Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Μπορεί κανείς να απαντήσει με ένα ξερό ΝΑΙ ή ένα ξερό ΟΧΙ στο ερώτημα «είστε υπέρ ή κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων»; Ή «είστε υπέρ ή κατά των εκτρώσεων»; Είστε «υπέρ ή κατά της ευθανασίας»; Δεν είναι ανάλογα ούτε παράλληλα βέβαια τα ερωτήματα αλλά ούτε είναι και απλά, όπως το ερώτημα «σας αρέσει το αυγολέμονο»;
Το ζήτημα του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων πολιτών ταλαιπωρεί κατά καιρούς την Κυπριακή και την Ευρωπαϊκή γενικότερα κοινωνία, με την ίδια ένταση. Αλλά ιδιαίτερα ταλαιπωρεί συνεχώς πολίτες του ιδίου φύλου που έχουν μια σχέση και επιλέγουν να την νομιμοποιήσουν. Πέρα από τις άλλες διακρίσεις και την χλεύη που υφίστανται.
Ξεκινώ από το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως στις αρχές της τρίτης χιλιετίας μx., μετά από αγώνες και θυσίες αιώνων για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για το σεβασμό της ελεύθερης προσωπικής επιλογής όσον αφορά την σεξουαλικότητα, για την προστασία του κάθε ατόμου από τον στιγματισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό, από τον διασυρμό και την ψυχολογική, την συναισθηματική ή άλλης μορφής βία, και την απομόνωση ανεξαρτήτως του σεξουαλικού του προσανατολισμού, εξακολουθούμε ως κοινωνία να εθελοτυφλούμε. Και να αμφισβητούμε τα αυτονόητα.
Όσοι αγωνιζόμαστε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη μας, θεωρούμε τον σεβασμό και την προστασία του κάθε ενός ανεξαρτήτως σεξουαλικής κατεύθυνσης ως αυτονόητα. Ωστόσο , ολόκληρη η Ευρώπη και ειδικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκλονίζονται καθημερινά από «συγκρούσεις» που σχετίζονται με τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Συνεπώς δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι και η στη βάση της συντηρητικής κυπριακής κοινωνίας υφίσταται τις αναταράξεις που θα έπρεπε ήδη να αποτελούν παρελθόν. Λαμβανομένου υπ όψιν βεβαίως του γεγονότος ότι σε θέματα στα οποία οι ηθικές και πνευματικές αξίες του κάθε πολίτη, καθ όλα σεβαστές, μπορεί να τον παρεμποδίζουν από το να αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα μέσα στο πλαίσιο των σύγχρονων κατακτήσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Θεωρώ ανεύθυνη την υπόθαλψη συγκρουσιακών καταστάσεων μέσα από ακραίες δηλώσεις, τον διαμοιρασμό των ανθρώπων σε «διεστραμμένους» και «κανονικούς», σε «άρρωστους» και «υγιείς». Παράλληλα, εκδηλώσεις ομοφοβίας πολλές φορές εξικνούνται σε συνειδητή προσπάθεια «υπόσκαψης» πολιτών αντιπάλων με την εύκολη «κατηγορία» της ομοφυλοφιλίας.
Συνεπώς και ο διαμοιρασμός όσων διαχειρίζονται δημοσίως πολιτικό λόγο σε «υπέρ» ή «κατά» του γάμου των ομοφυλοφίλων στην βάση πιθανής τοποθέτησης που έγινε προ πενταετίας δεν είναι αντικειμενική και δεν εξυπηρετεί την επίλυση του προβλήματος. Άλλωστε τρία και πέντε χρόνια είναι αρκετός καιρός για να αλλάξει κάποιος γνώμη, η κοινωνία μας είναι ρευστή, αλλάζει συνεχώς και αυτό που χτες ήταν αδιανόητο σήμερα μπορεί να γίνει αποδεκτό. Αλλά, στον τόπο μας ΠΟΛΛΟΙ μιλούν, λίγοι ακούνε, πολλοί γράφουν, λίγοι διαβάζουν.
Θεωρώ αχρείαστο να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι είναι αναφαίρετο και απαραβίαστο το δικαίωμα το κάθε ατόμου να επιλέγει ελεύθερα τον σύντροφο του και την σχέση που επιθυμεί. Ωστόσο , είναι απαραίτητο να τονίζουμε πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα η μετεξέλιξη της σχέσης του σε μόνιμη κα νόμιμη συμβίωση, σε γάμο. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να κατοχυρώνει την σχέση του ενώπιον της πολιτείας και της κοινωνίας αλλά κυρίως έναντι του συντρόφου του ή της συντρόφισσας της. Και να μεταβιβάζει ελεύθερα τα περιουσιακά, συνταξιοδοτικά και πολιτικά δικαιώματα σε όποιο άτομο επιθυμεί, νόμιμα και ελεύθερα.
Φυσικά ομιλούμε για πολιτικό σύμφωνο συμβίωσης και αμοιβαίας δέσμευσης. Για θρησκευτικό γάμο αρμόδια να αποφασίσει είναι η εκκλησία και το θρήσκευμα στην οποία ο καθένας ανήκει και πιστεύει.
Πρέπει λοιπόν να κατοχυρώσομε νομοθετικά τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ατόμων και να τα προστατέψωμε από οιανδήποτε διάκριση. Παράλληλα πρέπει να αγωνιστούμε αδιαλείπτως και για την κατοχύρωση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων Πολιτών και να μην τα υπονομεύουμε με την ενδοτικότητα και την ανεπάρκεια μας γιατί αυτό συνιστά επικίνδυνη υπονόμευση της λύσης του Κυπριακού.

Ελένη Θεοχάρους

Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ

(politis.com.cy)

***********

Τον Ιωάννη Κασουλίδη τον επικρίναμε αρκετές φορές από τη στήλη. Τόσο όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών επί Κληρίδη, όσο και αργότερα, με άλλες αφορμές.

*Μερικές φορές, το κάναμε άδικα. Όπως επί παραδείγματι, προ ετών, όταν κάναμε πλάκα μαζί του (κατ΄ εξακολούθηση κιόλας), διότι είχε υπεραμυνθεί αυτού που ο ίδιος είχε αποκαλέσει ο «δυτικός πολιτισμός μας». Και ναι, είχε δίκαιο επί της ουσίας, όπως διαφάνηκε στη συνέχεια.
*Προσφάτως δε, με αφορμή τη γνωστή ρατσιστική δήλωση τού βουλευτή του ΔΗΣΥ κ. Θεμιστοκλέους για το Σύμφωνο Συμβίωσης (σ.σ. «επειδή συναντάμε στην κοινωνία μας και παιδόφιλους, κτηνοβάτες, νεκρόφιλους και εγκληματίες, θα πρέπει το κράτος να προσδώσει στις πράξεις τους έννομες συνέπειες;»), είχαμε απορήσει πού είναι οι βουλευτές και ευρωβουλευτές του ΔΗΣΥ και ειδικά, ο Ιωάννης Κασουλίδης.
*'Αργησε μεν, αλλά τοποθετήθηκε ο ευρωβουλευτής. Χθες, σε συνέντευξη η οποία παρουσιάστηκε στην ιστοσελίδα του και απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών, απάντησε ξεκάθαρα για το θέμα. Ερωτήθηκε: «Κύριε Κασουλίδη, οι ομοφοβικές απόψεις του κ. Ανδρέα Θεμιστοκλέους σάς βρίσκουν σύμφωνο; Δεν προσβάλλεστε που ανήκετε στο ίδιο κόμμα με αυτόν τον άνθρωπο;».
*Και απάντησε επί λέξει (μεταφέρουμε από το σχετικό βίντεο): «Κατ΄ αρχήν, ασφαλώς και δεν με βρίσκουν σύμφωνο και ασφαλώς και διαχωρίζω τη θέση μου από τις τοποθετήσεις του κ. Θεμιστοκλέους. Εγώ πιστεύω ότι η κοινωνία μας έχει ωριμάσει και έχει φτάσει η ώρα που ένα σύμφωνο συμβίωσης μπορεί να τύχει νομικής επεξεργασίας και να ψηφιστεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων».
*«Θέλω να υπενθυμίσω», πρόσθεσε, «ότι επί διακυβερνήσεως Κληρίδη αποποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία, μερικά χρόνια μετά εξισώθηκε ο χρόνος που επιτρέπει τις σχέσεις ομοφυλοφιλικών και ετεροφυλοφιλικών ζευγαριών στα 18 (σ.σ. στα 17), νομίζω ότι το θέμα τούτο είναι θέμα κοινωνίας, εξελίσσεται ομαλά, προς τα μπρος και προς την πρόοδο».
*Και κατέληξε: «Ασφαλώς ήθελα όμως να πω ότι οφείλουμε να σεβόμαστε και τις απόψεις των άλλων, σέβομαι τις απόψεις του κ. Θεμιστοκλέους και το δικαίωμά του να τις εκφράζει παρ΄ όλον ότι εμένα δεν με εκφράζουν και δεν συμφωνώ μαζί τους»
Αν και με καθυστέρηση (ε σόρι, αλλά τι να κάνουμε;), ο κ. Κασουλίδης είχε το θάρρος να τοποθετηθεί ξεκάθαρα και να πει την άποψή του χωρίς περιστροφές για ένα ζήτημα από αυτά που αποκαλούνται διεθνώς με τον όρο «Political Hot Potato», ένα ζήτημα ευαίσθητο και επικίνδυνο για πολιτικούς. Και να τοποθετηθεί μάλιστα ΥΠΕΡ του συμφώνου συμβίωσης.
*Τετοιες πολιτικές παρουσίες είναι που χρειάζεται αυτός ο τόπος. Όχι (μόνο) γιατί τοποθετήθηκε υπέρ, αλλά γιατί τόλμησε. Και τέτοιους ανθρώπους είναι που αξίζει να στέλνουμε στο Ευρωκοινοβούλιο.Και θα ήταν πάρα πολύ άδικο να μην γράφαμε πως παρόμοια άποψη εξέφρασε πρόσφατα, προ εικοσαημέρου, συγκεκριμένα, με αυτόβουλη παρέμβασή της στον Τύπο και η άλλη ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ, η κ. Ελένη Θεοχάρους. (politis.com.cy, 29/7/2010)