ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 2010
ΑΦΙΕΡΩΜΑ SEBASTIEN LIFSHITZ
ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΟΡΜΙΑ
Eχοντας κάνει αίσθηση σε μια σειρά Φεστιβάλ και βραβευτεί με το Βραβείο Jean Vigo, η πρώτη (μεσαίου μήκους) ταινία του Σεμπαστιάν Λιφσίτς, τον καθιέρωσε σαν ένα ταλέντο άξιο προσοχής. Ακολουθώντας την καθημερινότητα του νεαρού πρωταγωνιστή, συνθέτει ένα πορτρέτο που θυμίζει ντοκιμαντέρ στον απροσποίητο τρόπο του και καταφέρνει να σκιαγραφήσει με σαφήνεια την ζωή του νεαρού σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής του. Ο Ρεμί, γιος Γαλλίδας μητέρας και Βορειοαφρικανού πατέρα είναι ένας τυπικός νεαρός Παριζιάνος. Σπουδάζει, προσπαθεί να είναι καλός γιος, δουλεύει στον ελεύθερο χρόνο του σε ένα μπακάλικο. Όταν απαντά σε μια αγγελία που ζητά νέους ηθοποιούς, καταλήγει στο κρεβάτι του υποψήφιου σκηνοθέτη του, αλλά και καθημερινά εξερευνά την σεξουαλικότητά του στα sex shop και τις τουαλέτες του Παρισιού -κι όχι μόνο με άντρες. Ο φακός του Λιφσίτς τον ακολουθεί κατά πόδας και - δίχως να παίρνει θέση - μετρά τα βήματα ενός ήρωα, μιας ηλικίας και μιας γενιάς που πάνω απ' όλα κατορθώνει να παραμένει ανοιχτή στην ζωή που ανοίγεται μπροστά.
ΔΑΝΑΟΣ 1, 26/9
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ
Δυο αγόρια γνωρίζονται στην διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών και βυθίζονται στην ανακάλυψη της σεξουαλικότητας τους, του έρωτα και της δύναμης του σεξ, που τους παρασύρει με την ορμή ενός σαρωτικού κύματος. Oμως η μεθυστική επήρεια της μοιρασμένης απόλαυσης δεν είναι παρά μόνο η αρχή σε αυτή την ιστορία που μοιάζει να συλλαμβάνει κάθε έκφανση της εφηβικής επιθυμίας, των επιπλοκών της αγάπης και των εμποδίων που γεννιούνται στην προσπάθεια θεμελίωσης μιας σχέσης που βασίζεται σε κάτι παραπάνω από την ένωση δύο κορμιών. Ο Λιφσίτς μιλά με απλότητα, ειλικρίνεια και δίχως την υποψία οποιασδήποτε υπερβολής για μια ερωτική σχέση που είναι τόσο καθαρή ώστε μοιάζει σχεδόν άφυλη, για τον αισθησιασμό και την αισθητικότητα της νεότητας, για την γοητεία της σάρκας και των συναισθημάτων. Αυτή η ταινία λάμπει με την καθαρότητα του απροσποίητου πόθου και είναι τόσο θλιμμένα όμορφη όσο η μουσική του Πέρι Μπλέικ που την συνοδεύει.
ΔΑΝΑΟΣ 2, 17/9
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
Η «αντικειμενικότητα» είναι για πολλούς ο απαράβατος οδηγός του ντοκιμαντερίστα. Στην περίπτωση του «La Traversée» όμως, ο Λιφσίτς τον καταρρίπτει εκ τω προτέρων, όταν αποφασίζει να ακολουθήσει με την κάμερά του έναν φίλο που ταξιδεύει στην Αμερική, προς αναζήτηση ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Το ταξίδι του Στεφάν Μπουκέ, όπως παρουσιάζεται στην οθόνη, μπορεί να καταγράφει την προσπάθειά του να ανακαλύψει έναν άντρα που δεν είναι σίγουρος ότι θέλει να γνωρίσει, ταυτόχρονα όμως είναι και μια ευκαιρία εξερεύνησης των δικών ττου αισθημάτων, αλλά και μια καινούρια ματιά σε κάτι τόσο συμβολικό όσο ένα road trip στη αμερικάνικη ήπειρο. Στην ουσία, ακόμη κι αν το φιλμ είναι το οδοιπορικό μιας αναζήτησης, εμπεριέχει πολλά από τα βασικά στοιχεία της γραφής του Λιφσίτς, μέσα από το πρίσμα μιας διαφορετικής κινηματογραφικής φόρμας.
ΔΑΝΑΟΣ 2, 16/9
ΑΓΡΙΑ ΠΛΕΥΡΑ
Βραβευμένο με Teddy στο Φεστιβάλ Βερολίνου, το «Wild Side» αφήνει με τον τίτλο του ηθελημένες αναφορές στον κόσμο του περιθωρίου που καταγράφει ο Λου Ριντ στο ομότιτλο τραγούδι, μόνο που ανάμεσα σ’ αυτό που άλλοι θα ονόμαζαν σκουπίδια, ο Λιφσίτς ανακαλύπτει ένα λαμπερό, πεντακάθαρο διαμάντι. Είναι η παράδοξη αγάπη μιας τριάδας ανθρώπων που δεν ανήκουν πουθενά και που ανακαλύπτουν ο ένας στον άλλο την σταθερά και την ισορροπία που λείπει από την ζωή τους. Η Σιλβί μια όμορφη νεαρή τρανσέξουαλ, ο Τζαμέλ, ένας μετανάστης που πουλάει το κορμί του στις τουαλέτες του σταθμού των λεωφορείων και ο Μιχαήλ, ένας Ρώσος πρώην στρατιώτης σημαδεμένος από τον πόλεμο στην Τσετσενία βρίσκουν καταφύγιο ο ένας στον άλλο και νόημα στο κρεβάτι που μοιράζονται σε μια σπάνια και μαγική επίδειξη ισορροπίας. Όταν η Σιλβί αποφασίζει να επισκεφθεί την μητέρα της που χαροπαλεύει, οι δυο άντρες θα την ακολουθήσουν και το φιλμ θα ανυψωθεί σε ένα λυρικό ταξίδι γεμάτο σκληρή ομορφιά και αφοπλιστική ειλικρίνεια για έναν κόσμο που ακόμη κι αν διαφέρει από τον συνηθισμένο, έχει θεμέλια, ψυχή και λόγο ύπαρξης.
ΑΤΤΙΚΟΝ, 22/9-ΔΑΝΑΟΣ 2,24/9
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΝΟΤΟ
Ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο προς τον γαλλικό νότο. Τέσσερα νεαρά παιδιά καθ' οδόν προς την ενηλικίωση, την ανακάλυψη του εαυτού τους, των επιθυμιών και των ορίων τους. Τα υλικά γι' αυτό το φιλμ μπορεί να μοιάζουν γνώριμα, όπως σε κάθε ταινία του Λιφσίτς όμως, είναι η ματιά που κάνει τα πράγματα να δείχνουν καινούρια. Ο ήλιος στα μαλλιά των ηρώων του δεν μπορεί να σβήσει τις πιο σκοτεινές σκέψεις που κατοικούν στο μυαλό τους, το αλάτι στα κορμιά ανάβει τις εφηβικές επιθυμίες. Κι όπως συνήθως συμβαίνει σε κάθε ταξίδι, ακόμη κι αν μοιάζει δίχως συγκεκριμένο προορισμό, η διαδρομή είναι το ίδιο σημαντική με την κατάληξη. Και η διαδρομή του Λιφσίτς κρατά πάντα για τους θεατές του την πιο ανοιχτή θέα στην αλήθεια των χαρακτήρων του, την αθωότητά και την πολυπλοκότητά τους, την λαμπρότητα της νιότης και την σκιά του αγνώστου που ανοίγεται εμπρός.
ΑΤΤΙΚΟΝ, 23/9
(aiff.gr)
ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΟΡΜΙΑ
Eχοντας κάνει αίσθηση σε μια σειρά Φεστιβάλ και βραβευτεί με το Βραβείο Jean Vigo, η πρώτη (μεσαίου μήκους) ταινία του Σεμπαστιάν Λιφσίτς, τον καθιέρωσε σαν ένα ταλέντο άξιο προσοχής. Ακολουθώντας την καθημερινότητα του νεαρού πρωταγωνιστή, συνθέτει ένα πορτρέτο που θυμίζει ντοκιμαντέρ στον απροσποίητο τρόπο του και καταφέρνει να σκιαγραφήσει με σαφήνεια την ζωή του νεαρού σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής του. Ο Ρεμί, γιος Γαλλίδας μητέρας και Βορειοαφρικανού πατέρα είναι ένας τυπικός νεαρός Παριζιάνος. Σπουδάζει, προσπαθεί να είναι καλός γιος, δουλεύει στον ελεύθερο χρόνο του σε ένα μπακάλικο. Όταν απαντά σε μια αγγελία που ζητά νέους ηθοποιούς, καταλήγει στο κρεβάτι του υποψήφιου σκηνοθέτη του, αλλά και καθημερινά εξερευνά την σεξουαλικότητά του στα sex shop και τις τουαλέτες του Παρισιού -κι όχι μόνο με άντρες. Ο φακός του Λιφσίτς τον ακολουθεί κατά πόδας και - δίχως να παίρνει θέση - μετρά τα βήματα ενός ήρωα, μιας ηλικίας και μιας γενιάς που πάνω απ' όλα κατορθώνει να παραμένει ανοιχτή στην ζωή που ανοίγεται μπροστά.
ΔΑΝΑΟΣ 1, 26/9
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ
Δυο αγόρια γνωρίζονται στην διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών και βυθίζονται στην ανακάλυψη της σεξουαλικότητας τους, του έρωτα και της δύναμης του σεξ, που τους παρασύρει με την ορμή ενός σαρωτικού κύματος. Oμως η μεθυστική επήρεια της μοιρασμένης απόλαυσης δεν είναι παρά μόνο η αρχή σε αυτή την ιστορία που μοιάζει να συλλαμβάνει κάθε έκφανση της εφηβικής επιθυμίας, των επιπλοκών της αγάπης και των εμποδίων που γεννιούνται στην προσπάθεια θεμελίωσης μιας σχέσης που βασίζεται σε κάτι παραπάνω από την ένωση δύο κορμιών. Ο Λιφσίτς μιλά με απλότητα, ειλικρίνεια και δίχως την υποψία οποιασδήποτε υπερβολής για μια ερωτική σχέση που είναι τόσο καθαρή ώστε μοιάζει σχεδόν άφυλη, για τον αισθησιασμό και την αισθητικότητα της νεότητας, για την γοητεία της σάρκας και των συναισθημάτων. Αυτή η ταινία λάμπει με την καθαρότητα του απροσποίητου πόθου και είναι τόσο θλιμμένα όμορφη όσο η μουσική του Πέρι Μπλέικ που την συνοδεύει.ΔΑΝΑΟΣ 2, 17/9
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ
Η «αντικειμενικότητα» είναι για πολλούς ο απαράβατος οδηγός του ντοκιμαντερίστα. Στην περίπτωση του «La Traversée» όμως, ο Λιφσίτς τον καταρρίπτει εκ τω προτέρων, όταν αποφασίζει να ακολουθήσει με την κάμερά του έναν φίλο που ταξιδεύει στην Αμερική, προς αναζήτηση ενός πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Το ταξίδι του Στεφάν Μπουκέ, όπως παρουσιάζεται στην οθόνη, μπορεί να καταγράφει την προσπάθειά του να ανακαλύψει έναν άντρα που δεν είναι σίγουρος ότι θέλει να γνωρίσει, ταυτόχρονα όμως είναι και μια ευκαιρία εξερεύνησης των δικών ττου αισθημάτων, αλλά και μια καινούρια ματιά σε κάτι τόσο συμβολικό όσο ένα road trip στη αμερικάνικη ήπειρο. Στην ουσία, ακόμη κι αν το φιλμ είναι το οδοιπορικό μιας αναζήτησης, εμπεριέχει πολλά από τα βασικά στοιχεία της γραφής του Λιφσίτς, μέσα από το πρίσμα μιας διαφορετικής κινηματογραφικής φόρμας.
ΔΑΝΑΟΣ 2, 16/9
ΑΓΡΙΑ ΠΛΕΥΡΑ
Βραβευμένο με Teddy στο Φεστιβάλ Βερολίνου, το «Wild Side» αφήνει με τον τίτλο του ηθελημένες αναφορές στον κόσμο του περιθωρίου που καταγράφει ο Λου Ριντ στο ομότιτλο τραγούδι, μόνο που ανάμεσα σ’ αυτό που άλλοι θα ονόμαζαν σκουπίδια, ο Λιφσίτς ανακαλύπτει ένα λαμπερό, πεντακάθαρο διαμάντι. Είναι η παράδοξη αγάπη μιας τριάδας ανθρώπων που δεν ανήκουν πουθενά και που ανακαλύπτουν ο ένας στον άλλο την σταθερά και την ισορροπία που λείπει από την ζωή τους. Η Σιλβί μια όμορφη νεαρή τρανσέξουαλ, ο Τζαμέλ, ένας μετανάστης που πουλάει το κορμί του στις τουαλέτες του σταθμού των λεωφορείων και ο Μιχαήλ, ένας Ρώσος πρώην στρατιώτης σημαδεμένος από τον πόλεμο στην Τσετσενία βρίσκουν καταφύγιο ο ένας στον άλλο και νόημα στο κρεβάτι που μοιράζονται σε μια σπάνια και μαγική επίδειξη ισορροπίας. Όταν η Σιλβί αποφασίζει να επισκεφθεί την μητέρα της που χαροπαλεύει, οι δυο άντρες θα την ακολουθήσουν και το φιλμ θα ανυψωθεί σε ένα λυρικό ταξίδι γεμάτο σκληρή ομορφιά και αφοπλιστική ειλικρίνεια για έναν κόσμο που ακόμη κι αν διαφέρει από τον συνηθισμένο, έχει θεμέλια, ψυχή και λόγο ύπαρξης.ΑΤΤΙΚΟΝ, 22/9-ΔΑΝΑΟΣ 2,24/9
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΝΟΤΟ
Ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο προς τον γαλλικό νότο. Τέσσερα νεαρά παιδιά καθ' οδόν προς την ενηλικίωση, την ανακάλυψη του εαυτού τους, των επιθυμιών και των ορίων τους. Τα υλικά γι' αυτό το φιλμ μπορεί να μοιάζουν γνώριμα, όπως σε κάθε ταινία του Λιφσίτς όμως, είναι η ματιά που κάνει τα πράγματα να δείχνουν καινούρια. Ο ήλιος στα μαλλιά των ηρώων του δεν μπορεί να σβήσει τις πιο σκοτεινές σκέψεις που κατοικούν στο μυαλό τους, το αλάτι στα κορμιά ανάβει τις εφηβικές επιθυμίες. Κι όπως συνήθως συμβαίνει σε κάθε ταξίδι, ακόμη κι αν μοιάζει δίχως συγκεκριμένο προορισμό, η διαδρομή είναι το ίδιο σημαντική με την κατάληξη. Και η διαδρομή του Λιφσίτς κρατά πάντα για τους θεατές του την πιο ανοιχτή θέα στην αλήθεια των χαρακτήρων του, την αθωότητά και την πολυπλοκότητά τους, την λαμπρότητα της νιότης και την σκιά του αγνώστου που ανοίγεται εμπρός.
ΑΤΤΙΚΟΝ, 23/9
(aiff.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου