.
ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΩΝ (LYRA, 1982)
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΩΝ (LYRA, 1982)
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Στίχοι: Γιώργος Ιωάννου
Τραγουδούν: Δημήτρης Ψαριανός, Δημήτρης Κοντογιάννης και η Ελευθερία Αρβανιτάκη
Τραγουδούν: Δημήτρης Ψαριανός, Δημήτρης Κοντογιάννης και η Ελευθερία Αρβανιτάκη
.
1. Η Ομόνοια
2. Κλειστά παράθυρα
3. Ο Σαλονικιός
4. Όχι μαζί
5. Το νοιώθω τώρα
6. Το γράμμα
7. Κέντρο διερχομένων
8. Λαϊκά ξενοδοχεία
9. Δεν ξέρω πια
1. Η Ομόνοια
2. Κλειστά παράθυρα
3. Ο Σαλονικιός
4. Όχι μαζί
5. Το νοιώθω τώρα
6. Το γράμμα
7. Κέντρο διερχομένων
8. Λαϊκά ξενοδοχεία
9. Δεν ξέρω πια
10. Μείνε μαζί μου
11. Τατουάζ
Δεν ξέρω πια
με τον Δημήτρη Ψαριανό
Δεν ξέρω πια δεν είμαι βέβαιος για τίποτα
για σένα μόνο ξέρω και τη μοναξιά
Είσαι μακρυά κοστίζει το τηλέφωνο
πόσες φορές τη μέρα να μιλήσουμε
σαν τη φωνή κανένα γράμμα δε φορτίζεται
Αν είμαι μ' άλλο σώμα δε σου δίνω απάντηση
χαμηλωμένο τόχω σ' άλλη κάμαρη
φοβάμαι θα με νιώσεις από τη φωνή
δεν θέλω, δεν μπορώ να υποκρίνομαι
έμπλεξα άσχημα μαζί σου, λύσε με
Τα σώματα που γδύνω και φιλώ για χάρη σου
δεν έχουν το δικό σου το μυστήριο
ξέρω εκ των προτέρων τι θα βρω,
τι θα τους πω, τι θα μου πουν πιο ύστερα
στο χάος του κορμιού σου έχασα το μπούσουλα
Αν είμαι μ' άλλο σώμα δε σου δίνω απάντηση
και δε μπορώ να δω, ποτέ δε χαίρομαι
απείλησε με, βρίσε, κλείσε το τηλέφωνο
βάλε το ταίρι σου να μου το πει ξεκάθαρα
έχω ξεχάσει ξεγνοιασιά τι λέγεται
Το νοιώθω τώρα
με τον Δημήτρης Ψαριανό
Κλεισμένος είμαι καρτερώ το μήνυμα.
κι άλλα σινιάλα μάζεψα που έκανες,
Το χέρι σου που απάνω μου ξεχάστηκε,
θερμό ιδιαίτερα της χειραψίας σου το σφίξιμο,
και το φιλί, που αποχαιρετισμού δεν έμοιαζε
Κάποιο σημείωμα,
κάποιο βαθύ ξεμακρισμένο τηλεφώνημα
από το δορυφόρο θα χυμήξει επάνω μου
Του έρωτα μας θα 'ναι η αντανάκλαση,
ματιές κλεφτές ματιές, αστραφτερές ματιές,
πικρές ματιές όταν χωρίζαμε προχτές στ' αεροδρόμιο
Το νιώθω τώρα πως θα 'ρθείς
Αν όχι φτάνει μόνο που με κοίταξες -
εσύ με νοιάζεις, θά 'ρθεις κάποτε
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους
να περπατώ και να μη βλέπω τριγύρω μου
Ευτυχισμένος στο κρεββάτι μου,
δε νιώθω πια την επανάσταση της σάρκας μου
Εσύ με νοιάζεις, θά 'ρθεις κάποτε
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους
να περπατώ και να μη βλέπω τριγύρω μου
Έστω για να με βρίζεις έλα κάποτε
11. Τατουάζ
Δεν ξέρω πια
με τον Δημήτρη Ψαριανό
Δεν ξέρω πια δεν είμαι βέβαιος για τίποτα
για σένα μόνο ξέρω και τη μοναξιά
Είσαι μακρυά κοστίζει το τηλέφωνο
πόσες φορές τη μέρα να μιλήσουμε
σαν τη φωνή κανένα γράμμα δε φορτίζεται
Αν είμαι μ' άλλο σώμα δε σου δίνω απάντηση
χαμηλωμένο τόχω σ' άλλη κάμαρη
φοβάμαι θα με νιώσεις από τη φωνή
δεν θέλω, δεν μπορώ να υποκρίνομαι
έμπλεξα άσχημα μαζί σου, λύσε με
Τα σώματα που γδύνω και φιλώ για χάρη σου
δεν έχουν το δικό σου το μυστήριο
ξέρω εκ των προτέρων τι θα βρω,
τι θα τους πω, τι θα μου πουν πιο ύστερα
στο χάος του κορμιού σου έχασα το μπούσουλα
Αν είμαι μ' άλλο σώμα δε σου δίνω απάντηση
και δε μπορώ να δω, ποτέ δε χαίρομαι
απείλησε με, βρίσε, κλείσε το τηλέφωνο
βάλε το ταίρι σου να μου το πει ξεκάθαρα
έχω ξεχάσει ξεγνοιασιά τι λέγεται
Το νοιώθω τώρα
με τον Δημήτρης Ψαριανό
Κλεισμένος είμαι καρτερώ το μήνυμα.
κι άλλα σινιάλα μάζεψα που έκανες,
Το χέρι σου που απάνω μου ξεχάστηκε,
θερμό ιδιαίτερα της χειραψίας σου το σφίξιμο,
και το φιλί, που αποχαιρετισμού δεν έμοιαζε
Κάποιο σημείωμα,
κάποιο βαθύ ξεμακρισμένο τηλεφώνημα
από το δορυφόρο θα χυμήξει επάνω μου
Του έρωτα μας θα 'ναι η αντανάκλαση,
ματιές κλεφτές ματιές, αστραφτερές ματιές,
πικρές ματιές όταν χωρίζαμε προχτές στ' αεροδρόμιο
Το νιώθω τώρα πως θα 'ρθείς
Αν όχι φτάνει μόνο που με κοίταξες -
εσύ με νοιάζεις, θά 'ρθεις κάποτε
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους
να περπατώ και να μη βλέπω τριγύρω μου
Ευτυχισμένος στο κρεββάτι μου,
δε νιώθω πια την επανάσταση της σάρκας μου
Εσύ με νοιάζεις, θά 'ρθεις κάποτε
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους
να περπατώ και να μη βλέπω τριγύρω μου
Έστω για να με βρίζεις έλα κάποτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου