3.9.10

Ο ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ ΣΤΟΝ ΖΑΝ ΚΟΚΤΟ


Στον Jean Cocteau

Για να με σκεπάσω γούνα και μουαρέ
Δίχως από τα πλατιά τα μάτια του να χυθεί το μαύρο μελάνι
Όπως μια σύλφη στο ταβάνι, σαν χιονοπέδιλο πάνω στο χιόνι
Ο Jean πήδηξε πάνω στο τραπέζι δίπλα στον Nijinsky.
Ήτανε σε μια αίθουσα πορφυρόχρωμη του Larue
Που ο χρυσός της, γούστου αμφίβολου, δεν καλύφθηκε ποτέ.
Η γενειάδα ενός γιατρού κολακεύουσε και πυκνή
Δήλωνε: «Ίσως η παρουσία μου μη προσήκουσα να είναι
Όμως εάν έστω κι ένας μείνει εγώ θα είμαι κείνος κει».
Και η καρδιά μου υπέκυπτε στα χτυπήματα της Indiana.

Μαρσέλ Προυστ: Ποιήματα (Ηριδανός, 2008)
Μετάφραση: Ελένη Κόλλια
.
Vaslow Nijinsky (1890-1950). Ρώσος χορευτής και χορογράφος.
Larue. Διάσημο γαλλικό εστιατόριο.
Indiana. Δημοφιλές τραγούδι της εποχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: