ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-3517/08
υποβολή: Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL)
προς την Επιτροπή
Θέμα: Εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ στην Ελλάδα
Τα κράτη μέλη οφείλουν να μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο την οδηγία 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών έως την 30ή Απριλίου.2006.
Δεδομένου του άρθρου 3, παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας, που προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι το κράτος μέλος υποδοχής διευκολύνει την είσοδο και τη διαμονή του/της συζύγου, ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς η ελληνική έννομη τάξη έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα διαδοχής ομόφυλου ζευγαριού, που έχει συνάψει γάμο σε κράτος μέλος και, ασκώντας το δικαίωμά του στην ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, έχει αποκτήσει ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα;
υποβολή: Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL)
προς την Επιτροπή
Θέμα: Εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ στην Ελλάδα
Τα κράτη μέλη οφείλουν να μεταφέρουν στο εθνικό δίκαιο την οδηγία 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών έως την 30ή Απριλίου.2006.
Δεδομένου του άρθρου 3, παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας, που προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι το κράτος μέλος υποδοχής διευκολύνει την είσοδο και τη διαμονή του/της συζύγου, ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς η ελληνική έννομη τάξη έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα διαδοχής ομόφυλου ζευγαριού, που έχει συνάψει γάμο σε κράτος μέλος και, ασκώντας το δικαίωμά του στην ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, έχει αποκτήσει ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα;
3 σχόλια:
Είναι αναμφίβολα μια ευχάριστη έκπληξη ένας έλληνας ευρωβουλευτής σε διάστημα λίγων μηνών (νομίζω 8) έχει καταθέσει τρεις ερωτήσεις που αφορούν λοατ θέματα. Η πρώτη αφορούσε τον Άλεξ, η δεύτερη το σύμφωνο συμβίωσης, και τώρα αυτή για τον γάμο ομοφύλων σε εφαρμογή της οδηγίας 2004/38. Δείχνει επιμονή και σταθερότητα και σίγουρα αξίζει ένα θερμό μπράβο.
O κ. Παπαδημούλης αντί να ρωτάει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το νομοθετικό και διοικητικό καθεστώς που υπάρχει στη χώρα του, θα μπορούσε να ανοίξει το κομπιούτερ του, να βρει τη νομοθεσία, να εντοπίσει ο ίδιος τις παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου και να τις ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η Επιτροπή δεν είναι ινστιτούτο νομικής πληροφόρησης, είναι το κοινοτικό όργανο που επεμβαίνει για να διασφαλίσει ότι τα κράτη ΤΗΡΟΥΝ την κοινοτική νομοθεσία.
Αντίθετα, δουλειά του βουλευτή, αντί να ρωτάει την Επιτροπή να τον ενημερώσει, είναι να βρει μόνος του τι δεν πάει καλά και να ζητήσει από την Επιτροπή να ασκήσει τις αρμοδιότητές της επιτέλους. Αυτό είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, να ρωτήσεις την Επιτροπή "γιατί δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου; Τι σκοπεύεις να κάνεις;". Όχι τα λογάκια που ρωτάμε για να μας "παίξουν" τα μέσα ενημέρωσης και τα μπλογκς. Αυτά μπορεί να τα κάνει κάθε πολίτης μέσω της επιτροπής αναφορών της Ευρωβουλής. Δεν παίρνεις 30.000 ευρώ το μήνα για να κάνεις τη δουλειά που μπορεί να κάνει ο κάθε πολίτης.
Αν κρίνω και από τη σχετικά πρόσφατη εγκυκλοπαιδικού τύπου ερώτηση ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ
Ή οι έλληνες ευρωβουλευτές δεν επιθυμούν να δεσμευθούν σοβαρά με ερωτήσεις που να υποδηλώνουν τη σαφή θέση τους στο θέμα
Ή δεν θέλουν να έρθουν σε σύγκρουση με την επίσημη κομματική γραμμή, που ή είναι αντίθετη ή δεν υπάρχει
Ή δεν γνωρίζουν πράγματι το «αντικείμενο» και ή δεν θέλουν να ρωτήσουν εκείνους που το κατέχουν ή δεν ξέρουν ποιους να ρωτήσουν ή οι «ειδήμονες» απλώς δεν υπάρχουν.
Διαλέγει και παίρνει κανείς.
Ευπρόσδεκτοι και άλλοι πιθανοί λόγοι.
Δημοσίευση σχολίου