.
Ερμαφροδιτισμός: ενάντια στην ιατρικοποίηση της διασεξικότητας
[Η Cheryl Chase γεννήθηκε ερμαφρόδιτη και στα 1 ½ χρόνια της υπέστη βίαιο ακρωτηριασμό από τους εκτελεστές της ιατρικής εξουσίας. Σήμερα είναι συνιδρυτής της Διασεξικής Εταιρίας Βορείου Αμερικής (Intersex Society of North America) η οποία μάχεται ενάντια στην ιατρικοποίηση και τον έμφυλο δυισμό. Η παρούσα συνέντευξη δόθηκε στον Peter Hegarty τον Ιούνη του 1999]
P.H: Ας αρχίσουμε με την ζωή σου και πώς έμαθες πως είσαι διασεξική (ΣτΜ: δηλ. ερμαφρόδιτη)
C.C.: Όταν έγινα 8, οι γονείς μου με πήγαν στο νοσοκομείο. Το μόνο που μου είπαν ήταν «Θυμάσαι που είχες κοιλόπονους; Θέλουμε να τσεκάρουμε ότι όλα είναι καλά». Θυμάμαι μονάχα πως το χειρουργείο ήταν εξαιρετικά επίπονο. Έπειτα όταν ήμουν 10 χρονών οι γονείς μου μού είπαν πως γεννήθηκα με υπερτροφική κλειτορίδα. Μπορούσες να ακούσεις τα εισαγωγικά όταν λέγανε υπερτροφική. Είπαν πως η «κλειτορίδα είναι κάτι που θα ήταν πέος αν ήσουν αγόρι μα είσαι κορίτσι κι έτσι δεν την χρειάζεσαι». (….) χρόνια αργότερα στο Σαν Φρανσίσκο συμβουλεύτηκα μια γυναικολόγο και της είπα ό,τι γνώριζα. Της ζήτησα να με βοηθήσει με τα αρχεία. Βρήκε μια τρισέλιδη σύνοψη και μου την έδωσε, λέγοντας «φαίνεται πως στην αρχή οι γονείς σου δεν ήταν βέβαιοι αν ήσουν αγόρι ή κορίτσι». Τα αρχεία έδειχναν πως νομικά και κοινωνικά ήμουν αγόρι για το πρώτο ενάμιση χρόνο της ζωής μου.
P.H: Ήταν η πρώτη φορά που το μάθαινες;
C.C.: Ναι. Υπήρχε ένα όνομα που δεν είχα ξανακούσει, Τσάρλι, δίπλα στο όνομα και τη διεύθυνση των γονιών μου και την ημερομηνία γέννησής μου. Ενάμιση χρόνο αργότερα εισήχθη στο νοσοκομείο για «καθορισμό φύλου». Ο φάκελος αναφερόταν σε πράγματα όπως «αληθινός ερμαφροδιτισμός» και «ψευδο-ερμαφροδιτισμός» «κλειτοριδεκτομή» και «φαλλός», πράγματα τα οποία με σόκαραν εντελώς. Αυτά την δεκαετία του ’70 στο Σαν Φρανσίσκο. Υπήρχε μια λεσβιακή κοινότητα, μα ο λεσβιακός σεπαρατισμός ήταν δημοφιλής τότε κι οι άντρες υποτίθεται πως ήταν κακοί. Στα πλαίσια αυτά δεν ήθελα να εξηγήσω σε μια άλλη λεσβία ότι ήμουνα αγόρι για ενάμιση χρόνο! Με καμία δύναμη! Πήρα αυτά τα αρχεία όταν ήμουν 21 μα δεν μίλησα σε κανέναν για αυτά μέχρι που έγινα 35.
P.H: Έτσι εκείνη η γυναικολόγος σου έδωσε τις πληροφορίες μα δεν σε βοήθησε να τις χωνέψεις.
C.C.: Θεώρησε πως ήταν άνευ σημασίας. Παρίστανε πως δεν θα με πλήγωναν όλα αυτά. Αργότερα έπεσε στα χέρια μου η αλληλογραφία της με το νοσοκομείο. Αφού με είδε, τους έγραψε πως έπρεπε να είναι περήφανοι γιατί τα πήγαινα περίφημα με το «αληθινό μου, γυναικείο φύλο». (…)
P.H.: Ποια είναι η σχέση μεταξύ της αντιμετώπισης των διασεξικών μωρών και της ομοφοβίας;
C.C: Η επέμβαση είναι βαθιά ομοφοβική. Όταν γεννιέται ένα παιδί με ασυνήθιστη ανατομία οι γονείς φρικάρουν πως το παιδί θα γίνει ομοφυλόφιλος/η. Ακόμα και στα ιατρικά κείμενα η ομοφοβία είναι προφανής. Οι γιατροί συμβουλεύονται να πουν στους γονείς ότι με την εγχείρηση το παιδί θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας/μια φυσιολογικός/η ευτυχισμένος/η ετεροφυλόφιλος/η.
P.H.: Θεωρείται αποτυχία της εγχείρησης αν το παιδί γίνει τελικά gay ή λεσβία;
C.C: Θεωρείται πως αυτό θα είναι το αποτέλεσμα αν δεν υπάρξει καμία εγχείρηση.
P.C.: Χρησιμοποιείται λοιπόν η ομοφοβία ως κίνητρο για την εγχείρηση;
C.C: Απολύτως. Κι όμως πολλοί διασεξικοί γίνονται τελικά ομοφυλόφιλοι/ες, δηλαδή έλκονται από το ίδιο κοινωνικό φύλο στο οποίο τους έχει προσδιορίσει η εξουσία. Με άλλα λόγια, είναι πιθανόν να παρενοχληθούν και να στιγματισθούν ως queer. Είναι ευάλωτοι/ες στην ομοφοβία. Θα βοήθαγε αυτοί οι γονείς να αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της ομοφοβίας. Μέχρι στιγμής οι γιατροί επικυρώνουν την ομοφοβία αυτή, ενθαρρύνοντας τους γονείς να ελπίζουν ότι οι φόβοι τους πως το παιδί τους θα γίνει ομοφυλόφιλος/η δεν θα πραγματοποιηθούν.
(Αναδημοσίευση από το περιοδικό Flesh Machine, τέταρτο τεύχος, άνοιξη 2008)
* Με αφορμή την πάντα ενδιαφέρουσα και απολύτως σοβαρή δουλειά του περιοδικού Flesh Machine θα ήθελα για μια ακόμη φορά να θέσω το ζήτημα της απόδοσης στα ελληνικά όρων που εισάγονται από άλλες γλώσσες. Μεταφράζοντας το inersexual ως διασεξικός/η νομίζω ότι ετυμολογικά θολώνουμε κι άλλο μια ούτως ή άλλως ασαφή για τους περισσότερους έννοια. Το διασεξικός, μια κάπως «βαρβαρική» απόδοση του διαφυλικός (transexual), δηλώνει μάλλον μια κατάσταση φυλομετάβασης όταν στην πραγματικότητα έχουμε σ’ αυτή την περίπτωση ένα βιολογικά μη καθορισμένο φύλο. Ο ελληνικός όρος ερμαφρόδιτος (Ερμής + Αφροδίτη), από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται ικανός να καλύψει όλες τις περιπτώσεις που ομαδοποιούνται υπό τον όρο intersexual. Άρα;
Ερμαφροδιτισμός: ενάντια στην ιατρικοποίηση της διασεξικότητας
[Η Cheryl Chase γεννήθηκε ερμαφρόδιτη και στα 1 ½ χρόνια της υπέστη βίαιο ακρωτηριασμό από τους εκτελεστές της ιατρικής εξουσίας. Σήμερα είναι συνιδρυτής της Διασεξικής Εταιρίας Βορείου Αμερικής (Intersex Society of North America) η οποία μάχεται ενάντια στην ιατρικοποίηση και τον έμφυλο δυισμό. Η παρούσα συνέντευξη δόθηκε στον Peter Hegarty τον Ιούνη του 1999]
P.H: Ας αρχίσουμε με την ζωή σου και πώς έμαθες πως είσαι διασεξική (ΣτΜ: δηλ. ερμαφρόδιτη)
C.C.: Όταν έγινα 8, οι γονείς μου με πήγαν στο νοσοκομείο. Το μόνο που μου είπαν ήταν «Θυμάσαι που είχες κοιλόπονους; Θέλουμε να τσεκάρουμε ότι όλα είναι καλά». Θυμάμαι μονάχα πως το χειρουργείο ήταν εξαιρετικά επίπονο. Έπειτα όταν ήμουν 10 χρονών οι γονείς μου μού είπαν πως γεννήθηκα με υπερτροφική κλειτορίδα. Μπορούσες να ακούσεις τα εισαγωγικά όταν λέγανε υπερτροφική. Είπαν πως η «κλειτορίδα είναι κάτι που θα ήταν πέος αν ήσουν αγόρι μα είσαι κορίτσι κι έτσι δεν την χρειάζεσαι». (….) χρόνια αργότερα στο Σαν Φρανσίσκο συμβουλεύτηκα μια γυναικολόγο και της είπα ό,τι γνώριζα. Της ζήτησα να με βοηθήσει με τα αρχεία. Βρήκε μια τρισέλιδη σύνοψη και μου την έδωσε, λέγοντας «φαίνεται πως στην αρχή οι γονείς σου δεν ήταν βέβαιοι αν ήσουν αγόρι ή κορίτσι». Τα αρχεία έδειχναν πως νομικά και κοινωνικά ήμουν αγόρι για το πρώτο ενάμιση χρόνο της ζωής μου.
P.H: Ήταν η πρώτη φορά που το μάθαινες;
C.C.: Ναι. Υπήρχε ένα όνομα που δεν είχα ξανακούσει, Τσάρλι, δίπλα στο όνομα και τη διεύθυνση των γονιών μου και την ημερομηνία γέννησής μου. Ενάμιση χρόνο αργότερα εισήχθη στο νοσοκομείο για «καθορισμό φύλου». Ο φάκελος αναφερόταν σε πράγματα όπως «αληθινός ερμαφροδιτισμός» και «ψευδο-ερμαφροδιτισμός» «κλειτοριδεκτομή» και «φαλλός», πράγματα τα οποία με σόκαραν εντελώς. Αυτά την δεκαετία του ’70 στο Σαν Φρανσίσκο. Υπήρχε μια λεσβιακή κοινότητα, μα ο λεσβιακός σεπαρατισμός ήταν δημοφιλής τότε κι οι άντρες υποτίθεται πως ήταν κακοί. Στα πλαίσια αυτά δεν ήθελα να εξηγήσω σε μια άλλη λεσβία ότι ήμουνα αγόρι για ενάμιση χρόνο! Με καμία δύναμη! Πήρα αυτά τα αρχεία όταν ήμουν 21 μα δεν μίλησα σε κανέναν για αυτά μέχρι που έγινα 35.
P.H: Έτσι εκείνη η γυναικολόγος σου έδωσε τις πληροφορίες μα δεν σε βοήθησε να τις χωνέψεις.
C.C.: Θεώρησε πως ήταν άνευ σημασίας. Παρίστανε πως δεν θα με πλήγωναν όλα αυτά. Αργότερα έπεσε στα χέρια μου η αλληλογραφία της με το νοσοκομείο. Αφού με είδε, τους έγραψε πως έπρεπε να είναι περήφανοι γιατί τα πήγαινα περίφημα με το «αληθινό μου, γυναικείο φύλο». (…)
P.H.: Ποια είναι η σχέση μεταξύ της αντιμετώπισης των διασεξικών μωρών και της ομοφοβίας;
C.C: Η επέμβαση είναι βαθιά ομοφοβική. Όταν γεννιέται ένα παιδί με ασυνήθιστη ανατομία οι γονείς φρικάρουν πως το παιδί θα γίνει ομοφυλόφιλος/η. Ακόμα και στα ιατρικά κείμενα η ομοφοβία είναι προφανής. Οι γιατροί συμβουλεύονται να πουν στους γονείς ότι με την εγχείρηση το παιδί θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας/μια φυσιολογικός/η ευτυχισμένος/η ετεροφυλόφιλος/η.
P.H.: Θεωρείται αποτυχία της εγχείρησης αν το παιδί γίνει τελικά gay ή λεσβία;
C.C: Θεωρείται πως αυτό θα είναι το αποτέλεσμα αν δεν υπάρξει καμία εγχείρηση.
P.C.: Χρησιμοποιείται λοιπόν η ομοφοβία ως κίνητρο για την εγχείρηση;
C.C: Απολύτως. Κι όμως πολλοί διασεξικοί γίνονται τελικά ομοφυλόφιλοι/ες, δηλαδή έλκονται από το ίδιο κοινωνικό φύλο στο οποίο τους έχει προσδιορίσει η εξουσία. Με άλλα λόγια, είναι πιθανόν να παρενοχληθούν και να στιγματισθούν ως queer. Είναι ευάλωτοι/ες στην ομοφοβία. Θα βοήθαγε αυτοί οι γονείς να αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της ομοφοβίας. Μέχρι στιγμής οι γιατροί επικυρώνουν την ομοφοβία αυτή, ενθαρρύνοντας τους γονείς να ελπίζουν ότι οι φόβοι τους πως το παιδί τους θα γίνει ομοφυλόφιλος/η δεν θα πραγματοποιηθούν.
(Αναδημοσίευση από το περιοδικό Flesh Machine, τέταρτο τεύχος, άνοιξη 2008)
* Με αφορμή την πάντα ενδιαφέρουσα και απολύτως σοβαρή δουλειά του περιοδικού Flesh Machine θα ήθελα για μια ακόμη φορά να θέσω το ζήτημα της απόδοσης στα ελληνικά όρων που εισάγονται από άλλες γλώσσες. Μεταφράζοντας το inersexual ως διασεξικός/η νομίζω ότι ετυμολογικά θολώνουμε κι άλλο μια ούτως ή άλλως ασαφή για τους περισσότερους έννοια. Το διασεξικός, μια κάπως «βαρβαρική» απόδοση του διαφυλικός (transexual), δηλώνει μάλλον μια κατάσταση φυλομετάβασης όταν στην πραγματικότητα έχουμε σ’ αυτή την περίπτωση ένα βιολογικά μη καθορισμένο φύλο. Ο ελληνικός όρος ερμαφρόδιτος (Ερμής + Αφροδίτη), από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται ικανός να καλύψει όλες τις περιπτώσεις που ομαδοποιούνται υπό τον όρο intersexual. Άρα;
17 σχόλια:
Intersexuality
Intersexuality is the state of a living thing of a gonochoristic species whose sex chromosomes, genitalia and/or secondary sex characteristics are determined to be neither exclusively male nor female. An organism with intersex may have biological characteristics of both the male and female sexes.
Intersexuality is the term adopted by medicine during the 20th century applied to human beings who cannot be classified as either male or female
Intersexuality is also the word adopted by the identitary-political movement, surged at nineties, to criticize medical protocols in sex assignment and to claim the right to be heard in the construction of a new ones.
Hermaphrodite
The terms hermaphrodite and pseudohermaphrodite, introduced in the 19th century, are now considered problematic as hermaphrodism refers to people who are both completely male and completely female, something not possible. The phrase '"ambiguous genitalia'" refers specifically to genital appearance, but not all intersex conditions result in atypical genital appearance.
Disorders of sex development
The Intersex Society of North America and intersex activists have moved to eliminate the term "intersex" in medical usage, replacing it with "disorders of sex development" (DSD) in order to avoid conflating anatomy with identity. Members of The Lawson Wilkins Pediatric Endocrine Society and the European Society for Paediatric Endocrinology accepted the term "disorders of sex development" (DSD) in their "Consensus statement on management of intersex disorders" published in the Archives of Disease in Children and in Pediatrics. The term is defined by congenital conditions in which development of chromosomal, gonadal, or anatomical sex is atypical. However, this has been met with criticism from other activists who question a disease/disability model and advocate no legal definition of sexes, no gender assignments, no legal sex on birth certificates, and no official sexual orientation categories.
Alternatives to labeling these as "disorders" have also been suggested, including "variations of sex development"
Intersex people in society
History
Intersex individuals are treated in different ways by different cultures. In some cultures intersex people were included in larger "third gender" or gender-blending social roles along with other individuals. In most societies, intersexed individuals have been expected to conform to either a male or female gender role.
Whether or not they were socially tolerated or accepted by any particular culture, the existence of intersex people was known to many ancient and pre-modern cultures.
As an example, one of the Sumerian creation myths from more than 4,000 years ago has Ninmah, a mother goddess, fashioning mankind out of clay. She boasts that she will determine the fate – good or bad – for all she fashions. Enki, the father god, retorts as follows.
Enki answered Ninmah: "I will counterbalance whatever fate -- good or bad -- you happen to decide." Ninmah took clay from the top of the abzu [ab = water, zu = far] in her hand and she fashioned from it first a man who could not bend his outstretched weak hands. Enki looked at the man who cannot bend his outstretched weak hands, and decreed his fate: he appointed him as a servant of the king.
... [Three men and one woman with atypical biology are formed and Enki gives each of them various forms of status to ensure respect for their uniqueness] ...
Sixth, she fashioned one with neither penis nor vagina on its body. Enki looked at the one with neither penis nor vagina on its body and gave it the name Nibru [eunuch(?)], and decreed as its fate to stand before the king."
Since the rise of modern medical science in Western societies, some intersex people with ambiguous external genitalia have had their genitalia surgically modified to resemble either male or female genitals. Ironically since the advancements in surgery have made it possible for intersex conditions to be concealed, many people are not aware of how frequently intersex conditions arise in human beings or that they occur at all. Contemporary social activists, scientists and health practitioners, among others, have begun to revisit the issue, and awareness of the existence of physical sexual variation in human beings is returning.
There are increasing calls for recognition of the various degrees of intersex as healthy variations which should not be subject to correction. Some have attacked the common Western practice of performing corrective surgery on the genitals of intersex people as a Western cultural equivalent of female genital cutting. Despite the attacks on the practice, most of the medical profession still supports it, although activism has radically altered medical policies and how intersex patients and their families are treated. Others, typically social conservatives, have claimed that the talk about third sexes represents an ideological agenda to deride gender as a social construct whereas they believe binary gender (i.e. there is only male and female) is a biological imperative.
Depending on the type of intersex condition, corrective surgery may not be necessary for protection of life or health, but purely for aesthetic or social purposes. Unlike other aesthetic surgical procedures performed on infants, such as corrective surgery for a cleft lip (as opposed to a cleft palate), genital surgery may lead to negative consequences for sexual functioning in later life (such as loss of sensation in the genitals, for example, when a clitoris deemed too large/penile is reduced/removed, or feelings of freakishness and unacceptability) which would have been avoided without the surgery; in other cases negative consequences may be avoided with surgery. Opponents maintain that there is no compelling evidence that the presumed social benefits of such "normalizing" surgery outweigh the potential costs.(Similar attitudes are present in some cases of botched infant circumcision, in which the solution might involve intensive medical and parental efforts to reassign the male baby to a female identity, which opponents claim lead to the degrading interpretation that females are essentially castrated males. This view overlooks the embryological origin of the penis/clitoris.) Defenders of the practice argue that it is necessary for individuals to be clearly identified as male or female in order for them to function socially. However, many intersex individuals have resented the medical intervention, and some have been so discontented with their surgically assigned gender as to opt for sexual reassignment surgery later in life.
During the Victorian era, medical authors introduced the terms "true hermaphrodite" for an individual who has both ovarian and testicular gonadal histology, verified under a microscope, "male pseudo-hermaphrodite" for a person with testicular tissue, but either female or ambiguous sexual anatomy, and "female pseudo-hermaphrodite" for a person with ovarian tissue, but either male or ambiguous sexual anatomy. The writer Anne Fausto-Sterling coined the words herm (for "true hermaphrodite"), merm (for "male pseudo-hermaphrodite"), and ferm (for "female pseudo-hermaphrodite"), and proposed that these be recognized as sexes along with male and female. However, her use was "tongue-in-cheek"; she no longer advocates these terms even as a rhetorical device, and her proposed nomenclature was criticized by Cheryl Chase, in a letter to The Sciences which criticized the traditional standard of medical care as well as Fausto-Sterling's shorter names, and announced the creation of the Intersex Society of North America.
Intersex in popular culture
Beginning as early as 1989, intersex became a topic of interest for broadcast TV and radio in the United States and other countries. Jeffrey Eugenides' novel Middlesex (2002) is narrated by an intersex character who discusses the societal experience of an intersex person. The Japanese manga series I.S., first published in 2003, features intersexual characters and how they deal with intersex-related issues and influence the lives of people around them.
(en.wikipedia.org)
Erva, σίγουρα το διασεξικός δεν λέει τίποτα στα ελληνικά.
Κοιτάζοντας τα λεξικά, το λήμμα intersexual μεταφράζεται ερμαφρόδιτος/η και μεσόφυλος/η.
Το ερμαφρόδιτος έχεις δίκιο δεν καλύπτει πλήρως τον όρο.
Το μεσόφυλος/η πάλι δεν μου ακούγεται καλά.
Μήπως όμως το καλύπτει καλύτερα;
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο για μιά ισχνή μεν, υπάρχουσα δε, μειοψηφία ανθρώπων. Η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα γιατί πρέπει, ντέ και καλά, να «διορθωθεί» το πρόβλημα. Τί μας λέει πως ένα άτομο που έχει και τα δύο όργανα, δεν μπορεί να έχει μία φυσιολογική ζωή· κοινωνική, σεξουαλική, προσωπική κ.λπ;
Θα ήθελα πραγματικά να μάθω τις εμπειρίες, ενός ερμαφρόδιτου ατόμου σε μιά «υποανεπτυγμένη» κοινωνία, όπου δεν υπάρχουν νοσοκομεία για «διορθώσεις» και κοινωνικά ταμπού που να σχετίζονται με την σεξουαλικότητα. Να δω αν έχουν «πρόβλημα» αυτή οι άνθρωποι, κι αν ναι, αν τα προκαλούμε εμείς, ο περίγυρό τους.
Ναυτίλε, η συντριπτική πλειοψηφία των intersex ατόμων δεν έχουν "και τα δύο όργανα" αλλά όργανα που δεν αναγνωρίζονται εύκολα ως ξεκάθαρα αρσενικά ή θηλυκά.
Κοινωνία σαν αυτές που εννοείς ήταν πχ η αρχαία Σπάρτη, όπου πετούσαν τα intersex άτομα στον Καιάδα, μαζί μ' όλα τ' άλλα "αχρείαστα". Στις περισσότερες αρχαίες κοινωνίες, η γέννηση ενός intersex παιδιού θεωρούταν κάκιστος οιωνός.
erva:
Κι εμένα δεν μ' αρέσει το "διασεξικός", αλλά δεν έχω και τίποτα καλύτερο να προτείνω, κι όχι επειδή δεν τό 'χω σκεφτεί. Μάλλον θα πρέπει να βρούμε μια νέα έκφραση, αντί να προσπαθούμε να μεταφράσουμε το intersex, που δεν βολεύει.
Και το "μεσόφυλος" που βρήκε η Μαρίνα στο λεξικό πάλι κάπως περίεργο μου ακούγεται, αν και είναι πιο αποτελεσματική μετάφραση.
Τα ίδια τα intersex άτομα πάντως, και σίγουρα η ISNA, θεωρούν το "hermaphrodite" προσβλητικό και υποτιμητικό. Στην Ελλάδα δεν ξέρω αν υπάρχουν οργανώσεις intersex ατόμων και πώς το βλέπουν το πράγμα.
Ένα απρόσμενο link που δίνει το google είναι αυτό: AIS (Intersex) in Hellas - Greece
http://homepages.pathfinder.gr/aishellas/
Για ποιο λόγο το "ερμαφρόδιτος" θεωρείται υποτιμητικό δεν το καταλαβαινω, αλλά τέλος πάντων. Το ότι έχει χρησιμοποιηθεί αρνητικά δεν σημαίνει ότι σαν λέξη είναι κακή. Χρησιμοποιούμε ήδη τη λέξη "λεσβία" που ανάγεται στην αρχαιότητα, για ποιο λόγο όχι και "ερμαφρόδιτος";
Νομίζω ότι ο πιο ακριβής όρος θα ήταν "αμφίφυλος" αλλά εκεί θα υπήρχε κάποιο μπλέξιμο με τους αμφιφυλόφιλους. Το "μεσόφυλος" εμένα μου θυμίζει μεσοτοιχία και πάντως δεν το βρίσκω ιδιαίτερα εύστοχο.
transs,
ο όρος "μεσοφυλικός" μοιάζει ικανοποιητικότερος, αν και το επιθυμητό θα ήταν μια πρόθεση ως πρώτο συνθετικό που να δηλώνει στατικά το μεταξύ.
stassa,
ποιον όρο θεωρεί κανείς προσβλητικό έχει να κάνει συνήθως με την ιστορική και γλωσσική του παράδοση.
Οι αμερικάνοι, για παράδειγμα, που όπως λες προσβάλλονται από το "ερμαφρόδιτος", το οποίο μπορεί και να μην κατανοούν ετυμολογικά και ιστορικά, συνήθως προτιμούν ινδιάνικους όρους, προτίμηση που δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να συμμερίζονται οι έλληνες ή οι υπόλοιποι.
Δυστυχώς στον λοαδ χώρο υπάρχει ένα είδος πολιτισμικού αγγλοσαξωνικού ιμπεριαλισμού που περιλαμβάνει και την γλώσσα, αν όχι πρωταρχικά αυτή.
ανώνυμε,
δυστυχώς πρόκειται για μια εξαρχής "παγωμένη" σελίδα.
Ναυτίλε,
στις πιο παραδοσιακές, ή οικονομικά υπανάπτυκτες, κοινωνίες είτε τους/τις αντιμετωπίζουν απορριπτικά είτε τους/τις ιεροποιούν σίγουρα το κάνουν όμως μέσα από ισχυρότερα κοινωνικά ταμπού που έχουν σχέση με τη σεξουαλικότητα ή για την ακρίβεια με την αντίληψη περί φύλου.
Γενικά αυτό είναι το πρόβλημα όταν προσπαθούμε να μεταφράσουμε λατινογενείς όρους στα ελληνικά. Εφόσον αποφάσίσαμε να αποδώσουμε το transexual / transgender ως διαφυλικός, πως θα μεταφάσουμε τώρα το intersexual; Ή θα πρέπει να χρησιμοποιούμε καθαρά ελληνικούς όρους ή να μεταφέρουμε αυτούσιους τους ξένους. Η μετάφραση ποτέ δεν μπορεί να είναι ικανοποιητική.
Νομίζω ότι ο ερμαφροδιτισμός ως όρος που ούτως ή άλλως χρησιμοποιείται στη βιολογία, δεν είναι κακή επιλογή. Δεν υποδηλώνει κάποιο "τέρας" αλλά κάτι που συναντάται ευρέως στη φύση. Από την άλλη, πέρα του όρου "αμφίφυλος" που θα ήταν κατά την άποψή μου ο πιο ακριβής, θα μπορούσα να προτείνω τους όρους "διφυλικός" 'η "διφυλομορφικός"
GSH,
για την ακρίβεια οι Σχολές Σπουδών Φύλου ή Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα χρησιμοποιούν συνήθως τον όρο διαφυλικός για το transexual και διεμφυλικός για το transgender (ευρύτερος όρος που περιλαμβάνει και την παρενδυσία)
Καθώς το φαινόμενο του intersex απαντάται συχνά σε ψάρια κλπ δεν γνωρίζω αν υπάρχει στις βιολογικές επιστήμες κάποιος σχετικός όρος.
@ erva
Στη βιολογία ο όρος που χρησιμοποιείται και εδώ και στο εξωτερικό είναι "ερμαφροδισία" και "ερμαφροδιτισμός". Τα σαλιγκάρια π.χ. σε όλα τα εγχειρίδια της βιολογίας και σε όλες τις γλώσσες χαρακτηρίζονται ζώα ερμαφρόδιτα.
Νόμιζα ότι διαφυλικός ήταν το transgender και φυλομεταβασικός το transexual. Μπέρδεμα. Βέβαια το να πλάθουμε λέξεις δεν έχει καμία σημασία αν αυτές οι λέξεις δεν καταλήγουν να γίνουν δόκιμες.
Τώρα που το σκέφτομαι εφόσον το transvestite έχει μεταφραστεί παρενδυσίας, θα μπορούσε ο τρανσέξουαλ να ονομάζεται παραφυλικός και ο ιντερσέξουαλ διαφυλικός. Και πάλι όμως ένα πρώτο συνθετικό που θα υποδηλώνει την έννοια του "μεταξύ" όπως λες, κατά την άποψή μου δεν είναι ικανοποιητικό. Υποδηλώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε κανένα φύλο, ότι είναι κάτι "ενδιάμεσο" και άρα "ανολοκλήρωτο" - δικαιώνοντας έτσι όσους θέλουν να τους "ολοκληρώσουν" μέσω μίας επέμβασης. Είναι περίεργο ότι οι αγγλοσάξονες προσπαθούν να αποφύγουν έναν πανάρχαιο όρο και τελικά καταλήγουν σε κάτι που μάλλον είναι πιο υποτιμητικό. Κατά την άποψή μου το πρώτο συνθετικό θα πρέπει να δηλώνει ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ανήκουν και στα δύο φύλα - όχι ότι βρίσκονται "μεταξύ" των δύο φύλων.
Από τη Wikepedia (λήμμα snail):
" All land snails are hermaphrodites, producing both spermatozoa and ova. "
Δεν νομίζω οτι καταλαβαίνω τί τραβάνε οι intersex άνθρωποι στη ζωή τους, άρα δεν καταλαβαίνω και τί βρίσκουνε προσβλητικό και τί όχι. Μπορεί και να μην τους αρέσει να τους συγκρίνουνε συνέχεια με τα σαλιγκάρια και τις ανεμώνες, ξέρω 'γω; Τέλος πάντων, αφού μιλάμε για τέτοια θέματα χρειαζόμαστε έναν δόκιμο όρο στη γλώσσα μας. Θα προτιμούσα απλώς να ακούσω και τη δική τους άποψη. Το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε μια οργάνωση intersex ατόμων στην Ελλάδα, να ρωτήσουμε, αλλά δεν εκπλήσσομαι αν προτιμάνε όλοι κι όλες τους να μένουνε στην αφάνεια.
Πρόσεξα πάντως οτι και στο λινκ που δίνει ο ανώνυμος, πιο πάνω, χρησιμοποιείται το "intersex", αμετάφραστο. Μια και πρόκειται για μια σελίδα στημένη από μια intersex γυναίκα, αυτό μου λέει οτι δεν έχουν αποφασίσει και οι ίδιες πώς θα το λένε στα Ελληνικά.
Τώρα, θα έγραφα να ρωτήσω, αφού μ' απασχολεί κι εμένα το θέμα. Αν διαβάσατε όμως όλη τη σελίδα θα καταλάβατε και γιατί διστάζω. Δεν κάνετε καμμιά προσπάθεια εσείς, erva και Gay Super Hero, που είσαστε και μουράτοι μπλόγκερς; :)
Stassa,
Ο καθένας μπορεί, ενδεχομένως, να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει κατά τη μόρφωση, τη γνώση ή άγνοια, την πολιτική αντίληψη ή την αισθητική του.
Όμως το πώς θα αποκαλείται μια ολόκληρη ομάδα ατόμων είναι κάτι διαφορετικό.
Δυστυχώς στα ελληνικά οι λοαδ όροι γενικά έχουν κακοπάθει. Με φωτεινή εξαίρεση τη «Σύμπραξη» οι ίδιες οι οργανώσεις τούς κακοποιούν συστηματικά.
Η Ολκε προβλέπει στο καταστατικό της την αλλαγή του όρου ομοφυλόφιλος με τον όρο πούστης. Γιατί άραγε όχι και του όρου λεσβία με τον τζιβιτζιλού ή πλακομουνού, να γλιτώσει και τα δικαστικά έξοδα, να ηρεμήσουν και οι λέσβιοι;
Ο Σάττε χρησιμοποιεί τους όρους-εισαγωγής τραβεστί (δεκαετίες 70 -80) και τρανσέξουαλ (δεκαετία 90), όταν ο ελληνικός όρος διεμφυλικός θα τον κάλυπτε νοηματικά επαρκέστερα.
Η επιτροπή του Pride εισήγαγε τον απόλυτο βαρβαρισμό με τον όρο «λεγκάτ», δηλαδή: λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικοί και τρανσεξουαλικοί, ενώ στην City Uncovered όλο και συχνότερα χρησιμοποιείται ο όρος queer, σε λατινική ή ελληνική γραφή, αλλά με απροσδιόριστη ερμηνεία.
Τέλος τα Πανεπιστήμια χρησιμοποιούν τους όρους διαφυλικός, διεμφυλικός, ενώ σε σωστά ελληνικά θα έπρεπε να ήταν διάφυλος, διέμφυλος.
Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για τη γλωσσική ορατότητα της κοινότητας, που είναι εξίσου σημαντική με την ιστορική και δημόσια ορατότητά της.
Κι εγώ νομίζω οτι χρειαζόμαστε μια κοινή γλώσσα, που να μην ακούγεται περίεργη και ξένη στ' αυτιά του κόσμου, καταλαβαίνω γιατί την έχουμε ανάγκη. Κοίτα να δεις όμως τώρα τί παίζεται.
Για τα intersex άτομα, το πρόβλημα είναι ακριβώς οτι ο καθένας προσπαθεί να τα προσδιορίσει, χωρίς ποτέ να ρωτάει τη γνώμη τους. Θα ήθελα λοιπόν πολύ να τα δω να συμμετέχουνε στη συζήτηση και να εξηγούνε πώς αισθάνονται με τους διάφορους όρους που, με τις καλές μας προθέσεις, είμαστε πρόθυμοι να τους επιδαψιλεύσουμε.
Και κατά πόσο είναι καλές οι προθέσεις "μας" (όχι εσένα κι εμένα, αλλά των ΛΟΑΤ ατόμων γενικώς, κι ιδίως των οργανώσεων), κι αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω οτι Έξω, μερικές ΛΟΑΤ οργανώσεις έχουν προτείνει να συμπεριλαμβάνεται και το "i" για το intersex στο LGBT, αλλά ξέρω κι οτι πολλά intersex άτομα βλέπουν αυτή την προσφορά συμμαχίας με καχυποψία- και με το δίκιο τους.
Κατ' αρχήν βλέπουν τα τρανς άτομα με δυσπιστία, επειδή συχνά έχουμε προσπαθήσει να ταυτιστούμε μαζί τους, για να "νομιμοποιηθούμε" στα μάτια του κόσμου- καί οργανώσεις και άτομα είναι ένοχα για τέτοιες αναίσθητες κινήσεις. Όσο για τους γκέυς και τις λεσβίες, η εικόνα του ερμαφρόδιτου που δημοσιεύεις κι εσύ, βγάζει ένα μυστικιστικό ερωτισμό, που πιθανόν να μην έχει καμμία σχέση με την καθημερινότητα των intersex ατόμων- δεν θα μου φαινόταν περίεργο αυτή η τάση μας να τους φανταζόμαστε ως μαγικά, μυθολογικά πλάσματα, κι ως σύμβολα της δικής μας σεξουαλικότητας (που δεν είναι απαραίτητα και δική τους) να τους είναι ιδιαίτερα απωθητική και γι' αυτό να μην πείθονται οτι "θέλουμε το καλό τους".
Καταλαβαίνω κι εγώ οτι και τα intersex άτομα θα έχουνε τις νευρώσεις τους, ενδεχομένως και τις τρανς- και ομο- φοβίες τους, αυτό δεν μας δίνει όμως το δικαίωμα να αγνοήσουμε τις επιθυμίες τους και ν' αδιαφορήσουμε για τις ανάγκες τους. Θέλει λεπτότητα το θέμα, αυτό λέω, ακριβώς επειδή κι εγώ καταλαβαίνω πόσο σημαντική είναι η γλώσσα που μιλάμε, ή μάλλον που ζούμε.
Δεν κατηγορώ βέβαια κανέναν σ' ετούτη εδώ τη συζήτηση για έλλειψη λεπτότητας, κι εγώ δεν προτείνω κανέναν όρο, όχι επειδή θέλω να κρατήσω στάση, αλλά επειδή δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα της προκοπής... :)
Ομολογώ πως στα περισσότερα συνταυτίζομαι με τις απόψεις του gay super hero.
Και δεν καταλαβαίνω, γιατί κάποιος «ερμαφρόδιτος» άνθρωπος θα πρέπει να νιώθει «ανολοκλήρωτος» ή προβληματικός; Καιρός είναι η κοινωνία να πάψει να κάνει οποιουδήποτε είδους διαχωρισμούς σε σχέση με την σεξουαλικότητα του κάθε ατόμου, βιολογική η ψυχολογική.
Ώρες-ώρες, πολλά απ’ αυτά που διαβάζω, με κάνουν να νιώθω εξωγήινος• τελείως απροσάρμοστο. Μόνο εγώ δεν νιώθω ενόχληση από το εάν κάποιος είναι λεσβία, πούστης (την προτιμώ αυτή την λέξη απ’ τις αγγλικές ορολογίες), τραβεστί, «κομμένος», εγχειρισμένος, ερμαφρόδιτος, ή είναι καθηλωμένος σ’ αναπηρικό αμαξίδιο;! Μ’ ενδιαφέρει η προσωπικότητα τους που να πάρει ο διάολος. Αν είναι ισορροπημένοι, ή έστω ψάχνονται, γενικώς κι αορίστως, κι αγαπούν τον συνάνθρωπό του και προσπαθούν να ζήσουν την ζωή τους χωρίς να βλάπτουν τους συνανθρώπους τους.
Πραγματικά, πολλές φορές αδυνατώ να καταλάβω προς τί η όποια φασαρία (what’s the fuzz all about?!) Σ’χουρνάτι μι, αλ’ είμ’ βραδύνοος ώρες-ώρες...
:-/
Καλησπέρα σας.
Χαίρομαι που κάποιοι συνάνθρωποι μπορεί να ενδιαφέρονται για άτομα intersex όπως είμαι κι εγώ :)
Ανακάλυψα αυτό το θέμα έπειτα από σχετική αναζήτηση στο google για να δω αν υπάρχει κάτι για την "κατηγορία" μας. Είναι πολύ ενδιαφέρον το άρθρο!
Αποφάσισα να δημιουργήσω ένα blog όπου θα λέω κάποια πράγματα για την ιστορία μου και το σύνδρομό μου (γυναίκα ΧΥ, τώρα ποιο σύνδρομο ακριβώς, και οι ίδιοι οι γιατροί θα σας γελάσουν, κάθε άτομο από μας, όπως και κάθε άνθρωπος στην τελική, είναι εντελώς μοναδικός και διαφορετικός, κοινώς περιπτωσάρα :)
Δεν θέλω να κάνω διαφήμιση, αλλά επειδή είδα ενδιαφέρον από τα σχόλια, αν θέλετε ρίξτε του μια ματιά:
http://grintersex.blogspot.com/
Ευχαριστώ και πάλι για την ευαισθησία.
Δημοσίευση σχολίου