.
- Ρε Μ. Θέλεις να μου πεις τίποτε;; τον ρώτησα
- Νταμπου εννοείς; Συμβαίνει τίποτε;
Ο Μ. με κοίταξε στα μάτια.
- Έλα, είπα. Εβρεθηκαμε στου τάδε το καλοτζιαιρι τζιαι εν ήταν τζιαι πελλαμος με τις μαλακιες που εκαμνα. Τζιαι βασικά εν ειπαμεν τζιαι πολλές κουβέντες εκτός που τις μαλακιες για όπερες τζιαι φιλοσοφίες. Στα καλά καθούμενα εμφανίζεσαι στο Λονδίνο, πιάνεις με τηλέφωνο τζιαμε που βασικά εν είχαμε καμμιαν επαφή τζαι βρισκουμαστε για καφέ τζιαι για θέατρο. Τζιαι οι μονον τούτο, για καφέ πάμε σε γκέι καφέ τζιαι τα θκιο θέατρα που επιαμεν να δούμε εν τζιαι τζινα γκέι. Χαλλοου; Τζιαι το τηλέφωνο μου που το ηβρες; Ποιος σου το έδωκε;
- Ε θωρώ κανέναν πρόβλημα σε τούτα ουλλα ρε μαλακα. Ξέρω ότι ακούεται παράξενο αλλά είμαι μόνος μου δακατω τις ήμερες που ηρτα για δουλειά τζιαι ερωτησα τον τάδε να μου δωκει το τηλέφωνο σου. Τζιαι για να σου πω την αληθκεια σσιαιρουμε που εβρεθηκαμε γιατί εφανηκες μου που την αρχή πολλά εντάξει, παρ’ολο που προσπαθείς να παίξεις τον ματσσιο. Τζιαι νομίζω ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Έμεινα σιωπηλός για λίγα λεπτά. Εγώ ήμουν αυτός που ένιωθε άβολα αλλά η περιέργεια μου με σκότωνε.
- Βασικά τζιαι γω το ίδιο νιώθω για σένα. Αλλά γαμωτο μεν περιπεζουμαστεν. Εχτες ο Τζιοβανις, σήμερα ο ναυτικός, ην μπιτουιν είμαστε μες στο γκέι καφέ, ΧΑΛΛΟΟΥ;Ενν νομίζεις ότι θέλεις να μου πεις κάτι;
Με κοίταξε για μια στιγμή και μετά γύρισε το κεφάλι του προς την σκηνή.
- …Νομίζω είμαι γκέι…Τζιαι με τον τρόπον σου έκαμες με να νιώσω ότι μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη.
Ξεροκατάπια προς στιγμή αλλά δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Γέλασα.
- Σορρυ που γελώ αλλά… ακόμα νομίζεις;;; Πραγματικά σορρυ, εν τζιαι θέλω να σε πιέσω αλλά ήταν άλλο νομίζεις ότι είσαι; Που την ώρα που βρεθήκαμε εν τζιαι πηρές με πουποτε αλλού εκτός που τα γκέι τα μαχαζια.
Υπέρβαλλα βεβαία αλλά πηρέ το μήνυμα.
- Οι…βασικά εσσις δίκαιο. Είμαι γκέι…
- Ε σόου; Τζιαι εσσις πρόβλημα; Τζι εγώ γκέι είμαι τζιαι εν ουλλα καλά τζ ωραία.. Εν τζιαιν τζιαι το τέλος του κόσμου. Εν για τούτο που εφιρτις να με δεις; Έπιασες τα βαιπς μου;
Χαμογέλασε. Κι’ εγώ το ίδιο. Ήμουν ενθουσιασμένος απ’ την αποκάλυψη, περισσότερο γιατί η διαίσθηση μου δεν με γέλασε. Παράλληλα ένιωσα μια καλπάζουσα συμπάθεια, ένιωσα ότι τον καταλάβαινα και τι πέρασε. Δεν ήταν εύκολο να είσαι Κύπριος στην Κύπρο και γκέι. Τον καταλάβαινα πολύ καλά.
- Ρε Μ. Θέλεις να μου πεις τίποτε;; τον ρώτησα
- Νταμπου εννοείς; Συμβαίνει τίποτε;
Ο Μ. με κοίταξε στα μάτια.
- Έλα, είπα. Εβρεθηκαμε στου τάδε το καλοτζιαιρι τζιαι εν ήταν τζιαι πελλαμος με τις μαλακιες που εκαμνα. Τζιαι βασικά εν ειπαμεν τζιαι πολλές κουβέντες εκτός που τις μαλακιες για όπερες τζιαι φιλοσοφίες. Στα καλά καθούμενα εμφανίζεσαι στο Λονδίνο, πιάνεις με τηλέφωνο τζιαμε που βασικά εν είχαμε καμμιαν επαφή τζαι βρισκουμαστε για καφέ τζιαι για θέατρο. Τζιαι οι μονον τούτο, για καφέ πάμε σε γκέι καφέ τζιαι τα θκιο θέατρα που επιαμεν να δούμε εν τζιαι τζινα γκέι. Χαλλοου; Τζιαι το τηλέφωνο μου που το ηβρες; Ποιος σου το έδωκε;
- Ε θωρώ κανέναν πρόβλημα σε τούτα ουλλα ρε μαλακα. Ξέρω ότι ακούεται παράξενο αλλά είμαι μόνος μου δακατω τις ήμερες που ηρτα για δουλειά τζιαι ερωτησα τον τάδε να μου δωκει το τηλέφωνο σου. Τζιαι για να σου πω την αληθκεια σσιαιρουμε που εβρεθηκαμε γιατί εφανηκες μου που την αρχή πολλά εντάξει, παρ’ολο που προσπαθείς να παίξεις τον ματσσιο. Τζιαι νομίζω ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Έμεινα σιωπηλός για λίγα λεπτά. Εγώ ήμουν αυτός που ένιωθε άβολα αλλά η περιέργεια μου με σκότωνε.
- Βασικά τζιαι γω το ίδιο νιώθω για σένα. Αλλά γαμωτο μεν περιπεζουμαστεν. Εχτες ο Τζιοβανις, σήμερα ο ναυτικός, ην μπιτουιν είμαστε μες στο γκέι καφέ, ΧΑΛΛΟΟΥ;Ενν νομίζεις ότι θέλεις να μου πεις κάτι;
Με κοίταξε για μια στιγμή και μετά γύρισε το κεφάλι του προς την σκηνή.
- …Νομίζω είμαι γκέι…Τζιαι με τον τρόπον σου έκαμες με να νιώσω ότι μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη.
Ξεροκατάπια προς στιγμή αλλά δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Γέλασα.
- Σορρυ που γελώ αλλά… ακόμα νομίζεις;;; Πραγματικά σορρυ, εν τζιαι θέλω να σε πιέσω αλλά ήταν άλλο νομίζεις ότι είσαι; Που την ώρα που βρεθήκαμε εν τζιαι πηρές με πουποτε αλλού εκτός που τα γκέι τα μαχαζια.
Υπέρβαλλα βεβαία αλλά πηρέ το μήνυμα.
- Οι…βασικά εσσις δίκαιο. Είμαι γκέι…
- Ε σόου; Τζιαι εσσις πρόβλημα; Τζι εγώ γκέι είμαι τζιαι εν ουλλα καλά τζ ωραία.. Εν τζιαιν τζιαι το τέλος του κόσμου. Εν για τούτο που εφιρτις να με δεις; Έπιασες τα βαιπς μου;
Χαμογέλασε. Κι’ εγώ το ίδιο. Ήμουν ενθουσιασμένος απ’ την αποκάλυψη, περισσότερο γιατί η διαίσθηση μου δεν με γέλασε. Παράλληλα ένιωσα μια καλπάζουσα συμπάθεια, ένιωσα ότι τον καταλάβαινα και τι πέρασε. Δεν ήταν εύκολο να είσαι Κύπριος στην Κύπρο και γκέι. Τον καταλάβαινα πολύ καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου