ΠΡΙΑΠΟΣ 1

Τοιχογραφία με τον Πρίαπο, Casa Dei Vettii, Πομπηία

.
Στην Ελληνική μυθολογία ο ασιατικής καταγωγής Πρίαπος ήταν θεός της γονιμότητας, προστάτης των αγροτικών ζώων, των φρουτοπαραγωγών φυτών, των κήπων και των αντρικών γεννητικών οργάνων. O (Ρωμαϊκός του αντίστοιχος ήταν ο Mutinus Mutunus). Ήταν γιος του Διονύσου και της Αφροδίτης. Γλυπτά του Πριάπου με μεγάλα, ιθυφαλλικά γεννητικά όργανα ήταν τοποθετημένα σε κήπους και χωράφια για να εγγυηθούν μια άφθονη σοδειά. Ήταν πολύ πιο δημοφιλής στην Ρωμαϊκή μυθολογία απ' ό,τι στην Ελληνική. Συλλογή με περίπου 95 ποιήματα και επιγράμματα από τη Ρωμαϊκή εποχή για τον Πρίαπο έχει σωθεί στο βιβλίο Πριάπεια.
Ο ιατρικός όρος πριαπισμός προέρχεται από το όνομα του Πριάπου.

Πριαπισμός είναι πάθηση που εκδηλώνεται ως μη υποχωρούσα, παρατεταμένη επώδυνη στύση, η οποία δε σχετίζεται απαραίτητα με σεξουαλική διέγερση. Ο όρος προέρχεται από τον μυθικό Πρίαπο, ο οποίος ήταν θεός της γονιμότητας και των ανδρικών γεννητικών οργάνων.
Ο όρος πριαπισμός αναφέρεται στην επώδυνη στύση τόσο του ανδρικού γεννητικού οργάνου (πέους), όσο και του ανατομικού αντίστοιχού του στο γυναικείο σύστημα (κλειτορίδα). Για το θηλυκό πριαπισμό, στα αγγλικά υπάρχει και ο όρος clitorism.
Η νόσος μπορεί να παρατηρηθεί σε άτομα τα οποία πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία, λευχαιμία, βλάβες του νωτιαίου μυελού μετά από τραύμα ή αρτηριοφλεβώδη επικοινωνία. Ενίοτε μπορεί να είναι και φαρμακευτικής αιτιολογίας, όπως από συραγγώδη έγχυση φαρμάκων τα οποία προκαλούν στύση. Ορισμένες φορές η αιτιολογία είναι άγνωστη και η νόσος αναφέρεται ως ιδιοπαθής.
Στην περίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, ο πριαπισμός ποροκαλείται αφού λόγω ανοξίας και δρεπάνωσης συνήθως αποφράσσονται μικρά αγγεία. Στην αρτηριοφλεβώδη επικοινωνία, υπάρχει αυξημένη παροχή αίματος και ο πριαπισμός υποχωρεί μετά από ενδοαρτηριακό εμβολισμό. (el.wikipedia.org)