Τώρα με τρώνε.
Τώρα νοιώθω πώς ανεβαίνουν και μου τραβάνε τα νύχια.
Ακούω το ροκάνισμα να φτάνει ώς τους όρχεις.
Χώμα, μου ρίχνουν χώμα.
Χορεύουν, χορεύουν πάνω στο σωρό αυτής της γης
και της πέτρας
που με σκεπάζει.
Με συνθλίβουν, με προπηλακίζουν,
αναμασούν μια δήθεν διεστραμμένη απόφαση που μου ανήκει.
Με έχουνε θάψει.
Έχουνε στήσει επάνω μου χορούς.
Πάτησαν καλά το χώμα.
Έφυγαν, έφυγαν αφήνοντάς με τέλεια θαμμένο και νεκρό.
Αυτή είναι η στιγμή μου.
(Φυλακή του Μόρρο, Αβάνα, 1975)
Μετάφραση: Παναγιώτης Ευαγγελίδης (Περιοδικόν Heteron1/2, No 3)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου