Η ΑΤΑΚΑ "I AM LESBIAN" ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΥ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

.
«Η ατάκα “I am Lesbian” με έχει κάνει πολύ δημοφιλή...»
Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ* (emprosnet.gr, 12/6/2008 )
Πέρα από τις γνωστές ελληνικές και διεθνείς εφημερίδες, διαβάζω καθημερινά την εφημερίδα σας, μια εφημερίδα του τόπου μου, της πατρίδας μου, της Λέσβου, όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και αγάπησα, για τις μοναδικές της φυσικές ομορφιές, για την ιστορία και τις σπουδαίες προσωπικότητες που γέννησε ανά τους αιώνες, απ’ τη Σαπφώ και τον Πιττακό, ως τον Μυριβήλη και τον Ελύτη. Ένας τόπος όπου κατά τον Ελύτη «ο ήλιος και η σελήνη συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά.» Ένας τόπος αληθινά προοδευτικός, μπροστά απ’ τον καιρό του, ψημένος με τα ιδανικά της ατομικής ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.

Τον τελευταίο καιρό νιώθω άβολα, ζώντας στην ξενιτιά, χιλιάδες μίλια μακριά απ’ τον τόπο μου, όταν φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι από κάθε μεριά της γης (κι εδώ στην Αμερική γνωρίζεις από Αιθίοπες μέχρι Φιλιππινέζους) με ρωτάνε, συχνά με ειρωνικό ή υποτιμητικό ύφος, για τη γνωστή υπόθεση περί της χρήσης του όρου «Λεσβία» και «Λεσβιακός» όταν κανείς αναφέρεται είτε στο νησί, είτε στις ομοφυλόφιλες γυναίκες. Μια υπόθεση που έχει κάνει το γύρο του κόσμου σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης χάρη στις αναχρονιστικές, συντηρητικές, πατριδοκάπηλες ενέργειες κάποιων Λέσβιων που θυμίζουν άλλες εποχές. Όταν την ίδια στιγμή στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην Αμερική οι προσωπικές ελευθερίες μπαίνουν στην πρώτη γραμμή, όταν σε πολλές χώρες οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να ζουν ελεύθερα, με ίσα δικαιώματα, χωρίς να κρύβονται, να ντρέπονται, να καταπιέζονται και ως αποτέλεσμα να ζουν μια μίζερη και πολλές φορές επικίνδυνη ζωή, αυτοί οι συντοπίτες μας, θεωρώντας προφανώς «κουσούρι» την ομοφυλοφιλία, προσβάλλονται.

Δεν μας μένει παρά να πάει στα δικαστήρια για ασφαλιστικά μέτρα και η Jeep για τη χρήση του όρου τζιπ, μιας και ο κόσμος αποκαλεί τα Suzuki ή τα Nissan SUVs τζιπάκια. Να ξεσηκωθούν και οι Αφροδίτες διεθνώς για τα «αφροδισιακά νοσήματα» και οι Ερμήδες για τους «ερμαφρόδιτους» της βιολογίας. Να ξεσηκωθούν κι οι Οθωμανοί για τα «Οθωμανικά» κι οι απανταχού Έλληνες για αυτό που όλος ο Δυτικός κόσμος αποκαλεί «Greek» στον έρωτα. Η γλώσσα, κάθε γλώσσα δεν πλάθεται μέσα στα δικαστήρια, ούτε ακολουθεί νόμους και κανόνες. Αντίθετα, οι νόμοι και οι κανόνες της γλώσσας και κάθε γλώσσας ακολουθούν τη γλώσσα. Κι όσο κι αν τις εξαιρέσεις αναγκαζόμαστε να τις κάνουμε νέους κανόνες (π.χ. αττική σύνταξη) τόσο η γλώσσα θα κάνει τα δικά της και τόσο πιο αχαλίνωτη θα γίνεται.

Είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να επιχειρηματολογήσει κανείς όταν η συζήτηση είναι για τα αυτονόητα. Όχι, δεν είμαστε περήφανοι για τη Σαπφώ γιατί ήταν ή δεν ήταν ομοφυλόφιλη, είμαστε περήφανοι για το μεγαλείο του ποιητικού της έργου, γιατί το όνομά της φαντάζει ψηλά στη δημόσια βιβλιοθήκη της Βοστώνης με μεγάλα γράμματα. Όχι, δεν είμαστε περήφανοι για τον Πιττακό γιατί γνωρίζουμε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Κανείς δεν έβλεπε απ’ την κλειδαρότρυπα. Η ιστορία τον ονόμασε Σοφό, έναν απ’ τους Επτά, γι’ αυτό είμαστε περήφανοι.

Σχετικά με τα δήθεν προβλήματα που ανακύπτουν από τη χρήση των όρων για τις γυναίκες της Λέσβου και τις ομοφυλόφιλες γυναίκες, νομίζω στα ελληνικά έχουμε λύσει το πρόβλημα με τον τόνο και τη χρήση κεφαλαίου πρώτου γράμματος για την καταγωγή απ’ τη Λέσβο. Στα αγγλικά η χρήση του κεφαλαίου λειτουργεί επίσης. Όσο δε για τον προφορικό λόγο, πρέπει να είναι κανείς πολύ βλάκας για να μην καταλάβει απ’ τα συμφραζόμενα αν η αναφορά γίνεται σε ομοφυλόφιλη γυναίκα ή σε κάτοικο της Λέσβου. Και δε νομίζω ότι οι αξιότιμοι κύριοι και κυρίες που πήγαν στα δικαστήρια να έχασαν καμιά συναυλία του «Λεσβιακού Καλοκαιριού» στη Μυτιλήνη, γιατί τάχα νόμιζαν ότι πρόκειται περί ομοφυλοφιλικών οργίων. Θα γελούσε και ο πιο αφελής του πλανήτη...

Νομίζω ήρθε η ώρα οι επίσημες αρχές του τόπου να μιλήσουν δημόσια. Ας ακολουθήσουν το παράδειγμα του δημάρχου της Τήλου και άλλων ανθρώπων που ξεπέρασαν τα κόμπλεξ του παρελθόντος εν Ελλάδι και διεθνώς κι ας διαλαλήσουν δημόσια ότι οι Λέσβιοι έχουν μάθει να σέβονται τα ατομικά δικαιώματα, να μην προσβάλλουν τις αξίες του ανθρώπου και να σέβονται τις ιδιαιτερότητες μειονοτήτων ή πλειονοτήτων - δεν έχει σημασία. Είμαστε όλοι άνθρωποι του ίδιου Θεού, άσπροι και μαύροι, ομοφυλόφιλοι ή ετεροφυλόφιλοι, αριστεροί και δεξιοί, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Επιτέλους ας ακουστεί η πραγματική φωνή της Λέσβου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, κι όχι δυο τρεις συντηρητικές, αναχρονιστικές λεσβιακές παρουσίες που μας κάνουν να φαντάζουμε, αν μη τι άλλο, αστείοι στα μάτια των μη Λέσβιων ή μη Ελλήνων φίλων μας.

Στο κάτω κάτω της γραφής, για μένα που δεν είμαι ομοφυλόφιλος, η ατάκα «I am Lesbian» με έχει κάνει πολύ δημοφιλή εδώ στην ξενιτιά, κι όλοι οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο με γνωρίζουν ακριβώς γιατί εξ ορισμού ως Lesbian, αγαπώ τις γυναίκες...
* Ο Δημήτρης Καζάζης είναι Λέσβιος και σπουδάζει στην πόλη Providence, την πρωτεύουσα του Rhode Island των ΗΠΑ.