.
Εντονες αντιδράσεις στην πρεμιέρα της όπερας του Ντβόρζακ «Ρούσαλκα» στην Εθνική Λυρική Σκηνή
Σάκη Δημητρακόπουλου (Το Βήμα, 7/3/2009)
Στα δύο μοιράστηκε το κοινό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το βράδι της Παρασκευής, με αφορμή την πρεμιέρα της όπερας του Αντονίν Ντβόρζακ, «Ρούσαλκα» με αποτέλεσμα κατά το φινάλε της παράστασης οι μισοί θεατές να χειροκροτούν την γαλλίδα σκηνοθέτιδα Μαριόν Βάσερμαν και οι άλλοι μισοί να την γιουχάρουν με επιμονή.
Οι αντιδράσεις είχαν αρχίσει να γίνονται ορατές από την αρχή ακόμη τη παράστασης καθώς η Βάσερμαν έχει αλλάξει σε σημεία το λιμπρέτο δίνοντας μία ομοφυλοφιλική διάσταση στις αναζητήσεις του Πρίγκιπα που εμφανώς ενόχλησε μερίδα του κοινού όπως επίσης ενόχλησαν και οι γυμνόστηθες νεράιδες κατά το τέλος της παράστασης.
Ηδη από την είσοδο του κοινού στο κτίριο της Λυρικής μοιραζόταν φυλλάδιο που υπέγραφε το Δ.Σ. της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής και όπου ανάμεσα στα άλλα ανέφερε ότι «Οπως θα διαπιστώσετε παρακολουθώντας την παράσταση η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το λιμπρέτο προσδίδει στον κεντρικό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της Ε.Λ.Σ.».
Η Μαριόν Βάσερμαν όπως ανέφερε στο πρόγραμμα είχε αντλήσει την έμπνευση της για τις όποιες αλλαγές από «τον βίο του Λουδοβίκου Β', βασιλιά της Βαυαρίας και επιλέξαμε να δούμε τη Ρούσαλκα μέσα από τα μάτια του Πρίγκιπα.» Οι αντιδράσεις ήταν σταδιακές, πιο χαλαρές στην αρχή όταν ο Πρίγκιπας φιλά στο στόμα έναν άλλο άνδρα προφανώς το είδωλό του και κορυφώθηκαν στο φινάλε όταν μάταια η Βάσερμαν προσπαθούσε να εξηγήσει τις θέσεις με την φωνή της καλυμμένη από τα γιουχαητά, ενώ δεν έλειψαν και τα λεκτικά επεισόδια ανάμεσα στους θεατές.
Εντονες αντιδράσεις στην πρεμιέρα της όπερας του Ντβόρζακ «Ρούσαλκα» στην Εθνική Λυρική Σκηνή
Σάκη Δημητρακόπουλου (Το Βήμα, 7/3/2009)
Στα δύο μοιράστηκε το κοινό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το βράδι της Παρασκευής, με αφορμή την πρεμιέρα της όπερας του Αντονίν Ντβόρζακ, «Ρούσαλκα» με αποτέλεσμα κατά το φινάλε της παράστασης οι μισοί θεατές να χειροκροτούν την γαλλίδα σκηνοθέτιδα Μαριόν Βάσερμαν και οι άλλοι μισοί να την γιουχάρουν με επιμονή.
Οι αντιδράσεις είχαν αρχίσει να γίνονται ορατές από την αρχή ακόμη τη παράστασης καθώς η Βάσερμαν έχει αλλάξει σε σημεία το λιμπρέτο δίνοντας μία ομοφυλοφιλική διάσταση στις αναζητήσεις του Πρίγκιπα που εμφανώς ενόχλησε μερίδα του κοινού όπως επίσης ενόχλησαν και οι γυμνόστηθες νεράιδες κατά το τέλος της παράστασης.
Ηδη από την είσοδο του κοινού στο κτίριο της Λυρικής μοιραζόταν φυλλάδιο που υπέγραφε το Δ.Σ. της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής και όπου ανάμεσα στα άλλα ανέφερε ότι «Οπως θα διαπιστώσετε παρακολουθώντας την παράσταση η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το λιμπρέτο προσδίδει στον κεντρικό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της Ε.Λ.Σ.».
Η Μαριόν Βάσερμαν όπως ανέφερε στο πρόγραμμα είχε αντλήσει την έμπνευση της για τις όποιες αλλαγές από «τον βίο του Λουδοβίκου Β', βασιλιά της Βαυαρίας και επιλέξαμε να δούμε τη Ρούσαλκα μέσα από τα μάτια του Πρίγκιπα.» Οι αντιδράσεις ήταν σταδιακές, πιο χαλαρές στην αρχή όταν ο Πρίγκιπας φιλά στο στόμα έναν άλλο άνδρα προφανώς το είδωλό του και κορυφώθηκαν στο φινάλε όταν μάταια η Βάσερμαν προσπαθούσε να εξηγήσει τις θέσεις με την φωνή της καλυμμένη από τα γιουχαητά, ενώ δεν έλειψαν και τα λεκτικά επεισόδια ανάμεσα στους θεατές.
11 σχόλια:
Από το 10%:
Ένα φιλί μεταξύ ανδρών επί σκηνής, στην όπερα «Ρούσαλκα» του Αντονίν Ντβόρζακ που ανεβαίνει στη Λυρική Σκηνή, ήταν η αφορμή για μια πρωτοφανή ομοφοβική παρέμβαση της Ορχήστρας της Λυρικής, που κατέληξε σε μια επεισοδιακή πρεμιέρα του έργου την Παρασκευή.
Όπως καταγγέλλουν στο 10% η γαλλίδα σκηνοθέτιδα της παράστασης Μαριόν Βάσσερμαν (η παράσταση αποτελεί συμπαραγωγή με την Όπερα της Νίκαιας) και ο συντελεστής της παράστασης Γιώργος Σεφεριάδης, η Ορχήστρα διένειμε στο κοινό κείμενο που στηλίτευε την σκηνοθέτιδα ότι μετέτρεψε ένα απλό παραμύθι σε έκφυλο ομοφυλοφιλικό έργο, αμφισβητώντας ουσιαστικά το δικαίωμά της να ερμηνεύσει σκηνοθετικά το έργο.
Μάλιστα, σύμφωνα με τις καταγγελίες, κατά τη διάρκεια των προβών εδώ και πολλές ημέρες, η Ορχήστρα είχε εναντιωθεί στο φιλί μεταξύ ανδρών στο έργο, ασκώντας πιέσεις στον πρωταγωνιστή της παράστασης να μην δώσει το φιλί και απειλώντας ότι σε περίπτωση που αυτό δοθεί, η Ορχήστρα δεν θα παίξει.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι κατά την πρεμιέρα μερίδα του κοινού γιούχαρε την παράσταση φωνάζοντας ομοφοβικά συνθήματα μπροστά στους εμβρόνητους Γάλλους συντελεστές. Απειλήθηκαν μάλιστα επεισόδια, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του κοινού υποστήριξε την παράσταση και επέκρινε σφοδρά την ομοφοβική στάση της Ορχήστρας, φωνάζοντας στα μέλη της «να πάνε να παίξουν στην Τεχεράνη».
Το επίμαχο φιλί δίνεται στην παράσταση μεταξύ του πρωταγωνιστή πρίγκηπα και ενός κυνηγού. Η «Ρούσαλκα» (σημαίνει «νεράιδα» ) που ανεβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα διηγείται τον σφοδρό και χωρίς ανταπόκριση έρωτα μιας νεράιδας με έναν πρίγκηπα. Η σκηνοθέτιδα είδε την νεράιδα, σύμφωνα με συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία, κυρίως ως «το θηλυκό είδωλό του πρίγκιπα, η ψυχή του. Ο πρίγκιπας οικειοποιείται την προσωπικότητα της Ρούσαλκα και τελικά ταυτίζεται μαζί της». Έμπνευσή της σκηνοθέτιδος για τον ρόλο του πρίγκηπα υπήρξε ο Λουδοβίκος Β' της Βαυαρίας: «Υπήρξε ονειροπόλος, ρομαντικός και, τελικά, δυστυχής σε αυτή τη θέση απόλυτης πολιτικής εξουσίας. Ο Λουδοβίκος βασανίστηκε πολύ από τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, από το διχασμό ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και τις επιταγές του αξιώματός του».
Ήδη συζητείται η πραγματοποίηση διαδήλωσης εναντίον της ομοφοβίας μπροστά στη Λυρική Σκηνή τις επόμενες ημέρες, ώστε να καταγγελθεί η πρωτοφανής και απροκάλυπτη ομοφοβική παρέμβαση των μελών μιας κρατικής ορχήστρας με σκοπό να καταστρατηγηθεί η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης.
Το 10% έχει προγραμματίσει συνέντευξη με τη σκηνοθέτιδα το Σάββατο.
________________________________________
Διόρθωση
Η προγραμματισμένη για το Σάββατο συνέντευξη με τη Μαριόν Βάσσερμαν ακυρώθηκε ύστερα από επιθυμία της σκηνοθέτιδας.
Η μαγευτική όπερα του Αντονίν Ντβόρζακ ΄΄Ρούσαλκα΄΄ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 6, 7, 8, 13, 14 και 15 Μαρτίου.
Πρόκειται για ένα μαγευτικό παραμύθι που αφηγείται την τραγική ιστορία μιας απόκοσμης «νεράιδας» και τον παράφορο έρωτά της για έναν πρίγκιπα, που ολοκληρώνεται μόνο μέσα από το θάνατο.
Τα τελευταία χρόνια η Ρούσαλκα έχει έλθει και πάλι το προσκήνιο, καθώς σκηνοθέτες αποκωδικοποιούν τους ψυχαναλυτικούς συμβολισμούς της υπόθεσης, προσθέτοντας με αυτό τον τρόπο διαστάσεις πέραν του πρώτου επιπέδου ανάγνωσης.
Η Ρούσαλκα βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Γιάροσλαφ Κβάπιλ που αντλεί αρκετά στοιχεία από την Ουντίνε του Φρήντριχ ντε λα Μότ Φουκέ. Στα τσεχικά Ρούσαλκα σημαίνει ‘νεράιδα’. Πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα όπερας-παραμυθιού, που ταυτόχρονα έχει συμβολικό χαρακτήρα. Αναφέρεται στην ιστορία μιας νεράιδας, μιας λιμναίας νύμφης, και στον ανεκπλήρωτο έρωτά της για έναν πρίγκιπα, που τελικά οδηγεί και τους δύο στον θάνατο.
(flash.gr, 2/2009)
Το παλικάρι που έγινε νεράιδα
Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗ (Ελευθεροτυπία, 1/3/2009)
Είναι παραμύθι, αλλά μιλά για την ομοφυλοφιλία. Είναι μια κλασική όπερα, αλλά μιλά για γεγονότα που διαδραματίζονται τον 19ο αιώνα. Εχει για πρωταγωνιστή έναν πρίγκιπα που αδυνατεί να ερωτευτεί μια γυναίκα και απαγορεύεται να ζήσει με τον άνδρα που ποθεί. Μπέρδεμα, μοναξιά, ανεκπλήρωτοι έρωτες.
Η μαγευτική όπερα του Αντονίν Ντβόρζακ «Ρούσαλκα» ανεβάζεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, την Παρασκευή, από τη Λυρική Σκηνή. Πρόκειται για την τραγική ιστορία μιας απόκοσμης «νεράιδας» και τον παράφορο έρωτά της για έναν πρίγκιπα. Ερωτας χωρίς ανταπόκριση, που θα την οδηγήσει στο θάνατο. Την όπερα που αποτελεί συμπαραγωγή με την Οπερα της Νίκαιας σκηνοθετεί η Γαλλίδα Μάριον Βάσερμαν.
Η Ρούσαλκα -που στα τσεχικά σημαίνει νεράιδα- βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Γιάροσλαφ Κβάπιλ και αντλεί αρκετά στοιχεία από την «Ουντίνε» του Φρίντριχ ντε λα Μοτ Φουκέ. Πρώτη φορά, δε, ανεβάστηκε στο Εθνικό Θέατρο της Πράγας στις 31 Μαρτίου 1901. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στο παλάτι του πρίγκιπα και κινείται ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, στα βιώματα και τα οράματα. «Η βασική ιδέα από την οποία ξεκινήσαμε είναι ότι η Ρούσαλκα δεν υπάρχει. Είναι ένα πνεύμα, μία εικόνα, αλλά ποτέ μία πραγματική γυναίκα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης παίρνει διαφορετικές μορφές. Κυρίως, όμως, είναι το θηλυκό είδωλό του πρίγκιπα η ψυχή του. Ο πρίγκιπας οικειοποιείται την προσωπικότητα της Ρούσαλκα και τελικά ταυτίζεται μαζί της. Εκείνη θα γίνει το θηλυκό του κομμάτι. Θα αντιπροσωπεύσει την ψυχή του, τα όνειρα, τις μαγικές του ανάγκες, προκειμένου να αντέξει τον κόσμο και την ίδια του τη ζωή», λέει η Μάριον Βάσερμαν, σκηνοθέτις της παράστασης.
- Τελικά, όπως φαίνεται, ο ρόλος του πρίγκιπα αναδεικνύεται στον βασικό της παράστασης.
«Οντως. Η βασική έμπνευση ήρθε από την προσωπικότητα του Λουδοβίκου Β' της Βαυαρίας. Υπήρξε ονειροπόλος, ρομαντικός και, τελικά, δυστυχής σε αυτή τη θέση απόλυτης πολιτικής εξουσίας. Ο Λουδοβίκος βασανίστηκε πολύ από τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, από το διχασμό ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και τις επιταγές του αξιώματός του. Η παρακμή του Λουδοβίκου υπήρξε, φυσικά, πολύ πιο σταδιακή. Στην παράστασή μας, αυτή η εσωτερική σύγκρουση είναι πολύ πιο βίαιη, καθώς ο πρίγκιπας οδηγείται στην τρέλα σε πολύ μικρότερο διάστημα -λόγω... περιορισμένου θεατρικού χρόνου».
- Θα δούμε μια μοντέρνα ή μια κλασική παράσταση;
«Μάλλον και τα δύο. Εχουμε μεταφέρει τη δράση γύρω στα 1870, και όλο το περιβάλλον παραπέμπει σε μια αυτοκρατορική γερμανική αυλή του 19ου αιώνα. Κατά συνέπεια θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για μια κλασική σκηνοθεσία με την έννοια της ιστορικής αναπαράστασης. Από την άλλη, η σκηνοθεσία είναι εντελώς μοντέρνα καθώς παράλληλα υπάρχει κι ένας άλλος κόσμος: της απόλυτης αφαίρεσης, της μαγείας. Εχουμε προβεί σε ριζικές αλλαγές: Ολο το λιμπρέτο έχει μεταφερθεί σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση και είναι ίσως κρίμα για το ελληνικό κοινό που δεν έχει κανένα σημείο αναφοράς σε σχέση με το έργο».
- Το ελληνικό κοινό, όντως, δεν γνωρίζει τη «Ρούσαλκα». Συνήθως προτιμάτε τους πιο ενημερωμένους θεατές;
«Εκείνοι που γνωρίζουν το έργο έχουν ήδη δημιουργήσει δεσμούς με αυτό, έχουν συνείδηση του τι θα συμβεί και συγχρόνως έχουν συγκεκριμένες προσδοκίες. Από την άλλη πλευρά, οι μη γνώστες δεν έχουν καμία προσδοκία. Κάποιος που περιμένει να δει κάτι γνώριμο, κινδυνεύει να απογοητευτεί και να χάσει αυτό που του προσφέρεται. Το κοινό που δεν έχει αναφορές είναι ανοιχτό, θα ζήσει την παράσταση χωρίς να αναρωτιέται. Και ίσως τελικά αυτοί οι θεατές να είναι πιο τυχεροί».
- Μπορεί ένα παραμύθι να μιλήσει για σημερινά θέματα;
«Βεβαίως. Εξάλλου στα παραμύθια συναντάμε την πραγματική ζωή. Με τη μόνη διαφορά ότι στο παραμύθι απουσιάζει η έννοια του χρόνου και η αφήγηση περνά στο χώρο του συμβολικού. Στη δική μας ερμηνεία της Ρούσαλκα, συναντάμε καταστάσεις όπως η ομοφυλοφιλία ή η σχιζοφρένεια, καταστάσεις γνωστές στη σύγχρονη πραγματικότητα που λειτουργούν επίσης στο πλαίσιο της ιστορίας μας που είναι ένα παραμύθι».
Από το 10%:
Γενικές αποστάσεις τηρεί η Λυρική από την ομοφοβική στάση της Ορχήστρας της
Σάββατο, 07 Μαρτίου 2009
Αποστάσεις από τη στάση της Ορχήστρας της Λυρικής κατά τη διάρκεια των προβών και της πρεμιέρας της «Ρούσαλκα» την Παρασκευή τηρεί η διοίκηση της Λυρικής Σκηνής, χωρίς ωστόσο να καταδικάσει ρητώς την ομοφοβικού χαρακτήρα παρέμβαση της Ορχήστρας και χωρίς να πάρει θέση για τις καταγγελίες περί εκβιαστικών πιέσεων, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Σε δήλωσή της το Σάββατο προς το 10%, η Διοίκηση αναφέρει: «Η διαμαρτυρία που εκφράστηκε σε σχέση με τη σκηνοθετική επιλογή αποτελεί άποψη του συνδικαλιστικού οργάνου της ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής. Όχι της Λυρικής Σκηνής. Η θέση της Λυρικής Σκηνής είναι ολοκάθαρη και αυταπόδεικτη μέσα από την επιλογή της συγκεκριμένης παραγωγής».
Σε ερώτηση του 10% σχετικά με τις εκβιαστικές πιέσεις που, όπως έχει καταγγελθεί, ασκήθηκαν προκειμένου να απαλειφθεί η επίμαχη σκηνή του φιλιού μεταξύ ανδρών από την παράσταση, η Λυρική Σκηνή απαντά γενικώς και αορίστως ότι οι σχέσεις της Λυρικής με τη σκηνοθέτιδα και όλους τους συντελεστές της παράστασης είναι άριστες.
Σε ερώτηση αν και πώς η Λυρική είναι σε θέση να διασφαλίσει ένα περιβάλλον απρόσκοπτης καλλιτεχνικής δημιουργίας κατά τη διάρκεια των προβών και να διασφαλίσει την αρτιότητα του καλλιτεχνικού έργου, δεδομένου ότι η επίμαχη σκηνή τελικά απαλείφθηκε από την πρεμιέρα, η διοίκηση πετάει το μπαλάκι στη σκηνοθέτιδα, λέγοντας ότι η απάλειψη της σκηνής αποτελεί δική της απόφαση και δεν έγινε με παρέμβαση του οργανισμού. Παραβλέπει όμως έτσι ότι η συγκεκριμένη «σκηνοθετική επιλογή» έγινε ύστερα από πολυήμερες πιέσεις από μουσικούς της Λυρικής.
Τέλος, μολονότι η Λυρική, που μάλιστα αποτελεί μία από τις τρεις κρατικές σκηνές της χώρας, διαχωρίζει τη θέση της, δεν φτάνει στο σημείο να καταδικάσει ρητώς και απερίφραστα την ομοφοβικής έμπνευσης στάση των μουσικών της.
Παραμένουν λοιπόν τα ερωτήματα: αν η συγκεκριμένη παράσταση, και όποιες άλλες ακολουθήσουν, αποτελεί επιλογή της Λυρικής, είναι σε θέση να υποστηρίξει μέχρι τέλους τις επιλογές της με τρόπο που να διασφαλίζει την αρτιότητα του καλλιτεχνικού αποτελέσματος χωρίς εκπτώσεις; Καταδικάζει ρητώς και αποφασιστικά τις ομοφοβικής έμπνευσης παρεμβάσεις σε μια παράσταση, από οπουδήποτε κι αν προέρχονται, πόσω μάλλον από τους μουσικούς της;
Aν οι ακτιβιστές που έκαναν παρέμβαση στην Λυρική Σκηνή έχουν βαθμολογήσει με 10 το κείμενο του φυλλαδίου για την ομοφυλοφοβία του, οφείλουν να βαθμολογήσουν με 1000000 την δήλωση, μπροστά στις κάμερες, της ...προοδευτικής σκηνοθέτιδος Μαριόν Βάσσερμαν:
"[Το έργο μου] σέβεται όλους τους ανθρώπους. Ιt's for homosexuality but it's also for normal love and normal people relationships."
Nα αναμένουμε καταγγελία κατά της σκηνοθέτιδος για τις δηλώσεις της; Κάποια προγραμματισμένη διαμαρτυρία την ώρα που η Βάσσερμαν θα πηγαίνει να ξεκουραστεί στο ξενοδοχείο της; Μια ερώτηση, ίσως, από τον δημοσιοσχετίστα ακτιβιστή για το αν η ίδια είναι normal ή homosexual;;;
Ή οι εκπρόσωποι των gay οργανώσεων και οι ακτιβιστές-συγγραφείς που βλέπουμε στο βίντεο κουράστηκαν εξαντλώντας την ...ευαισθησία τους στους μουσικούς;
@Κατερίνα σ-Μ
Μάλλον διαβάσατε επιπόλαια και απρόσεκτα τις δηλώσεις της Βάσερμαν.
Όσο για τους μουσικούς δεν δικαιολογούνται όπως και να το δούμε. Δεν είναι εκεί για να έχουν και να εκφράζουν άποψη, να μιλάνε για "αλλοίωση" του έργου κτλ Αν δεν τους αρέσει τότε μάλλον διάλεξαν λάθος επάγγελμα. Οι ίδιοι με τα αθεράπευτα χάλια τους, που δε μπορούν να πάρουν τα χέρια τους και να καταλάβουν αν τους βάλανε ή όχι την παρτιτούρα ανάποδα, κάνουν πολύ "ουσιαστικότερη" και "βαθύτερη" αλλοίωση και όχι μόνο στη συγκεκριμένη παράσταση.
Ζήτω ο μουσικός συνδικαλισμός! Ζήτω οι ζωντανοί-νεκροί, δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας καλλιτέχνες! Δε μένει παρά να τους ευχηθούμε και σ' ανώτερα.
Rowlf: Mάλλον διαβάσατε επιπόλαια και απρόσεκτα τις δηλώσεις της Βάσερμαν.
Α ναι; Tότε πείτε μου εσείς που τις "διαβάσατε" προσεκτικά, τι δήλωσε η μαντάμ Μαριόν.
Θα περιμένω να με φωτίσετε.
@Rowlf
Αυτό το βιντεάκι το έχουνε ανεβάσει πολλά ιστολόγια. Το τράβηξε το TV ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ και τα είπε όπως τα γράφει η Κατερίνα σ- Μ.
Δε συμφωνώ με τη στάση της ορχήστρας. Από τη στιγμή που η Λυρική κάλεσε τη σκηνοθέτιδα πρέπει η Λυρική να παίξει το έργο!
Πήγα το Σάββατο να παρακολουθήσω την παράσταση και σημειώθηκαν έντονα επεισόδια ακόμα και βίας. Η ορχήστρα μοίρασε φυλλάδια με τις απόψεις της και οι ακτιβιστές το ίδιο. Όμως οι ακτιβιστές μπήκαν μέσα με το έτσι θέλω και καθυστέρησαν την παράσταση κυματίζοντας τη γνωστή χρωματιστή σημαία και επιβάλοντας την παρουσία τους, προκαλώντας την οργή πολλών. Ακόμα και σε ηλικιωμένους έκαναν άσχημες χειρονομίες και έβριζαν. Δεν κέρδισαν κανενός τη συμπάθεια, αυτό είναι σίγουρο. Κάποιος μίλησε για ελευθερία λόγου. Αυτό που κάνουν , να κρατάν όμηρους τους θεατές της παράστασης τι είναι;
Η ελευθερία έχει παραγνωριστεί μου φαίνεται. Ελευθερία δεν είναι να κάνω ό,τι γουστάρω. Τα άτομα που προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις βγάζουν απλά το άχτι τους ασκώντας βία σε άλλους. Να κοιτάξουν να κάνουν κάτι πιο εποικοδομητικό, αν το πιο έξυπνο που σκέφτηκαν ήταν να παίζουν ξύλο μέσα στη Λυρική. Σημειώνω ότι και η στάση της ορχήστρας ήταν προκλητική. Αλλά οι άνθρωποι αυτοί ήθελαν να κάνουν τη δουλειά τους και να πάνε σπίτια τους. Και ´άντε να παίξεις μουσική μετά από αυτά. Πάλι καλά που έγινε η παράσταση. Ίσως έπρεπε ο καθένας να μοιράσει τα φυλλάδιά του και να σταματήσει εκεί.
και για να μιλήσω και για την παράσταση, η μουσική μου άρεσε και η σκηνοθεσία , που προσωπικά δε με ενοχλεί αν έχει φιλιά ή δεν έχει, δε μου άρεσε. Ίσως γιατί την έβλεπα πρώτη φορά και δεν ηθελα να σκέφτομαι τι θέλει να πει ο ποιητής αλλά να απολαύσω τη μουσική. Ίσως αν σου είναι γνωστό άκουσμα μπορείς παράλληλα να ῾συζητήσεις῾με τη σκηνοθεσία.
Γιατί τόσο μεγάλη λογοκρισία? Πάντοτε μου δημοσιεύεις τα μισά σχόλια. Βρίσκεις ότι γράφω προσβολές για κανένα? Είμαι πάντα ευγενικός και σέβομαι όλους τους ιστολόγους. Μέχρι τώρα δεν ανάγκασα κανένα να μου σβύσει σχόλιο. Δεν καταλαβαίνω το λόγο που το κάνεις.
Ένα φιλί που δεν υπάρχει στην όπερα. Η Ρούσαλκα προδίδεται από τον πρίγκηπα όταν εκείνος ερωτεύεται ΜΙΑΝ πριγκίπισσα που έρχεται στο παλάτι να παρακαλουθήσει τον γάμο της Ρούσαλκα και του πρίγκιππα. Είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ασέλγειας ενός σκηνοθέτη σε ένα κείμενο που καλείται να υπηρετήσει και το διαμορφώνει ανάλογα με τις δικές του αντιλήψεις.
Από την άλλη για μια ακόμα φορά βλέπουμε τα τέρατα που μπορεί να δημιουργηθούν στην χώρα μας από ανοησίες (όπως ήταν η δήλωση της ορχήστρας της Λυρικής) που υπερέβει τα όρια της αρμοδιότητάς της (μπορούσε απλά να ενημέρωνε το κοινό ότι αυτό είναι σκηνοθετική παρέμβαση και δεν υπάρχει στο αρχικό κείμενο και όχι να πάρει αφορμή για ομοφοβικά σχόλια).
Από την άλλη χθες Σάββατο 14-3-2009 (που είδα την παράσταση) αλγεινή εντύπωση μου έκαναν τα συνθήματα των εκπροσώπων του κινήματος (μιλούσαν για ταξικό μίσος), λες και στην Λυρική πηγαίνουν οι πλούσιοι μόνο.
Για όλους χάσαμε νομίζω για άλλη μια φορά το μέτρο. Αλλά μάλλον σαν χώρα το έχουμε χάσει εδώ και πολλά χρόνια.
Δημοσίευση σχολίου