13.12.07

Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΟΒΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ

Image Hosted by ImageShack.us
.
Σύμπραξη κατά της Ομοφυλοφοβίας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (11/12/2007)
Απάντηση Στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Σε συνέχεια του Δελτίου Τύπου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α της 16-10-2007, με το οποίο το κόμμα σας τάσσεται υπέρ της ισχύος του Πολιτικού Γάμου και για ομόφυλα ζευγάρια, εκφράζουμε την ικανοποίηση του σωματείου μας.Αναμένουμε ότι θα προγραμματίσετε συγκεκριμένες ενέργειες για την προώθηση αυτής της ρύθμισης, προκειμένου αυτή να βρει στήριξη και από άλλες πολιτικές δυνάμεις και να υλοποιηθεί. Το σωματείο μας βρίσκεται στη διάθεσή σας για το σκοπό αυτό και αναμένουμε σχετική ενημέρωσή μας.
Στο σημείο αυτό, θέλουμε να εντοπίσουμε μια αντίφαση στο Δελτίο Τύπου σας:
§ Εάν όντως εννοείτε ότι το ισχύον καθεστώς για τον πολιτικό γάμο πρέπει να εφαρμοστεί και για τα ομόφυλα ζευγάρια, τότε δεν απαιτείται καμία επιπλέον ρύθμιση για την υιοθεσία (την οποία μνημονεύετε), επειδή η υιοθεσία ήδη ρυθμίζεται από τον ισχύοντα νόμο.
§ Εάν όμως εννοείτε την ψήφιση άλλου νόμου με περιεχόμενο όμοιο με τον ισχύοντα για τον πολιτικό γάμο, δηλαδή εάν εννοείτε ότι θα πρέπει να ψηφιστεί νόμος «συμβίωσης», τότε βέβαια χρειάζεται ιδιαίτερη μνεία στην υιοθεσία. Στην περίπτωση αυτή επιθυμούμε να σας υπενθυμίσουμε, ότι όλες οι οργανώσεις των ομοφυλόφιλων /αμφιφυλόφιλων πολιτών της χώρας μας τάσσονται υπέρ της εφαρμογής του ισχύοντα νόμου για τον πολιτικό γάμο και όχι υπέρ ενός άλλου νόμου όμοιου περιεχόμενου. Υπενθυμίζουμε, ότι το θέμα της σύναψης οικογένειας από ομόφυλα ζευγάρια, υπήρξε αντικείμενο ομώνυμου διεπιστημονικού συνεδρίου, το οποίο διεξάχθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2004.
Τέλος, ας σας ενημερώσουμε, ότι προωθώντας στην ομοφυλοφιλική κοινότητα το Δελτίο Τύπου που μας στείλατε, λάβαμε σχόλια που αφορούσαν την άτυπη μορφή του (έλλειψη κεφαλίδας, έλλειψη υπογραφής / αναφοράς αρμόδιου, τίτλο του κόμματός σας μόνον σε συντομογραφία κ.ά.), τα οποία βέβαια δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε, ούτε άλλωστε είχαμε αρμοδιότητα.
με τιμή
ο πρόεδρος
Οδυσσέας Αναστασόπουλος
ο γραμματέας
Γιώργος Τσιτιρίδης

Σας ομολογώ ότι διαβάζοντας την παραπάνω απάντηση της Σύμπραξης η αρχική σύγχυσή μου από την παγκοσμίως πρωτότυπη πρόταση που κατέθεσε ο Συριζα σε επίπεδο κουβέντας να γίνεται για «κατοχύρωση του δικαιώματος της συμβίωσης ατόμων του ίδιου φύλου, με τη μορφή του πολιτικού γάμου» επιτάθηκε αφού ανακαλύπτω ότι μια λοατ οργάνωση με παράδοση σοβαρότητας μπορεί επίσης ανεξόδως να πρωτοτυπεί.
Διότι τα περί μη ανάγκης ρύθμισης του νόμου για τον πολιτικό γάμο προκειμένου να περιλάβει και τα ομόφυλα ζευγάρια μπορεί να έχουν ξανακουσθεί από κάποιους νομικούς, αλλά η εμπειρία από τις χώρες όπου αναγνωρίζεται ο γάμος ομοφύλων δείχνει ότι σε όλες ψηφίστηκαν ειδικές τροποποιήσεις τού μέχρι τότε ισχύοντος νόμου.
Και αντιλαμβάνομαι ότι το επιχείρημα αποτελεί μια βολική βάση συζήτησης και ενδεχομένως απαλλάσσει τις οργανώσεις από την υποχρέωση να καταθέσουν πιο συγκεκριμένες προτάσεις ή να οργανώσουν σχετικές δράσεις, αλλά δεν βλέπω σε τι θα ωφελήσει όσους θελήσουν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους και συναντώντας την άρνηση των οικείων δημοτικών αρχών θα πρέπει να προσφύγουν ατομικά στη δικαιοσύνη σε μια ψυχοφθόρα, χρονοβόρα και ευρωβόρα διαδικασία με αμφίβολο αποτέλεσμα.
Το ίδιο ισχύει και για την υποτιθέμενη μη ανάγκη ρύθμισης του νόμου περί υιοθεσίας. Την άποψη αυτή ομολογώ ότι την διαβάζω για πρώτη φορά, πέρα από ένα ανάλογο ψέλλισμα της ΟΛΚΕ. Υπάρχουν νομικοί που να την υποστηρίζουν;
Επειδή όμως υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να είμαι εγώ που δεν καταλαβαίνω σωστά, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν η θεσσαλονικιώτικη οργάνωση αποφάσιζε να διευκρινίσει τις θέσεις της στα πλαίσια ενός ουσιαστικού, καλοπροαίρετου ενδοκοινοτικού διαλόγου.

13 σχόλια:

xomeritis είπε...

Αυτό που αναρωτιέμαι όμως είναι αν έχουν οι ελληνικές λοατ οργανώσεις τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους να καταθέσουν ολοκληρωμένες προτάσεις.

Μια διευκρίνηση. Αν κατάλαβα καλά υπάρχει εμπειρία χωρών στις οποίες επεκτάθηκε η νομοθεσία για τον πολιτικό γάμο στην κάλυψη ομοφύλων ζευγαριών και υπήρξε άρνηση από τις δημοτικές αρχές να εφαρμόσουν το νόμο.

erva_cidreira είπε...

Ασφαλώς και οι ελληνικές λοατ οργανώσεις δεν έχουν τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που χρειάζονται για να μπορούν να καταθέτουν ολοκληρωμένες προτάσεις.
Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται με απωθητικές τσαπατσουλιές τύπου "Πες το ναί" ή με σοφιστείες και υπεκφυγές, αλλά με σοβαρό διάλογο και κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που υπάρχουν και θα ήθελαν να βοηθήσουν και να δεσμευτούν σε μια σοβαρή προσπάθεια.
Επιπλέον, μετά από τρία χρόνια συζητήσεων εξακολουθεί να μην υπάρχει ακριβής εικόνα των θέσεων των λοατ οργανώσεων, να μην σου πω ότι δεν ξέρουμε καν πόσες και ποιες είναι αυτές και πόσους πραγματικά εκπροσωπούν.

Υπάρχει η εμπειρία από την Ισπανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, για να μείνουμε στις χώρες της ΕΕ. Σε κάτι θα πρέπει να μας χρησιμεύσει.

Ανώνυμος είπε...

Δε μπορώ να καταλάβω τις νομικές λεπτομέρειες που ξέρετε εσείς αλλά αυτό που δεν έχει καμία σοβαρότητα είναι αυτό που λέει για υιοθεσίες για τους αμφιφιλόφιλους. Αμα υιοθετούνε και αυτοί που πότε πάνε με γυναίκες και πότε πάνε με άντρες θα τα τρελάνουνε τα παιδια. Δηλαδή άμα χωρίσουνε με τον άντρα που υιοθετήσανε ένα παιδί και μετά πάνε με γυναίκα και μετά ξαναπάνε με αντρα τι κακό μπέρδεμα που θα κάνουνε σε αυτό το παιδί δε μπορούνε να το σκεφτούνε?

Δεν υπάρχει κάποιος που να σκέφτεται με λογική για να πει στις οργανώσεις να μη βάζουνε τέτοιες παρανοϊκές προτάσεις?

Ανώνυμος είπε...

Γεια χαρά erva

Ως κάποιος που έχω ζήσει στη Θεσσαλονίκη και δραστηριοποιηθεί στο εκεί κίνημα και μάλιστα όχι στη Σύμπραξη, ενημερώνω ότι αν κάποια οργάνωση εδώ και χρόνια έχει δραστηριοποιηθεί στο θέμα του πολιτικού γάμου και της υιοθεσίας προσπαθώντας όχι μόνο να προωθήσει το σχετικό αίτημα αλλά και να επεξεργαστεί συγκεκριμένες θέσεις μέσα από διοργάνωση επιστημονικών συνεδρίων πάνω στο θέμα, αυτή είναι η Σύμπραξη.
Απο κει και πέρα και χωρίς να θέλω να υποκαταστήσω την απάντηση των παιδιών, γνώμη μου ως νομικού είναι ότι μάλλον παρανόήθηκε η σχετική τους ανάκοίνωση. Σε αυτήν αναφέρεται καθαρά ότι σε περίπτωση που ψηφιστεί νόμος για την αναγνώριση του πολιτικού γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια, τότε δεν απαιτείται περαιτέρω ρύθμιση για το δικαίωμα υιοθεσίας, καθώς η υιοθεσία ρυθμίζεται από το νόμο. Συνεπώς η ρυθμιστική του ισχύς θα επεκταθεί αυτόματα και στα ομόφυλα ζευγάρια.
Σε περίπτωση που η πολιτεία θεσπίσει τον πολιτικό γάμο αλλά δεν θέλει να δίνει το δικαίωμα υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια, θα πρέπει να θεσπίσει και ειδική ρύθμιση που να μην το επιτρέπει σε αυτά.
Αν ωστόσο επιλογή της πολιτείας είναι ένα σύμφωνο συμβίωσης τότε θα πρέπει και να θεσπιστεί και δικαίωμα υιοθεσίας για τα ζευγάρια του συμφώνου, αφού το ισχύον καθεστώς για την υιοθεσία αναφέρεται σε δικαίωμα υιοθεσίας ατόμων που έχουν συναψει γάμο (και πώς θα μπορούσε ναναι αλλιώς, αφού άλλης μορφής ένωσης δύο ατόμων, όπως το σύμφωνο συμβίωσης δεν υφίσταται στο ελληνικό δίκαιο).
Τέλος, όσον αφορά την άποψη που υποστηρίζει τη δυνατότητα δημάρχων να παντρέυουν υπό το ισχύον καθεστώς ομόφυλα ζευγάρια χωρίς να χρειάζεται ειδική νομική ρύθμιση και που βασίζεται στο ότι στον Αστικό Κώδικα δεν αναφέρεται ως προυπόθεση σύναψης γάμου η διαφορά φύλου, κατά την κρατούσα άποψη ένας τέτοιος γάμος θα ήταν ανυπόστατος, συνεπώς δεν θα αναγνωριζόταν από οποιαδήποτε δημόσια αρχή, δεν θα επέφερε οποιεσδήποτε έννομες συνέπειες και θα ακυρωνόταν και τυπικά με οποιαδήποτε προσφυγή σε αστικό δικαστήριο, δεδομένου ότι -πάντα κατά την κρατούσα άποψη- η διαφορά φύλου ως προυπόθεση σύναψης γάμου συνάγεται ερμηνευτικά από το κείμενο του νόμου και το Σύνταγμα.
Πρβλ τις σχετικές ερμηνείες για τη συνταγματική προστασία του θεσμού της οικογένειας και τη στενή ερμηνεία που δίνει η κράτούσα θεωρία στην έννοια αυτή.

Στέλιος Κ.

e-Lawyer είπε...

Κύριέ μου ανώνυμε παραπάνω που λες για τους αμφιφυλόφιλους, μάθε ότι ο νόμος δεν λέει ότι για να υιοθετήσει κάποιος πρέπει να καταθέσει πιστοποιητικό σεξουαλικών φρονημάτων. Το δικαιώμα για υιοθεσία αναγνωρίζεται για κάθε μεμονωμένο άτομο και για κάθε παντρεμένο ζευγάρι, εφόσον πληρούνται κάποιες ηλικιακές προϋποθέσεις.

Κύριε Στέλιο Κ., καμία "κρατούσα άποψη" δεν προσθέτει απαγορεύσεις που δεν προβλέπονται από το νόμο, σε Συνταγματικά δικαιώματα. Πριν διατυπώσετε με τόση βεβαιότητα τη θέση περί βέβαιης τάχα ακύρωσης γάμου ως ανυπόστατου, θα έπρεπε να μας παραθεσετε και σχετική νομολογία. Από μόνη της την "κρατούσα άποψη", η οποία πια δεν είναι και τόσο κρατούσα, αφού και οι καθηγητές οικογενειακού δικαίου βάζουν νερό στο κρασί τους, δεν φτάνει.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν ειναι απαραίτητη η νομοθετική πρόβλεψη που θα τα ξεκαθαρίζει όλα αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα e-lawyer

Δεν έχω καμία βεβαιότητα για τα όσα λέω σε οποιοδήποτε θέμα, για μένα το να αμφισβητώ διαρκώς τα ίδια μου τα πιστεύω είναι βασικό. Εν πάσει περιπτώσει όπως πολύ καλά γνωρίζεις κρατούσα άποψη δεν σημαίνει και ορθότερη, ενδεχομένως μια ορθή ερμηνεία να επέτρεπε τον πολιτικό γάμο και χωρίς περαιτέρω νομοθετική ρύθμιση. Ωστόσο επειδή δεν αρκεί η βαθμιαία μεταστροφή της νομικής κοινότητας σε μια ευρεία ερμηνεία του νόμου για να ευδοκιμήσει και στην πράξη ο πολιτικός γάμος χωρίς ρητή νομοθετική πρόβλεψη, νομίζω ότι στόχος του κινήματος θα πρέπει να είναι να κατοχυρωθεί νομοθετικά ο πολιτικός γάμος ομοφύλων και να μην μπλέκει σε ατέρμονες νομικές συζητήσεις. Σε διαφορετική περίπτωση μπορώ να φανταστώ δημάρχους που να τελούν πολιτικό γάμο και τη διοίκηση και τα δικαστήρια να μην τους αναγνωρίζουν, πράγμα που θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα απά αυτά που ένας γάμος στοχεύει να λύσει.
Και φυσικά δεν μπορώ να παραθέσω αντίστοιχη νομολογία, αφού δεν υφίσταται( εκτός κι αν κάνω λάθος), μια εκτίμηση ως προς τη στάση της δικαστικής εξουσίας κάνω, που δεν διακρίνεται δα για την προοδευτικότητά της.
Και φυσικά έχεις άπειρο δίκιο ότι καμιά κρατούσα άποψη δεν μπορεί να προσθέτει απαγορεύσεις σε συνταγματικά δικαιώματα όταν αυτές δεν προβλέπονται με νόμο, αλλά αυτό πώς μας βοηθάει στην πράξη να προχωρήσουμε και να πετύχουμε κατακτήσεις; Άλλωστε σε τόσα και τόσα νομικά ζητήματα η επιστημονική κοινότητα σύσσωμη στέκεται υπέρ μιας (προοδευτικής) άποψης και η εκτελεστική και δικαστική εξουσία την αγνοούν- οι κάμερες είναι επίκαιρο σχετικό ζήτημα.
Για να όλοκληρώσω, μέλημα μου είναι να καταδείξω πως το κίνημα πρέπει να θέσει προτεραιότητες και να έχει καθαρές θέσεις για να μας παίρνουν στα σοβαρά. Θέλουμενα παλέψουμε για ευρεία ερμηνεία? Θέλουμε σύμφωνο? Θέλουμε γάμο? Νομίζω σωστά έχει αρχίσει να αποκρυσταλλώνεται η άποψη για νομοθετική κατοχύρωση πολιτικού γάμου.

Υ.Γ. Πάντως δεν νομίζω ότι διαφωνούμε στην πραγματικότητα και τόσο πολύ, πάντα προκύπτουν και οι περιορισμοί του μέσου σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό το έχω ξαναπεί εδώ και εκφράζω πάντα τις επιφυλάξεις μου ως προς τις δυνατότητες ενός e-διαλόγου να είναι αποδοτικός:-)

Στέλιος Κ.

erva_cidreira είπε...

μέλημα μου είναι να καταδείξω πως το κίνημα πρέπει να θέσει προτεραιότητες

Στην πραγματικότητα οι τρεις πυλώνες των «λοαδ δικαιωμάτων» είναι ο πολιτικός γάμος, η ομογονεϊκότητα (μέσω υιοθεσίας και/ή μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και το δικαίωμα γονικής μέριμνας και για τους δυο γονείς) και η ταυτότητα φύλου.
Μολονότι δεν αποτελούν ένα πακέτο, συνδέονται στενά και η όποια ιεράρχηση προτεραιοτήτων στην επίλυσή τους οφείλει να είναι χρονική για λόγους λογικής συνέπειας.
Ακόμη κι αν δεχθούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι ο πολιτικός γάμος επιτρέπεται, αφού δεν απαγορεύεται ρητά, η ομογονεϊκότητα είναι προφανές ότι απαιτεί νομοθετικές ρυθμίσεις.
Π.χ. στα απαραίτητα δικαιολογητικά για την υιοθεσία ζητείται «Ιατρική γνωμάτευση για την ανικανότητα τεκνοποίησης της μητέρας, εφόσον είναι κάτω των 35 ετών», προϋπόθεση που αποκλείει τα ζευγάρια ανδρών, αλλά και γυναικών αφού το ζήτημα και σ’ αυτά δεν τίθεται συνήθως με όρους ανικανότητας τεκνοποίησης.
Στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή προβλέπεται ότι η κυοφορία για λογαριασμό άλλου επιτρέπεται κατόπιν δικαστικής άδειας, που παρέχεται ύστερα από αίτηση γυναίκας, εφόσον αυτή αδυνατεί να κυοφορήσει και, άρα, αποκλείεται το ζεύγος ομοφυλόφιλων ανδρών που θα χρειαστεί να συνδυάσει τεχνητή γονιμοποίηση και παρένθετη μητέρα, ενώ ο νομοθέτης μοιάζει να είναι σαφέστερος ως προς την ετερότητα φύλου των συζύγων αφού και από την άγαμη γυναίκα ζητεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο τόσο τη δική της συναίνεση όσο και αυτή του άνδρα με τον οποίο συζεί.
Επιπλέον απαιτείται και η αλλαγή της χρησιμοποιούμενης ορολογίας (π.χ. μητέρα, πατέρας)

Υποθέτω λοιπόν, χωρίς να είμαι νομικός αλλά ένας απλός πολίτης που προσπαθεί να βγάλει μια άκρη μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα, ότι ένα πράγμα είναι να λέμε ότι θα πρέπει να ισχύουν ενιαίοι νόμοι για τα ομόφυλα και τα ετερόφυλα ζευγάρια κι άλλο το να ισχυριζόμαστε ότι μπορούν οι παρόντες νόμοι, ως έχουν, χωρίς ρυθμίσεις, να εξυπηρετήσουν.
Επιπλέον, σχετικά με τα είδη στρατηγικής που μπορέί να ακολουθηθούν, μόνο στη Μασσαχουσέτη χρησιμοποιήθηκε η οδός της δικαστικής προσφυγής από 7 ζευγάρια με θετικά αποτελέσματα για τη συγκεκριμένη Πολιτεία και ιδιαιτέρως αρνητικά για πολλές άλλες, ενώ στις υπόλοιπες 5 χώρες (Ολλανδία, Βελγιο, Καναδά, Ισπανία, Ν. Αφρική) προτιμήθηκε η νομοθετική ρύθμιση μέσω Κοινοβουλίου.
Τελικά, τι δεν καταλαβαίνω σωστά;

Ανώνυμος είπε...

Erva

ίσως αυτό που δεν έχεις καταλάβει είναι το ότι με την επίκληση της ιδιότητας του νομικού βιαζόμαστε πολλές φορές να βγάζουμε συμπεράσματα(για μένα το λέω αυτό, δεν είναι υπαινιγμός για τον e-lawyer)!
Thanks για τις χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το νομικό καθεστώς των υοιθεσιών:-)
Μάλλον πρέπει να αποφασίσω να διαβάσω επιτέλους τα συμπεράσματα του συνεδρίου της Σύμπραξης για το ζήτημα (όπου συμμετείχαν καθηγητές νομικής που έχουν ασχοληθεί με το θέμα) μπας και ξεστραβωθώ λιγάκι, όλο λέω ότι θα το κάνω και όλο βαριέμαι:-)

Στέλιος Κ.

Ανώνυμος είπε...

Ορθώς αναφέρει ο Ε-Lawyer ότι το δικαίωμα για υιοθεσία αναγνωρίζεται για κάθε μεμονωμένο άτομο και για κάθε παντρεμένο ζευγάρι με κάποιες προϋποθέσεις. Επομένως οι οργανώσεις κακώς βάζουν το αίτημα της υιοθεσίας; Αν αναγνωρισθεί ο γάμος το δικαίωμα θα απορρέει αυτόματα;

Δεν είμαι ο ανώνυμος που έβαλε το θέμα των μπαϊσέξουαλ αλλά στην περίπτωση τους το αίτημα για ομογονεϊκότητα δε συγκρούεται με την επιλογή που έχουν για σύζυγο διαφορετικού φύλου όποτε το θελήσουν; Δεν είναι σα να κάνουν τα παιδιά μπαλάκι και να τους προκαλούν σύγχιση;

Σε ότι έχει να κάνει με τα παιδιά νομίζω ότι πρέπει να έχουμε ευαισθησία.

erva_cidreira είπε...

ανώνυμε:

Τι σημαίνει "με τα παιδιά πρέπει να έχουμε ευαισθησία";

Αν ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού είναι αμφιλοφυλόφιλοι, γιατί θα πρέπει να αναθρέφουμε τα παιδιά δημιουργώντας τους την εσφαλμένη εντύπωση ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονιών τους είναι πάντοτε σταθερός και αμετάβλητος και αναγκάζοντάς αυτά που είναι, ή που θα ανακαλύψουν στο μέλλον ότι είναι, αμφιφυλόφιλα να ζουν με ενοχές;

Άσε που με την ίδια λογική της μη σύγχυσης των παιδιών θα έπρεπε να ξαναδούμε το διαζύγιο, τις μονογονεϊκές οικογένειες κι ό,τι άλλο απειλεί την παγιωμένη και "παγωμένη" εικόνα της πυρηνικής ετερόφυλης οικογένειας.

Η αλήθεια δεν είναι προτιμότερη από το ψέμα; Έστω κι αν στην αρχή μάς ξεβολεύει λίγο;

Ανώνυμος είπε...

Αν η αλήθεια είναι προτιμότερη από το ψέμα η αλήθεια είναι ότι με τους μπάι δε δίνεις καλές προοπτικές για οικογένεια μία έτσι και μία γιουβέτσι.

Η φράση μου δεν έχει νοηματικό κενό φίλε μου. Με τα παιδιά πρέπει να έχουμε ευαισθησία πάει να πει ότι με τα παιδιά πρέπει να έχουμε ευαισθησία και να μη τα κάνουμε πειραματόζωα. τελεία. Σημέρα μιλάνε για καλλυντικά not tested on animals και εμείς θέλουμε παιδάκια πειραματόζωα για τους μπάι; Θα τρελαθούμε; Τι ευαισθησία έχει αυτό ρε φίλε και πόση; Βάζουμε παραπάνω τους μπάι που το γλεντάνε με όλα τα φύλα από τα παιδάκια; Δε θέλω να πω ότι πρέπει να τα αναθρέφουμε με ψέματα αλλά να μη τους δώσουμε χειρότερες προοπτικές από τα ιδρύματα. Να μάθουνε ότι υπάρχουν διάφορα ποσοστά πληθυσμού αλλά όλα τα ποσοστά δεν είναι κατάλληλα για να αναθρέφουν παιδιά. Η σεξουαλική προτίμηση στα φύλα όταν δεν είναι σταθερή και αμετάβλητη όπως λες, δε λέγεται προσανατολισμός αν μιλάμε στην ελληνική γλώσσα.

Δεν ξέρω αν είσαι μπάι και θέλεις να το βλέπεις έτσι αλλά εγώ έχω ξεκαθαρίσει τι είμαι και τι θέλω. Έχω κάνει την επιλογή μου να ζω με άντρες και ξέρω ότι αυτό δε μου επιτρέπει ηθικά τη χαρά της φυσικής πατρότητας. Oι bi σπέρνουνε παιδιά με γυναίκες και πάνε και με άντρες. Όση σχέση έχουνε με τους ομοφυλόφιλους έχουνε και με τους ετεροφυλόφιλους. Εγώ είμαι ομοφυλόφιλος και ενδιαφέρομαι για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Έχετε χάσει το μπούσουλα εσείς οι ακτιβιστές. Όλα στο ίδιο σακούλι τα βάζετε; Περιμένω την αναγνώριση του γάμου και υποστηρίζω την υιοθεσία στα πλαίσια των ίσων δικαιωμάτων χωρίς να το θέλω προσωπικά. Μπορεί οι δικές σου εμπειρίες από τους γονείς σου να είναι άσχημες αλλά εγώ σαν παιδί είχα ανάγκη και από τη γυναικεία παρουσία της μάνας μου και από την αντρική του πατέρα μου. Ο καθένας μου κάλυπτε διαφορετικές ανάγκες και μου καλύπτει ακόμη και τώρα που δε ζούμε μαζί. Η σκέψη για πατέρα και μάνα μπαισέξουαλ με ανατριχιάζει.

Κράτα και το όνομα γιατί είναι και άλλοι ανώνυμοι. Γρηγόρης

Ανώνυμος είπε...

χεχε.... οικογένεια μία έτσι και μία γιουβέτσι.... Πολύ καλό.....
Οι μπάϊ- μπάϊ δε χρειάζεται να υιοθετούνε παιδιά. Αυτοί μπορούνε να κάνουνε δικά τους όταν πάνε με γυναίκες. Καλά το είπα ότι πρέπει να σκέφτονται λίγο λογικά αυτοί που είναι στις οργανώσεις.

xomeritis είπε...

Γιατί πρέπει να προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση στο παιδί το γεγονός αν ο μπαμπάς χωρίσει από το σύζυγό του και η επόμενη σχέση του - ή γάμος - είναι με γυναίκα από το αν ο μπαμπάς χωρίσει από το σύζυγό του και η επόμενη σχέση του - ή γάμος -είναι με άντρα; Μιλάμε τώρα για τις περιπτώσεις βέβαια που το παιδάκι δεν έχει μεγαλώσει καθημερινά τρώγοντας γιουβέτσι και μόνο γιουβέτσι.