήσεις –
και δεν μου είσαι ούτε γιος, ούτε αδερφός,
ούτε φίλος ούτε εραστής
κι ωστόσο κάτι ελάχιστα παραπάνω απ’ όλα αυτά –
θα κρατήσω μες στο σκληρό μου χέρι το χέρι σου,
το καλό σου χέρι που γνώρισε απολαύσεις
και πίκρα και νύχτες δυνατού ανέμου,
αφού πάνω απ’ όλα θέλω ακόμη
(ακόμη, όχι πάλι) να σε αγκαλιάσω σφιχτά,
τόσο, που τουλάχιστον για μια στιγμή
να γίνουμε ένα σώμα, ένα αίμα
ένα σπέρμα, ένας λόγος.
Αλλά παρ’ όλα αυτά, ναι, παρ’ όλα αυτά,
θα κρατήσω το καλό σου χέρι
και θα σε φέρω ως την πόρτα,
θα σε στείλω σαν περιστέρι, Κωνσταντίνε,
στην αγκαλιά του κόσμου:
και σ’ όλους τους δυνατούς ανέμους που θα σε πάρουν,
στην πίκρα σου και στη χαρά σου,
αδερφέ και γιε μου, εραστή και φίλε μου,
θα σε συνοδεύει πάντοτε η στοργή μου,
ανήσυχη ίσως, κάποτε θολή,
μα πάντα ευτυχισμένη με κάθε σου χαρά.
Να ‘ναι οι άνεμοι ευνοϊκοί και ούριοι
πάνω σου, ως το τέλος της διαδρομής.

Ράμι Σαάρι / Ισραήλ

(μτφ: Χάρης Βλαβιανός & Ράμι Σαάρι)