ΠΑΝΤΑ ΕΡΩΤΕΥΟΜΟΥΝ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ

.
Πάντα ερωτευόμουν το κο ρίτσι της διπλανής πόρτας
Τζαβέλλα Αλεξάνδρα (Ελεύθερος Τύπος, 17.06.08)
Συνάντησα τη Φαίδρα και την κοπέλα της, τη Λ., σε ένα gay μπαρ. Εγώ τους είπα να βρεθούμε εδώ για να μπω στο κλίμα (κρατάει άλλωστε από το Gay Pride)
Παραγγείλαμε κοκτέιλ. Δεν σταματούσαμε να μιλάμε και να γελάμε, παρόλο που τις γνώρισα πριν από λίγο. Και οι τρεις είμαστε σχεδόν ίδια ηλικία. Εγώ και η Φαίδρα λες και είμαστε συνεννοημένες. Φοράμε ροζ παπούτσια και ξεβαμμένο τζιν. Η Λ. φοράει κοντή φούστα και γόβες. Και οι δύο έχουν μακριά μαλλιά. Και κάνουν αποτρίχωση. Είναι όμορφες, φοράνε μέικ απ, είναι βαμμένες, δεν περπατάνε σαν τον Μιχάλη Ζαμπίδη. Αν δεν ήξερα από πριν ότι η τρελή φαντασίωσή τους είναι η Αντζελίνα Τζολί, δεν θα υποψιαζόμουν με τίποτα ότι είναι ομοφυλόφιλες.
Η Φαίδρα σπουδάζει Διατροφή και Διαιτολογία. Είναι 22 ετών και μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη της Κοζάνης. Εδώ και 7 χρόνια ασχολείται με το ραδιόφωνο. Η κοπέλα της, η Λ., θα κλείσει τα 23 σε λίγες μέρες. Αρθρογραφεί και δουλεύει μόνιμα σε μια εταιρία ασφαλίσεων στην Πελοπόννησο. Γνωρίστηκαν πριν από έξι μήνες σε ένα μπαράκι στην Αθήνα και έχουν σχέση εξ αποστάσεως. «Αλλά τι είναι η Πάτρα; Δύο ώρες…».
Η Φαίδρα «από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου… ήμουν ερωτευμένη με το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Κατέβαινα τις σκάλες και έλεγα πως δεν πρέπει… Πως πρέπει να το ξεχάσω». Τι μπορεί να καταλάβει ένα κοριτσάκι εφτά χρόνων τότε; «Οτι δεν σου αρέσει ο Παναγιωτάκης, αλλά η Κατερινούλα. Το πρώτο σκίρτημα σε άτομο του ίδιου φύλου». Η Κατερινούλα στη διπλανή πόρτα. «Την κυνηγούσα, στα παιχνίδια, εγώ έκανα τον πρίγκιπα κι εκείνη την πριγκιπέσα». Τότε δεν το έλεγε σε κανέναν. «Μέσα μου ένιωθα καλά γι’ αυτό, αν και πίστευα ότι ποτέ δεν θα γίνει πραγματικότητα. Δεν σου κρύβω πως μέχρι να κάνω την πρώτη μου σχέση ήθελα να είμαι αγόρι. Θεωρούσα πως έτσι, ως κορίτσι, δεν θα με ερωτευτούν και δεν θα με αγαπήσουν ποτέ άτομα που με ενδιαφέρουν. Δηλαδή, ξανθά κοριτσάκια…».

Η Λ. είναι καστανόξανθη. Τα πρώτα δείγματα παρουσιάστηκαν σε εκείνη στα 12. «Κάτι δεν πήγαινε καλά. Οχι με το σώμα μου. Με το μυαλό μου. Ενιωθα να ελκύομαι και να ερωτεύομαι μια συμμαθήτριά μου, με την οποία ήμασταν μαζί από την πρώτη δημοτικού. Ηταν η καλλονή του σχολείου και φοβερός χαρακτήρας». Ηταν φίλες κολλητές.
Μέχρι που τα βράδια άρχισε να αναρωτιέται: «Μα πώς γίνεται αντί να σκέφτομαι τον θεό του σχολείου να σκέφτομαι τη Φωτεινή; Εσκαγα, απορούσα “μα, τι γίνεται, τι μου συμβαίνει, είμαι καλά; Πρέπει κάπου να μιλήσω”». Εκεί έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα. «Λέω σε έναν ξάδερφό μου: “Θέλω να μιλήσουμε σοβαρά. Ελα σπίτι μου”». Επειτα από λίγο…
-Γιώργο, δεν είμαι καλά και ντρέπομαι γι’ αυτό που θα σου πω. Βρίσε με, πες με ηλίθια, αλλά αν δεν στο πω θα σκάσω. Γιώργο, μου αρέσει η Φωτεινή.-Μα, σε όλους αρέσει, αφού είναι θεά.- Ναι, αλλά εγώ είμαι κοπέλα, δεν θα έπρεπε να μου αρέσει.- Τι θες να πεις;- Τη φαντάζομαι κάθε νύχτα, τη βλέπω στον ύπνο μου. Δεν είναι λογικό.
Ο Γιώργος αρχίζει να γελάει και τα χάνω. Του λέω: «Tι έπαθες;».- Είσαι λεσβία- Μα, λεσβίες δεν είναι οι άσχημες;- Ε, ναι.- Ε, τότε τι έχω πάθει;- Καλά, άσε ο χρόνος θα δείξει. Δοκίμασε με έναν άντρα και, όταν έρθει η στιγμή, βλέπουμε.
Κατακτήσεις από τα αγόρια του σχολείου υπήρχαν, αλλά η Λ. «τους βαριόμουνα, αν και έκανα κάποιες σχέσεις για τα μάτια των άλλων. Ποτέ δεν άφηνα να με αγγίζουν». Η Φαίδρα «τους κορόιδευα, ίσως έφταιγε ότι αυτά που έλεγαν για να με ρίξουν τα είχα σκεφτεί πριν από αυτούς γι’ αυτούς». Η πρώτη ερωτική επαφή της Λ. ήταν με γυναίκα. Με τον παιδικό της έρωτα, τη Φωτεινή. «Ημασταν πενταήμερη Αθήνα και γυρνάμε από μπουζούκια, ντίρλα. Και μου λέει: “Γδύσου να κοιμηθούμε”. Λέω: “Tι εννοείς γδύσου”; Μου λέει: “Oπως είσαι, γδύσου και ξαπλώνουμε”. Την ντράπηκα. Μου λέει: “Θες να σταματήσω”; Σε κλάσματα δευτερολέπτου σκέφτομαι: ή το κάνω και επιβεβαιώνω κάποια πράγματα και δεν μου μένει απωθημένο ή δεν το κάνω και παραμένω με απωθημένα και απορίες. Και το έκανα». Ως το πρωί είχε βγει η φήμη ότι είμαστε λεσβίες. Γυρίσαμε στο χωριό και μάς είπανε ότι πρέπει να αλλάξουμε σχολείο, αλλιώς θα ενημέρωναν τους δικούς μας. Επειτα από πολύ κλάμα και μια συμφωνία με τη διευθύντρια, φύγαμε. Για να μη χαλάσει η φήμη του σχολείου. Με τη Φωτεινή δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ.
Μου είπε ότι είχε σχέση με άλλη - αποφάσισα να εξαφανιστώ, έχω να την δω από το 2002. Εφτασε και στα αφτιά των γονιών, αλλά δεν πήραν πρέφα. Είχαμε -και καλά- σχέση με άντρες. Το έπαιζα τρελά ερωτευμένη με έναν ηλίθιο».
Φαίδρα: Μην είσαι κακιά με τους άντρες, κρίμα είναι.Λ.: Καλέ, τους αγαπώ, αλλά σαν φίλους.
Σεξουαλική επαφή με άντρα είχε στα 19. «Είχα τρελαθεί, δεν ήξερα τι να κάνω, τι είμαι, ήταν κάτι σαν τεστ για μένα. Συνέχιζα να νομίζω ότι οι λεσβίες είναι άσχημες. Μικρή ήμουν. Επαρχιώτισσα, όχι μέσα στα κόλπα». Η Φαίδρα δεν είχε ποτέ ερωτική επαφή με άντρα. Η πρώτη φορά «με κοπέλα, στα 14 μου. Δεν είχα πρόβλημα με τον εαυτό μου. Μόνο που πίστευα ότι δεν θα μπορέσω να κάνω σχέση. Δεν είχε βρεθεί κάποιος να μου πει, ξέρεις, υπάρχουν κι άλλες σαν κι εσένα. Είναι δίπλα σου και, προσεχώς, πάνω σου. Ελεγα πως αν είναι να μη βιώσω σχέση με γυναίκα, καλύτερα ας είμαι μόνη. Δεν ήθελα να συμβιβαστώ. Δεν αμφιβάλλω πως οργανικά θα μου αρέσει. Απλά δεν μπορώ να ερωτευτώ άντρα. Δεν μου εξιτάρουν το μυαλό. Δεν βλέπω πάνω τους ούτε μια ανεπαίσθητη χειρονομία που θα μου κάνει το κλικ».
Ενώ με τις γυναίκες;
Φ.: Μπορεί να περπατώ 10 μέτρα και να ερωτεύομαι τρεις, από την πιο μικρή και ανεπαίσθητη κίνησή τους.- Λένε ότι η ομοφυλοφιλία για τις γυναίκες διαρκεί μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος «γιατρός».Φ.: Οχι βέβαια. Λεσβία είσαι μέχρι και όσο σε εξιτάρουν οι γυναίκες. Μετά μάλλον χρειάζεσαι βιάγκρα…Ο πατέρας της Λ. «Με μεγάλωσε σαν να ήμουν αγόρι. Ημουν η αδυναμία του, ως πρώτη κόρη πάντα. Και παντού μαζί του». Της Φαίδρας «ήθελε να ήμουν αγόρι. Οταν του είπε η νοσοκόμα ότι είναι κορίτσι, της λέει: “Πλάκα με κάνεις;”».
Οι πατεράδες δεν ξέρουν. Η μητέρα της Λ. «το έχει καταλάβει, αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί». Της Φαίδρας το έχει δεχτεί απόλυτα. «Γνωρίζει τις κοπέλες μου και τέτοια». Της το είπε στα 16…
Τι της είπες δηλαδή;Φ.: Της είπα, μαμά... είμαι ομοφυλόφιλη.
Και πώς αντέδρασε;Φ.: Με ρώτησε αν θέλω να με πάει σε γιατρό. Της εξήγησα πως δεν νιώθω άρρωστη. Και το κατάλαβε.
Δεν τρόμαξε;Φ.: Ναι… Δεν θα το ξεχάσω. Μου είχε πει: «Παιδί μου, θα δυσκολευτείς να είσαι ευτυχισμένη. Φοβάμαι πως θα πληγωθείς από τον περίγυρό σου». Της είπα πως οι φίλες μου το ξέρουν και το έχουν δεχτεί. Ηταν στεναχωρημένη για ένα διάστημα. Μετά έβλεπε πως είχα σχέσεις. Αρχισε να με ρωτάει μόνη της για τις σχέσεις μου. Στην αρχή ντρεπόμουν, αλλά με τον τρόπο της με έκανε να είμαι άνετη με τους ανθρώπους. Νομίζω πως την ψυχική μου υγεία σε μεγάλο βαθμό την οφείλω στη μητέρα μου και τη στάση της. Σε κάποια φάση τα είχα με ένα αγόρι. Για το φαίνεσθαι. Γυρνάω σπίτι και της λέω: «Μαμά, τα έφτιαξα με ένα παιδί». Μου λέει: «Τι παιδί;» λέω: «Αγόρι» λέει «πώς τον λένε;» λέω «Παύλο». Και λέει τη θεϊκή ατάκα: «Γιατί το παιδεύεις το παιδί, αφού για αλλού αρμενίζεις!».
Οταν η Φαίδρα είναι ερωτευμένη «συμπεριφέρομαι σαν χαζοχαρούμενη. Είμαι πιο ζωντανή. Γιατί ο έρωτας είναι ζωή, στη ζωή του ανθρώπου. Το κακό είναι πως τα δίνω όλα εξαρχής. Τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα. Θέλω να περνάω χρόνο και να κάνω πράγματα. Από τα πιο μικρά και τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα και τα πιο παράξενα. Οπως όλοι οι άνθρωποι». Η Λ. «Δεν θα έλεγα χαζοχαρούμενη, απλά ευτυχισμένη. Νιώθω άλλος άνθρωπος. Είμαι με ένα χαμόγελο στα χείλη συνέχεια. Με τικ τακ στην καρδούλα μου. Συμβαίνει σπάνια. Δένομαι αμέσως και τα δίνω όλα. Θέλω να προσφέρω τα πάντα στο άτομο που είναι μαζί μου».
Γνωριστήκανε πριν από έξι μήνες «σε κοινή παρέα». Η Λ. την είδε και: «Είπα από μέσα μου, “τι γλυκό πλασματάκι”.
Φαίδρα: Το πρώτο σκίρτημα ήταν καθαρά σεξουαλικό.Λ.: Η πρώτη ματιά, το πρώτο πείραγμα.Φαίδρα: Μετά μάθαμε η μία την άλλη ως άτομο και αυτό ήταν.Λ.: Δεν είπες, Φαίδρα μου, όμως από πού ξεκίνησαν όλα. Να πω;αίδρα: Πες…Λ.: Εκείνο το βράδυ είχε live. Κάποια στιγμή έπαιξαν ένα κομμάτι τάνγκο. Αγαπημένος μου χορός. Και λέω: “αχ πόσο θα ’θελα να χόρευα τώρα”. Και πετάγεται από δω η μικρή και λέει: “Ξέρεις να χορεύεις;”. Λέω: “Ναι, πήγαινα και σε σχολή παλιά, αν και έχω καιρό να χορέψω, θυμάμαι τα βήματα”. Κι εκεί έγινε ο πρώτος διάλογος, σωστά; “Πότε θα με μάθεις κι εμένα;” λέει. “Οποτε θες” της λέω. Και έτσι άρχισαν όλα...»
Οταν έρχονται στην Αθήνα, «δεν έχουμε θέμα. Φιλιόμαστε και στο Σύνταγμα». Δεν τις απασχολεί «τι λέει ο κόσμος. Δεν προκαλούμε βέβαια. Αλλά δεν φοβάμαι κιόλας!». Σε σημεία που συχνάζουν γνωστοί «όχι δεν κάνουμε τίποτα». Η Λ.: «Εξω από το σπίτι μου είμαι διακριτική». Η μαμά της Φαίδρας της ζήτησε ένα πράγμα: «Μου είπε: “Πρόσεχε μόνο, μην…ξέρεις”. Κι εγώ οφείλω να το σεβαστώ». Και στις δύο δεν αρέσει «οποιοδήποτε ζευγάρι, straight ή gay, να προκαλεί. «Πάντα διακριτικά. Oπως θα ήμουν με έναν άντρα, έτσι και με τη σχέση μου». Eνας λόγος παραπάνω, επειδή «η ομοφυλοφιλία είναι ακόμα ταμπού. Και επειδή δεν θέλω να βάλλομαι επί άλλων θεμάτων με πρόσχημα αυτό».
Η Λ. «επιλέγω πού θα πω και τι. Δεν μου αρέσει να ξέρουν όλοι τα πάντα».
Ζηλεύει η μία την άλλη;Λ.: ΝαιΦαίδρα: Φυσικά.Λ.: Ναι, είμαι ζηλιάρα. Δεν μου αρέσει να προκαλεί η κοπέλα μου. Αν καταλάβω ότι φλερτάρει ή έστω πειράζει άλλον ή άλλη, θα με πειράξει.Φαίδρα: Κι εμένα. Από την άλλη, εμένα μου αρέσει αυτό. Σε βοηθάει να καταλάβεις πως κανείς δεν είναι κανενός. Και σε ωθεί να θέλεις να γίνεσαι καλύτερη.
Οι δυο τους διασκεδάζουν να σχολιάζουν άλλες γυναίκες. Αν είναι ωραίες. Η Λ. όταν βλέπει μια γυναίκα εστιάζει «στο πρόσωπο και κυρίως στα μάτια». Η Φαίδρα «στο πώς κινείται μέσα στο χώρο. Το βλέμμα είναι πολύ σημαντικό». Τους αρέσουν οι κοπέλες που έχουν έντονη θυληκότητα. «Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να είσαι λεσβία». Την Λ. «με χαλάνε τα ξέκωλα. Θέλω την τσαχπινιά και το νιάου, νιάου. Γυναίκα, τα λέει όλα».Λ.: Να πω κάτι και ίσως ακουστεί κάπως. Θέλω την κοπέλα μου να είναι κοπέλα, όπως είμαι κι εγώ. Θηλυκή, ναζιάρα, γατούλα, να ντύνεται γυναικεία, με φορέματα, φούστες. Να φτιάχνεται, να βάφεται. Να βγαίνουμε έξω και να τους τρελαίνουμε όλους.Φαίδρα: Φούστες; Ποια είναι αυτή που περιγράφεις;Λ.: Εσύ μπορεί να μη φοράς φούστες. Αλλά έχεις όλα τα άλλα.
Η Φαίδρα φαντάζεται «μια οικονομικά άνετη ζωή, ένα ζεστό σπίτι. Οχι παιδιά. Μια ζωή συμβατική και γάμο στα σαράντα μου». Η Λ. «αν είμαστε μαζί, μας φαντάζομαι σε ένα σπίτι σαν οικογένεια. Εγώ θέλω παιδάκια, τρελαίνομαι. Είτε να κάνω είτε να κάνει είτε να υιοθετήσουμε». Δεν θέλει να έχει σεξουαλική επαφή με άντρα αλλά, «μέχρι να γίνω εγώ 35 χρόνων φαντάζομαι ότι ο άντρας δεν θα είναι απαραίτητος για να γεννηθεί ένα παιδί. Δωρητές σπέρματος, όχι, θέλω να το αποφύγω. Νομίζω πως όταν νιώσω έτοιμη να αντεπεξέλθω στο θέμα των παιδιών, θα υιοθετήσω. Είναι κρίμα, τόσα μωρά ψάχνουν σπίτι, οικογένεια και φυσικά αγάπη. Οταν πω ότι θα το κάνω, θα χρειαστώ πολλά κότσια και αντοχές και γνώσεις ».

Στο θέμα των παιδιών η Φαίδρα είναι κάθετη: «Δεν συμφωνώ πως ένα gay ζευγάρι πρέπει να μεγαλώνει παιδιά. Δεν θέλω να κάνω ένα παιδί που θα μπερδευτεί. Που θα έχει gay προσλαμβάνουσες και στα 20 θα ανακαλύψει πως είναι straight και θα πάθει σοκ. Θα είναι λίγο ειρωνικό, δεν νομίζεις; Πρέπει να υπάρχουν ισχυρά πρότυπα και από τα δύο φύλα, ούτως ώστε το παιδί να επιλέξει καθαρά μόνο του τι θέλει. Μπορεί βέβαια ένας γονιός να πάρει και τις δύο θέσεις. Αλλά όχι ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου. Είναι εξαιρετικά δύσκολο». Οσον αφορά στους gay γάμους, η Φαίδρα συμφωνεί, η Λ. είναι κατά του γάμου: «Για την ώρα το θεωρώ τυπικούρα. Αυτά για τον εαυτό μου. Για τους άλλους, που θέλουν να παντρευτούν, είμαι υπέρ. Και αγωνίζομαι μαζί τους».
Καλιαρντά μιλάτε;Φαίδρα: Λίγα. Αλλά μόνο για πλάκα.Λ.: Μία μετάφραση, ρε παιδιά. Τι είναι καλιαρντά;Φαίδρα: Δεν θεωρώ πως χρειάζεται άλλη γλώσσα για να είσαι gay. Εγώ θέλω να ξέρουν τι λέω.Λ.: Τι είναι καλιαρντά;Φαίδρα: Τα μιλούσαν οι gay όταν δεν ήθελαν να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι λένε.Λ.: Αυτό πρώτη φορά το μαθαίνω.
Στη δική σας σχέση ποιος είναι ο άντρας;Φαίδρα: Κανένας! Αυτά είναι αηδίες!Λ.: Κανένας βέβαια. Πες τα, αγάπη μου. Πες τα.Φαίδρα: Είμαστε απλά γυναίκες που τους αρέσουν οι γυναίκες.Λ.: Ακριβώς. Δεν υπάρχει άντρας. Κακώς τα βγάζουν έτσι παραέξω τα ΜΜΕ.Φαίδρα: Σου είπα, έπαψα να έχω θέμα με το σώμα μου και τον εαυτό μου μετά την πρώτη μου σχέση.Βγαίνουν παντού. Συνήθως σε «κανονικά» μπαράκια. Σε gay bar «αν θέλουμε να ξενυχτίσουμε με τις φίλες μας ή να χορέψουμε πιο αισθησιακά οι δυο μας». Δεν αφήνουν περιθώρια να τις φλερτάρει άντρας. Η Λ. «προσπαθώ με τον τρόπο μου να τον κάνω να καταλάβει πως δεν ψήνομαι». Αν συνεχίσει, «βάζω τοίχο. Δεν θέλω κανείς να έχει ελπίδες». Αν στη Φαίδρα αρέσει μια γυναίκα που δεν είναι ομοφυλόφιλη, «την κυνηγάω, την πολιορκώ. Την πλησιάζω αρχικά ύπουλα… Σαν φίλη… Ξέρεις…». Η Λ. έχει «σουξέ στις straight». Ξεχωρίζει μια ομοφυλόφιλη από μία straight «από τον τρόπο που κινείται και από το βλέμμα». Το ίδιο και η Φαίδρα, που έχει εντοπίσει «ένα μυστικιστικό κώδικα».
Αποκλείετε κάθε ενδεχόμενο σεξουαλικής επαφής με άντρα;Φαίδρα: Ποτέ μη λες ποτέ…Λ.: Πλέον ναι. Δεν μου είναι απαραίτητοι σε κάτι. Και, κυρίως, σαν σεξουαλικό όργανο. Χίλιες φορές μόνη μου!άντρας δεν μπορεί να με ικανοποιήσει. Η γυναίκα σε μισή ώρα με ικανοποιεί 10 φορές.Φαίδρα: Εδώ γράψε «η Φαίδρα από δίπλα καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι» (γελάμε). Εγώ είμαι της άποψης πως η ζωή έχει γυρίσματα. Νιώθω σίγουρη για τον εαυτό μου και ξέρω τι θέλω αλλά η φιλοσοφία μου είναι να έχω ανοιχτό μυαλό και ανοιχτές πόρτες.
Ανοιχτές πόρτες; Βάζουμε και οι τρεις τα γέλια. Η Φαίδρα συνεχίζει… «Δεν θα βάλω τον εαυτό μου σε καλούπια. Εδώ παλεύω να μην τον βάζουν οι άλλοι, δεν θα το κάνω εγώ.» Η Λ. με προλαβαίνει: «Αναρωτιέσαι αν έχω ανασφάλεια; Μήπως της ανοίξει η… πόρτα; Εχω. Αλλά τη δέχομαι έτσι. Είναι η φιλοσοφία της». Η Φαίδρα την κοιτάζει πονηρά... «Ας έχει τη μαγκιά να κρατάει το κλειδί…».Το γεγονός ότι για τους περισσότερους άντρες είναι φαντασίωση δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες τη Λ. την ενοχλεί. «Αλλά δεν αλλάζει».
Τη Φαίδρα «δε με αφορά. Ο καθένας όπως τη βρίσκει». Η Λ. είναι απόλυτη: «Φαντασίωση θα παραμείνουμε. Μα, πότε θα το καταλάβουν οι άντρες;
Οι πραγματικές λεσβίες δεν πάνε με άντρες ούτε για μία βραδιά. Πρέπει να αρχίσουν να λένε “bisexual”».
Τι δεν μπορεί να κάνει ένας άντρας σε μια γυναίκα ομοφυλόφιλη;Λ.: Αν είναι 1,72 και 68 κιλά; (γελάμε)Φαίδρα: Να την πονέσει. Σε όποιο φάσμα μπορεί να νιώσει πόνο ένας άνθρωπος.Λ.: Σεξ. Και δεν μπορεί να την κάνει straight.«Τι είναι αυτό που σε μαγεύει σε μια γυναίκα;», ρωτώ τη Φαίδρα. «Ο τρόπος που κινείται… Που κοιτάει… Ο τρόπος που εκφράζεται. Βλέμματα, κινήσεις, συναισθήματα, που με μια λέξη εκφυλίζονται.» Κοιτάζει τη Λ. «Πες, εσένα τι σε εξιτάρει;». Κι εκείνη απαντάει... «Οταν η άλλη λειτουργεί εγκεφαλικά, έχει φαντασία, μαγεία στο λόγο της. Και μπορεί να διεγείρει όλο σου το είναι με μια κουβέντα μόνο». Η Φαίδρα την προκαλεί: «Πες ειδικά για μένα» και γελάμε και οι τρεις. «Ερωτική εξομολόγηση σε ένθετο εφημερίδας θες να σου κάνω; Μαγεύεις τον άλλον. Τον κάνεις χαλάκι. Με τον τρόπο που μιλάς, νομίζει ότι θα ενδώσεις. Κατά βάση, λειτουργείς με τη φαντασία, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας. Ανετα κάνεις ένα ηφαίστειο να εκραγεί σε κλάσματα δευτερολέπτου… Ε, νομίζω ότι φτάνει, αρκετά σε παίνεψα». Η Φαίδρα χαμογελάει. «Το σ’ αγαπώ είναι μεγάλη λέξη, αγάπη μου. Την λέω πάρα πολύ συχνά. Ποτέ χωρίς να τη νιώθω».