.
Και ξαφνικά δυο μεγάλες ελληνικές εφημερίδες μοιάζει να γοητεύονται ταυτόχρονα από τον Κλάους Βοβεράιτ και το φαινόμενο των ανοιχτά γκέι δημάρχων που φαίνεται να κερδίζουν τον έναν μετά τον άλλον τους μεγάλους ευρωπαϊκούς δήμους, όπως το Παρίσι, το Αμβούργο κλπ, ενώ ήδη στη Μαδρίτη, απ' ό,τι διαβάζουμε, συζητιέται η υποψηφιότητα του Πέδρο Θερόλο.
Μακάρι λοιπόν να δούμε σύντομα να εκλέγονται και στα μέρη μας άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι δήμαρχοι.
Εγώ, όμως , αναρωτιέμαι τι θα γινόταν στην περίπτωση που αυτοί οι σαγηνευτικοί, ομοφυλόφιλοι δήμαρχοι πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας. Θα τους αναγκάζαμε, άραγε, να έρθουνε ασυνόδευτοι και θα τους φιλοξενούσαμε σε μονόκλινα δωμάτια πολυτελών ξενοδοχείων; Ή θα ταπεινώναμε τους συζύγους τους με το να τους αναγνωρίσουμε και περιορίσουμε στον ρόλο του απλού παρατρεχάμενου της δημαρχιακής συνοδείας; Γνωρίζει κανείς τι προβλέπουν τα πρωτόκολλα των ελληνικών δήμων γι’ αυτές τις περιπτώσεις των ομόφυλων ζευγαριών; Ή για άλλη μια φορά θα γίνουμε ρεζίλι διεθνώς;
Ο «αέρας» ενός γοητευτικού δημάρχου
International Herald Tribune
Παρ’ ότι αδιαφιλονίκητος νικητής των εκλογών, ο νέος δήμαρχος του Βερολίνου, Κλάους Βοβεράιτ καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να προβάλει τον αέρα του πολιτικού μπροστά στις κάμερες. Γνωστός από μια φωτογραφία από ένα πάρτι, όπου ρουφούσε σαμπάνια από το κόκκινο γοβάκι διάσημης ηθοποιού, ο Βοβεράιτ αρνήθηκε ευγενικά το ποτήρι σαμπάνιας που του προσέφεραν οι διοργανωτές ποπ μουσικής εκδήλωσης στο Βερολίνου.
Γοητευτικός, κοινωνικός, δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος, ο Βόβεράιτ είναι το πιο πρόσφατο αστέρι στο πολιτικό στερέωμα της Γερμανίας. Ενα στερέωμα που υπολείπεται αστέρων. Μετά τη νίκη του, η ταμπλόιντ εφημερίδα Bild κυκλοφόρησε με το εξής ερώτημα στον τίτλο: «Θα είναι άραγε ο Βόβι ο πρώτος γκέι καγκελάριος;».
«Γιατί όχι», δήλωσε ο Βόβεράιτ, απαντώντας στο ερώτημα εάν οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να αποκτήσουν ομοφυλόφιλο ηγέτη.
«Το ερώτημα αυτό δεν αφορά κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι ένα αφηρημένο ερώτημα, όπως το εάν η Γερμανία μπορεί να αποκτήσει γυναίκα καγκελάριο. Κι απ’ ό,τι είδαμε μπορεί», συμπλήρωσε ο κ. Βόβεράιτ.
Η εκλογή της Αγκελα Μέρκελ από την Ανατολική Γερμανία, που εγκατέλειψε τη Φυσική και στράφηκε στην πολιτική άλλαξε τα δεδομένα στο ερώτημα σχετικά με το τι είναι εφικτό στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Ενώ ο Βοβεράιτ αρνείται να σχολιάσει τις φήμες περί ενδεχόμενης διαδοχής της, είναι ένας από τους ελάχιστους πολιτικούς στη χώρα που διαθέτει μεγάλο πολιτικό ρεύμα.
«Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στις πολιτικές μου επιλογές», τόνισε ο Βοβεράιτ, αναγνωρίζοντας ωστόσο, τις προφανείς δυσκολίες. Μπορεί το προφίλ του προοδευτικού ομοφυλόφιλου να φαντάζει σχεδόν μικροαστικό, στην κοσμική κοινωνία του Βερολίνου, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στα μικρά χωριά της Βαυαρίας. «Και μόνο το γεγονός ότι το συζητάμε αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα», προσθέτει ο Βοβεράιτ, ο οποίος αποκάλυψε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις το 2001 με τη διάσημη πλέον φράση «είμαι ομοφυλόφιλος και το χαίρομαι».
Και το χάρηκε οπωσδήποτε καθώς μεταβλήθηκε σε αγαπημένο σύμβολο της δεκτικότητας και της ανεκτικότητας του Βερολίνου. Οταν ανέβηκε στην εξέδρα για να ευχαριστήσει τους οπαδούς του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στις 17 Σεπτεμβρίου αγκάλιασε τον σύντροφό του, Γιορν Κουμπίσκι, κατά 12 χρόνια νεότερό του νευροχειρουργό λέγοντας: «Οσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για εκείνον όντας στο πλάι μου». Η δημοτικότητα του δημάρχου είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστη δεδομένου ότι το Βερολίνο παραπαίει. Το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται στο 17%, πολύ πάνω από τον εθνικό μέσο όρο, ενώ η οικονομία του, με χρέος που αγγίζει τα 77 δισ. δολάρια βρίσκεται σε ύφεση εδώ και μια δεκαετία. Ο Βοβεράιτ, δικηγόρος ο οποίος εξελέγη το 2001 έπειτα από οικονομικό σκάνδαλο, προσπάθησε να περιορίσει τις οικονομικές απώλειες του Βερολίνου, περικόπτοντας το στεγαστικό επίδομα και τις αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Οι υποστηρικτές του υπογραμμίζουν ότι κατάφερε να συνεργαστεί με το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, το, πρώην κομουνιστικό κόμμα της Ανατολικής Γερμανίας, παρ’ ότι σήμερα φαίνεται έτοιμος να τους εγκαταλείψει και να στραφεί προς τους Πράσινους. Οι επικριτές του διατείνονται ότι πρόκειται για έναν μέτριο πολιτικό, ο οποίος αποφεύγει τις δύσκολες αποφάσεις. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι το Βερολίνο δεν θα μπορέσει ποτέ να προσελκύσει μεγάλους επενδυτές και να ξαναζήσει τις μέρες της δόξας του.
Ο δήμαρχος του πρώην Δυτικού Βερολίνου και μετέπειτα καγκελάριος Βίλι Μπραντ, ο οποίος θεμελίωσε τις σχέσεις με την Ανατολική Γερμανία τη δεκαετία του ’70, είναι το ίνδαλμά του. Οι στενοί συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι δουλεύει πολύ για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης του. Ωστόσο, η εικόνα του ανθρώπου της διασκέδασης και των πάρτι γεννά σε πολλούς αμφιβολίες για τη σοβαρότητά του.
(Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26-9-2006)
Πρόσωπα & προσωπεία
ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ (Ελευθεροτυπία 25-9-2006)
ΚΛΑΟΥΣ ΒΟΒΕΡΑΪΤ, 53 ετών, Γερμανός πολιτικός, μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, γνωστού με τα αρχικά SPD. Στις δημοτικές εκλογές της 17ης Σεπτεμβρίου εξελέγη για δεύτερη φορά δήμαρχος του Βερολίνου. Η δημοτικότητά του προκαλεί για πολλοστή φορά συζητήσεις για το εάν η πολιτική του ανέλιξη μπορεί να φτάσει μέχρι και την καγκελαρία. Ομως, τα μέσα ενημέρωσης, με πρώτη και καλύτερη την Bild, θέτουν το ερώτημα αλλιώς: «Είναι έτοιμη άραγε τώρα η Γερμανία για τον πρώτο ομοφυλόφιλο καγκελάριό της;». Το κόμμα του φέρεται να συζητάει το ενδεχόμενο αυτό με διάθεση θετική και με ανοικτό μυαλό. «Ο Κλάους Βόβεραϊτ θα ήταν ένας ιδανικός υποψήφιος για οποιοδήποτε αξίωμα σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε ο Μίκαελ Μίλερ, από τα παλαιότερα στελέχη του SPD στο Βερολίνο. Οι Σοσιαλδημοκράτες θα εκλέξουν τον υποψήφιό τους για την καγκελαρία του χρόνου. Υποψήφιοι, μέχρι στιγμής, φέρονται να είναι ο ηγέτης του κόμματος, Κουρτ Μπεκ και ο Κλάους Βόβεραϊτ.ΟΤΑΝ εξελέγη δήμαρχος της πόλης το 2001, ο αποκαλούμενος «Βόβι» από τους φίλους και οπαδούς του, ξάφνιασε τους πάντες αλλά και ενόχλησε πολλούς, όταν βγήκε ανοικτά και είπε την περίφημη πια φράση του: «Ich bin schwul, und das ist auch so», που σημαίνει «είμαι γκέι και αυτό είναι καλό πράγμα» (ή, σε πιο σωστή μετάφραση «είμαι γκέι, και είναι αρκετά εντάξει έτσι»). Οι επικριτές του λένε πως, ενώ είναι όντως δημοφιλέστατος στο Βερολίνο, που περιγράφεται και ως «η γκέι πρωτεύουσα της Γερμανίας, (όπου κάθε χρόνο φιλοξενεί το φεστιβάλ των ομοφυλοφίλων) ο τρόπος ζωής του, και κυρίως οι συχνές δημόσιες τρυφερές εμφανίσεις του με τον σύντροφό του Γιόερν Κουμπίκι (φωτογρ.) δεν θα έχει απήχηση στα πιο συντηρητικά τμήματα της γερμανικής κοινωνίας. Δύο άλλοι ομοφυλόφιλοι Γερμανοί πολιτικοί, ο δήμαρχος του Αμβούργου Ολε βον Μπεστ (από το συντηρητικό κόμμα) και ο ηγέτης των Ελευθέρων Δημοκρατών, Γκουίντο Βέστερβελε, σπάνια εμφανίζονται δημοσίως με τους συντρόφους τους.
Και ξαφνικά δυο μεγάλες ελληνικές εφημερίδες μοιάζει να γοητεύονται ταυτόχρονα από τον Κλάους Βοβεράιτ και το φαινόμενο των ανοιχτά γκέι δημάρχων που φαίνεται να κερδίζουν τον έναν μετά τον άλλον τους μεγάλους ευρωπαϊκούς δήμους, όπως το Παρίσι, το Αμβούργο κλπ, ενώ ήδη στη Μαδρίτη, απ' ό,τι διαβάζουμε, συζητιέται η υποψηφιότητα του Πέδρο Θερόλο.
Μακάρι λοιπόν να δούμε σύντομα να εκλέγονται και στα μέρη μας άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι δήμαρχοι.
Εγώ, όμως , αναρωτιέμαι τι θα γινόταν στην περίπτωση που αυτοί οι σαγηνευτικοί, ομοφυλόφιλοι δήμαρχοι πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας. Θα τους αναγκάζαμε, άραγε, να έρθουνε ασυνόδευτοι και θα τους φιλοξενούσαμε σε μονόκλινα δωμάτια πολυτελών ξενοδοχείων; Ή θα ταπεινώναμε τους συζύγους τους με το να τους αναγνωρίσουμε και περιορίσουμε στον ρόλο του απλού παρατρεχάμενου της δημαρχιακής συνοδείας; Γνωρίζει κανείς τι προβλέπουν τα πρωτόκολλα των ελληνικών δήμων γι’ αυτές τις περιπτώσεις των ομόφυλων ζευγαριών; Ή για άλλη μια φορά θα γίνουμε ρεζίλι διεθνώς;
Ο «αέρας» ενός γοητευτικού δημάρχου
International Herald Tribune
Παρ’ ότι αδιαφιλονίκητος νικητής των εκλογών, ο νέος δήμαρχος του Βερολίνου, Κλάους Βοβεράιτ καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να προβάλει τον αέρα του πολιτικού μπροστά στις κάμερες. Γνωστός από μια φωτογραφία από ένα πάρτι, όπου ρουφούσε σαμπάνια από το κόκκινο γοβάκι διάσημης ηθοποιού, ο Βοβεράιτ αρνήθηκε ευγενικά το ποτήρι σαμπάνιας που του προσέφεραν οι διοργανωτές ποπ μουσικής εκδήλωσης στο Βερολίνου.
Γοητευτικός, κοινωνικός, δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος, ο Βόβεράιτ είναι το πιο πρόσφατο αστέρι στο πολιτικό στερέωμα της Γερμανίας. Ενα στερέωμα που υπολείπεται αστέρων. Μετά τη νίκη του, η ταμπλόιντ εφημερίδα Bild κυκλοφόρησε με το εξής ερώτημα στον τίτλο: «Θα είναι άραγε ο Βόβι ο πρώτος γκέι καγκελάριος;».
«Γιατί όχι», δήλωσε ο Βόβεράιτ, απαντώντας στο ερώτημα εάν οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να αποκτήσουν ομοφυλόφιλο ηγέτη.
«Το ερώτημα αυτό δεν αφορά κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι ένα αφηρημένο ερώτημα, όπως το εάν η Γερμανία μπορεί να αποκτήσει γυναίκα καγκελάριο. Κι απ’ ό,τι είδαμε μπορεί», συμπλήρωσε ο κ. Βόβεράιτ.
Η εκλογή της Αγκελα Μέρκελ από την Ανατολική Γερμανία, που εγκατέλειψε τη Φυσική και στράφηκε στην πολιτική άλλαξε τα δεδομένα στο ερώτημα σχετικά με το τι είναι εφικτό στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Ενώ ο Βοβεράιτ αρνείται να σχολιάσει τις φήμες περί ενδεχόμενης διαδοχής της, είναι ένας από τους ελάχιστους πολιτικούς στη χώρα που διαθέτει μεγάλο πολιτικό ρεύμα.
«Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στις πολιτικές μου επιλογές», τόνισε ο Βοβεράιτ, αναγνωρίζοντας ωστόσο, τις προφανείς δυσκολίες. Μπορεί το προφίλ του προοδευτικού ομοφυλόφιλου να φαντάζει σχεδόν μικροαστικό, στην κοσμική κοινωνία του Βερολίνου, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στα μικρά χωριά της Βαυαρίας. «Και μόνο το γεγονός ότι το συζητάμε αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να αποτελεί ζήτημα», προσθέτει ο Βοβεράιτ, ο οποίος αποκάλυψε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις το 2001 με τη διάσημη πλέον φράση «είμαι ομοφυλόφιλος και το χαίρομαι».
Και το χάρηκε οπωσδήποτε καθώς μεταβλήθηκε σε αγαπημένο σύμβολο της δεκτικότητας και της ανεκτικότητας του Βερολίνου. Οταν ανέβηκε στην εξέδρα για να ευχαριστήσει τους οπαδούς του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στις 17 Σεπτεμβρίου αγκάλιασε τον σύντροφό του, Γιορν Κουμπίσκι, κατά 12 χρόνια νεότερό του νευροχειρουργό λέγοντας: «Οσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για εκείνον όντας στο πλάι μου». Η δημοτικότητα του δημάρχου είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστη δεδομένου ότι το Βερολίνο παραπαίει. Το ποσοστό ανεργίας κυμαίνεται στο 17%, πολύ πάνω από τον εθνικό μέσο όρο, ενώ η οικονομία του, με χρέος που αγγίζει τα 77 δισ. δολάρια βρίσκεται σε ύφεση εδώ και μια δεκαετία. Ο Βοβεράιτ, δικηγόρος ο οποίος εξελέγη το 2001 έπειτα από οικονομικό σκάνδαλο, προσπάθησε να περιορίσει τις οικονομικές απώλειες του Βερολίνου, περικόπτοντας το στεγαστικό επίδομα και τις αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Οι υποστηρικτές του υπογραμμίζουν ότι κατάφερε να συνεργαστεί με το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, το, πρώην κομουνιστικό κόμμα της Ανατολικής Γερμανίας, παρ’ ότι σήμερα φαίνεται έτοιμος να τους εγκαταλείψει και να στραφεί προς τους Πράσινους. Οι επικριτές του διατείνονται ότι πρόκειται για έναν μέτριο πολιτικό, ο οποίος αποφεύγει τις δύσκολες αποφάσεις. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι το Βερολίνο δεν θα μπορέσει ποτέ να προσελκύσει μεγάλους επενδυτές και να ξαναζήσει τις μέρες της δόξας του.
Ο δήμαρχος του πρώην Δυτικού Βερολίνου και μετέπειτα καγκελάριος Βίλι Μπραντ, ο οποίος θεμελίωσε τις σχέσεις με την Ανατολική Γερμανία τη δεκαετία του ’70, είναι το ίνδαλμά του. Οι στενοί συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι δουλεύει πολύ για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης του. Ωστόσο, η εικόνα του ανθρώπου της διασκέδασης και των πάρτι γεννά σε πολλούς αμφιβολίες για τη σοβαρότητά του.
(Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26-9-2006)
Πρόσωπα & προσωπεία
ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ (Ελευθεροτυπία 25-9-2006)
ΚΛΑΟΥΣ ΒΟΒΕΡΑΪΤ, 53 ετών, Γερμανός πολιτικός, μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, γνωστού με τα αρχικά SPD. Στις δημοτικές εκλογές της 17ης Σεπτεμβρίου εξελέγη για δεύτερη φορά δήμαρχος του Βερολίνου. Η δημοτικότητά του προκαλεί για πολλοστή φορά συζητήσεις για το εάν η πολιτική του ανέλιξη μπορεί να φτάσει μέχρι και την καγκελαρία. Ομως, τα μέσα ενημέρωσης, με πρώτη και καλύτερη την Bild, θέτουν το ερώτημα αλλιώς: «Είναι έτοιμη άραγε τώρα η Γερμανία για τον πρώτο ομοφυλόφιλο καγκελάριό της;». Το κόμμα του φέρεται να συζητάει το ενδεχόμενο αυτό με διάθεση θετική και με ανοικτό μυαλό. «Ο Κλάους Βόβεραϊτ θα ήταν ένας ιδανικός υποψήφιος για οποιοδήποτε αξίωμα σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε ο Μίκαελ Μίλερ, από τα παλαιότερα στελέχη του SPD στο Βερολίνο. Οι Σοσιαλδημοκράτες θα εκλέξουν τον υποψήφιό τους για την καγκελαρία του χρόνου. Υποψήφιοι, μέχρι στιγμής, φέρονται να είναι ο ηγέτης του κόμματος, Κουρτ Μπεκ και ο Κλάους Βόβεραϊτ.ΟΤΑΝ εξελέγη δήμαρχος της πόλης το 2001, ο αποκαλούμενος «Βόβι» από τους φίλους και οπαδούς του, ξάφνιασε τους πάντες αλλά και ενόχλησε πολλούς, όταν βγήκε ανοικτά και είπε την περίφημη πια φράση του: «Ich bin schwul, und das ist auch so», που σημαίνει «είμαι γκέι και αυτό είναι καλό πράγμα» (ή, σε πιο σωστή μετάφραση «είμαι γκέι, και είναι αρκετά εντάξει έτσι»). Οι επικριτές του λένε πως, ενώ είναι όντως δημοφιλέστατος στο Βερολίνο, που περιγράφεται και ως «η γκέι πρωτεύουσα της Γερμανίας, (όπου κάθε χρόνο φιλοξενεί το φεστιβάλ των ομοφυλοφίλων) ο τρόπος ζωής του, και κυρίως οι συχνές δημόσιες τρυφερές εμφανίσεις του με τον σύντροφό του Γιόερν Κουμπίκι (φωτογρ.) δεν θα έχει απήχηση στα πιο συντηρητικά τμήματα της γερμανικής κοινωνίας. Δύο άλλοι ομοφυλόφιλοι Γερμανοί πολιτικοί, ο δήμαρχος του Αμβούργου Ολε βον Μπεστ (από το συντηρητικό κόμμα) και ο ηγέτης των Ελευθέρων Δημοκρατών, Γκουίντο Βέστερβελε, σπάνια εμφανίζονται δημοσίως με τους συντρόφους τους.
1 σχόλιο:
πράγματι, θα φαντάζει επιστημονική φαντασία η ιδέα του δίκλινου και του γκέι δημάρχου που έρχεται με τον σύζυγό του για τους περισσότερους εδώ, κι ειδικότερα στό χώρο της πολιτικής.
και πόσο επίκαιρο μου φάνηκε σήμερα αυτό σου το ποστ...
είδα το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Χάρβει Μιλκ σήμερα- δεν το είχα δει.
κι έκλαψα πολύ στην αίθουσα- δε θυμάμαι από πότε είχα να κλάψω τόσο.
και πέρα από τη συγκίνηση για τον ίδιο τον άνθρωπο και για τον άδικο χαμό του, έκλαιγα γιατί συνηδειτοποιούσα πως σχεδόν 30 χρόνια μετά, ελάχιστα έχουν αλλάξει στις νοοτροπίες των πολλών...
Δημοσίευση σχολίου