.
Μετανάστευση τώρα.
Αυτή είναι η λύση κατά την γνώμη μου, για τους απανταχού gay της επαρχίας. Οι ομοφιλόφιλοι γενικώς περνάνε δύσκολα, αλλά αν είσαι και gay και επαρχιώτης, άστα να πάνε. Στη δήθεν απελευθερωμένη κοινωνία στην οποία ζούμε είναι δύσκολο να μην κρύβεις αυτό που είσαι. Κι αυτό ξεπερνά τα όρια της ομοφυλοφιλίας. Γενικά, όποιος είναι διαφορετικός, μένει στο περιθώριο, χλευάζεται και πολλές φορές καταλήγει να ζει δυστυχισμένος. Στην επαρχία ο κόσμος κουτσομπολεύει πολύ, όλοι ασχολούνται με τους άλλους, είναι κάτι σαν σπορ. Οι μεγαλουπόλεις, λένε, είναι απρόσωπες. Το προτιμώ. Καλύτερα να ασχολείται ο καθένας με την πάρτη του, κι όχι με το τι κάνει ο ένας κι ο άλλος.
Αυτή είναι η λύση κατά την γνώμη μου, για τους απανταχού gay της επαρχίας. Οι ομοφιλόφιλοι γενικώς περνάνε δύσκολα, αλλά αν είσαι και gay και επαρχιώτης, άστα να πάνε. Στη δήθεν απελευθερωμένη κοινωνία στην οποία ζούμε είναι δύσκολο να μην κρύβεις αυτό που είσαι. Κι αυτό ξεπερνά τα όρια της ομοφυλοφιλίας. Γενικά, όποιος είναι διαφορετικός, μένει στο περιθώριο, χλευάζεται και πολλές φορές καταλήγει να ζει δυστυχισμένος. Στην επαρχία ο κόσμος κουτσομπολεύει πολύ, όλοι ασχολούνται με τους άλλους, είναι κάτι σαν σπορ. Οι μεγαλουπόλεις, λένε, είναι απρόσωπες. Το προτιμώ. Καλύτερα να ασχολείται ο καθένας με την πάρτη του, κι όχι με το τι κάνει ο ένας κι ο άλλος.
Είμαι κι εγώ από επαρχία και μπορώ να πω ότι η όλη κατάσταση δεν ήταν ρόδινη. Όλα έπρεπε να τα κάνω στα μουλωχτά, έχω πολύ λίγες εμπειρίες, και δεν έχω καταφέρει να κάνω μία σχέση της προκοπής. Μέχρι τώρα, η μοναξιά είναι ένα αίσθημα που με συνοδεύει συνεχώς.
12 σχόλια:
Σε διαβάζω εδώ και καιρό, δεν είμαι gay. Καταπληκτικό το blog σου και όχι μόνο για ομοφυλόφιλους.
Μπράβο.
Απο την ελληνικη επαρχια εγω εχω μεταναστευσει στο εξωτερικο.
Και μονο η ιδεα να ξαναγυρισω πισω με τρομοκρατει.
Ο μεγαλυτερος φοβος και για μενα ηταν η μοναξια.
Εδω εχω βρει την ψυχικη μου ηρεμια.
Η ελληνικη επαρχια ειναι δεκαετιες πισω και δεν προκειται να αλλαξει συντομα.
δυστυχώς οι συνθήκες στην επαρχία παραμένουν τραγικές. ειλικρινά δεν ξέρω πόσο καιρό θα άντεχα όντας gay σε μια μικρή πόλη. Η ανωνυμία της μεγαλούπολης μας έχει λύσει πολλά προβλήματα όσον αφορά την "αίσθηση ελευθερίας" που παρέχει
kai ego exo figei apo tin eparxia opote milao ek tou asfalous alla exo dei ton teleftaio kairo kai mou to exoun pei kai filoi kai gnostoi oti ta pragmata veltionondai se merikes megales poleis.
milao gia tis poleis pou exoun tei kai panepistimia ara exoun kosmo apo alles poleis kai metaksi tous kanoun prospatheies na veltiosoun tis sinthikes tis poleis pou spoudazoun.
an kai exoume para poli dromo akoma
nomizo oti isos i lisi einai to panepistimio ta tei i neolaia fitites pou me agones kai prospatheia na veltiosoun ta pragmata
Δεν είναι όμως λυπηρό, το 2008, σε ευρωπαϊκή χώρα να μιλάμε ακόμα για ανωνυμία της μεγαλούπολης και την "αίσθηση ελευθερίας" που μας παρέχει; Συμφωνώ - αίσθηση και εντός εισαγωγικών, γιατί δυστυχώς η Αθήνα δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω.
Η εσωτερική μετανάστευση γίνεται από την επαρχία στις μεγάλες πόλεις και από τα προάστια των μεγάλων πόλεων προς το κέντρο.
Θα είχε ενδιαφέρον νομίζω να γνωρίζαμε ποιες πόλεις και ποιες περιοχές επιλέγουν οι ομοφυλόφιλοι για να ξεκινήσουν μια «νέα ζωή».
Όπως επίσης θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε ποιες χώρες επιλέγουν για την εξωτερική μετανάστευση.
Εμπειρικά θα έλεγα ότι από τις ευρωπαϊκές προτιμούν Μ. Βρετανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ισπανία (βασικά τη Βαρκελώνη), ενώ η δημοφιλία της Γαλλίας, Γερμανίας (πλην Βερολίνου) και Ιταλίας έχει μάλλον υποχωρήσει σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίας. Αν δεν σφάλλω στην εκτίμησή μου, να οφείλεται αυτό στον διαφορετικό βαθμό κατοχύρωσης των λοατ δικαιωμάτων που παρατηρείται ανάμεσα στις προαναφερθείσες χώρες;
ioazon,
σ' ευχαριστώ πολύ για το απρόσμενο, γενναιόδωρο και ενθαρρυντικό σχόλιό σου. :)
sxetika me tis poleis tis elladas erva
kai ego empirika tha miliso
proti epilogi postevo oti einai panda i athina kai i thessaloniki
apo ekei kai pera exo akousei oti kati kineitai se
kavala
serres
ioannina
xania
larisa
komotini
aleksandroupoli
min ksexname oti oles exoun tei kai panepistimia kai me afto to kritirio kai mono isos kapoios tis epileksei gia spoudes.
Ζω και εγω στην επαρχια. Πραγματικα ειναι πολυ δυσκολα, στο περιθωριο παντα, νοιωθεις λεπρος! Ευκαιρια για σοβαρη σχεση, ουδεμια, παρ ολες τις μεγαλες προσπαθειες. Δεν υπαρχει τιποτα που να μπορω να κανω, απλα υπομονη. Αντεχει ο ανθρωπος μονος του ομως? Και αν ναι, για ποσο καιρο?
Αυτα απο μενα...
Ενας Επαρχιωτης
Σχόλιο για το τελευταίο σχόλιο:
Συμφωνώ απόλυτα για Σέρρες, έχω ακούσει πολλά κι εγώ!
Χανιά και Κομοτηνή διαφωνώ, για την Κρήτη γενικά έχω ακούσει τα χειρότερα, και η Κομοτηνή από τα λίγα που έχω ακούσει κι έχω δει πρέπει να είναι ψιλοχάλια...
Να υποθέσω ότι η Βραζιλία είναι μεγάλη εξαίρεση ως επιλογή...
Σαφώς δεν ήταν επιλογή χώρας αλλά συντρόφου για μένα, αλλά βοήθησε το γεγονός ότι τα πράγματα είναι σχετικά χαλαρά και υπάρχει αποδοχή γενικότερα....
Ένας μεγάλος έρωτας με έναν βραζιλιάνο στη Βραζιλία...
alximist, AYTO είναι το όνειρο όλων. Υπάρχει κανείς που θα το "σκεφτόταν" για να αποφασίσει να μεταναστεύσει;
Λυπήσου μας και μην παίζεις με τον ξένο πόνο! :)
Δημοσίευση σχολίου