4.5.09

1963. ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΕΙΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΝ

Image Hosted by ImageShack.us

Εφημ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 3/3/1963

12 σχόλια:

stassa είπε...

Κι αυτό είναι ένα από τα ποστ σου που θα ευχόμουνα να διάβαζε περισσότερος κόσμος (φοβάμαι οτι το φορμάτ του δεν είναι και πολύ ευανάγνωστο).

Μου κάνει εντύπωση πώς ενώ λέει (1η στήλη, 2η παράγραφος)"υπάρχει πράγματι μία μεγάλη οργάνωσις, που διευθύνεται από ομοφυλοφίλους, άνδρας και γυναίκας..." πιο κάτω (2η στήλη, πάνω πάνω) λέει οτι "Δεν γίνονται δεκταί λεσβιάζουσαι γυναίκες, εφ' όσον αποδεδειγμένως είναι γυναίκες του πεζοδρομίου".

Ενδιαφέρουσα κι η ιδέα οτι η οργάνωση αυτή "έχει δύο πλευράς, μίαν αρνητικήν και μίαν θετικήν". Η θετική είναι οτι μας επιτρέπει να ελέγχωμεν την δραστηριότητα των ομοφυλόφιλων. Η αρνητική είναι οτι δίνει μιαν νομιμότητα εις το πάθος αυτό."

Δηλαδή, απ' τη μια απελευθέρωση, απ' την άλλη μάντρωμα. Σα να λέμε, αυτά που συζητάμε ακόμη και σήμερα...

gay super hero είπε...

"O [ολλανδικός] λαός εις το σύνολό του βλέπει αυτή την υπόθεσιν με απέχθεια και αηδία"...

Πώς το λένε οι ψυχολόγοι; Προβολή;

erva_cidreira είπε...

stassa,
πράγματι αυτά που συζητάμε ακόμη και σήμερα, δες λ.χ. το ποστ για την οριοθέτηση του gay cruising σε πάρκο του Άμστερνταμ.
Μόνο που για την παραπάνω είδηση έχουμε την προοπτική σχεδόν μισού αιώνα για να γνωρίζουμε ποιος είχε τελικά δίκιο.

gay super hero,
μάλλον θα το έλεγα "κρατάω πισινή".
Η εφημερίδα, κάνοντας ότι υιοθετεί τις απόψεις της ομοφυλοφοβικής πλειονότητας των αναγνωστών της, λέει αυτό που τελικά θεωρεί ότι πρέπει να γίνει γνωστό ως πληροφορία.

stassa είπε...

Ναι, το ξαναδιάβασα το άρθρο για το πάρκο στο Αμστελόδαμον, όντως το ίδιο πράγμα λέει. Εννοούσα όμως περισσότερο τις συζητήσεις για την "εμπορευματοποίηση" του πράιντ, το γκέτο του Γκαζιού και το μετέωρο βήμα της "νέας γενιάς" των λοατ ατόμων, ανάμεσα στην αποδοχή και την εξέγερση. Γενικά δηλαδή την επιλογή των λοατ ατόμων, να κανονικοποιηθούνε ή να παραμείνουνε "διαφορετικοί".

Unknown είπε...

@Μου κάνει εντύπωση πώς ενώ λέει (1η στήλη, 2η παράγραφος)"υπάρχει πράγματι μία μεγάλη οργάνωσις, που διευθύνεται από ομοφυλοφίλους, άνδρας και γυναίκας..." πιο κάτω (2η στήλη, πάνω πάνω) λέει οτι "Δεν γίνονται δεκταί λεσβιάζουσαι γυναίκες, εφ' όσον αποδεδειγμένως είναι γυναίκες του πεζοδρομίου".

Η ποιήτρια εννοεί ότι λεσβίες γίνονται δεκτές, ουχί όμως από την στιγμή που θα αποδειχθεί ότι είναι πουτάνες (η Παπαδοπούλιος διάλεκτος είναι το φορτέ μου) :P

Θα έκανα κάποιες ακόμη παρατηρήσεις:

Πρώτη στήλη, τέλος δεύτερης παραγράφου:
ο λόγος που αρθρώνεται εδώ είναι τελείως αντίστροφος από τον αντίστιχο (ομοφοβικό) σημερινό. Ενώ δηλ. σήμερα οι ετερο-φασίστριες στρέφονται προς την παράδοση, προς την Ανατολή, εδώ η Ολλανδία κατηγορείται ότι δεν είναι συγχρονισμένη, μοντέρνα χώρα.

Ακόμη καταλαβαίνει κάποια πως συνελάμβαναν (και συλλαμβάνουν) οι ελληνίδες την έννοια της ισοπολιτείας, από την έκπληξη της αρθρογράφου στην διαπίστωση ότι "οι ομοφυλόφυλοι τίθενται υπό της προστασίας της αστυνομίας".

Η πεποίθηση ότι οι πούστρες δεν είμαστε μέρος του "λαού", ή "των πολιτών", επαναλαμβάνεται παρακάτω, με το "ο λαός στο σύνολό του... και αηδίαν". Στο σύνολο του λαού δεν περιλαμβανόμαστε.

Τέλος επί της ουσίας του ζητήματος, έχουμε ένα καθαρό παράδειγμα της έντασης μεταξύ "Ανατολής" και "Δύσης", ήτοι στην αντιμετώπιση δια του αποκλεισμού και την αντιμετώπιση δια του εγκλεισμού.

Η Ανατολή πάντα προτιμούσε τον πρώτο σε βαθμό που να μην κατονομάζει καν τις μειωνότητες που θέλει να ουδετεροποιήσει (Μακεδόνες Ελλάδας, Τούρκοι Α. Θράκης, Κούρδοι Τουρκίας).

Υ.Γ.: ειλικρινά ευχαριστώ για το ποστ, πού το ξέθαψες το άρθρο;

Unknown είπε...

Να τολμήσω να ζητήσω από αυτό το forum να μου επιτρέψει η stassa να "ακολουθώ" το blog της;

Really Nothing είπε...

Φοβερό ντοκουμέντο (αν και έβγαλα τα μάτια μου να το διαβάσω)! Μακάρι να ήταν απλώς γραφικό διαβάζοντάς το σήμερα, αλλά, δυστυχώς, δε νομίζω ότι είναι...

stassa είπε...

Η ποιήτρια εννοεί ότι λεσβίες γίνονται δεκτές, ουχί όμως από την στιγμή που θα αποδειχθεί ότι είναι πουτάνεςΑ. Σωστά.

Μιχάλης είπε...

Μακεδόνες της Ελλάδας?Γιατι ρε φίλε ArisMUC,υπάρχουν και Μακεδόνες εκτος Ελλάδας?Ας προσέχουμε τι λέμε και μην πέφτουμε στην παγίδα των υποκινούμενων από τους Νεοταξίτες "Νεοέλληνες".

Κ.σ-Μ. είπε...

Μόνον οι Μακεδόνες, Μιχάλη; Εδώ και η ίδια η Μακεδονία είναι εκτός Ελλάδος, σύμφωνα με το ένα τουλάχιστον σκέλος του τρίπτυχου Athens Pride/ΟΛΚΕ/ΕΠΣΕ, που προχώρησε και στην έκδοση κοινών δελτίων τύπου για την ακύρωση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.

Πώς το είχε γράψει και το Απέναντι Πεζοδρόμιο; Α, ναι: συγκοινωνούντα δοχεία.

Μια χαρά προχωράει το καπέλωμα. Τώρα με την υψηλή προστασία του ΕΠΣΕ, οι έλληνες ομοφυλόφιλοι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.

Μιχάλης είπε...

Είναι καιρός να καταλάβουμε πως εμείς οι ομοφυλόφιλοι έχουμε όλοι τα ιδια προβληματα και δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας καπελώνουν οργανώσεις όπως οι παραπάνω που ανέφερες.Τέρμα πια δεν χρειάζεται να ξεπουλάμε το έθνος μας οπως ο κ.Βαλίανάτος ,γιατι το μονο που επιτυγχάνουμε είναι να στρέφεται ο ήδη ομοφοβικόε κόσμος ακόμη περισσότερο εναντίων μας.Έξω πια από το χώρο μας οι ανόητοι ανιστόρητοι!Μην μπερδεύουμε την πολιτική με τον αγώνα για την αναγνώριση της σεξουαλικής ταυτότητας μας.

Κ.σ-Μ. είπε...

Νομίζω ότι ο "αγώνας" δεν γίνεται για την "αναγνώριση" της σεξουαλικής ταυτότητας των ομοφυλοφίλων", αλλά για την απόδοση ισονομίας που στερούνται λόγω ακριβώς της σεξουαλικής ταυτότητας. Και ο αγώνας αυτός είναι πολιτικός αγώνας, δεν πρέπει να συγχέεται με αγώνες κομματικούς.

Σε ό,τι με αφορά, και προκειμένου να μην πιστώνονται ή χρεώνονται προσωπικές συμπεριφορές σε κοινωνικές ομάδες, κρίνω το ζήτημα πολιτικό, γι αυτό και σχολίασα.

Και βέβαια σε κάθε χώρο έχουν θέση και οι ανιστόρητοι και οι ανόητοι και το ίδιο δικαίωμα να εκφράζονται έχουν άπαντες, αρκεί να μην εκμεταλλεύονται οποιαδήποτε κομματική ή συλλογική ιδιότητα για να περνούν τις προσωπικές τους απόψεις. Και, κυρίως, να μην εκμεταλλεύονται μεγάλες κοινωνικές ομάδες με ειδικό βάρος, (αυτές που τους προσδίδουν και την απαιτούμενη εγκυρότητα) για στήνουν, πάνω στην πλάτη τους, γέφυρες με διάφορα γκρουπούσκουλα που επιζητούν κοινωνικά ερείσματα για να δρομολογούν ή να υπηρετούν αλλότρια σχέδια.