Ο "ΚΑΡΑΒΑΤΖΙΟ" ΚΑΙ Ο "ΒΙΤΓΚΕΝΣΤΑΪΝ" ΤΟΥ ΝΤΕΡΕΚ ΤΖΑΡΜΑΝ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΣΙΝΕΜΑ"

.
Το κινηματογραφικό σύμπαν του Βρετανού σκηνοθέτη, ακτιβιστή, ανοιχτά ομοφυλόφιλου, διακοσμητή κήπων, πολυσχιδούς Ντέρεκ Τζάρμαν, που έφυγε από αυτή τη ζωή αφού πρόλαβε βα κάνει αισθητή την παρουσία του σε όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής ζωής των δεκαετιών του ’80 και του ’90, υπήρξε πάντοτε στιγματισμένο από την έντονη θεατρικότητα, την αφαίρεση, την εμμονή στην κατασκευή της εικόνας, τη διάχυτη σεξουαλικότητα, την εικαστική υπερβολή. Χαρακτηριστικά ασύνδετα μεταξύ τους που, όμως, μοιάζουν να ενώνονται κάτω από τη σκέπη μιας ολότελα διαφορετικής θεώρησης για το σινεμά και τον κόσμο. Και που στο «Καραβάτζιο» (1986), την σημαντικότερη και πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία που σκηνοθέτησε ποτέ ο Τζάρμαν, ολοκληρώνουν ευρηματικά την αιρετική βιογραφία ενός ζωγράφου που προτιμούσε να αντλεί την έμπνευσή του από τη σκληρή πραγματικότητα, παραδομένος οριστικά και αμετάκλητα στα ερωτικά του πάθη. Μια περίπου δεκαετία μετά, το 1993, ο Τζάρμαν θα υπέγραφε με την προτελευταία ταινία του, «Βιτγκενστάιν», μια ακόμη ανορθόδοξη βιογραφία, αυτή του θεμελιωτή της σύγχρονης φιλοσοφίας, Λούντβιχ Βιτγκενστάιν σε μια αποσπασματική αλλά σχδόν φαντασιακή παρέλαση εικόνων, ήχων και μνήμης – δοκίμιο πάνω στηις περίεργες διαδρομές του μυαλού και της μοίρας.
Μανώλης Κρανάκης (Σινεμά, τχ. 208, Φεβρουάριος 2009)