Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ ΚΑΙ ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ

Η έλλειψη βιταμίνης D συνδέεται με Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ
Το Βήμα, 14/7/2010
Δύο διαφορετικές μελέτες μαρτυρούν ότι η έλλειψη βιταμίνης D συνδέεται με την εμφάνιση δύο πολύ σοβαρών νευροεκφυλιστικών νόσων, της Πάρκινσον και της Αλτσχάιμερ.
Φινλανδοί ερευνητές αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «Αrchives of Νeurology» ότι έπειτα από μελέτη σε 3.000 άτομα επί 30 χρόνια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσα εξ αυτών είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα της αποκαλούμενης βιταμίνης του ήλιου αντιμετώπιζαν τριπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους.
Συγκεκριμένα, οι ειδικοί από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια της Φινλανδίας εξέτασαν τα επίπεδα βιταμίνης D μέσω της λήψης δείγματος αίματος των εθελοντών μεταξύ του 1978 και του 1980. Στη συνέχεια παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες επί τρεις δεκαετίες. Η παρακολούθηση έδειξε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο Πάρκινσον στα άτομα με τα χαμηλότερα επίπεδα της βιταμίνης στον οργανισμό τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η βιταμίνη D προστατεύει πιθανότατα τα νευρικά κύτταρα τα οποία σταδιακά χάνονται στους ασθενείς με Πάρκινσον.
Η δεύτερη μελέτη διεξήχθη από επιστήμονες στη Βρετανία, στην Ιταλία και στις ΗΠΑ και βασίστηκε στην ανάλυση 850 Ιταλών ηλικίας 65 ετών και άνω. Οπως σημειώνουν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό «Αrchives of Ιnternal Μedicine», ανακάλυψαν ότι όσοι από τους εθελοντές παρουσίαζαν σημαντική έλλειψη βιταμίνης D είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μείωση των γνωστικών ικανοτήτων και 30% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν προβλήματα στη νοητική διαύγεια- προάγγελοι άνοιας και συγκεκριμένα της νόσου Αλτσχάιμερ. Με δεδομένο ότι περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως παρουσιάζουν έλλειψη της βιταμίνης, οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει «σοβαρός λόγος ανησυχίας». Σημειώνεται ότι η βιταμίνη D συντίθενται κυρίως από το ίδιο το σώμα όταν το δέρμα εκτίθεται στο φως του ήλιου. Ωστόσο περιέχεται σε κάποιες μικρές ποσότητες και σε τροφές όπως τα λιπαρά ψάρια και τα δημητριακά.

Φρένο στην Αλτσχάιμερ με ένα χάπι την ημέρα
Μια ουσία που βρέθηκε από τύχη αποτρέπει τον θάνατο των νευρικών κυττάρων και αυξάνει την παραγωγή τους
Το Βήμα, 10/7/2010
Ενα χάπι που θα λαμβάνεται άπαξ ημερησίως και θα σταματά την εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας Σαουθγουέστερν στις ΗΠΑ. Το φάρμακο αποτρέπει τον θάνατο των νευρικών κυττάρων με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός τους και να οξύνεται η μνήμη. Αν η θεραπεία χορηγείται εγκαίρως, εκτιμάται ότι θα μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς ώστε να μη φθάνουν στα τελευταία στάδια της νευροεκφυλιστικής νόσου, οπότε και δεν είναι πλέον σε θέση να κινούνται, να μιλούν, ακόμη και να καταπίνουν.
Οι αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν το συγκεκριμένο φάρμακο έπειτα από δοκιμή περισσότερων από 1.000 χημικών ουσιών σε ποντίκια. Οπως ανέφερε ο επικεφαλής τους δρ Στίβεν Μακ Νάιτ, «δεν γνωρίζαμε αν αυτή η δοκιμή θα απέφερε καρπούς. Η ουσία βρέθηκε από απλή τύχη».
Σε πειράματα το φάρμακο Ρ7C3 έδειξε ότι μπορεί να αυξήσει την παραγωγή κυττάρων σε μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη μνήμη, αποτρέποντας τον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο (απόπτωση). Παράλληλα η ουσία φάνηκε ότι δίνει «ώθηση» στη λειτουργία των μιτοχονδρίων, των «εργοστασίων παραγωγής ενέργειας» των κυττάρων. Οπως μάλιστα αναφέρουν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό «Cell», το χημικό προσέφερε ανάπτυξη νέων νευρώνων οι οποίοι ήταν πλήρως λειτουργικοί.
Σε άλλα πειράματα το Ρ7C3 βελτίωσε τη μνήμη γηρασμένων αρουραίων, βοηθώντας τους να βρουν ευκολότερα την έξοδο σε έναν λαβύρινθο. Περαιτέρω μελέτες έδειξαν ότι ένα παράγωγο της ουσίας, το Α20, είχε ακόμη μεγαλύτερη επίδραση στη μνήμη.
Η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι το χημικό που ανακάλυψε θα μπορούσε κάποια ημέρα να «μεταφραστεί» σε θεραπεία για την Αλτσχάιμερ η οποία θα λαμβάνεται σε μορφή χαπιού μία φορά την ημέρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν μάλιστα ότι το φάρμακο θα μπορούσε να ωφελήσει και άτομα με άλλες νόσους στις οποίες εμπλέκεται η καταστροφή νευρώνων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η σχιζοφρένεια και η νόσος Ηuntington. Οπως εξήγησε ο δρ Μακ Νάιτ η συγκεκριμένη ουσία δίνει πολλές υποσχέσεις για διαφορετικούς λόγους: «Μπορεί να γίνει λήψη της από το στόμα, διαπερνά εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, έχει μακρά δράση και γίνεται καλά ανεκτή χωρίς παρενέργειες από τα πειραματόζωα».
Η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού φαρμάκου για τη νόσο Αλτσχάιμερ είναι απολύτως απαραίτητη καθώς οι υπάρχουσες θεραπείες δεν μπορούν να δώσουν μια σαφή λύση στο πρόβλημα αφού δεν οδηγούν σε αποκατάσταση του εγκεφαλικού ιστού που πεθαίνει εξαιτίας της ασθένειας. Το Ρ7C3 δείχνει να επιτυγχάνει εκεί που τα διαθέσιμα φάρμακα αποτυγχάνουν. Ωστόσο απαιτούνται περαιτέρω μελέτες της ουσίας, όπως και δοκιμή της σε ανθρώπους, καθώς είναι γνωστό ότι ο δρόμος από τα πειραματόζωα ως τον άνθρωπο μπορεί να αποδειχθεί πολύ μακρός...