ΥΠΟ ΔΙΩΞΗ ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ

Υπό δίωξη οι ομοφυλόφιλοι
ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΑΚΡΗ, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 6/6/2010
Τουλάχιστον 80 χώρες στον κόσμο, εκ των οποίων οι 37 στην αφρικανική ήπειρο, έχουν ποινικοποιήσει τη σχέση μεταξύ ομοφύλων με ποινές που παραπέμπουν στο Μεσαίωνα, όπως στην περίπτωση κρατών όπου ισχύουν οι νόμοι από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας. Οι κοινωνίες αρνούνται να δεχτούν πως η σχέση βασίζεται σε αγάπη και δέσμευση και, αντίθετα, τη συνδέουν με την παιδεραστία, με το σοδομισμό, με παρά φύσει πράξεις. Συγκεκριμένα, στη Νιγηρία η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θάνατο -εκεί όπου ισχύει ο ισλαμικός νόμος- για τους άντρες ή με 50 βουρδουλιές και έξι μήνες φυλάκιση για τις γυναίκες. Στην Ουγκάντα μπορεί να επιφέρει ισόβια κάθειρξη και στην Τζαμάικα επισύρει ποινή έως και καταναγκαστικής εργασίας, ενώ καλύτερα είναι τα πράγματα στη Ζιμπάμπουε όπου προβλέπονται πρόστιμο κι ένας χρόνος φυλάκισης. Στο Αφγανιστάν ισχύει η θανατική ποινή, ενώ στο Ιράκ επίσης θεωρείται πράξη εκτός νόμου.
Στην αντίπερα νομική όχθη είναι η Νότια Αφρική. Μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, το 1994, η κυβέρνηση του Νέλσον Μαντέλα προέβλεψε στο αναθεωρημένο Σύνταγμα ότι η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι εκτός του νόμου έχει σημασία και το πώς αντιλαμβάνεται η ίδια η κοινωνία κάποια ζητήματα. Μέρος αυτής δεν αποδέχεται τους ομοφυλόφιλους, αλλά τους επιτίθεται, τους βιάζει, τους σκοτώνει. Η υπόθεση της Εουντι Σιμελάνε είναι συγκλονιστική. Τον Απρίλιο του 2008 η Σιμελάνε, παίκτρια ποδοσφαίρου, βιάστηκε από μια συμμορία και χτυπήθηκε μέχρι θανάτου από τους βιαστές της. Δύο άτομα καταδικάστηκαν για το αποτρόπαιο τέλος της. Στην απόφαση του δικαστηρίου ο δικαστής δεν ανέφερε ότι η σεξουαλικότητα της Σιμελάνε έπαιξε κάποιο ρόλο στο έγκλημα…
Τα αίτια
Σε κάποιες χώρες, κυρίως πρώην αποικιοκρατικές, οι πολιτικοί χαρακτήρισαν την ομοφυλοφιλία ως ξένη στις συνήθειές τους και χρησιμοποίησαν το ζήτημα κατά κόρον με σκοπό να κερδίσουν τη λαϊκή υποστήριξη και να εγείρουν τα εθνικιστικά τους «πιστεύω». Πολλοί, ωστόσο, εκτιμούν ότι η κατάσταση έφτασε στο άλλο άκρο, εκείνο της πολιτικοποιημένης ομοφοβίας. Ενας λόγος που δικαιολογεί τη δημιουργηθείσα κατάσταση είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν στις χώρες αυτές οι ιεραποστολές. «Η Αφρική θα πρέπει να είναι μια εξαιρετική περιοχή για τους Ευαγγελιστές της Αμερικής», δήλωσε στον «Εκόνομιστ» ο Μαρκ Επρεχτ, Καναδός ακαδημαϊκός που ερευνά την ομοφυλοφιλία στην Αφρική. Οι ακραίες ιδέες τους βρίσκουν εύφορο έδαφος. «Εκεί ο πόλεμος των πολιτισμών που διάγουν μπορεί να είναι πιο πετυχημένος κι από την ίδια τους τη χώρα».
Οι διακρίσεις και οι διώξεις κατά των ομοφυλοφίλων πάντως ειδικά στην Αφρική ενέχουν σοβαρό κίνδυνο να υπονομεύσουν το μέγιστο αγώνα κατά του AIDS. Οσοι ομοφυλόφιλοι πάσχουν από την αρρώστια κρύβονται, επειδή αντιμετωπίζουν τις ποινικές διώξεις, με αποτέλεσμα να μη λαμβάνουν την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Επιπρόσθετα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δέχονται επίθεση εντός του ιατρικού κέντρου ενώ νοσηλεύονται.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα φαύλο κύκλο καθώς «οι πολιτικοί σέβονται απεριόριστα τους θρησκευτικούς ηγέτες και δε διαφωνούν με αυτούς ειδικά σε ό,τι αφορά τους ομοφυλόφιλους. Ετσι προσποιούνται ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν υπάρχουν ή ότι μπορούν να θεραπευτούν και περνούν αυτό το μήνυμα στην κοινωνία», δήλωσε στο BBC η Μόνικα Μπαρού της Διεθνούς Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τους Ομοφυλόφιλους.