BLOG ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

.

Blog για την ομοφυλοφιλία εντός της Εκκλησίας

Γκέι ράσα στο Διαδίκτυο
Του ΘΩΜΑ ΤΣΑΤΣΗ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/05/2007)
Ενα θέμα ταμπού εντός της Εκκλησίας είναι η ομοφυλοφιλία. Ποτέ δεν έχει γίνει συζήτηση στην Ιεραρχία. Κάποιοι το παρακολουθούν με κουτσομπολίστικη διάθεση, άλλοι μιλούν με υπονοούμενα και υπάρχουν κι εκείνοι που αφορίζουν μιλώντας για «κουσούρι».

Ενα blog για την ομοφυλοφιλία εντός της Εκκλησίας είναι μάλλον προωθημένη ιδέα για τα ελληνικά δεδομένα και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα προκαλέσει το σύστημα αξιών της Εκκλησίας.

Δημιουργός του, ο πατήρ Αβέρκιος, ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί -όπως δηλώνει ο ίδιος- κληρικός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Μεγάλο ρίσκο

Το blog ομολογουμένως έχει ενδιαφέρον, αν και ο Αβέρκιος αρνήθηκε να συναντηθούμε και να δούμε ότι είναι πράγματι κληρικός διαλύοντας τις επιφυλάξεις μας. «Το ρίσκο είναι μεγάλο» μας έγραψε. Γιατί αποφάσισε όμως να ξεκινήσει το www.adelfopoiemenoi.blogspot.com ο Αβέρκιος;

«Στο άνοιγμα του blog με ώθησαν οι τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι κληρικοί, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι άγαμοι εδώ και δεκαετίες είναι ομοφυλοφιλικής τάσης», μας απάντησε ο Αβέρκιος όταν τον ρωτήσαμε.

Πρόσθεσε ότι «εκκλησιαστικοί ηγέτες», όπως λέει χαρακτηριστικά, χωρίς να κατονομάζει ποιους εννοεί, «ευνοούν γενικά τη χειροτονία ομοφυλόφιλων κληρικών χωρίς να προωθούν ωστόσο και την κατάργηση των εκκλησιαστικών και κοινωνικών διακρίσεων εναντίον τους.

Η τακτική αυτή οδηγεί στο να έχουμε εμείς οι ομοφυλόφιλοι κληρικοί διπλή ζωή και να ζούμε μέσα στην υποκρισία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική μας συνείδηση και αξιοπρέπεια αλλά και για το λειτούργημά μας γενικότερα».

Στο ιστολόγιό του ο Αβέρκιος φιλοξενεί τις απόψεις πολλών που είτε δηλώνουν κληρικοί όπως ο ίδιος είτε με άλλη ιδιότητα επιδοκιμάζουν ή αποδοκιμάζουν την «αδελφοποίηση» των κληρικών.

Στην πρώτη σελίδα του ιστολογίου αναφέρεται στην ευχή της αδελφοποίησης που υπήρχε παλιότερα στα ευχολόγια της Εκκλησίας, αλλά σήμερα εκλείπει.

«Κάποτε, παλιά, στα ευχολόγιά μας υπήρχε η ακολουθία της αδελφοποιήσεως.

Η ακολουθία αυτή που επί αιώνες υπήρχε και χρησιμοποιούνταν από την Εκκλησία, αποκλείσθηκε ξαφνικά από τις νεότερες εκδόσεις των ευχολογίων κάτω από την επίδραση μιας δυαλιστικής δυτικής αντίληψης που τα θέλει όλα ή άσπρο ή μαύρο.

Ετσι, όχι μόνο βρέθηκε εκτός ποιμαντικής φροντίδας μια αρκετά σημαντική μερίδα πιστών, αλλά άρχισε να διαμορφώνεται και μια απαξιωτική -ρατσιστική, θα λέγαμε σήμερα- αντίληψη για όσους είχαν φυσική ψυχοσωματική κλίση προς μία συγκεκριμένη επιλογή συντρόφου στη ζωή τους.

Αγάπη - ανοχή

Ανέκαθεν η Εκκλησία αγκάλιαζε όλους, χωρίς εξαίρεση, με αγάπη και ανοχή.

Δεν έκανε διακρίσεις βάσει της μιας ή της άλλης ψυχοσωματικής κλίσης τους. Δεν καταδίκαζε ούτε έστελλε στην πυρά (όπως η Καθολική Εκκλησία του Μεσαίωνα) τα ίδια τα παιδιά της επειδή απ' τη φύση τους και όχι από ελεύθερη επιλογή ήταν κάπως ξεχωριστά.

Αυτή η παλιά αντίληψη και πρακτική, γνήσια χριστιανική, πρέπει να αποκατασταθεί σήμερα».

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Το ιστολόγιο αυτό έχει ένα και μόνο σκοπό: να εγκαινιάσει έναν πολιτισμένο χριστιανικό διάλογο πάνω στο θέμα της αντιμετώπισης των αδελφοποιημένων κληρικών, μια ανταλλαγή απόψεων που να βοηθήσει την εκκλησιαστική ηγεσία να αρθεί στο ύψος της και να δώσει απάντηση στο αίτημα εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων, αδικημένων και κατατρεγμένων αδελφοποιημένων κληρικών».