«Βρήκαν και κάτι άλλο μέσα του» είπε ο Γουίλκινς. «Κάτι σαν βαζελίνη».
Ο Ραμόουν χάιδεψε το μαύρο μουστάκι του. «Το διάβασα».
«Δε Φάινεται να έχει πέσει θύμα βιασμού».
«Από την άλλη, δεν μπορούμε όμως να αποδείξουμε ότι δεν τον έχουν βιάσει».
«Καλά, έτσι απλά λέω».
«Οκέι».
Ο Γουίλκινς δε μίλησε για ένα λεπτό, αφήνοντάς τον στις σκέψεις του. «Έψαξα το δωμάτιο του παιδιού» είπε ο Ραμόουν μόλις συνήλθε. «Ακόμα και το ντουλάπι τουθ». «Τίποτε;»
«Τίποτα που να ‘χει σχέση. Έγραφε ημερολόγιο απ’ ότι κατάλαβα, αλλά φαίνεται ότι εξαφανίστηκε. Κρίνοντας από την αυτοψία, πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε αυτό το ημερολόγιο. Είναι η πρώτη μας προτεραιότητα».
«Όταν του μίλησα, ο κύριος Τζόνσον μού είπε ότι ο Άσα δεν είχε κινητό».
«Αλήθεια είναι αυτό».
«Είχε υπολογιστή στο σπίτι;»
«Υπήρχε ένα PC στο δωμάτιό του. Δε βρήκα και πολλά προσωπικά αρχεία εκεί μέσα. Οι φάκελοι με τα Αποσταλμένα και τα Διαγραμμένα e-mail του ήταν άδειοι. Στο φάκελο με τα’ Αγαπημένα τα μόνα που είχε ήταν κάποιες λίστες με παιχνίδια και ιστοσελίδες για τον Εμφύλιο. Τίποτε άλλο».
«Τσέκαρες το φάκελο με το Ιστορικό πλοήγησης;»
«Αμάν, όχι».
«Έχεις γιο στην εφηβεία» είπε ο Γουίλκινς. «Καλό είναι να είσαι ενήμερος για όλα αυτά. Μπορείς να διαγράψεις τα e-mail σου και τις ιστοσελίδες που επισκέπτεσαι, αλλά υπάρχουν όλα μέσα στον υπολογιστή, στην καρτέλα με το Ιστορικό πλοήγησης, εκτός κι αν το παιδί τα διαγράψει και από κει. Τα πολύ προσεκτικά παιδιά προγραμματίζουν τον υπολογιστή τους να διαγράφει αυτομάτως, καθημερινά, το Ιστορικό αυτό. Μερικές φορές κάθε βδομάδα ή κάθε μήνα. Είναι σαν να σβήνεις τα ίχνη σου. Αλλά αν ο Άσα δεν το ‘κανε αυτό, θα μπορούσαμε να βρούμε αν ήταν μπλεγμένος σε κάτι’ αν είναι, θα ‘ναι ακόμα εκεί. Είναι αρκετά εύκολο να ψάξουμε».
Τζορτζ Πελεκάνος: Ο κηπουρός της νύχτας (Πατάκης, 2010)
Διαβάστε περισσότερα εδώ:
Ο Ραμόουν χάιδεψε το μαύρο μουστάκι του. «Το διάβασα».
«Δε Φάινεται να έχει πέσει θύμα βιασμού».
«Από την άλλη, δεν μπορούμε όμως να αποδείξουμε ότι δεν τον έχουν βιάσει».
«Καλά, έτσι απλά λέω».
«Οκέι».
Ο Γουίλκινς δε μίλησε για ένα λεπτό, αφήνοντάς τον στις σκέψεις του. «Έψαξα το δωμάτιο του παιδιού» είπε ο Ραμόουν μόλις συνήλθε. «Ακόμα και το ντουλάπι τουθ». «Τίποτε;»
«Τίποτα που να ‘χει σχέση. Έγραφε ημερολόγιο απ’ ότι κατάλαβα, αλλά φαίνεται ότι εξαφανίστηκε. Κρίνοντας από την αυτοψία, πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε αυτό το ημερολόγιο. Είναι η πρώτη μας προτεραιότητα».
«Όταν του μίλησα, ο κύριος Τζόνσον μού είπε ότι ο Άσα δεν είχε κινητό».
«Αλήθεια είναι αυτό».
«Είχε υπολογιστή στο σπίτι;»
«Υπήρχε ένα PC στο δωμάτιό του. Δε βρήκα και πολλά προσωπικά αρχεία εκεί μέσα. Οι φάκελοι με τα Αποσταλμένα και τα Διαγραμμένα e-mail του ήταν άδειοι. Στο φάκελο με τα’ Αγαπημένα τα μόνα που είχε ήταν κάποιες λίστες με παιχνίδια και ιστοσελίδες για τον Εμφύλιο. Τίποτε άλλο».
«Τσέκαρες το φάκελο με το Ιστορικό πλοήγησης;»
«Αμάν, όχι».
«Έχεις γιο στην εφηβεία» είπε ο Γουίλκινς. «Καλό είναι να είσαι ενήμερος για όλα αυτά. Μπορείς να διαγράψεις τα e-mail σου και τις ιστοσελίδες που επισκέπτεσαι, αλλά υπάρχουν όλα μέσα στον υπολογιστή, στην καρτέλα με το Ιστορικό πλοήγησης, εκτός κι αν το παιδί τα διαγράψει και από κει. Τα πολύ προσεκτικά παιδιά προγραμματίζουν τον υπολογιστή τους να διαγράφει αυτομάτως, καθημερινά, το Ιστορικό αυτό. Μερικές φορές κάθε βδομάδα ή κάθε μήνα. Είναι σαν να σβήνεις τα ίχνη σου. Αλλά αν ο Άσα δεν το ‘κανε αυτό, θα μπορούσαμε να βρούμε αν ήταν μπλεγμένος σε κάτι’ αν είναι, θα ‘ναι ακόμα εκεί. Είναι αρκετά εύκολο να ψάξουμε».
Τζορτζ Πελεκάνος: Ο κηπουρός της νύχτας (Πατάκης, 2010)
Διαβάστε περισσότερα εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου