ΠΕΡΙ OUTING 1

.

Το εξώφυλλο του περιοδικού, αρκετά προκλητικό, παρουσίαζε δύο ανθρώπους να είναι πίσω από μάσκες, πάνω στις οποίες ήταν τυπωμένα τα πρόσωπα της Τζόντυ Φόστερ και ενός παρουσιαστή του CNN, άγνωστου σε μένα. Από μακριά έμοιαζαν με μάσκες του καρναβαλιού, μόνο που ήταν πολύ πιο αληθινές και δύσκολα θα τις ξεχώριζες από τα πραγματικά πρόσωπα...
Είναι προφανή τα ανταλλάγματα - οικονομικά κυρίως - αυτής της ιδιόμορφης συναλλαγής: Αρκετές διασημότητες εξαργυρώνουν τη "χρυσή σιωπή" τους με πραγματικό χρυσό, αυτόν που τους δίνει η δυνατότητα να φλερτάρουν και με τα δύο φύλα των θαυμαστών τους. Ηθοποιοί εξακολουθούν και παίρνουν καλοπληρωμένους ρόλους που αφορούν στρέητ χαρακτήρες, τραγουδιστές σαγηνεύουν κορίτσια κάθε ηλικίας, ενώ παράλληλα εμείς οι γκέι τους αποδεχόμαστε γιατί "ξέρουμε" ότι είναι "δικοί μας", σαρξ εκ της σαρκός, και τι να κάνουμε τώρα που πρέπει και αυτά τα ινδάλματα κάπως να βγάλουν τα προς το ζην; Έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία - για εμάς - και το benefit of the doubt για τους στρέητ. Μονά-ζυγά κερδίζουν, δηλαδή.

Αγόρασα το περιοδικό και το διάβασα στην πτήση Λας Βέγκας-Νέα Υόρκη σχεδόν μονορούφι. Δίπλα μου, ένας άντρας γύρω στα 35, καταφανώς στρέητ, άλλαζε κανάλια στην οθόνη που βρισκόταν στην πλάτη του μπροστινού καθίσματος. Έπιασα τον εαυτό μου να ανοίγει με τέτοιο τρόπο το περιοδικό ώστε να μη φαίνεται τελείως ο τίτλος, ή τέλος πάντων να μην μπορεί εύκολα να τον διαβάσει ο διπλανός μου. Ακόμα κι εγώ, ο "συνειδητοποιημένος", που η ζωή μου μέσα από αυτό το μπλογκ είναι ανοιχτό βιβλίο, προσπαθούσα να αποφύγω να εκτεθώ σε έναν άγνωστο. Βρισκόμουν στο δικό μου "glass closet" - δε θα αρνιόμουν ότι είμαι γκέι σε κάποιον που θα με ρωτούσε, ούτε θα κατέφευγα σε τερτίπια για να σκεφτούν οι άλλοι ότι ίσως να είμαι και στρέητ (όπως, π.χ., το πάρε-δώσε με δήθεν γκόμενες, που τόσο συνηθίζεται στην Ελλάδα). Από την άλλη, δε θα τους το έδινα και στο πιάτο. Θα πρόσεχα - έστω και λίγο. (…)
Είμαστε γκέι ανάμεσα στους γκέι, άντε και ανάμεσα στους προοδευτικούς στρέητ, αλλά εμφανιζόμαστε στην καλύτερη περίπτωση ως ασέξουαλ προς όλους τους άλλους. Και λέω στην καλύτερη, γιατί υπάρχουν και εκείνοι που συνειδητά θολώνουν τα νερά, ψευτογκομενίζοντας με το άλλο φύλο, ή και φτάνοντας μέχρι το γάμο όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, συνήθως κάπου ανάμεσα στα πρώτα και τα δεύτερα "-άντα". (…)Το θέμα των κρυφών ή καταπιεσμένων ομοφυλόφιλων είναι όμως εντελώς διαφορετικό από το φαινόμενο των ημι-φανερών γκέι που πραγματεύεται το αμερικάνικο περιοδικό αλλά και οι περισσότεροι από εμάς στις ζωές μας.

(...)θεωρείται μεγάλο ταμπού το να ξεμπροστιάζεις κάποιον με αυτό τον τρόπο. Και ακτιβιστικές ομάδες που διαφωνούν με την πρακτική και άλλα έντυπα που υποστηρίζουν ότι οφείλει κανείς να σέβεται την επιλογή του καθενός και της καθεμιάς να κρατάει κάτι τέτοιο για τον εαυτό του/της. Υποστηρίζοντας ότι μπορεί η κυρία Φόστερ να μην ήθελε να ταυτιστεί το όνομά της και η καριέρα της με την σεξουαλικότητά της.

Προς υπεράσπιση του εαυτού του, ο πρώην πολεμικός ανταποκριτής, και νυν εκδότης του περιοδικού, δήλωσε ότι η κυρία Φόστερ δεν έκανε ποτέ καμιά ουσιαστική προσπάθεια να κρυφτεί, συζεί με την σύντροφό της χρόνια τώρα, έχουν δύο παιδιά, αλλά συστηματικά αποφεύγει οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στο θέμα σαν να είναι κάτι για το οποίο ντρέπεται. Και είπε επίσης ότι δεν θα έκανε τέτοιου είδους outing σε κάποιον/α που πραγματικά κρυβόταν. (…)
Η κύρια αιτία που έχουν καταφύγει οι ομάδες σε outing είναι η υποκρισία, ειδικά η υποκρισία πολιτικών που έχουν υποστηρίξει ομοερωτοβικές απόψεις, όντας οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι. Οπότε ποιοι/ες προκρίνονται για outing;
· Οι υποκριτές, που ανοιχτά και ενεργά αντιτίθενται στα γκέι δικαίωματα.
· Οι σιωπηλοί συνεργοί που "κυβερνούν" ομοερωτοφοβικά συστήματα (πχ. Εκκλησία)
· Επιφανείς προσωπικότητες που θα διέλυαν τα στερεότυπα και θα έκαναν τον κόσμο να αναπροσδιορίσει την στάση του απέναντι στην ομοφυλοφιλία.
· Όσοι είναι νεκροί.

.

Διαβάστε ολόκληρα τα κείμενα πιέζοντας εδώ:
Is there life after birth?

Athens Queer Playspace