ΝΓ
.
Η απώλεια είναι ζήτημα μεθόδου
φωνή πορσελάνης έτοιμη να σπάσει
λιβάδια της Καταλονίας ονειρεύονται
γυμνό κορμί
στα φύκια τυλιγμένο
δεν ήθελες να θυμάσαι αλλά
κλεμμένες
σοδειές εμφανίζονται και πάλι
τρύπα στον πάγο πετονιά
τίποτα ίδιο πριν από καιρό
γραμμένο
κάθετη ανάσα ανάμεσα
στο δόντι και τη γλώσσα
λάμπει το φώσφορο του χτες
βαθιά θαμμένο
χιόνι αιωνιότητας
με κρύο πολικό
κομμένο γκάζι
το ρόδο γέρνοντας
τείνει
σαν θρόισμα
την αγάπη
Βασίλης Κουγέας: με πράσινο του χαλκού στα χείλη και (ύψιλον, 2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου